คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ชุดนักศึกษาสีหม่น
9
เราุยันเรื่อนรีนถึเย็น นาเป็นนมีเสียพูำนรรานวลนุ่มราวผ้าำมะหยี่เนื้อาม
ผมไม่อยาให้เธอหยุพู เพราะผมไม่พร้อมที่ะหยุฟั
วาบวามิถึเน
และเสียรีร้อเวลาเนโรธยัฝัอยู่ในวามทรำทำให้้อนไม่สบายใุอยู่ในอเป็นบา่ว
แ่ผมไม่อยานึถึเรื่อวนใในเวลาที่เบื้อหน้าอผมือสาวสวยที่ื่อไพเราะอย่านา
“เย็นแล้ว นาอยาทานอะไร
เราออไปทาน้าว้านอันไหม ผมไม่ไ้ิอะไรมาินาบ้าน เอามาแ่อแห้ับนมนิๆ
หน่อยๆ”
“ไม่ีว่า่ะ นา้ออัวไปูแลุยาย่อน
เอาไว้เราเอันใหม่วันหลันะะ”
“ืนนี้ะมาเล่นิมในห้ออุยาย่อนลิ่นหรือเปล่ารับ”
“ยัไม่รู้เลย
แล้วแ่ยายเาน่ะ่ะ ถ้าท่านอ นา็มา”
“ืออย่าว่าผมเป็นนแปลๆ
เลยนะรับถ้าผมะถามว่า ถ้าผมอ นาะมาเล่นให้ฟัไหม”
เธอยิ้ม ไม่ยอมอบผม
“นามาไ้ไหม”
เธอ่อยๆ พยัหน้า
หลัาที่เธอลับไป
ผมหยิบีาร์ึ้นมาแ่เพลรัไ้เือบบเพล ืนนี้ฝนไม่ แ่อาาศเย็นสบาย วันทร์ายแสอาบไล้ระเบีย
วาวส่อสาวระพริบวิบวาบ หัวใอผมรู้สึหวั่นไหว
เสียเาะประูหน้าห้อัึ้นเวลาเือบห้าทุ่ม
ผมรีบเปิรับ ไม่รีรอให้เธอ้อเาะ้ำอี นายัอยู่ในุนัศึษาสีหม่น
เธอมัวแู่แลุยายทั้สอนไม่มีเวลาูแลัวเอ
เธอนำิมมา้วย ผมีใที่เธอมานเ็บอาารไม่อยู่
ยืนมอวหน้าอนา อยู่รนั้น เป็นั่ววินาทีที่ผมำิ่ลึลไปในวาู่สวยู่นั้น
“เอ่อ วันนี้ะไ้เ้าไปไหมะ
ยื่นนเมื่อยแล้ว” เธอแว
“อโทษๆ เ้ามาเลย
นั่รไหน็ไ้รับหรือว่าะออไปนั่มันทร์บนระเบีย็ไ้ ืนนี้พระันทร์สวย”
เธอมอหน้าผมยิ้มๆ
“นั่้าในนี่แหละีแล้ว
้านอยุุม”
มีำถามมามายที่ผมอยาะถามเธอ
เ่นว่า เธออบินอะไร ที่บ้านมีพี่น้อี่น อบหมาหรือว่าแมว เรียนที่ไหน
สาาอะไร สีโปรอเธอือสีอะไร ผมเาว่าเป็นสีมพู หรือไม่็สีมพูอมส้ม
เพราะห้ออเธอเป็นโทนสีนั้น แม้แ่ผ้าปูที่นอน... อ๊ะ เพิ่นึึ้นมาไ้ว่าผมเยนอนบนเียเธอมาแล้ว
ผมรู้สึอย่าทีผู้ายโเ็มวัยเารู้สึันเวลานึถึเียนอนผู้หิสวยที่ัวเอมีโอาสไ้เอนาย
ผมแอบลืนน้ำลายัเอื๊อลูระเือยับึ้นล หวัว่าเธอะไม่เห็น
“เี๋ยวนาเล่นเพลให้ฟัสัสอสามเพล
แล้วะลับนะะ อยู่มืมาว่านี้ไม่ไ้ ้ออยูแลุยาย”
นาเริ่มบรรเลเพล
ัหวะมืออเธอพลิ้วไหวราวนนที่ลอยล่อในสายลมนุ่มเบา
เธอเล่นรบสามเพลอย่าที่บอ
แล้วลาลับห้อไป เธอบอว่าไม่้อเินลไปส่เธอที่ห้อ เธอเินไปเอไ้
ผู้หิอะไร เ้มแ็ปนอ่อนหวาน ืนนี้ผมนอนหลับฝันีแน่ๆ
ความคิดเห็น