ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Force rose Race ดวลกันไหม?นายปีศาจ

    ลำดับตอนที่ #3 : if...รู้งี้

    • อัปเดตล่าสุด 9 พ.ย. 57


    3 if.. รู้งี้ 

    เมื่อฉันมาถึงคอนโด ฉันก็อาบน้ำ เข้านอนทันที่ โอยย ยังเจ็บตูดไม่หายเลยอ่ะ TT

    เช้าวันใหม่ วันนี้ฉันแต่งตัวด้วยเสื้อยืดธรรมดา กับกางเกงยีนส์เอวสูงแบบรัดรูปสุดๆ
    วันนี้ฉันนัดกับเพื่อนว่าเราจะไปเดินงานนิทรรศการของจังหวัด ประจำปี
    ฉันไม่อยากแต่งตัวโอเวอร์มากนัก เดี๊ยวคนเขียนมันอิจฉา คิกๆๆ ^^

    (ไม่อยากเป็นนางเอกแล้วใช่มั้ยแก!!!)

    ฉันโทรเรียกเพื่อนให้มารับ เพราะฉันไม่มีรถ ความจริงฉันก็มีรถนะ
    แต่รถฉันมันอยู่ในบ้านอ้ะ

    ไม่เกิน 10นาที ยัยแคร์ ยัยผึ้ง และก็ยัยชิน<มันเป็นตุ๊ดน่ะ>
    เหล่าเพื่อนๆของฉันก้อมาถึงที่หน้าคอนโด ยัยแคร์เป็นคนเอารถมา รถของแคร์เป็นรถเบนซ์
    Mercedes Benz CLS 250 MY’13 สีขาว ราคาหลายตังค์ ก็บ้าน
    ไอ้แคร์มันรวยนี่ บ้านมันทำธุรกิจนำเข้ารถยนต์จากต่างประเทศ
    ก็ไม่แปลกที่มันจะมีรถดีๆใช้

    นั่งรถมาได้ประมาณครึ่งชั่วโมง เราก็มาอยู่กันที่งานแล้ว

    “เห้ย!!!แก๊!! ดูนั่นดิ เขามีทำบุญตรงนั่นน่ะ หูยยย หล่ออ้ะ  >< ไปกันเถอะๆๆ!!”

    อย่าสงสัย เสียงนั่นไม่ใช่เสียงของฉันหรอก เสียงไอ้ชินมัน - -'

    ก็อย่างว่าอ่ะ มันเป็นพวกบ้าคนหล่อ เห็นทีไรอาการกำเริบทุกที
    พูดจบมันก็ลากพวกฉันไปทางที่มันกำลังพูดถึงทันที

    เมื่อมาถึงพวกเราถึงกับตาค้าง เมื่อเห็นรถแมงกะไซคยักษ์จอดเรียงกันเป็นสิบๆคัน
    มีพี่ผู้หญิงแต่งตัวทะมัดทะแมงยืนประกาศอยู่

    “น้องๆค่ะ สนใจทำบุญมั้ยค้ะ เดี๊ยวพวกพี่พาซ้อนบิ๊กไบค์ เที่ยวรอบเมืองเลยนะ ^^”
    พี่สาวคนสวยหันมาพูดกับพวกเรา ไอ้ชินมันเลยลากพวกเราไปหาทันที
    เมื่อปรึกษากันเสร็จสับ เราตรงลงกันว่า
    ‘ทำบุญน่ะ อย่าคิดมาก คนขับบิ๊กไบค์ก็หล่อๆทั้งนั้นเลย ไม่เห็นต้องกลัวอะไร’
    อีตุ๊ดมันเป็นคนพูดเจ้าค่ะ =_=
    ยัยแคร์ได้ไปกับพี่คนนึงหล่อเข้ม เป็นรถ Kawasaki Z1000 ราคาประมาณห้าแสนกว่า
    ขี่ไปได้ยังไง ราคาตั้งครึ่งล้าน o_o  ต่อมาก็ยัยผึ้งได้ไปกับพี่ผู้ชายหน้าหวานปานน้ำตาล
    เป็นรถ Kawasaki Ninja 300 ราคาก็ประมาณสองแสนได้มั้ง  

    แล้วอีนังชิน มันชอบผู้ชายหน้าโหดๆ พอดีพี่หน้าโหดเข้ามีรถ Ducati Monster795 ราคาประมาณสี่แสนห้า O[]O!

    ส่วนฉัน ฉันเป็นพวกกลัวการซ้อมแมงกะไซค์ เลยขอไปกับพี่สาวสุดสวย พี่สาวมีรถ Suzuki GSX1300R ราคาแปดแสนห้า แพงไม่พอวิ่งเร็วมั่กๆอีก

    ฉันอยากตายย นังชินนะ พาเพื่อนมาตาย TT พ่อจ๋าแม่จ๋า โมชิลาก่อนนนTT
    เอ๊ะ!!!พอพูดมาถึงตรงนี้ฉันรู้เหมือนมีคนกำลังจ้องฉันด้วยสายตาแฝงรังสีอำมหิตอย่างรุนแรง - -'แต่ช่างมันเหอะ ฉันไม่รู้จักใครที่นี่ นี่นาาา พอฉันกำลังจะขึ้นรถพี่สาวสุดสาว ♡
    ก็มีผู้ชายคนหนึ่งสวมหมวกกันน๊อค เดินเข้ามาหาพี่สาวสุดสวย

    “พี่! เดี๊ยวผมไปเอง พี่อยู่นี่แหละ” เอ๊ะ! นายคนนี้ ยังไงแน่ - -'

    ฉันอยากไปกับพี่สาวอ่ะ นายมายุ่งทำไมกัน (==’)
    แต่เสียงเขาคุ้นๆนะเหมือนจะเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน

    “ได้สิ เวสต์ พี่ฝากด้วยนะ น้องไปกับพี่เวสต์ก่อนนะ พอดีพี่มีงานต้องเคลียร์ ^^”

    อะ..อ้าวพี่สาวค้ะ กลับมาก่อน ดูดิ พูดเสร็จพี่สาวก็เดินหายไปต่อหน้าต่อตา T^T

    “น้องครับ ทางนี้ครับ” เสียงเรียกจากคนที่ชื่อเวสต์
    ทำให้ฉันตื่นจากพวังแห่งความเศร้า TT^TT

    “ค่ะ” (-_-) (_ _) (-_-) ฉันพยักหน้ารับ พี่เขาเดินนำฉันมาที่รถ
    รถพี่เขาเป็นรถ BMW S 1000 RR ราคาประมาณเก้าแสนแปด โห !!

    ทำไมไอ้รถคันนี้ มันหน้าตาเหมือนไอ้รถที่เชี่ยวฉันเมื่อคืนเลยอ่ะ

    คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง ก็แค่รถเหมือน ^^

    ขึ้นซ้อนเลยล้ะกัน

    ฮึ้บบ ! - -''

    โอ้ยยย ทำไมรถมันสูงอย่างนี้เนี่ย !!!!

    (รถน่ะปกติ แต่เเกขาสั้น - -' )

    "ฮ่าา ๆ"

    แกขำรัยอะไรย่ะ อิตาคนขับ ?! - -'

    กว่าจะปีนขึ้นมาได้ เป็นหมาหอบแดดเลย ^^''

    พวกเพื่อนๆฉันนำออกไปก่อนแล้ว เมื่อมาถึงถนนสายหลัก

    ‘พี่เวสต์’ ไอ้คนขับก็บิดคันเร่ง อย่างแรงจนฉันเกือบหงายตกรถ

    ดีนะคว้าเสื้อคนขับไม่ทัน ไม่งั้นศพไม่สวยแน่ TT

    นี่ขนาดฉันบอกเขาแล้วนะว่าอย่าขับเร็ว ฉันกลัว

    พี่แกก็ไม่ตอบอะไรกลับมา หัวเราะในลำคอหึหึ อย่างเดียวเลยอ่ะ

    พี่เวสต์ชักจะน่ากลัวแล้วซิ เมื่อขับออกมาเรื่อยๆ พี่แกก็ยิ่งเร่งความเร็วสูงขึ้น

    “โว้ยย!! ไม่ได้ยินหรอไงฟ้ะ บอกว่าให้ขับช้าๆ!!! หูหนวกหรอไงห้ะ!!??”

    ฉันทนไม่ไหว หลุดความไม่เป็นกุลสตรีออกมาซะดังลั่น ก็มันไม่ไหวนี่นา
    ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่ปลอดภัย!!! TT^TT

    “ฮ่าๆๆ.!!”
    อ้าววว ไอ้บ้านี่เจือกหัวเราะ มันเมาลมหรอนั่น =_=

    ฉันไม่เข้าใจอ่ะ มันหัวเราะทำบ้าอะไร??!! หัวเราะเสร็จไอ้บ้านี่ก็บิดคันเร่งหนักกว่าเก่าอีก
    ฉันคิดขึ้นมาได้ว่า ถ้าฉันนั่งซ้อนเขาเงียบๆฉันอาจจะรอดจากการตายครั้งนี้ได้

    พระเจ้าขาาา ช่วยหนูด้วยยค่ะ TOT

    ฉันเลยนั่งเงียบๆ เงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ TT

    ในระหว่างทาง ฉันได้แต่นั่งภาวนาอย่าให้ฉันตาย แต่อีกใจหนึ่งฉันกำลังสาปแช่งนานเวรอยู่
    สาธุ ถ้าฉันรอดไปได้นะ ขอให้รถนายโดนหมาเยี่ยวรดใส่ล้อเล้ยย สาธุๆ!

    (คำสาปแช่งแกโครตน่ากลัวเลยเนาะ -*-)

    เมื่อกลับมาถึงจุดที่เราสตาร์ทออกไป ฉันก็เห็นบรรดาเพื่อนๆของฉันยืนรอฉันอยู่ด้วยอาการหน้าบานเท่าจานดาวเทียม
    เหอะ!!พวกแกคงจะแลกไลน์กะคนขับของแกแร้วใช่มั้ย!!
    หน้าพวกแกถึงเป็นแบบนี้!! ผิดกับหน้าของฉันตอนนี้ที่นั่งมาด้วยหน้าที่ซีดแข่งกับไก่ต้ม
    โอยยย ฉันจะเป็นลม @_@             
    พอลงมาจากรถได้ฉันก็รีบเอาหมวกกันน๊อคไปคืนให้พี่สาว

    พอหันกลับมาอีกที - -'

    เห็นไอ้บ้าเวสต์คนขับของฉันถอดหมวกกันน๊อคออกพร้อมกับหันมาแสยะยิ้มให้ฉัน ;))                                                                                                
    เห้ย!!!! นั่นมัน O[]O!!

    ไอ้คนที่ขับรถเชี่ยวฉันนี่หว่า ฉันจำได้ๆๆ หึ่ย!!!! เจ็บใจโว้ย รู้งี้ไม่ซ้อนไปด้วยหรอกก
    แบบนี้ก็มีสวยเด้!!

    “เห้ย! ไอ้เวร!!แกจะพาฉันไปตายหรอว่ะ?!”
    ฉันจ้องหน้าเขาด้วยแววตาอำมหิต(หรออ??)

    “ว้ายยยย!!! ยัยโมชิ!! แกไปด่าเข้าทำไมอ้ะ!! มานี่”

    เพื่อนๆฉันตกใจกับสิ่งที่ฉันทำ แต่ไอ้เวรนั่นยังจ้องหน้าฉันแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวอีกอ่ะ
    ฉันไม่ยอมมม!

    “คุณโมชิครับ ผมชื่อเวสต์ ไม่ใช่เวรกรุณาเรียกให้ดีๆหน่อย อีกอย่างผมไม่เคยคิดจะฆ่าคุณหรอกนะครับ ^^”

    แน่ะยังลอยหน้าลอยตาอยู่อีก แต่มันรู้จักชื่อฉันได้ไงเนี่ย

    คงแอบจำจากที่เพื่อนฉันเรียกอ่ะดิ้

    โว้ยยย! โมโหโว้ยย!!ที่เมื่อคืนไม่พุดเพราะแบบนี้ว่ะ =_=

    ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ด่านายเวรต่อ เพื่อนของฉันก็รีบขอโทษขอโพยไอ้เวรนั่นแทนฉันแร้วลากฉันออกมาด้วยความเร็วยิ่ง
    เดี๊ยวซิ!!ฉันยังด่ามันไม่เสร็จ พวกแกจะลากฉันออกมาทำไมเนี่ยย!! T^T

    นี่มันก็เที่ยงแล้วนี่นา มิน่าล่ะทำไมฉันถึงได้รู้สึกหิ๊ว หิว TT

     

    จากนั้นเพื่อนๆฉันก็ชวนกันไปกินข้าวในห้าง ไอ้ชินเริ่มประเด็นทันทีที่สั่งอาหารเสร็จ

    “นี่แก ไปด่าเขา เสียๆหายๆแบบนั้นน่ะ รู้จักเขาหรอห้ะ?!” พวกเพื่อนๆหันมามองฉันเป็นตาเดียว =_=

    “เรื่องมันเป็นอย่างนี้นะ” ฉันเล่าเรื่องที่นายนั่นขับรถเชี่ยวฉันเมื่อคืนให้พวกเพื่อนๆฟัง
    พวกมันนั่งฟังอย่างตั้งใจ ราวกับฟังเรื่องชูชกสู้กับทศกัณฑ์ก็ไม่ปาน =_=

    “หึ่ยแก!! ยอมได้ไงว่ะ เป็นฉันนะ จะใช้วิชาคาราเต้ซัดที่ก้านคอซักป้าบ”

    แคร์ ขอบใจเกมาก ที่เข้าใจฉัน TOT

    “เออดิ ฉันจะทำอยู่แล้ว แต่พวกแกลากฉันออกมาทำไมเนี่ย TT” ฉันตอบ

    แค้น แค้นจริงๆนะเนี่ย

    “อุ๊ยแก!! ไม่ได้นะ อย่าไปทำพี่เค้าแบบนั้น พี่เค้าไม่ได้ตั้งใจหรอกกมั้ง”
    ผึ้งคงจะสงสารนายนั่น นี่แกไม่ได้ห่วงเพื่อนแกเลยหรออ -_-

    “เออ ช่ายย! อย่าไปทำพี่เค้าเลย หล่อขนาดนั้น น่าจุ้บซะที ค่อยปล่อยไปก็พอแล้วล่ะ ^3^”
    ทำหน้าเพ้อฝัน ชวนอ้วกอีก เสียงปรอทแตกยิ่งกว่าฉันอีก เป็นเสียงของไอ้ชิน ผู้ที่รักผู้ชายมากกว่าเพื่อน = =’

    “ไอ้ผึ้ง ไอ้ชิน!! เงียบไปเลย แกไม่เป็นชั้นแกไม่รู้สึกหรอก”
    ฉันเคืองเพื่อนฉันจริงๆว่ะ อ้า! อาหารมาแล้ว กินๆๆดีกว่า \(^^)/

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×