คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ผู้ครอบครองเตียงและหมอน 60%
หล่อนใ้เวลาอาบน้ำเพียรึ่ั่วโม็เสร็ พอเปิประูห้อน้ำออมา ็เห็นเานั่อยู่ไม่ไลาห้อน้ำ...ในมือมีโน๊บุ๊ ำลัพิมพ์านบาอย่ายิๆ
สสัยสั่านทาออนไลน์ับเลาอเา ...อ้าวเลาอเา ็หล่อนนี่นา เอ...หรือว่าเาะรับนใหม่เ้ามาแล้ว สัพั...เา็หันมามอหล่อน
“เสร็แล้วเหรอ” หล่อนพยัหน้าเป็นำอบ
“ืนนีุ้นอนที่นี่็แล้วัน” หล่อนภาวนาอให้ไฟมาสัที ะไ้รีบลับ นอนในห้อผู้ายไม่ี โมราห์เือนัวเอ เรื่อรันวลสวนัว้อเร่รั
“็้อเป็นอย่านั้นมั่ะ” หล่อนทำเสียึ้นมู
“แล้วุอยานอนที่ไหน บนโฟา หรือห้อนอนผม”
“เอ่อ...ือ”
“เลือมาสิุ”
“เอ่อ...ือ”
“อะไรอีล่ะุ” เามอาหล่อน รอไ้ำอบ
“โมราห์อยาลับไปนอนที่บ้าน่ะ”
“อนนี้ไฟับ อีไม่ี่ั่วโม็เ้าแล้ว ุะลับไปนอนที่บ้านทำไม” หล่อนิาม สสัย้อนอนที่นี่แน่ พยายามทำใยอมรับ แ่อให้ไฟมา่อน่อยนอนไ้ไหม
หนึ่หล่อนยัลัวผี สอเิบอสหื่นึ้นมา ปล้ำหล่อนะทำไี
“รอให้ไฟมา่อยนอน็ไ้่ะ” เามอหล่อน่อนอมยิ้ม
“ปิโมราห์อบนอนเปิโมไฟทิ้ไว้นเ้า่ะ และอนนี้โมราห์็ไม่ล้านอน ้อรอไฟมา่อน”
“ปอแห!”
“แล้วบอส็อย่าเพิ่ไปไหนนะะ โมราห์ไม่อยาอยู่นเียว”
“ผมไม่น่าพาุมาเลยนะ เป็นภาระริๆ”
“ใ่่ะ และเป็นภาระอโมราห์้วย หวัว่า่อไปไม่มีรั้ที่สอ”
“มีภา่อแน่นอน!” โมราห์ทำปามุบมิบอยา่าเาเป็นหลายภาษา แ่็ทำไ้เพียแ่หน้าบึ้ใส่ ลัว...เาทิ้ให้อยู่นเียวในห้อมืๆ เี๋ยวประสาทหลอนึ้นมาวยอี...
‘่าในใ็ไ้... ยัไ็หายแ้นไ้เหมือนัน’ และ่อมาหล่อน็อที่ะพูไม่ไ้...
“นึว่าะเ็เสียอี”
“ไปนอนไ้แล้วนะุ ผมะไปสุ่เอ” เาับมือหล่อนเินเ้ามาในห้อนอน พอมาถึ
เาเพิ่สัเว่า หล่อนใส่ผ้าถุ เสื้อสายเี่ยวทรุยายสมัย่อน ูไป็น่ารัเ้าุันีนะ บวับหน้าาิ้มลิ้ม ร่าเล็อวบนิๆอหล่อน
“หน้าโมราห์มีอะไรเหรอะ”
“เปล่าไม่มีอะไร”
“็เห็นบอสมอแปลๆ”
“ุเหมาะับแฟั่นรุ่นุยายนะ” หล่อนทำาโ
“ละม หรือะ่าะ”
“ผมมไม่เป็น ถนั่ามาว่า ุไปีวามเอาเอ”
“แหมะม็ไม่มันีๆ” หล่อนีวามเ้า้าัวเอ นเาส่ายหน้าเอือมๆ
“แ่โมราห์อบแฟั่นเาหลีนะะ” หล่อนยือแ้ัว ิว่าเาล้อยาม
“อนนี้เอาแบบุยายไป่อน็แล้วัน อีอย่า...” เาหยุ่อนพู่อ
“ผม็อบ้วยสิ” แววาอเามอหล่อนอย่าไม่ะพริบ นหล่อน้อเป็นฝ่ายหลบสายาอเา หันไปุยเรื่ออื่นแทน แ่ยัไม่วายเหน็บแนม บอสในใ
‘โบรารินะะบอส’
“ั้นโมราห์นอนแล้วนะะ”
“อ้าว ไม่ลัวผีแล้วเหรอ”
“บอสอย่าพูสิะ อุส่าห์ลืมแล้วเียว”
“ั้น็นอน้วยันบนเียนี่แหล่ะ เียผมออว้า ส่วนุับผม็นอนนละฝั่”
“บอสไม่ปล้ำโมราห์แน่นะ”
“ไม่!” เาอบอย่ามั่นใ
“แม้แ่ะเมอ? ็ไม่ละเมอว่าปล้ำใ่ไหม?”
“แม้แ่ละเมอ ็ไม่อยาละเมอว่าปล้ำแน่นอน!” หล่อนระับผ้าิ่นเนื้อีอแม่อเา พับึ้นมาระหว่าา ทำเป็นโระเบน พลานึในใ
‘้อันไว้ีว่า’
“นี่โมราห์ุทำอะไรับผ้าิ่นเนื้อีอแม่ผม”
“็ทำเป็นาเ เผื่อนิทำไม่ีับโมราห์ เาเห็นว่าถอยา ี้เียถอะไ้เลิปล้ำไะ” หล่อนั้ใู่เา
“ุทำะ ผ้าิ่นอแม่ผมเสียหม อแพนะุ” เาเอ็หล่อน ที่ริ้าวอพวนี้ เาไม่ไ้เสียายเลย แ่อยาแล้นปอแหมาว่า
“ไม่เป็นไรหรอ่ะ อเสียีว่านเสีย”
“ผมไม่น่าพาุมาเลย ุนี่มัน เสียนริๆ” แหม เล่นะหล่อนาวามมั่นใเลยนะ
“บอส็พูไปไ้” หล่อนโอเสียเบา มอโระเบน ที่อนนี้ึนผ้าเนื้อี นลายเป็นเนื้อผ้าราามือสอไปแล้ว
“เี๋ยวโมราห์ ื้อผืนใหม่ มือสอมาืนให้ละัน่ะ” หล่อนไม่รู้หรอว่า เาำลััฟัน เพราะำว่า ‘มือสอ’ อหล่อน
“โอเร่ะ ถ้าั้นเรามานอนันเถอะ” หล่อนยัเาะแนเาแน่น
“ถึเวลานอนแล้ว สิ่ทีุ่ะอ ือหมอน้า ไม่ใ่ัวผม” เาว้าหมอน้ามาให้หล่อน หล่อนรับไว้โยี
แ่ไม่ยัวายมอเา้วยสายาอร้อ ให้อยู่เป็นเพื่อนัน่อน หน่ะนะ...รบเอื้อมมือมาแะหลัมืออหล่อนเบาๆ ส่สัาว่าสบายใไ้…
เวลาผ่านไปสัพั เมื่อหล่อนแน่ใแล้วว่า น้าๆยอมสละีวิเพื่อเฝ้าหล่อนนอน...ไม่ทิ้หล่อนนอนนเียว... โมราห์ึอหมอน้านอนอย่าอุ่นใสุๆ...
สิบนาทีผ่านไปหล่อน่อยๆเลิ้มหลับ... ายหนุ่มมอหิสาวที่หลับไปสัพั... ึเอามือไปเย่าหล่อนแรๆ เพื่อให้มั่นใว่า เ้าหล่อนหลับเรียบร้อยแล้ว...
นที่นอนยัหลับา และไม่รู้ัวว่าำลัโนเย่า
อนนี้หล่อนำลัเลิ้มหลับ และ้อารนอนสุๆ อยู่ในอารม์ที่ไม่อยาให้ใรมารบวน
“โมราห์” เาเรียื่อหล่อน
“อย่ามาวนไ้มั้ย นะนอน” หล่อนปัมือเาออทั้ๆที่หลับา
“อนนีุ้ไม่้อาร ให้ผมอยู่ใล้ๆแล้วใ่ไหม”
“ไปไลๆนะนอน!”
...
“โมราห์ ุนี่มัน!” เาัฟันรอ
นึโมโห นี่หล่อนเห็นว่า เาหมประโยน์แล้วสิ ผู้หิบ้า!
“ผู้หิอะไรี้เาริ อยูเถอะื่นมา ุะพูแบบนี้มั้ย” เามอนนอนี้เา ัฟันรอ
านั้น็เินไปัารอาบน้ำใสุ่นอนเรียบร้อย แล้วเินมามอแม่สาวปอแหอเา อนนี้หล่อนเริ่มินพื้นที่เ้ามาเรื่อยๆ
หมอน้าที่แบ่เแนไว้ ลบนพื้นเรียบร้อย หล่อนวานหาหมอนหนุนรที่ที่เป็นหมอนอเามาอแทน และหลับลึทีเียว...อีฝ่ายที่ยืนอยู่ปลายเีย ส่ายหน้ารอามอบนเ็บรรลัย
“ี้เารินะุ! เล่นยึไปทั้เียยัไม่พอ หมอนผม็เอาไปออี เาส่ายหน้า หมั่นไส้โมโห
“แบบนี้ะนอนรไหนล่ะ” เาส่ายหน้า่อนเินไปหามุมีๆ ไม่พ้นโฟาแน่นอน รบเินไปเปิู้ที่เ็บผ้าห่ม หมอนสำรอ แล้วรมาที่โฟาัารล้มัวนอน ่อนนอนสายาไม่ลืมที่ะมอไปยัร่าเล็ ที่ยึเียยึหมอนอเาเรียบร้อย
‘อย่าิละเมอ มายึโฟาผมเียวนะ โมราห์’ เาู่นนอนี้เา่อนล้มัวนอนล
….
ความคิดเห็น