คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ะที่หล่อนำลัหาานในหนัสือพิมพ์อยู่นั้น หล่อนไปสะุับารประาศรับสมัราน ๆ หนึ่ ริ ๆ แล้วมัน็เป็นานเลาทั่ว ๆ ไป แ่สิ่ที่ไปสะุ็ือื่ออผู้ประาศรับสมัราน เาใ้นามแฝว่า Maxim de Winter at Manderley แน่นอนว่ามันทำให้ารประาศนั้นูไม่ริัสัเท่าไหร่ อย่าไร็าม หล่อน็ยัเื่อในเริอหนัสือพิมพ์หัวนี้อยู่และหล่อน็พอะรู้ว่านที่ประาศรับสมัรานน่าะลั่ไ้ลนิยายเรื่อรีเบาเหมือนับหล่อน ไม่อย่านั้น ไม่ใ้นามแฝนี้
มีบา่วที่หล่อนพยายามะลืมเ้าประาศรับสมัรานิ้นนี้ แ่นามแฝนั้นยัวนเวียนในหัวหล่อน หล่อนพยายามมอไปที่ประาศรับสมัรานัวอื่น ็ล้วนแล้วแ่ใ้ื่อและนามสุลามปิันทั้นั้น บาประาศ็ใ้ว่า ฝ่ายบุลอบริษัทแห่ใแห่หนึ่ มีแ่านนี้ที่ผู้ประาศใ้ื่อว่า Maxim de Winter at Manderley
“หรือเาอาะเป็นนล”
หล่อนิอยู่ในใ หล่อนพยายามะลืมประาศบับนี้ แ่หาลืมไ้ไม่ มันามหลอหลอนหล่อนทั้ยามหลับและยามื่น เ้าวันหนึ่หล่อนึัสินใโทรไปามเบอร์โทรศัพท์ที่ลไว้ทันที ผู้ายเป็นนรับสาย ามวามรู้สึอหล่อน เาไม่น่าะใ่นที่ใ้นามแฝว่า Maxim de Winter at Manderley พอนัหมายันอย่าแม่นเหมาะแล้ว หล่อนัสินใไปามนัทันที อนนั้นหล่อนไม่ไ้ิอะไรมานอาอยาเห็นหน้าอ Maxim de Winter at Manderley
อนแรหล่อนิว่า Maxim de Winter at Manderley น่าะอยู่บ้านแบบธรรมา แ่พอเห็นรถที่มารับหล่อนแล้ว หล่อนเอ็เริ่มสสัยหนัึ้น เพราะมันเป็นรถราาแพ แถมมีนับรถที่แ่ายโ้หรูอี้วย นับรถเินมาเปิประูรถให้หล่อน พอหล่อนเ้าไปในรถแล้ว เา็ปิประูรถและเินอ้อมมาึ้นรถรที่นั่นับแล้ว็ออรถทันที เวลาผ่านไปประมา 15 นาที หล่อนสัเว่าไม่มีแววที่เาะุยับหล่อนเลย หล่อนทึทัเอาเอว่าเป็นธรรมเนียมอนับรถบ้านนี้ แสว่านาย Maxim de Winter at Manderley นนี้้อไม่ธรรมาเลย
พอนับไมุ่ยับหล่อน หล่อนเลยเลือที่ะมวิวทิวทัศน์แทน แ่มัน็ไม่ไ้ทำให้หล่อนเพลิเพลินเริใเลยเพราะวิวทิวทัศน์แทบะไม่มีอะไรเลยนอาป่าและภูเา หล่อนอิไม่ไ้ว่านที่มีานะอย่าเา ทำไมถึมาอยู่อาศัยในที่ ๆ มันันารแบบนี้ หรือบ้านหลันี้ะเป็นบ้านาอาาศอเา เาอาะอบวามเียบ เวลาพัผ่อน็อาไม่อบที่ะสุสิับใร แ่ เอ ถ้ามาพัผ่อนริ ทำไม้อ้าเลา้วย มันูไม่สมเหุสมผลเอาะเลย ะแอบถามนับรถ็อาูไม่เหมาะ อาะผิระเบียบอนับรถบ้านนี้ พอวิวสอ้าทาไม่มีอะไรน่าสนใเลย มัน็ทำให้หล่อนีบหลับเอาไ้่าย ๆ พอหล่อนื่นึ้น หล่อน็พบว่ายัไม่ถึุหมายปลายทาอี หล่อน้มูนาฬิาแล้ว็ใเพราะนี่มัน็ผ่านมาประมา 3 ั่วโมแล้ว
อนนั้นหล่อนเริ่มลัว ลัวว่านับรถอาเป็นัวารที่ิแผนที่อาะพยายามหาทา่มืนหล่อน แ่ไม่นะ มันผิปิมา เาไม่น่าลทุนนานั้น แ่็ไม่แน่ เพราะหล่อนเยไ้ยิน่าวทำนอนี้มาบ้า แ่รีนี้น่าะไม่ใ่ หล่อนพยายามให้ำลัใัวเอแม้ระทั่ในวามิ หล่อนยัทำใีสู้เสือและพยายามที่ะไม่สนในับรถอี หล่อนรู้สึว่าอีไม่นาน็ะถึบ้านอนาย Maxim de Winter at Manderley ถึบ้านแล้วเรื่อแปล ๆ ็ผ่อนลายลหรือหายไปเลย อนนี้้อทำใี ๆ ไว้่อน
อีพัให่ ๆ หล่อนึเห็นฤหาสน์หลัให่อยู่ไล ๆ พอรถเลี้ยวเ้าฤหาสน์ ป้ายนาให่ที่แปะไว้ เียนไว้ัเนมาว่า “ฤหาสน์มันเอร์เลย์” พอเห็นื่อ ๆ นี้ หล่อน็เริ่มเอะใ มันบ้าไปแล้ว ะมีใรเอาื่อนี้มาเป็นื่อบ้านริ ๆ ใระบ้านิยายเรื่อนี้ถึนานั้น มันไม่น่าะเป็นไปไ้ แ่มัน็เป็นไปแล้ว หล่อนพยายามลืมเรื่อ่า ๆ เพราะรถมาอรหน้าฤหาสน์และเบรอย่าแร ทำให้มีอบาอย่าลมา หล่อนึหยิบสิ่นั้นมาโยไม่ไู้ว่าเป็นอะไร หล่อนไม่รอให้นับรถ้อมาเปิประูให้หล่อน หล่อนรีบลารถ พอหล่อนลมาแล้ว รถ็วนไปอไม่ไลาัวบ้านนั หล่อนมัวแ่มอเ้าไปในบ้านเพราะเห็นว่าบ้านเียบมานไม่ไ้สัเว่านับรถหายไปไหน
ไม่นานนั็มีเสียหนึ่ทัหล่อน
“มาพบใระ”
หล่อนหันมาแล้วล่าวถึธุระที่หล่อนำเป็น้อมาที่นี่
ะพูหล่อนยัหันไปมอหานับรถ่อ ทำให้ป้านนั้นสสัย
“หนูำลัมอหาใระ”
หล่อนพูโยไม่ไ้หันมามอหน้าป้า
“ำลัสสัยว่านับรถหายไปไหน”
ป้าถาม้ำอีรั้ “หนูพูว่าอะไรนะ”
หล่อนหันมามอหน้าป้า “นับรถอ่ะ่ะ หายัวไปเร็วมาเลย แล้วทำไมถึเอารถไปอเอีย ๆ แบบนั้น เาน่าะมายับรถหน่อยนะะ”
ป้าล่าวอบไปอย่าหนัแน่น “อนนี้ ที่นี่ไม่มีนับรถนะะ”
หล่อนหันมามอ้วยวามสสัย “ุป้าว่าอย่าไรนะะ”
“ป้าบอว่าอนนี้ ที่นี่ไม่มีนับรถ”
หล่อนิในใว่าทำไมป้าถึพูแบบนั้น มันไม่มีเหุมีผลเลย ทำไมป้านนี้ถึพูอะไรบ้า ๆ แบบนั้น
“มีสิะ เาพาหนูมาที่นี่ไะ โยรถันนั้น”
หล่อนี้ไปทารถที่ออยู่ไม่ไล
ป้ามอามไป แล้วหันมาล่าวว่า “นั่นมันรถอหนูไม่ใ่เหรอ ป้าเห็นหนูับมานี่”
หล่อนหันมามอหน้าป้าเม็ “ทำไมป้าถึิอย่านั้นะ”
“็ุแรถยัอยู่ที่มืออหนูเลยนี่๊ะ”
หล่อนมอสิ่อในมือหล่อน หล่อนใมาเพราะมันเป็นุแรถริ ๆ ้วย.
ความคิดเห็น