คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : สกาฮะ
อนที่ 14
สาฮะ
“บ้าริพวนั้นมันวิ่ามพวเราไม่หยุเลย!!”ายนหนึ่ล่าว
“ันบอนายแล้วใ่ไหมว่าห้ามสัมผัสอะไรมั่วเวลาอยู่ในส่วนลึ!!”ผู้หิอีนล่าว
“หยุเถียันแล้วรีบหนี่อนระับอพวมันเยอะว่าพวเราแถมำนวนอพวมันมาเินไป พวเราวิ่มา 1 วันเ็มๆหาเป็นแบบนี้่อไป้อแย่แน่ๆ”โูล่าว
ทันในั้นเอ็มีผู้หินหนึ่วิ่สะุล้ม
ุบบบ!!!
นอี 9 นมอไปยัเพื่อนอนเอเา็พบว่าเป็น สาฮะ ที่ล้ม
“ิบหายแล้ว เรา้อรีบไป่วยเธอเร็วเ้า!!”โูล่าวพร้อมับะรีบวิ่เ้าไป่วย
แ่ายนหนึ่็ึแนอเาเอาไว้
“ไม่ไ้นะโู อีไม่นานพวมันะถึัวอเธอแล้ว หาเราเ้าไป็เท่าับว่าไปายเพิ่มโยเปล่าประโยน์!”ายนหนึ่ล่าว
“แล้วนายะอธิบายับผู้นำระูลยัไ!?”โูถาม
“็บอไปว่าเธอโนนลอบสัหารแล้ว็โบ้ยวามผิให้นอื่นแทน!”ผู้หิอีนล่าว
โูลัเลัพัเา็พยัหน้าแล้วรีบวิ่่อไป สาฮะมอไปยัเพื่อนๆในระูลอเธอที่หนีไปแล้วไม่หันหลัลับมามอเธอ็รู้สึเสียใและโรธเป็นอย่ามา เธอัฟันแน่นแล้วนำเมล็พันธุ์อาวุธหอระับนัรบ 2 าวออมา 2 อันแล้วหันหน้าไปทาฝูผีิบ เธอพยายามลุึ้นยืนแ่็พบว่า้อเ้าอนเอหั!
“บ้าริ!! บับ!”
เธอใ้หออันหนึ่พยุร่าอนเอึ้นแล้วใ้หอแ่อันเียวในาร่อสู้
ฟูมมม!!!
เปลวไฟสีแไ้ปราึ้นมาบนหออเธอมัน็ือพลัพิเศษอเธอนั่นเอ
ูมมมมมมมมมมมม~~~!!
เธออัพลัไฟลไปที่ปลายหอานั้น็ยิมันออไปราวับปืนไฟ หน้าอเธอเริ่มีมาึ้นเรื่อยๆ เพราะใ้พลัมาเินไป เธอวิ่หนีผีิบเหล่านี้มาลอ 1 วันเ็ม ั้แ่ส่วนลึอสนามรบโลหินมาถึส่วนนอระยะทาร่วม 600 ม.
แน่นอนว่าพวผีิบนั้นแพ้ไฟแ่มัน็ไม่ไ้หวาลัวพวมันถาโถมเ้ามาหาเธอเป็นำนวนมา มีผีิบัวหนึ่เ้ามาถึัวอเธออย่ารวเร็วร่าอมันลูโนไป้วยเปลวไฟ มันใ้แนอเาับไปที่ไหลทั้ 2 ้าอสาฮะแน่นแล้วอ้าปาพร้อมที่ะเมือบเธอ
สาฮะเ้นพลัทั้หมที่มีพ่นไฟใส่หน้าอมันหวัะให้หัวอมันถูไฟวามร้อนสูหลอมละลาย เมื่อหัวอผีิบัวนั้นหลอมละลายแล้วายไปเธอ็หมแรแล้วล้มลไปนอนที่พื้น ผีิบัวอื่นๆพาันเินเ้ามารุมล้อมเธอเพื่อหวัะไ้ลิ้มรสเนื้อส
ทันในั้นเอ็มีเสียปืนัึ้นาระยะไล
ปัๆๆๆๆๆๆๆ
ปัๆๆๆๆๆๆ
ห่าระสุนไ้พุ่นเ้าับร่าอพวผีิบที่รุมล้อมเธอพวมันล้มลไปนอนัระุที่พื้น สาฮะ มึนเธอไม่รู้ว่ามมันเิอะไรึ้นเพราะในยามนี้เธอไม่มีแม้แ่แระพูหรือยับัว
ฟิ้วววว!!!!
ัวะ!!! ับ!! ึ! ปัๆๆ
เสียอมีมัผ่านอาาศมา้วยวามรุนแรไ้ฟันหัวผีิบที่ยืนอยู่่อหน้าอสาฮะ านั้นอมบี้ัวอื่นๆ็ายามันไป เสียปืนเอ็ัึ้นเป็นัหวะ
‘เิอะไรึ้น!? ใรันที่เสี่ยายมา่วยเราเอาไว้!?’สาฮะล่าวในใ
ไม่นาน่อหน้าอเธอ็มีนสวมุเราะไม่ทราบเพศวิ่มาอุ้มร่าอันอ่อนแรอเธอแล้ววิ่หนีาอมบี้พวที่เหลือ
“เวรเอ้ย!! ผีิบพวนี้ถึิบหายเลย!!”
เสียนั่นัออมาาุเราะสุเท่อันนั้นเธอพบว่ามันเป็นเสียอผู้าย! านั้นเธอ็หมสิเพราะวามเหนื่อยล้า
....
‘ันะ้อพาเธอหนีออไปาที่นี่่อนแล้ว็รีบเอายารอปาอเธอเพื่อให้ไ้สิ หาปล่อยให้เธอพัฟื้นไว้ในุั้แมป์มีหวัเธอ้อโน่า่มืนแน่ๆ’บอสล่าวในใ
ผู้หินนี้สวยไม่เบาเลยเายอมรับว่าเธอสวยว่าอยและิ่มา แ่พลัอเธอนั้นยัน้อยอยูู่ารูปร่าอเธอแล้วน่าะอยู่ในั้นมัธยมปลายแน่นอน! นาอายุเท่านี้ยัสวยว่าพวสาวมหาลัยแล้วเมื่อเธอโึ้นะไม่เป็นโมสะราล่มเมือเลยเหรอ!?
บอสไม่ไ้หวัว่าะไ้รับารอบแทนาเธอเลยแม้แ่น้อย เาแ่่วยเธอเอาไว้เพราะอยา่วยเท่านั้นเอ ถึแม้ว่าแถวนี้ะมีนีอยู่น้อยแ่เา็ะเป็นหนึ่ในนั้นหาอีฝ่ายไม่ั่วใส่เา่อน ไม่นานบอส็สลัฝูผีิบหลุพวมันเื่อ้ามาเมื่อเปรียบเทียบับเาที่ปลุพลัแล้ว
บอสพาเธอเ้าไปในป่าที่อยู่ห่าาุั้แมป์ประมา 4 - 5 ม. านั้นเา็มอหาที่าเ็นท์สำหรับพัผ่อนั่วราว
เมื่อเาพบุที่เหมาะสำหรับารั้แมป์แล้วเา็วาร่าอเธอลแล้วทำาราเ็นท์านั้นเา็ัฟัน่ายเินไป 200 ทอในระบบเพื่อื้อยารัษานาเล็แล้วนำไปให้สาวน้อยนนั้นื่ม เมื่อยาหมวบอส็พบว่า HP อเธอเ็มแล้วแถมอาาร้อเท้าหัเอ็หาย้วย ราวับว่ามันเป็นยาวิเศษ! นาโพั่นที่ายามลายัไม่สามารถทำแบบนี้ไ้เลย!
ไม่ถึ 10 วินาที สาวน้อยนนั้น็ลืมาึ้นมาแล้วรีบลุึ้นาที่นอนแล้วมอมาที่
บอสที่อยู่ภายใ้เราะแล้วล่าว
“อบุมาเลยนะะที่่วยีวิอันเอาไว้!”
บอสใเพราะเธอทำัวล้ายาในหนัผีมา!
“ไม่เป็นไร แ่เธอปลอภัย็ีแล้ว ว่าแ่ทำไมผีิบพวนั้นถึไ้วิ่ามพวเธอมามายนานั้น!?”บอสถาม
“อนที่พวเราเ้าไปส่วนลึอสนามรบโลหิพวเราไ้เอเ้าับทาลที่าว่าน่าะเป็นทาลไปยัสุสานอหรือไม่็อย่าอื่นพวเราเอ็ไม่ทราบ พอเ้าไปลึมาึ้นเรื่อยๆ พวเรา็พบว่ามันมีอารยธรรมแปลประหลามามายอยู่้าใน เพื่อนร่วมระูลนหนึ่ไ้เอเ้าับอัมีสีเาเลยเอาไปสัมผัสับมันเ้า ในอนนั้นผีิบ็ไ้ปราึ้นมารอบัวอพวเราะทันหันพวเราฝ่าวล้อมอพวมันออมาไ้แ่็้อวิ่มาลอ 1 วัน 1 ืนเ็มๆ”สาฮะล่าว
“โอ้!? ลำบาไม่น้อยเลยนะ แล้วเธอะเอายัไ่อ?”บอสล่าว
“ันะลับไปที่เมือเสเอร์่ะ ันื่อว่า สาฮะ มาาระูลสเปียร์ ไม่ทราบว่าุมีื่อว่าอะไรเหรอะ?”สาฮะถาม
บอสะลึเมื่อไ้ยินว่าเธอมาาระูลสเปียร์เพราะมันเป็น 1 ในระูล 7 ระูลที่มีอำนาที่สุในประเทศไททันแห่นี้ ผู้นำระูลสเปียร์นั้นวิวันาาร 7 รั้แล้วปัุบันเาอยู่ในาวเราะห์ระับ 7
“อโทษ้วยันไม่สามารถบอื่ออเธอไ้....”บอสล่าว
สาฮะทำหน้าเสียใเล็น้อยานั้นเธอ็ล่าวึ้นมาว่า
“ั้นนี่ือเบอร์โทรอัน หาุ้อารวาม่วยเหลืออะไรสามารถโทรมาหาันไ้ทุเมื่อเลยนะะ”
บอสพยัหน้าานั้นเา็หยิบระาษเบอร์โทรอสาฮะมาเ็บเอาไว้เพราะในอนาเาอาะ้อให้เธอ่วย็ไ้
“ันอเบอร์ุเอาไว้หน่อยไ้ไหมะ?”สาฮะถาม
บอสำลัะบอเบอร์เธอไปแ่เา็ิึ้นมาไ้ว่าอีฝ่ายอาะามหาัวริอเา้วยเบอร์โทร็เป็นไ้เพราะสมัยนี้้อใ้รหัสประำัวประานในารยืนยันเบอร์โทร้วยอำนาอระูลเธอ เธอสามารถรวสอบมันไ้แน่นอน! บอสิว่าเ็นนี้เ้าเล่ห์ไม่น้อยเลยทีเียว
เมื่อสาฮะพบว่าเาำลัมอเธออยู่เธอ็ระพริบาปริบๆ แล้วยิ้มให้เล็น้อย
“เสียใ้วยสาวน้อยผมไม่สามารถมอบเบอร์โทรให้ไ้เ่นเียวัน เอาไว้ผมมีเรื่อะรบวนแล้วะิ่อไปเอ็แล้วัน หาเธอรีบออเินทาไปยัเมือเสเอร์ั้แ่อนนี้น่าะไปถึที่นั่น่อนเย็นแน่นอน”บอสล่าวไล่
สาฮะะลึเธอไม่นึเลยว่าอีฝ่ายะไล่เธอไปแบบนี้!? เธอเป็นถึสาวสวยิอันับ้นๆอประเทศและเป็นลูสาวอผู้นำระูลสเปียร์ แม้แ่อทานยัรู้ัเธอ! ผู้ายทุนไม่ว่าะในประเทศและ่าประเทศพยายามทำให้เธอสนใ นที่แ็แร่ว่าบอสมามายที่พยายามีบเธอแล้วทำไมเาถึล้าไล่เธอ!? แถมยัไม่ยอมเปิเผยัวเอเพื่อให้เธอำเาเอาไว้อี!?
“ุไล่ันเหรอ!?”สาฮะถาม
“ใ่! เอ้ย! ไม่ๆ ันะบอเธอว่าหามืมามันอันรายเพราะมีวิาร้ายเ็มไปหม เธอวระรีบลับไปที่เมือเสเอร์ในอนนี้ อีอย่าอนนี้เพื่อนๆอเธอไม่ไ้อยู่ที่นี่แล้วและันเอ็้อทำภาริเลยไม่สามารถอยู่เพื่อูแลเธอไ้~”บอสล่าว
อนแรสาฮะเือบะระเบิออมาเพราะำว่า ‘ใ่’ แ่เมื่อไ้ยินประโยที่ฟัูมีเหุผลอเาเลยทำให้อารม์อเธอเย็นลไปมา เธอยอมรับเหุผลนี้ไ้!
“แล้วุทำภาริอะไรเหรอ!?”สาฮะถาม
บอสำไ้ว่าเาใ้บัรประานเพื่อยืนยันภาริ หาเาบอเธอไปมันอาะทำให้เธอสามารถสาวถึัวอเาไ้หรือเปล่า!? อย่าไร็ามภารินี้ไม่ไ้ทำแ่นเียวแน่นอน เามั่นใว่า้อมีนอื่นทำภารินี้เ่นเียวัน อีอย่าเา็้อาร้อมูลเี่ยวับที่อยู่ออเวี้วยหาเาบอเธอไป่อให้เธอสืบหาัวเาไป็ไม่มีประโยน์ อีอย่าเา็สำััวเอมาเินไป สำหรับเธอแล้วเาอาะเป็นเพียมปลวในสายาอเธอ็เป็นไ้
“ผมำลัทำภาริล่าอเวีอยู่เธอพอะรู้ไหมว่ามันอยู่ที่ไหน!?”บอสถาม
“โอ้!? ันำไ้ว่าภารินี้มันไมุ่้มับ่าอบแทนเลย แุ่็ทำมันสุยอไปเลย ันำไ้ว่าอเวีนั้นะเินเพ่นพ่านแถวประูนรที่แหัในส่วนลึที่สุอสนามรบโลหิ”สาฮะล่าว
“ส่วนลึที่สุ!? เ้าใแล้วอบใเธอมาสำหรับ้อมูล!”
“ไม่เป็นไร ุอุส่ามา่วยันเอาไว้เรื่อแ่นี้ถือว่าน้อยนิ”
“ริสิ เธอเป็นถึลูสาวอผู้นำระูลสเปียร์แล้วทำไม พ่ออเธอถึไม่ส่นมาุ้มันมา่อยปป้อเธอเอาไว้!?”บอสถาม
“เรื่อนั้นันเป็นนบอเาเอแหละว่าไม่้อส่มา”
“เอาละ ัน้อไปทำภาริแล้ว ไว้เอัน!”บอสล่าวและำลัะออาเ็นท์
“เี๋ยว!! นั่นุะเ้าไปนเียวริๆเหรอ!?”สาฮะถาม
บอสพยัหน้าานั้นเา็เินออมาาเ็นท์แล้วมุ่หน้าเ้าไปในสนามโลหิทันที ส่วนเ็นท์เา็ทิ้ให้เธอไปเลยเพราะเาสามารถื้อใหม่ไ้
ภายในเ็นท์
สาฮะิว่าายนนี้แปลมา เารู้ว่าเธอือใรแล้วทำไมถึไ้ล้าทิ้เธอไ้ลอ!?
‘หรือว่าเาไม่ใ่ผู้หิแ่อบผู้าย!?’สาฮะล่าวในใ
สาฮะลุึ้นานั้นเธอ็รวสอบร่าายอนเอ เธอ็พบว่า้อเท้าอเธอหายีแล้ว!? แถมวามเหนื่อยล้า็ไม่มีเลยแม้แ่นิเียว? เาใ้ยาวิเศษอะไรับเธอันแน่? สาฮะเลิั้ำถามแล้วรีบวิ่ลับไปยัเมือเสเอร์ทันที
.....................................................................................................................
ความคิดเห็น