คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 6 หวงหรือหึง?
ลมทะเลยามสายพัดกระทบกับหาดทรายสีขาวสะอาด แสงพระอาทิตย์ส่องลงกระทบกับพื้นน้ำส่องประกายระยิบระยับ เท้าเล็กสัมผัสได้ถึงความนุ่มของพื้นทรายและสายตารับภาพอันแสนสวยงามของท้องทะเลกว้าง
“ลมเย็นดีจัง”ถึงปากจะพูดแขวะอีกคนไปแต่พอมาเจอกับวิวทิวทัศน์อันสวยงามของเกาะพาราไดซ์ซองมินกลับลืมความขุ่นมัวเมื่อครู่ไปเสียสิ้น มือเล็กๆจับรวบผมเส้นเล็กที่ถูกลมพัดปลิวสยายไว้ก่อนมันจะถูกลมตีจนยุ่งพันกันไปหมด
มือบางค่อยๆปลดเสื้อคลุมตัวยาวออกจากเรือนกายช้าๆ ทำเอาคนที่มองอยู่ตลอดเวลาแทบลืมหายใจ...
บิกินนี่สีสดตัดกับผิวขาวผ่อง สายเส้นเล็กรั้งอยู่ตรงต้นคอและถูกผูกเป็นโบว์ไว้ที่กลางแผ่นหลัง กับส่วนล่างที่ดูเย้ายวนใจ หน้าท้องแบนราบกับเอวคอดและสะโพกผาย สัดส่วนแสนสมบูรณ์แบบที่คยูฮยอนต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอ
ผมเส้นเล็กปลิวระกรอบหน้าสวยคลอเคลียกับไหล่มนเปลือยเปล่า...ผมที่ตอนแรกเป็นสีน้ำตาลอ่อนตอนนี้ถูกย้อมชั่วคราวจนกลายเป็นสีน้ำตาลทอง เรือนกายสวยกับผมที่ถูกลมพัดปลิวสยายกับใบหน้าแสนหวานทุกอย่างที่เป็นซองมินทำให้คยูฮยอนไม่แปลกใจเลยว่าทำไมอีกฝ่ายถึงได้กลายเป็นนางแบบสุดฮอตที่แสนร้อนแรงในเกาหลีได้
ผิวที่เคยขาวผ่องตอนนี้ถูกเปลี่ยนให้เป็นสีน้ำผึ้งเนียนสวย เรียกได้ว่าชเวฮยอนมินจากเกาหลีพอมาถึงที่นี่ก็ถูกเปลี่ยนจนกลายเป็นสาวอเมริกันไปแล้วแต่ความร้อนแรงกลับไม่ได้ลดลงเลย
ดวงตาคู่คมสีมรกตมองเรือนร่างสวยที่เดินเอาเท้าจุ่มน้ำทะเลเล่นอยู่เงียบๆคนเดียวเพื่อทำความคุ้นเคยกับสถานที่ถ่ายทำ สายตาคนทั้งกองมองซองมินอย่างชื่นชม ไม่มีเลยแม้แต่คนเดียวที่จะมองด้วยสายตาโลมเลีย ร่างสูงแอบชื่นชมกับการทำงานอย่างมืออาชีพของทุกคนไว้ในใจ
“น้องฮยอนมินพร้อมนะครับ ตอนนี้แสงกำลังสวยเลย”เสียงตากล้องร้องทักดังขึ้นจากด้านหลังให้นางแบบคนสวยหันมาช้าๆ แสงแดดตอนเช้าๆแบบนี้กำลังสวยได้ที่และตากล้องไม่ต้องการให้เวลาเสียเปล่า
ร่างบอบบางตั้งท่าเดินไปบนชายหาดให้อีกฝ่ายทำหน้าที่เก็บภาพไปเรื่อยๆโดยคุณเจ้าของเกาะก็ยืนกอดอกมองมันโต้งๆแบบนี้นั่นแหละ
จะมองให้สึกไปเลยมั้ยเนี่ย!!!
ซองมินกลับรู้สึกว่าการถ่ายแบบครั้งนี้จะเกิดความยากลำบากขึ้นเสียแล้วเมื่อตนเองที่ไม่เคยกลัวเลยเพราะเคยชินกับการถ่ายแบบแบบนี้มานับไม่ถ้วน แต่พอเป็นสายตาจ้องมองจากหลังกรอบแว่นสีชาของชายหนุ่มทำไมมันถึงทำให้ซองมินไม่อาจควบคุมตนเองได้เหมือนเดิม
มือไม้มันคอยแต่จะเกะกะหาจุดวางให้ดูดีอย่างที่เคยไม่ได้ แถมสายตายังไม่สามารถหาจุดโฟกัสได้อีก...
“น้องฮยอนมินเกร็งไปนะครับ...รีแล็กซ์นิดหนึ่ง”ตากล้องตะโกนฝ่าเสียงคลื่นและเสียงลมมาเล่นเอาคนถูกจับจ้องสะดุ้งไม่น้อย ซองมินเริ่มกังวลกับการถ่ายแบบครั้งนี้เสียแล้ว
“ขอพักสักครู่ได้ไหมคะ”เมื่อเริ่มไม่มั่นใจกับการวางสีหน้าของตนเองแล้วก็กลัวว่าจะทำให้งานเสีย ซองมินจึงเอ่ยปากของพักสักครู่เพื่อไปรวบรวมสมาธิ
การออกปากของซองมินทำเอาทีมงานออกอาการงงไปกันพอสมควร ว่าทำไมมันเกิดอะไรขึ้นกับนางแบบมืออาชีพคนนี้ แต่มันเปิดโอกาสให้กับนางแบบคนอื่นๆได้ลงมาวาดลวดลายแทน แต่ซองมินบอกเลยว่าตัวเองไม่แคร์ถ้าใครจะเด่นกว่าเพียงแต่ตัวเองต้องการให้งานออกมาดี
คยูฮยอนเองก็เห็นว่าสีหน้าอีกคนไม่สู้ดีนัก และพอซองมินเดินออกไปจากกองเพื่อสงบสติอารมณ์และทำสมาธิชายหนุ่มจึงเดินตามไปด้วยความเป็นห่วงโดยไม่รู้ตัว
“นี่คุณจะตามฉันมาทำไม!!!”ซองมินแว่วใส่อีกฝ่ายเสียงลั่น แต่ในที่ตรงนี้ก็ไม่มีคนอื่นแล้วนอกจากซองมินและคยูฮยอนเนื่องจากทางที่ซองมินเดินมามันเป็นโขดหินขนาดใหญ่ และเสียงของซองมินก็คงดังไปไม่ถึงกองถ่ายด้วยเพราะเสียงคลื่นที่ซาดซัดเข้ากับโขดหินมันค่อนข้างดัง
“...”คยูฮยอนไม่พูดอะไรแต่กลับทิ้งตัวนั่งลงข้างๆกับซองมินที่นั่งห้อยขากับโขดหินอยู่ก่อนแล้ว ท่าทางของชายหนุ่มเหมือนไม่สนใจซองมินที่นั่งอยู่ก่อนนักทำเอาใบหน้าสวยต้องสะบัดหนีไปอีกทางด้วยความขัดใจ
ท่ามกลางความเงียบระหว่างคนสองคนมันมีแต่เสียงคลื่นกระทบเข้ากับโขดหิน ซองมินปล่อยใจปล่อยความกังวลแล้วให้ธรรมชาติช่วยให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ลง เนิ่นนานที่ความเงียบเข้าปกคลุมคนทั้งคู่จนชายหนุ่มเป็นฝ่ายเปิดปากพูด
“คุณทำได้อยู่แล้ว นางแบบอันดับหนึ่งของเกาหลีคือชเวฮยอนมินไม่ใช่เหรอ”คำพูดเรียบๆทำให้ซองมินต้องหันกลับมามองหน้าคนที่นั่งอยู่เคียงข้าง ท้ายประโยคคยูฮยอนดึงแว่นกันแดดของตนออกแล้วใช้ดวงตาสีมรกตสะกดให้ซองมินนั่งนิ่งและรับรู้ถึงความจริงจังในน้ำเสียงที่ตนใช้แสดงออก คยูฮยอนไม่รู้ว่าในสถานการณ์แบบนี้ตนเองควรปลอบใจคนตรงหน้ายังไง มีแต่ความจริงใจที่ตนสามารถบอกผ่านไปให้ซองมินรับรู้ได้
ร่างเล็กรู้สึกถึงหัวใจตัวเองที่กระหน่ำเต้นรัวเร็ว กำลังใจที่ไม่คิดว่าจะได้รับมันทำเอาซองมินรู้สึกฮึดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก...
อีกอย่างก็อยากตะโกนใส่หน้าคยูฮยอนเสียเหลือเกิน...ว่าเป็นเพราะนายฉันถึงมานั่งสติแตกอยู่เนี่ยแหละ!!!
“เพราะคุณนั่นแหละทำฉันไม่มีสมาธิ”ใบหน้างงงวยของชายหนุ่มที่ยังไม่รู้ว่าตนเองไปทำอะไรเข้าถึงทำให้ซองมินไม่สามารถทำงานของตนต่อได้ทำเอาคนมองต้องหลุดขำพรืด ร่างสูงมองเรือนร่างบอบบางที่ยังอยู่ในชุดบิกินนี่สีสดแล้วก็ต้องขมวดคิ้ว มือหนายกขึ้นกระดิกนิดเดียวก็มีชายหนุ่มอีกคนที่ตอนแรกซองมินไม่ทันได้สังเกตโผล่ออกมาจากหลังโขดหิน
“มั่นใจในตัวเองนะว่าคุณสวยไม่แพ้ใคร...”มือหนารับเสื้อตัวยาวมาคลุมทับบนไหล่บาง ท่าทางอ่อนโยนของคยูฮยอนที่ซองมินนั่งนิ่งปล่อยให้อีกคนได้ทำตามใจโดยก็ไม่รู้ตนเองเหมือนกันว่าทำไมถึงยอมให้อีกฝ่ายดูแลตัวเองแบบนี้ ทั้งที่เมื่อวานก็แทบจะตีกันตาย
มือหนาวางทาบลงบนแก้มใสแล้วลูบปลายนิ้วเบาๆ รอยยิ้มหล่อเหลาและดวงแสนมีเสน่ห์ของคนตรงหน้าทำเอาซองมินรู้สึกถึงผิวแก้มที่ร้อนขึ้นมา
มาทำให้เค้าทำงานไม่ได้แล้วสุดท้ายก็เป็นคนมาเรียกความมั่นใจให้...
นี่ซองมินควรจัดการกับผู้ชายคนนี้ยังไงดีเนี่ย!!!
“ไม่มีอะไรที่ชเวฮยอนมินคนนี้ทำไม่ได้หรอก เป็นน้องพี่ซีวอนทั้งทีนี่!”ร่างเล็กแสยะยิ้มที่มันดูร้ายแถมยังยั่วยวนเสียจนคยูฮยอนใจกระตุก ร่างสูงยกยิ้มเป็นกำลังใจให้ทั้งยังเป็นฝ่ายลุกขึ้นแล้วฉุดมือซองมินที่นั่งอยู่ให้ลุกตามตนเองขึ้นมา
“อ๊ะ!”สงสัยออกแรงมากไปหรือว่าซองมินตัวบางไปทำให้ร่างเล็กถลาเข้าสู่อ้อมอกของชายหนุ่ม ใบหน้าทั้งคู่อยู่ห่างกันแค่เพียงลมหายใจกางกั้น ดวงตาคู่สวยสานสบกับดวงตาสีเขียวเข้ม ไม่รู้ทำไมแต่ซองมินกลับไม่สามารถละสายตาจากคนตรงหน้าได้เลย
ระยะห่างเพียงนิดเดียวที่เหมือนกับจะหดสั้นลงมาทำให้คนที่เงยหน้ามองอยู่ค่อยๆปรือตาลงช้าๆ เตรียมรอรับสัมผัสจากอีกฝ่ายอย่างเคย แต่ในครานี้คยูฮยอนกลับเป็นฝ่ายผละออกมาก่อนเมื่อรู้สึกตัว
“เป็นอะไรรึเปล่า”ถามด้วยเสียงนุ่มทุ้มอย่างเป็นห่วง ท่าทางเหมือนปฏิเสธกลายๆของคยูฮยอนทำเอาซองมินเสียหน้าอย่างบอกไม่ถูก
นึกว่าจะถูกจูบอีกครั้งแล้วเสียอีก...
ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าหวังอะไรอยู่ แต่ตอนที่อีกฝ่ายผละออกไปซองมินก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บน้อยๆตรงข้อเท้าแต่ด้วยความช็อคที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ทำให้ซองมินไม่อยากบอกอีกฝ่ายออกไป
ร่างเล็กเดินตามคนตัวสูงที่จับจูงตนเองกลับไปยังกองถ่ายอีกครั้ง แผ่นหลังกว้างของคนตรงหน้ามันสร้างความอบอุ่นในหัวใจให้ซองมินอย่างบอกไม่ถูก มันเหมือนเป็นปราการที่คอยปกป้องอันตรายให้กับคนตัวเล็กๆอย่างซองมินที่ในอดีตเคยเจอกับเรื่องที่ทำร้ายจิตใจอย่างแสนสาหัส การที่มีใครสักคนมาทำดีด้วยก็ทำให้ปล่อยหัวใจให้เค้าไปอย่างง่ายดาย
ถ้าฉันรักคุณ...เรื่องนี้มันคงวุ่นวายขึ้นอีกแน่ๆ
เพราะซองมินไม่รู้ว่าเมื่อยี่สิบปีที่แล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ถึงพยายามดิ้นรนกลับมายังจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด และถ้าเกิดคนตรงหน้าที่กำลังแสดงความห่วงใยซองมินแบบมากมายกระทั่งยอมรับปากซีวอนเพื่อมาดูแลซองมินแบบนี้เกี่ยวข้องกับเรื่องในอดีตขึ้นมาซองมินก็ไม่รู้แล้วว่าหัวใจที่กำลังเริ่มเปิดรับเค้าเข้ามาตัวเองจะต้องทำยังไงต่อไป
“น้องฮยอนมินพร้อมนะครับ คราวนี้พี่ขอแจ่มๆเลย”เสียงของพี่ช่างภาพดึงความคิดของร่างเล็กกลับมา ดวงตาคู่สวยรับภาพชายหนุ่มที่ยืนกอดอกมองการถ่ายภาพอยู่ใกล้ๆราวกับว่าถ้าซองมินไม่พร้อมหรือมีปัญหาชายหนุ่มจะสามารถเข้ามาถึงตัวซองมินได้เป็นคนแรก
คนตัวเล็กส่ายหน้าจนผมกระจายแล้วเอามาตบๆตรงสองข้างแก้มเบาๆเรียกสติและสมาธิกลับมาและการทำงานคราวนี้ซองมินจะไม่ยอมปล่อยให้ปกนิตยสารตกไปเป็นของคนอื่นแน่ๆ
ซ่า!
เสียงน้ำทะเลซัดเข้าหาฝั่งพร้อมๆกับร่างบอบบางหย่อนตัวลงนั่งกับพื้นทราย…
ซองมินลดตัวลงเอามือสองข้างเท้าลงกับพื้นทรายแอ่นสะโพกขึ้นก่อนจะเงยหน้าพร้อมดวงตาแสนเย้ายวนขึ้นมาช้าๆ คยูฮยอนที่ยืนมองการถ่ายทำอยู่ใกล้ๆถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ขณะที่ตากล้องหนุ่มผู้ซึ่งตกอยู่ในมนต์เสน่ห์ของนางแบบสาวหลังเลนส์กล้องก็สะดุ้งน้อยๆเมื่อฮยอนมินเอ่ยเรียกเพราะเห็นทุกคนรอบข้างนิ่งอึ้งกันไปหมดกับการโพสท่าอันแสนจะเซ็กซี่
ผมเส้นเล็กสีสว่างสะท้อนกับแสงอาทิตย์เปียกน้ำทะเลแนบลู่เข้ากับวงหน้าน่ารักที่ในยามนี้เซ็กซี่ขาดใจ น้ำทะเลซัดสาดเข้ามาตรงต้นขาเรียวที่หัวเข่ามนจมลงไปในทราย ซองมินค่อยๆคลานไปข้างหน้าพร้อมๆกับที่ลิ้นเล็กสีสดแลบเลียบนริมฝีปากที่เคลือบไว้ด้วยลิปกรอสดูชุ่มฉ่ำ
แสงแดดสาดส่องมาบนแผ่นหลังสีน้ำผึ้งซึ่งตัดกับสีบิกินนี่ทำให้ซองมินดูสวยเด่นและเข้ากับสถานที่เสียจนหลายๆคนอดจะยอมรับไม่ได้ว่างานนี้หนังสือที่วางแผงจะต้องขายดิบขายดีแน่ๆเมื่อได้นางแบบมือหนึ่งจากเกาหลีอย่างชเวฮยอนมินมาขึ้นปก
“เหอะ!”หญิงสาวอย่างจีเฮแค่นหัวเราะอยู่ในลำคอ เห็นทุกคนมองฮยอนมินอย่างตะลึงตาค้างแล้วแถมเธอเองยังอดจะยอมรับในตัวคู่แข่งไม่ได้เลยว่างานนี้ฮยอนมินสวยเซ็กซี่จริงๆ แต่ใช่ว่าเธอจะยอมแพ้
“คุณเคนสนใจฮยอนมินเหรอคะ แต่ฮยอนมินเค้าคงไม่สนใจคุณหรอกแถมพี่ชายเค้าก็ดุมาก คุณเคนคงไม่อยากเสียเวลากับเด็กกะโปโลแบบนี้หรอกมั้งคะ”เขยิบเข้าไปยืนข้างๆชายหนุ่มที่กอดอกมองการถ่ายทำทั้งหมดอยู่ เห็นอีกฝ่ายไม่ว่าอะไรที่เธอเดินเข้ามาใกล้จีเฮก็ถือโอกาสวางฝ่ามือลงบนต้นแขนแกร่งใต้เสื้อเชิ้ตแขนยาว
“ขอบคุณสำหรับคำเตือน แต่สำหรับผมถ้าอยากได้อะไรแล้วก็ไม่เคยมีคำว่าไม่ได้”คยูฮยอนหันกลับมาใช้ดวงตาสีมรกตจ้องมองหญิงสาว จีเฮแทบละลายกับความมีเสน่ห์แสนดึงดูดจากดวงตาคู่คมนั้น
“ถ้าฉันบอกว่าฉันสนใจคุณล่ะ”หญิงสาวยังไม่ยอมแพ้ ในเมื่อฮยอนมินเข้าใกล้คุณเคนได้แล้วทำไมเธอจะทำบ้างไม่ได้ มือบางปลดเสื้อคลุมตัวยาวออกเผยให้เห็นรูปร่างสมส่วนในชุดบิกินนี่สีสดไม่ต่างกับอีกคนที่กำลังเข้าฉากถ่ายภาพอยู่เลยแม้แต่นิด
“ถึงฉันจะได้ชื่อว่าเบอร์สองของวงการรองจากฮยอนมิน แต่ชื่อเสียงฉันก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าฮยอนมินเลยแม้แต่นิดเดียว”หญิงสาวลากปลายนิ้วไปตามแผ่นอกแกร่งที่โผล่ออกมาจากตัวเสื้อ จีเฮกัดริมฝีปากล่างอย่างเย้ายวน
ถึงจีเฮจะดูยั่วขนาดไหนคยูฮยอนก็ยอมรับเลยว่าอีกฝ่ายไม่มีเสน่ห์ดึงดูดมากเท่ากับคนที่ยังอยู่หลังเลนส์กล้องคนนั้นเลย...เรียกได้ว่าคยูฮยอนไม่แปลกใจว่าทำไมจีเฮถึงได้เป็นแค่เบอร์สองของวงการไม่อาจผงาดขึ้นมาเป็นเบอร์หนึ่งอย่างซองมินได้
คยูฮยอนปรายตาลงมองคนที่พยายามยั่วยวนตนเสียเหลือเกินก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ดวงตาคู่คมกำลังจับจ้องไปยังคนที่อยู่หลังเลนส์กล้องอย่างพยายามไม่ให้ซองมินคลาดสายตา
ตอนนี้ซองมินเพิ่งสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มเพื่อนสนิทของพี่ชายตนเองมีคู่อริของเธอยืนเกาะแขนอยู่ แต่เท่าที่เห็นคร่าวๆดูเหมือนว่าคยูฮยอนจะเป็นฝ่ายยืนเฉยๆแล้วจีเฮเป็นคนเกาะแขนชายหนุ่ม
เห็นอย่างนี้แล้วเลือดในกายก็เดือดพล่านด้วยความโกรธ ยุนจีเฮจะเรียกได้ว่าเป็นก๊อปปี้ของชเวฮยอนมินก็ไม่ผิดนัก ไม่ว่าซองมินจะทำอะไรหญิงสาวจะเลียนแบบจนแทบจะเหมือนกันทุกอย่าง แรกๆตอนยังไม่มีใครรู้ว่าซองมินเป็นน้องสาวของพี่ซีวอนหญิงสาวก็พยายามเอาตัวเข้าไปใกล้ชิดสนิทสนมกับชายหนุ่มแต่พอรู้ว่าพี่สะใภ้ของฮยอนมินคือคิมฮีชอลเจ้าหล่อนก็ดูเหมือนจะพยายามไม่เข้าใกล้ฮยอนมินเกินจำเป็น แต่ก็ยังคงทำตัวเป็นเงาเสมอ
ถ้างานไหนซองมินไม่สามารถไปถ่ายแบบได้ด้วยตารางงานที่แน่นเอี๊ยด งานนั้นคนที่จะมาเสียบแทนก็คือยุนจีเฮเสมอไป ไม่ใช่ว่าจีเฮทำงานไม่ดีแต่หญิงสาวพยายามก๊อปฮยอนมินมากไปจนแทบไม่มีสไตล์เป็นของตัวเอง จึงไม่แปลกว่าทำไมลูกค้าบางคนยอมรอให้ฮยอนมินคิวว่าง
อยากจะชนกับฉันอีกก็ได้นะจีเฮ...แล้วจะรู้ว่าเงาก็คือเงา!!!
ซองมินพลิกตัวลงนั่งพอให้เอวจุ่มน้ำ เหยียดไปทางด้านหน้าวักน้ำขึ้นมาราดตัวเองนิดหน่อยพอให้ตัวเปียก ค่อยๆเงยหน้าจิกสายตาส่งให้กล้องจนชายภาพหนุ่มครางหวือในลำคอเรียกสายตาทุกคนให้กลับมาสนใจนางแบบสาวอีกครั้ง
ขาเรียวข้างหนึ่งแบะอ้าออกไปทางด้านข้าง อีกข้างก็ยกขึ้นมาชันเข่าน้อยๆ ซองมินบิดเอวพอให้ดูเซ็กซี่แล้วก็ยกนิ้วขึ้นกัดพร้อมทั้งช้อนตาขึ้นมองตากล้องที่ยืนถ่ายภาพจากด้านบน
ท่าทางแสนยั่วของซองมินเรียกความสนใจจากคนที่มองดูอยู่จนแต่ละคนตัวนร้อนเห่อแทบหยุดหายใจกับซีนนี้ แต่เสียงของใครบางคนก็เรียกสติของทีมงานทั้งกองกลับมา...
“เซ็ตแรกพอได้แล้ว ผมว่าถ่ายเยอะพอแล้ว”จากตอนแรกที่เห็นท่าคลานนั้นคยูฮยอนก็เข้าใจว่าเป็นงาน แต่การที่ร่างเล็กมานั่งแบะขาท้าสายตาคนหลายคนแถมยังถูกเก็บภาพไปอีกคยูฮยอนขอไม่ทน
ร่างสูงเดินเข้ามาผ่ากลางวงจนตากล้องไม่กล้าพูดอะไรมากเพราะว่าชายหนุ่มพูดถูกแล้ว เค้าเก็บภาพนางแบบฮยอนมินได้เยอะมากจนเรียกได้ว่าต้องไปคัดออกเยอะเลยทีเดียว เสียงทุ้มตะโกนก้องขณะสาวเท้าเดินเข้ามาฉุดมือร่างบางขึ้นมาจากทราย มืออีกข้างก็รับเสื้อคลุมตัวยาวจากลูกน้องมาคลุมไหล่ปิดบังเรือนร่างสวยของซองมินไว้
คยูฮยอนลากซองมินออกไปจากสถานที่ถ่ายทำ ท่าทางหวงแหนของชายหนุ่มที่ทุกคนไม่มีใครกล้าคัดค้านแม้แต่คนเดียว เล่นเอายุนจีเฮที่คิดว่าตัวเองกำลังต้อนให้ชายหนุ่มสนใจในตัวเองได้แล้วแทบจะกรี๊ดลั่น ในเมื่อเธอกำลังได้ใจคุณเคน คอนเดลแล้วแต่ชเวฮยอนมินกลับทำเสียเรื่อง
“หนอย! ทำตัวยั่วนักนะยัยฮยอนมิน!”ยืนสบถอยู่กับตัวเองคนเดียวจนกอนฮีที่ยืนอยู่หลังต้นไม้ยังแอบขำ สงสัยว่ายุนจีเฮคงเป็นคนเดียวในกองถ่ายที่ไม่รู้เลยว่าเคน คอนเดลกับชเวฮยอนมินเกี่ยวข้องกันยังไง
ขอให้โชคดีไม่โดนลูกปืนของคุณเคน คอนเดลเป่าหัวหล่อนไปเสียก่อนจะได้ถ่ายแบบครั้งนี้จนจบนะ...
ทางด้านซองมินที่ถูกชายหนุ่มดึงตัวเข้ามายังห้องพักที่ถูกเปลี่ยนให้เป็นห้องแต่งตัวชั่วคราว ร่างเล็กยืนมองคนตรงหน้าที่ยืนหันซ้ายหันขวาอยู่กลางห้องอย่างไม่เข้าใจ
“คุณไปล้างตัวก่อน”หันไปเห็นผ้าเช็ดตัวถูกแขวนอยู่ในห้องน้ำด้วยสภาพที่ยังไม่ถูกใช้คยูฮยอนก็คว้ามายื่นให้คนตัวเล็กก่อนจะรุนหลังซองมินให้เข้าห้องน้ำไป
ถึงแม้จะยังงงๆแต่ซองมินก็ยอมเดินเข้าห้องน้ำไป ลับหลังซองมินเข้าห้องน้ำไปแล้วประตูห้องพักก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง
“เอ่อ...ฮยอนมินละครับคุณเคน”เป็นกอนฮีที่เดินมาดูความเรียบร้อยของน้องสาวเพื่อน อีกอย่างคือเตรียมชุดที่สองให้ฮยอนมินถ่ายด้วย
มือหนายกนิ้วโป้งไปทางด้านหลังซึ่งเป็นห้องอาบน้ำให้กอนฮีพยักหน้าเข้าใจแล้วเดินตัวลีบไปยังเตียงตรงกลางห้องซึ่งมีชุดว่ายน้ำหลายสิบชุดวางอยู่
“ฮยอนมินต้องถ่ายหมดทุกชุดนี่เลยหรือ!?”ร่างสูงที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก็เห็นทุกการกระทำของอีกฝ่ายร้องถามอย่างตกใจ
“ปะ...เปล่าครับ”กอนฮีตอบกลับปากคอสั่น ได้ยินกิตติศัพท์ความหวงคู่นอนของคุณเคน คอนเดลมาก็มาก
ก็ไม่แปลกว่าทำไมสาวๆถึงอยากได้ชื่อว่าคู่ของเคน คอนเดลคนนี้...
ตลอดเวลาที่ควงกับเคนหญิงสาวทุกคนจะได้รับการเอาใจประหนึ่งว่าเป็นเจ้าหญิงเลยทีเดียว แถมคุณเคน คอนเดลคนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความหวงมาก
ถ้าควงอยู่กับผมคุณห้ามมีคนอื่น!
แล้วทีนี้ชเวฮยอนมินดันมีข่าวหลุดกับชายหนุ่มตั้งแต่วันแรกที่มาเหยียบที่เอเธนส์เลยนี่สิ จะข่าวอะไรซะอีกนอกจากรูปที่คยูฮยอนอุ้มนางแบบสาวขึ้นตึกสำงานใหญ่ของเคกรุ๊ปไปเมื่อวาน
ยิ่งได้ชื่อว่าเป็นน้องสาวของชเวซีวอนผู้เป็นเพื่อนสนิทกับเคน คอนเดลด้วยแล้วภาษีของชเวฮยอนมินก็ดีกว่านางแบบสาวคนอื่นไปโขเลย สื่อทั้งหลายเลยจับตามองเป็นพิเศษ แต่ทว่านับตั้งแต่ฮยอนก้าวเท้าขึ้นมาที่เกาะพาราไดซ์ก็คงไม่มีนักข่าวที่ไหนมีข่าวคนทั้งคู่ไปขายได้อีก
“แล้วต้องถ่ายอีกกี่ชุด!”ความหึงแรงหวงแรงของเคน คอนเดลขึ้นชื่อมากจนกอนฮีชักกลัวแต่ก็กัดฟันสู้ อย่างน้อยตนก็ยังมีเจ้านายและเพื่อนสนิทอย่างฮีชอลหนุนหลังอยู่ ถ้าเป็นคนอื่นป่านนี้คงกลัวจนร้องไห้ไปแล้ว
“สามชุดครับ”ถึงจะท่องไว้ในใจว่าไม่จำเป็นต้องกลัวแต่กอนฮีก็อดจะตอบแบบปากคอสั่นไม่ได้ ออร่าความโหดของอีกฝ่ายแผ่กระจายเสียขนาดนี้
ได้ยินคำตอบอีกฝ่ายแล้วคยูฮยอนก็ถลึงตาโต แค่ชุดเดียวเค้าก็แทบเป็นบ้าแล้วนี่ยังอีกตั้งสามชุดเค้าไม่ต้องตายไปก่อนเลยเหรอ!
คุณเป็นใครกันแน่นะซองมิน...ทำไมผมถึงต้องร้อนรนเรื่องคุณมากมายขนาดนี้!
นั่นสิคุณนางแบบทำอะไรไปกันแน่เนอะ หายไปนาน =w= ช่วงนี้งานยุ่งมากถึงมากที่สุด แหะๆ ตอนคุณนางแบบถ่ายรูปก็แบบรูปที่แปะไว้ตรงหัวตอนเลย เซ็กซี่น้ำลายไหลเลยทีเดียว เล่นเอาคุณเคนแทบทนไม่ได้แหนะ นายเอกของคลีนไม่อ่อนแอนะเออ เจอนางร้ายร้ายใส่ชีสวนกลับแบบแรงกว่าเลยด้วย ก็หวังว่าจะไม่มีใครโดนจับถ่วงทะเลไปก่อนงานถ่ายแบบจะจบลงนะ อ่านให้สนุกนะคะ
ในทวิตติดแท็ก #ฟิคเกาะรัก นะคะ
ความคิดเห็น