Game of life

Chapter 0 Before & After

มีตำนานอันยาวนาน ที่อยากจะเล่าให้พวกคุณฟัง ….

เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นมานานแสนนาน ก่อนที่พ่อแม่ของพวกเราจะเกิดในยุคนั้นเสียอีก...

เอาล่ะ  มาเริ่มฟังกันเลย....

ในโลกที่มีพื้นดินอันอุดมสมบูรณ์ พื้นหญ้าเขียวชอุม แม่น้ำใสสะอาด มีเผ่าพันธุ์มากมายนั้น ได้อาศัยอยู่กันอย่างสงบสุข  ปราศจากสงคราม  การทะเลาะวิวาท  ซึ่งทำให้ทำให้แต่ละเผ่าพันธุ์นั้นมีสายสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน และ ได้อาศัยร่วมกันมานานนับหลายหมื่นปี

แต่ไม่กี่ปีต่อมา..

เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่  ท้องฟ้ามืดครึ้ม ผืนแผ่นดินเกิดการแยกตัวกัน ลาวาใต้พื้นพิภพเกิดการประทุขึ้น จากที่พื้นแผ่นดินเขียว กลายเป็นพื้นดินร้อนระอุ พืชพันธุ์ต่างๆได้แห้งตาย น้ำมหาสมุทรได้แห้งเหือด

และแล้ว...

ก็มีจอมเทพอำมหิตปรากฎตัวออกมาจากรอยแยกของพื้นดิน พร้อมกับเหล่าสมุนของเขา

“หึหึ นี่นะเหรอ ที่ทาเนียได้สร้างพวกเผ่าพันธุ์อันไร้ค่าพวกนี้ขึ้นมา พร้อมกับผืนแผ่นดินอันไร้ค่า ?!?!? ก็นะ มันก็คิดได้เรื่องอันไร้ค่าแค่นี้แหละ เดี๋ยวข้าจะเปลี่ยนแปลงโลกให้พวกเจ้าเอง พวกเผ่าพันธุ์ชั้นต่ำเอ๋ย”

ว่าแล้วจอมเทพอำมหิตก็ได้สั่งให้พวกสมุนกำจัดเผ่าพันธุ์ต่างๆให้สิ้นซาก ซึ่งทำให้มีคนตาย และ น้ำตาแห่งความโศกเศร้าเต็มไปหมด   พวกเผ่าพันธุ์ที่หลงเหลือออยู่นั้น ทำอะไรไม่ได้นอกจากสวดมนต์อ้อนวอนพระเจ้า

“ช่วยพวกเราด้วยเถอะนะ ช่วยพวกเราด้วยเถอะนะ ช่วยพวกเราด้วยเถอะนะ !!”

ขณะนั้นเอง บนท้องฟ้าอันที่ปกคลุมไปด้วยกลุ่มก้อนเมฆสีดำทมิฬ ก็มีแสงสว่างระยิบระยับอยู่ .... และแล้ว ก็มีเทพธิดาองค์หนึ่งที่ตัวส่องแสงสว่างเจิดจ้า ลอยอยู่ท่ามกลางก้อนเมฆที่ดำทมิฬ

“ไมนัส...  ทำไมเจ้าถึงทำเยี่ยงนี้  เจ้าก็เห็นไม่ใช่เหรอ สิ่งที่ข้าทำให้แก่เผ่าพันธุ์ต่างๆ  โลกใบนี้  มันสงบสุข ปราศจากการใช้กำลัง ซึ่งก็ทำให้โลกนี้ เผ่าพันธุ์ต่างๆมีแต่ความสงบสุข ไม่มีการตายกันเกิดขึ้น แต่ทำไมล่ะ... ทำไมเจ้าจึงต้องทำแบบนี้ ?!”   เทพธิดาทาเนียได้ซักถาม

“ทำไมน่ะเหรอ ?! ก็เพราะเจ้าสร้างโลกที่ไร้ค่าแบบนี้ไง !! เจ้าให้เกิดแต่เผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอแบบนี้ไง !!  ข้าอยากให้โลกนี้เต็มไปด้วยสงคราม  เสียเลือดเสียเนื้อกัน ทุกฝ่ายไม่ไว้ใจเชื่อถือกันและกัน แบบนี้มันไม่ตื่นเต้นกว่าเหรอ ?!? ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า !!!ส่วนบนของฟอร์ม  เวลาข้าคิดเรื่องแบบนี้ทำให้ข้าตื่นเต้นทุกทีเลย.... เอาล่ะ ทาเนีย ข้าจะให้เจ้าตัดสินใจละกัน ว่าเจ้ายังอยากจะช่วยพวกเผ่าพันธุ์ที่ไร้ค่าเหล่านั้น กับโลกอันแสนไร้ค่าที่เจ้าได้สร้างขึ้นมา หรือ เจ้าจะร่วมมือกับข้าเพื่อสร้างโลกใบใหม่ด้วยกัน โลกที่เต็มไปด้วยสงคราม เลือด เนื้อ จากนั้นก็กำจัดพวกที่อ่อนแอไปให้หมดจากโลกใบนี้ ?!?”   เทพอำมหิตไมนัสได้ยื่นข้อเสนอแนะ

“เจ้าให้ข้าเลือกเหรอ ?! ยังไงซะ ข้าน่ะ ไม่ต้องการที่จะฆ่าสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตหรอก !! พวกเขาก็มีชีวีวิต มีจิตใจเหมือนข้ากับเจ้านะ ไมนัส!! ทำไมเจ้าไม่ลองคิดให้ดีๆละ ?!?”  ทาเนียได้โต้แย้งไมนัส

“ข้าก็บอกไปแล้วนี่ ว่าข้าไม่ชอบสิ่งที่เจ้าให้กำเนิดมาบนโลกใบนี้ มีแต่สิ่งอันด้อยค่า.... เอาล่ะ...  ถ้าเจ้าอยากที่จะปกป้องสิ่งเหล่านั้นไว้   เจ้าก็ยอมเสียชีพของเจ้าเพื่อปกป้องมันให้ได้สิ !!!” ว่าแล้วไมนัสก้ประกาศสงครามกับทาเนีย

ไมนัสได้สร้างกองทัพทมิฬ และ บุกไปกำจัดพวกเผ่าพันธุ์ที่ได้หลบซ่อนอยู่ในเขตศักดิ์สิทธิ์ของทาเนีย

“ข้าไม่ยอมให้เจ้าทำตามใจชอบหรอกน่า !!” ว่าแล้วทาเนียก็ได้สร้างบาเรียขนาดใหญ่เพื่อปกป้องเผ่าพันธุ์เหล่านั้นไว้  ซึ่งต้องเสียพละกำลังเป็นอย่างมากที่จะสร้างบาเรียขนาดใหญ่นี้เอาไว้ส่วนล่างของฟอร์ม

“โอ้โหแหะ !! เจ้านี่ใจถึงจังนะทาเนีย ที่ยอมเสียพละกำลังในร่างกายของเจ้าเพื่อปกป้องสิ่งไร้ค่าเหล่านั้นไว้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า !! ยังไงซะเจ้ากับพวกมันก็ต้องหายไปจากโลกนี้กันอยู่แล้ว !!” ว่าแล้วไมนัสก็ได้ทำการสูบพลังของเหล่าทหารทมิฬเป็นจำนวนมาก ซึ่งทำให้ร่างกายของไมนัสนั้นมีร่างกายใหญ่มหึมา ซึ่งใหญ่พอกับภูเขาสูง 70 เมตร!!

“เอาล่ะทาเนีย ข้าจะให้เจ้าตัดสินใจเป็นครั้งสุดท้ายนะ เจ้าจะเลือกอะไรระหว่าง ข้า กับ เผ่าพันธุ์อันต่ำต้อยพวกนั้น ?!?!”  ไมนัสได้ถามทาเนียอีกครั้ง

“ถึงตาย ข้าก็จะเลือกพวกเขา !!!”   ทาเนียได้ตะโกนสุดเสียง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ้าคงอยากจะหายไปจริงๆสินะ!!”  ว่าแล้วไมนัสได้ทำการนำพลังแห่งความมืดรวบรวมเป็นลูกบอลขนาดใหญ่ ใหญ่กว่าตัวไมนัสเองถึง 3 เท่า !! ซึ่งพลังนั้นอาจทำให้เกาะใหญ่ๆเกาะหนึ่งหายไปในเสี้ยววินาทีได้ ซึ่งบาเรียของทาเนียก็ไม่อาจที่จะรับไหวได้

เมื่อทาเนียเห็นแบบนั้นแล้ว ก็คงคิดว่าขืนปล่อยไว้แบบนี้คงมีแต่จะพ่ายแพ้เป็นอย่างแน่ จึงได้สร้างพลังที่ทำให้เวลาบนโลกใบนี้เดินช้าซึ่งเป็นการต้านไมนัสได้สักระยะ แต่ในบาเรียที่ทาเนียได้ไว้อยู่แล้ว เวลายังคงเดินปกติอยู่  ทาเนียได้เข้าไปในบาเรียนั้น

“เอาล่ะ พวกเจ้าทั้งหลายเอ๋ย จงฟังข้าให้ดี  เพื่อให้พวกเจ้าทั้งหลายยังมีชีวิตรอดกันอยู่ต่อไป ข้าจะเสียสละชีวิตของข้าเอง โดยที่จะกักขังไม่ให้ไมนัสออกมาได้ แต่พลังของข้าก็ไม่อาจที่จะขังเขาได้ตลอด ดังนั้นข้าจะใช้พลังเฮือกสุดท้ายของข้าเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้  กักขังไมนัสไม่ให้ออกมาได้สักพัก และ หลังจากนี้ไป ข้าขอให้พวกเจ้าเรียนรู้ทักษะต่างๆเพื่อปกป้องโลกใบนี้จากไมนัสด้วยเถิด” ว่าแล้ว ทาเนียก็ได้ทำให้ช่วงเวลาของโลกใบนี้นั้นเดินตามปกติ

“เอาล่ะ !!!” ทาเนียได้ตะโกนเพื่อปลุกความกล้สหาญของตัวเอง

“พลังของทุกๆสรรพสิ่งเอ๋ย โปรดมอบพลังของพวกท่านให้แก่ข้าเพื่อกำจัดความชั่วร้ายให้หายไปด้วยเถิด!!” เมื่อว่าเสร็จ ก็มีแสงสีขาวเปล่งประกายรอบตัวทาเนีย จากนั้นก็มีโซ่สีขาวขนาดใหญ่ได้ตรึงตัวของไมนัสไว้

“นี่เจ้า !! บังอาจมาขัดขวางการทำลายล้างของข้างั้นเรอะ !?!?!” ไมนัสพูดด้วยความโมโห

“ข้าจะดึงเจ้ากลับไปในใต้พื้นพิภพ และ จะไม่ให้เจ้าออกมาง่ายๆแน่!!” ว่าแล้วโซ่ที่ตรึงไมนัสอยู่ก็ได้ดึงไมนัสเข้าไปในพื้นพิภพ

“เจ้าจะได้เห็นดีกันที่เจ้าทำแบบนี้กับข้า !!!” และแล้วพื้นพิภพก็ปิดสนิท เสียงของไมนัสได้หายเงียบไป

“เอาล่ะ สุดท้ายนี้ข้าต้องเสียสละชีวิตของข้าเพื่อให้พวกเจ้ายังมีชีวิตอยู่ และข้าจะเปลี่ยนแปลงโลกนี้ใหม่ เพื่อให้พวกเจ้าได้ต่อกรกับไมนัสในภายภาคหน้า ขอให้โชคดีนะ พวกเจ้าทุกคน....” และแล้วทาเนียก็ได้ใช้พลังที่เหลืออยู่ระเบิดตัวเอง ทำให้เกิดเป็นแสงสีขาวทำให้มองไม่เห็นเป็นระยะหนึ่ง  ....

โลกนั้นกลับมาอุดมสมบูรณ์อีกครั้ง  เผ่าพันธุ์ต่างๆนั้นได้กระจายตัวกันไปอยู่คนละทิศคนละทาง  ทุกๆเผ่านั้นต่างร้องไห้ที่เทพธิดาได้เสียสละชีวิตเพื่อช่วยพวกตน...

.

.

.

.

<คุณได้รับข้อความใหม่>

มีข้อความขึ้นมาในหัวของทุกๆคน !?! ทุกๆคนที่ได้รับข้อความนี้ต่างสงสัยว่าจะเปิดอ่านยังไง แต่เมื่อพวกเขาได้คิดว่าต้องการที่จะเปิดอ่าน มันจึงทำการเปิดให้อ่านอัติโนมัติ...

“สวัสดีนะพวกเจ้าทุกคน ข้าคือทาเนีย เทพธิดาแสง ข้าได้เปลี่ยนโลกใบนี้ให้เป็นเหมือนเกมส์ที่พวกเจ้าทุกคน ทุกเผ่า ต้องพัฒนาทักษะของตัวพวกเจ้าแต่ละคน เพื่อที่จะต่อกรกับไมนัสได้อนาคต ข้าเชื่อว่าพวกเจ้าทุกคนนั้นต้องทำได้แน่ และ พวกเจ้าไม่ต้องห่วงเรื่องของตัวข้านะ ถึงตัวของข้านั้นจะไม่อยู่แล้ว แต่ พลังของข้ายังคงมีอยู่  ในตอนนี้ข้าอาจจะดูพวกเจ้าอยู่จากที่ไหนซักแห่ง ตอนนี้ข้าได้ทำการฟื้นฟูร่างกายของข้าทีละน้อย และเมื่อถึงวันที่ไมนัสปรากฏตัวออกมา ข้าจะรวบรวมพลังของข้า ปรากฏตัวเพื่อช่วยสู้รบกับไมนัสพร้อมกับพวกเจ้าด้วย  ....  ข้ามีอีกเรื่องที่อยากจะเตือนพวกเจ้าไว้  ตอนที่ข้าได้ดึงไมนัสลงไปในใต้พิภพ ไมนัสนั้นได้ปล่อยพลังของตัวเขาออกมาบางส่วน และ ได้กำเนิดกองทัพทมิฬจากที่ไหนซักแห่งในโลกนี้ ข้าเป็นห่วงพวกเจ้าทุกคนจัง....  สุดท้ายนี้ ขอให้พวกเจ้าทุกคนปลอดภัยกันนะ”

.

.

.

<สิ้นสุดข้อความ>

เมื่อทุกๆเผ่านั้นได้อ่านข้อความจากเทพธิดาแล้ว จึงมีกำลังใจฮึกเหิม และ พยายามที่จะฝึกฝนตัวเองเพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่ง สามารถต่อกรกับไมนัสได้ในภายภาคหน้า...

.

.

.

<เริ่มเกมส์>

และแล้วเรื่องราวของพวกเราก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว...