โซเฟีย เจ้าหญิงแห่งนาเธียส

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 จุดเริ่มต้นของเรื่อง

บทที่ 1 จุดเริ่มต้นของเรื่อง

ในช่วงปิดเทอมระหว่างขึ้นปีที่ 2 ของโซเฟีย 

เจ้าหญิงแห่งโยโมะ เธอชวนเพื่อนของเธอประกอบไปด้วย เด็กผู้หญิงคนหนึ่งผมสีชมพูยาวประมาทบ่า ตาสีแดง หน้าตาเหมือนตุ๊กตา รูปร่างเล็ก นามว่าพานาเซีย โอเลี่ยน แต่คงจะไม่มีใครเชื่อว่าพานาเซียนั้นสามารถ ล้มผู้ชายที่ตัวใหญ่กว่าตัวเอง 10 เท่าได้ด้วยสองมือ กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งผมสีน้ำเงิน ดวงตาสีฟ้า มีรูปร่างสูงพอประมาท ดูภายนอกออกจะเป็นเด็กน่ารัก แต่ใครจะเชื่อว่าสาโรโกะ พาเนี่ย คนนี้จะเป็นทายาทโดยชอบธรรมของตระกูลพาเนี่ยของนักดาบที่เก่งที่สุดของอาณาจักรนาเธียส 

เด็กผู้หญิงทั้งสาม วันนี้นัดกันมาเที่ยวเล่นกันในเมือง โซเฟียอยู่ในชุดธรรมดา เสื้อสีฟ้า กางเกงสีขาว เช่นเดียวกับพานาเซียและสาโรโกะ ที่นัดกันใส่มา โซเฟียพกกล้องมาหนึ่งตัว 

                พวกเธอเดินไปที่ร้านแห่งหนึ่ง พวกเธอต่างจับจองที่นั่ง ร้านนี้ถือว่าเป็นร้านที่หรูหราในระดับหนึ่ง แสงไฟสีส้ม พนังสีเหลืองอ่อน พื้นสีขาว เป็นร้านของคนมีกะตัง พนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเธอ

“ไม่ทราบจะรับอะไรดีครับ คุณผู้หญิง” พนักงานคนหนึ่งพูด เค้าส่งเมนูอาหารให้กับพวกเธอ

“เอาโกโก้ 3 ที่ค่ะ” พานาเซียกล่าว เธอส่งเมนูอาหารคืนโดยที่ไม่คิดจะเปิดดู เพราะเธอนั้นมาที่นี้บ่อยมาก จนจำรายการอาหารได้แล้ว แถมยังจำราคาของมันได้ดีอีกด้วย พนักงานคนนั้นรีบจดรายการอาหาร

“จะรับอะไรเพิ่มอีกไมครับ” พนักงานคนนั้นพูด เค้ายังคงไม่หยิบเมนูอาหาร

“ไม่เอาแล้วค่ะ” สาโรโกะพูด พนักงานจึงทวนรายการ ก่อนที่จะออกไปเอาโกโก้ 3 ที่มาให้พวกเธอ 

“โซเฟีย ถ่ายรูปให้เราหน่อยสิ” ร้านอาหารแห่งนี้สวยมากจน สาโรโกะ ทนไม่ไวต้องขอให้โซเฟียถ่ายรูปให้

“ได้สิโรโกะ งั้นเธอเตรียมตัวนะ 1...2...3...” โซเฟียพูด เธอกดชัดเตอร์ลง เธอถ่ายรูปของโรโกะในร้านแห่งนี้โดยที่ไม่รู้ว่า การถ่ายรูปของเธอครั้งนี้ จะทำให้เธอโดนตามล่า เพราะเธอถ่ายรูปคนที่กำลังส่งยาบ้า คนที่กำลังส่งยารีบเดินเข้ามาหาโซเฟียที่ถือกล้องทันที่

“มีอะไรหรอค่ะ” โซเฟียพูด ภาพที่เห็นคือคนที่ใส่ชุดดำดูท่าทางน่ากลัวเดินเข้ามาหาโซเฟียและเพื่อนๆ

“ช่วยลบรูปที่พวกเธอถ่ายเมื่อตะกี้ได้ไหมครับ” ชายคนนั้นพูด อย่างมีพิรุจ

“ทำไมหรอค่ะ” พาเซียพูด เธอรู้สึกกังวลที่อยู่ๆก็มีคนมาขอให้รบรูปที่ถ่ายออก

“มันติดรูปพวกเรานะครับ” ชายคนนั้นพูดต่อ โซเฟียส่งสายตาให้เพื่อนว่า ‘ให้รีบกินนะ’ พวกเธอเลยรีบกินโกโก้จนหมด โซเฟียลุกขึ้นและเดินไปจ่ายเงิน โดยที่ไม่ลืมเอากล้องถ่ายรูปของเธอไปด้วย

“เท่าไรค่ะ” โซเฟียถามพนักงานที่เคาน์เตอร์

“ทั้งหมด 60 พาเนีย*ค่ะ” พนักงานพูด โซเฟียส่งเงินให้และเดินกลับไปที่โต๊ะ เพื่อไปหาเพื่อนๆของเธอกับชายที่มีพิรุธ

“ไม่ทราบว่าหนูลบรูปนั้นไป แล้วหนูจะอะไรหรอค่ะ” โซเฟียพูด เธอเดินมานั่งลงที่เดิม

“เธอก็จะไม่ถูกไล่ล่าไงล่ะ” ชายคนนั้นพูด

“คุณคิดว่าคุณเป็นใครค่ะ” โซเฟียพูด เธอเริ่มโกรธขึ้นมาที่มีคนมาดูถูกเธอที่เป็นถึงเจ้าหญิงของนาเธียส แต่เธอยังเก็บอาการเพื่อเธอจะได้ไปเที่ยวกับเพื่อนต่อได้

“ผมคิดว่าผมเป็นมาเฟีย ที่คุณควรจะต้องกลัว” ชายคนนั้นพูด เค้ามีอารมณ์ขึ้น

“และคุณคิดว่าคุณเป็นมาเฟีย แล้วฉันจะกลัวหรอ” โซเฟียพูด เพื่อนของเธอเริ่มกลัวบรรยากาศของโซเฟียและชายที่เดินเข้ามา

“งั้นผมคงต้องใช้ไม้แข็งกับคุณแล้ว” ชายคนนั้นพูด เค้ายกปืนขึ้นมาจ่อหัวของโซเฟีย โซเฟียปัดมันออกและยกปืนของตนเองขึ้นมาจ่อหัวชายคนนั้นคืน โรโกะกับพาเซียชักมีดสั้นออกมาจากที่ซ่อน

“ที่นี้คุณดูซะก่อนนะค่ะ ว่าใครเหนือกว่าใคร” โซเฟียพูด ชายคนนั้นกัดฟันกรอด รอบตัวมีแต่เด็กสาวสามคนที่เอาอาวุธมาจ่อผู้ชายคนนั้น ทำให้ผู้ชายคนนั้นไม่มีทางเลือก

“ฝากไว้ก่อนเถอะ” ชายคนนั้นพูด และเดินจากไป

“พาเซีย โรโกะ กลับไปที่บ้านเรากันเถอะ เราเบื่อแล้วล่ะ” โซเฟียพูด เธอเก็บปืนลงกระเป๋า

“อืม” พาเนียกับโรโกะพูดพร้อมกัน และเก็บมีดสั้นของตนใส่กระเป๋า

พวกเธอทั้งสามพากันเดินกลับวัง โดยไม่รู้ว่าชายคนนั้นกำลังสะกดรอยตามพวกเธออยู่ พวกเธอเดินกันเข้าไปในวัง ชายคนนั้นเลยเดินเข้าไปหายามที่ประตู

“คุณๆ เด็กผู้หญิงสามคนนั้นเป็นใครหรอครับ” ชายคนนั้นถามยามเฝ้าประตู

“คนที่ผมสีแดงเป็นเจ้าหญิงครับ ส่วนอีกสองคนเป็นเพื่อนของเจ้าหญิงครับ” ยามเฝ้าประตูตอบ

“ขอบคุณครับ” ชายคนนั้นพูด เค้าเดินกลับไปฐานทัพของเค้า

*******************

                พาเนีย* 100 เนีย      เท่ากับ 1 พาเนีย

                                20   พาเนีย เท่ากับ 1 นา

E _N
nut zame