คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Sorry Lover Pink : Chapter 1
Sorry Lover Pink
Chapter 1
ตึก! ตึก~ตึก
เสียงรองเท้าหนังราคาแพงกระทบกับพื้นหินเงาส่องสว่างไปทั่ว
ใบหน้าเรียบเฉยชาของคนร่างสูงเป็นที่น่าเกรงขามนัก ไม่ใครเห็นเป็นต้องหลบสายตา
ไม่งั้นอาจช็อกตายได้เนื่องจากความเย็นชามีสูงเกินไป
"ท่านประธานครับ...มีเอกสารมาครับ..."
"เอาไว้ก่อน"
ชายหนุ่มพูดโดยไม่มองหน้าลูกน้องของเขาแม้แต่น้อยก่อนจะก้าวเท้าเดินต่อไป
"ท่านประธานจะไปไหนครับ..."
"มันไม่ใช่เรื่องของนาย!"
ร่างสูงกระแทกเสียงหนักหน่วงทำให้คนถามรู้สึกหน้าเสีย
ร่างสูงค่อยๆเปิดประตูบานใหญ่เข้าไปภายในห้องประชุมของทิศDragon Black
ก่อนจะมุ่งตรงไปนั่งยังเก้าอี้ตัวใหญ่ตัวหนึ่ง
แชะ~!
เสียงแฟรตถ่ายรูปค่อยๆดังระงมพากันรัวชัตเตอร์ยกใหญ่
"เรามาเริ่มบทสัมภาษณ์บทแรกกันก่อนเลยนะค่ะ
"เชิญ"
ร่างสูงเปรยขึ้นเบาๆ อย่างไม่แยแสสักเท่าไร
"ค่ะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะค่ะ ดิฉัน ทิฟฟานี่ค่ะ เป็นประธานชมรมหนังสือพิมพ์โรงเรียนค่ะ
วันนี้นะค่ะ ฉันจะมาสัมภาษณ์ประธานทิศ Dragon Black เกี่ยวกับเรื่องงานแข่งขันเกมส์
โรบอนด์เซอรี่ ปีนี้ที่คุณชาย ฮันคยอง เป็นเจ้าภาพนะค่ะ รู้สึกยังไงบ้างค่ะ?"
หญิงสาวรัวคำพูดออกมาก่อนจะยื่นไมค์ขนาดจิ๋วไปตรงหน้าร่างสูง
"ก่อนอื่นผมขอบอกเลยว่า...งานนี้เป็นงานสำคัญของโรงเรียนที่มีขึ้นทุกปีนะครับ
แต่ปีนี้ผมจัดงานให้มันดูหยิ่งใหญ่อลังการกว่าทุกปีครับ ทุกคนก็คงจะรู้อยู่แล้วว่าเด็กทิศผมทุกคน
หัวกระทิทั้งนั้น เราจึงคิดโปรเจ็กให้ออกมาในแนว แฟนตาซีที่สุดครับ"
ร่างสูงพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉยเช่นเคย
"ว้าว!! พอจะเผยไต๋ได้ไหมค่ะว่าโปรเจ็กนั่นคืออะไร?"
ร่างสูงแสยะยิ้มนิดๆก่อนจะเอื้อนเอ่ยออกมา
"โปรเจ็คคอนเซปมีชื่อว่า 'The Mask Secrat Dragon eat Chicken' ครับ"
"วะ...ว่าไงนะค่ะ..โอ้ววว งานหน้าความลับภายใต้หน้ากากของมังกรกินไก่=[]="
"ประมาณนั้นแหละ"
"แล้ว...สิ่งที่โดดเด่นในการเปิดงานล่ะค่ะ?"
"ผมคิดว่า...คงจะเป็นการสวมหน้ากากของทุกคนในงานนะครับ
จะไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเรา จนกว่าจะจบงานครับ"
แปะ แปะ แปะ
"เป็นไอเดียที่ไม่เลวนี่"
เสียงปรบมือพร้อมกับการปรากฎตัวของร่างเล็กคนหนึ่งที่พึ่งจะเข้ามาใหม่เอ่ยขึ้น
"ใครให้นายเข้ามาที่นี่ ทิศดราก้อนไม่เป็นมิตรกับทิศไก่หรอกนะ"
ร่างสูงเปรยนิดๆก่อนจะยกขาหนึ่งมานั่งไขว้ห้างอย่างวางมาด
"เปล่า~ก็แค่มาเยี่ยมเพื่อนใกล้ทิศเท่านั้นล่ะ"
"ไม่มีคำว่ามิตรภาพในทิศหรอกนะ"
ร่างสูงเอ่ยขึ้นอย่างไม่ลืมนึกถึงอดีตอันสวยงามของเขา...อดีตของทั้งสองที่กลายเป็นความจำปวดไปเสียแล้ว
"หึ!! ฉันรู้ว่านายยังจำเรื่องเมื่อก่อนได้ดี"
ร่างเล็กพูดยิ้มๆ
"ฉันจำไม่ได้"
ร่างสูงพูดก่อนจะสะบัดหน้าหนีอย่างไม่กล้าสบตา
"นายจำได้"
"ฉันบอกว่าจำไม่ได้ก็คือจำไม่ได้ไงล่ะโว๊ย!!!"
"จุ๊ๆ ทำไมต้องเสียงดังไปล่ะ"
ร่างบางยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินอ้อมไปรอบตัวของร่างสูงก่อนจะเชยคางร่างสูงขึ้นมา
"เอามือสกปรกของแกออกไป!"
ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงหนักหน่วง
"หึ! นายลืมความหลังแล้วจริงๆน่ะหรอ...ลี ฮันคยอง"
"ฉันลืม..ไปหมดแล้ว"
ร่างสูงพูดเบาๆเหมือนข่มน้ำเสียงของตัวเอง
"หึๆ งั้นมาทวนความหลังหน่อยเป็นไง?"
ร่างบางไม่รอให้ร่างสุงตอบคำถามเขาแม้แต่น้อย
ร่างบางรีบโน้มใบหน้าลงไปประกบปากกับร่างสูงอย่างรวดเร็วก่อนจะบดขยี้มันเบาๆ
ริมฝีปากเล็กขบลงที่ปลายริมฝีปากของร่างสูงก่อนจะพยายามสอดลิ้นเล็กเข้าไป
ภายในโพลงปากของร่างสูง
พลั่ก!!
ผัวะ!!
"ทำอะไรของแกว่ะ!!"
ร่างสูงพลักร่างบางออกอย่างแรงก่อนจะต่อยเข้าไปที่ใบหน้าขาวใสแรงๆ
แรงจากปลายหมัดของร่างบางรุนแรงพอที่จะทำให้เลือดที่ปลายริมฝีปากของร่างบางไหลเลยทีเดียว
"หึ! ปากเก่งไปเถอะ แกก็รับจูบฉันเหมือนกันล่ะโว้ย!!!"
ร่างบางตวาดใส่ร่างสูงเสียงดัง
แชะ!
เสียงกดชัตเตอร์จากกล้องตัวหนึ่งของหญิงสาวดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวทั้งคู่พึ่งจะรู้สึกตัว
ว่าโดนแอบถ่ายไปแล้ว ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไปล่ะก็ เขาทั้งสองซวยแน่ๆ
"เฮ้ยหยุด อย่าหนีนะ!!"
ร่างบางตะโกนขึ้นเสียงดังก่อนจะวิ่งตามหญิงสาวออกจากห้องไป
ทิ้งไว้เหลือเพียงร่างสูงที่ยืนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะอยู่
---------------------------------------------------------------------------------
กรี๊ดๆๆๆTTOTT อะไรกันไหงกลายเป็น ฮยอก = เมะ
ป๋าฮัน = เคะ ล่ะ ม่า ย ยน้า>< เบ๋บี๋ ไม่จริ งง !!
ความคิดเห็น