Just u แค่พี่ที่ผมรัก
#บทบรรยายจากในจอยนะคะ
หลังจากที่พี่วอนส่งข้อความสุดท้ายมาผมเลยรีบวางมือถือเเละเดินไปที่ประตูทันที
ไม่จริงอะจะโผล่มาได้ไงมันอยากจะเชื่อและก็ไม่อยากเชื่่อแต่ถึงงั้นตอนนี้ผมนายป็อกกี้ได้มาหยุดที่ประตูห้องอยู่ดี
..กูควรเปิดมั้ย..ได้แต่คิดอยู่ในหัววนไปวนมา
"น้องกี้ครับเปิดประตูให้พี่ทีเค้กไอติมจะละลายเเล้วครับ"
เชี่ยยยย อยู่จริงมาจริงว่ะและดูท่าของก็ซื้อมาจริง
ผมเปิดประตูให้กับพี่วอนผู้ชายที่เพิ่งส่งข้อความมาว่า'แฟนของเยอะนะครับ'ครับเอาจริงเขายังไม่ใช่เเฟนของผมแต่พอดี
ผมจีบเขาอยู่เเล้วเราก็มีเรื่องทะเลาะกันนิดหน่อยในเเชทแต่ผมไม่คิดว่าพี่แกจะมาจริงๆนะเนี่ย
"พี่วอน..ของเยอะเลยนี่ครับผมช่วยนะ"
..ของเยอะจริงๆมีแต่ของกินทั้งนั้นและเค้กไอติมก้อนใหญ่ที่ใกล้จะละลายเต็มทีแช่ก่อนๆ..
ผมมองดูเด็กก้อนกลมๆที่วิ่งดุกดิกไปที่ตู้เย็นเพื่อเซฟชีวิตเค้กไอติมเอาไว้..น่ารักชะมัด..อ่าผมคิดแบบนี้พลางมองตาม
เด็กน้อยที่กำลังจัดของที่ผมซื้อมาให้เข้าที่เข้าทาง..น่ารัก..น่ารัก มีแต่คำว่าน่ารักเต็มไปหมด
และมันคงจะไม่ขัดใจผมถ้าหากว่าใบหน้าของกี้ไม่มีรอยเปื้อนจากน้ำตา
"อะ!พี่วอนทะ..ทำอะไรครับ"ผมตกใจไม่น้อยที่จู่ๆพี่วอนก็เข้ามากอดผมจากด้านหลังตอนที่ผมกำลังเอาจานพอดีเป๊ะ
ร่างสูงซุกหน้าที่ซอกคอขาวๆก่อนจะสูดดมกลิ่มหอมอ่อนๆของอีกฝ่าย
"ร้องไห้หรอครับ?"
คำถามของคนเป็นพี่ทำเอาคนน้องใจกระตุกทั้งๆที่อุตส่าเช็ดออกไปหมดแล้วแต่ก็ยังเห็นหรอเนี่ยเฮ้อช่างสังเกตุว่ะแม่งคนไรเนี่ย
สมเเล้วที่เรียนนิติ..เกี่ยวไหม..ผมว่าไม่
"ปะ..เปล่าครับผมแค่.."
"เพราะพี่หรอครับคนดี"
"..."
เนี้ยยยยยยยเนี้ยยยยก็เป็นซะแบบนี้พี่มึ๊งงงพี่มึงแม่งเอ๊ออออ
"อ..อื้อ"
จุ๊บ
เสียงจูบแผ่วเบาที่แก้มเนียนทำเอากี้น้อยต้องสะดุ้งและน้ำตาพุ่งออกมา
"พี่แม่งฮึก..ฮือทำงี้ได้ไงปล่อยผมนะ"
"ไม่ปล่อยครับ..เนี่ยแกล้งนิดแกล้งหน่อยก็ร้องไห้โยเยซะเเล้วแบบนี้วันต่อๆไปก็แกล้งไม่ได้สิ"
แกล้ง?นี่เรียกแกล้งหรอครับหน้าสิวหน้าขวานยังมาแกล้งเอาโทรศัพท์แทกหน้าแม่งดีมั้ยเนี่ยยย
"แกล้งอะไรของพี่อะฮึกหายไปแบบนั้นยังจะเรียกแกล้งอีกหรอพิมมาแบบนั้นเขาเรียกแกล้งหรอครับ!!"
"ชู่วๆๆไม่งอแงครับคนดีที่พี่หายเพราะพี่กำลังเลือกเมนูกับกำลังจ่ายตังค์แล้วก็ขับรถมานี่ครับ"
"เห็นเรางอแงพี่ก็เลยเเกล้งสักหน่อย"
"..พี่คิดว่ามันสนุกหรอครับแกล้งแบบนี้"
"..ไม่สนุกเเล้วครับ"
คนตัวเล็กหันมาเผชิญหน้าทำให้วอนเห็นน้ำตารอยแดงที่จะมูกคราบน้ำมูก(?)ของกี้ชัดขึ้น..อ่าตอนแรกกะจะแก้งอีกสักหน่อย
..ไม่แกล้งละกัน
"กลัวขนาดนั้นเลยหรอครับ?"
"อือกลัว..กลัวพี่หายไป"
"มั่นใจในตัวเองสิครับน้องกี้"
ผมสวมกอดคนตรงหน้าที่ขี้แยไม่น้อยไปกว่าเด็กสามขวบมือลูบกลุ่มผมนุ่มพลางจูบเบาๆลงที่หน้าผากของกี้
น่ารัก น่ากอด น่าทะนุทะนอม เอาจริงๆมั้ยครับเด็กคนนี้น่ะคงจะจีบผมติดตั้งแต่วันแรกแล้วมั้ง
แต่ผมแค่รู้ตัวช้าไปหน่อย..โอเคก็ไม่หน่อยหรอกก็เพิ่งจะมารู้ตัวตอนที่เจ้าจินมันเอาจริงเอาจังในการมาจีบกี้
เห็นเเล้วมันน่ารำคาญ.กี้น่ะ..เป็นของผมมาตั้งแต่เเรกแล้ว
"มั่นใจในตัวเอง?"
เอาละคือผมก็ยังไม่อยากด่วนสรุปหรือเข้าข้างตัวเองนะเเต่คือเออ..จีบติดแล้วใช่มะอย่างงี้อะ
"ครับ"
"ผมจีบติด..แล้วหรอ?"
"ถ้าไม่ติดพี่จะมาอยู่ตรงนี้ที่นี่กับเราหรอครับ?"
เออว่ะ
แต่เดี๋ยวติดจริงอะเฮ้ยกี้สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
"ติดจริงดิ่พี่ไม่แกล้งกันนะ"
"อืม"
เช้ดเข้ฮาเลลูย่ามากแม่มเอ้ยยยยย กี้คนนี้จะมีผู้เป็นตัวเป็นตนแล้วว้อยยยยย
"งะ..งั้นผมฮึ้บ..ขอพูดไรได้มั้ยครับ?"
"ได้ครับ"
เอาล่ะว่ะติดแล้วอิอิอิอิ
1
2
3
"เป็นแฟนกับผม/พี่นะครับ!!"
จุ๊บ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
TBC..พี่เเชน้องเอ็ม
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
สวัสดีค่าไรท์เองขอโทษที่หายไปนานนะคะเพราะมีปัญหาเรื่องส่วนตัวเเละอารมณ์ของตัวเองนิดหน่อย
ทำให้ต้องหยุดพักไปแบบยาวๆเลย
ขอโทษด้วยนะคะ
ฮือไม่รู้ว่าจะมีคนรอไหมแต่ก็อยากให้รอกันนะฮรึก
ตอนหน้าเราจะกลับไปที่จอยกันนะคะ
แล้วก็จะกลับมาที่ตอนบรรยายสันกันอีกที555555
เจอกันที่จอยนะคะ
สำหรับรีดคนไหนที่เข้ามาอ่านบทบรรยายนี้สามารถตามอ่านตอนหลักได้ในจอยลดานะคะ
ชื่อเรื่องคือ
>Just u แค่พี่ที่ผมรัก<
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย