ตำรา วิธีขี้โกงแห่งชาติไทย ( ล้านแปดวิธีขี้โกง )

ลำดับตอนที่ #1 : วิธีขี้โกง เอามอร์ไซด์ มาใช้ฟรีๆ( )

                          ว้นน้นผมนั่งอยู่หน้าบ้าน เต้เด็กรุ่นน้องแถวบ้านขับมอไซด์ hondaเวฟมาจอดที่หน้าบาน เพื่อแวะคุยกับ
เต้ /  " นั่งทำอะไรอยู่เหรอพี่อันเขื่อง"
อันเขื่อง / ( อ้นเขื่องนะชื่อผมเอง) " นั่งขี้อยู่มั้งนี่" ผมตอบกวน
เต้ /   " ถึงว่าเหม็นๆ "
อันเขื่อง  / " มีธุระอะไรหรือเปล่าวันนี้ถึงแวะมาคุยใด้"
เต้  /    " มี"
อันเขื่อง  /   " จริงดิ  คนอย่างเอ็งมีธุระกับเขาด้วยเหรอวะ"
 เต้  /   " พี่อันเขื่องอยากมีรถมอไซด์ไว้ใช้ฟรีซักคันมั๊ยพี่"
อันเขื่อง  /  "  เฮ้ยจริงดิ  ใด้มอไซด์มาใช้หฟรีๆ  คนบ้าเท่านั้นแหละที่ไม่อยากใด้ "  
เต้ /" ฟรีจิงนะพี่ "
อันเขื่อง / " ข้าชักอยากเห็นหน้าไอ้คนให้แล้วซิ หน้าตามันเป็นยังไงวะ  มันบ้ารึเปล่าเที่ยวเอามอไซด์มาแจกให้เขาใช้ฟรีๆ "
เต้ / " หน้าตามันหล่ออย่างกับพระเอกหหน้งเลยแหละพี่"
อันเขือ่ง / " มันคือใครวะ"
เต้ / "มันคือผมเองแหละ พี่"
อันเขื่อง / " อ้าว เอ็งรวยมาจากใหนวะ ถึงใด้เที่ยววิ่งไล่แจกรถมอร์ไซด์ ให้ชาวบ้านเขา ฟรี  หรือ เอ็ง ถูกแจ๊คพ๊อตหวยบนดิน 18 ล้าน"
เต้  /   " ผมไม่ใด้ ถูกหวย อะไร นั้นหรอก มันอยู่ที่มันสมอง และการวางแผน"
อันเขื่อง /   " แล้วมอร์ไซด์ยี่ห้ออะไรฟะที่เอ็ง มาแจกฟรี ให้ตู"
เต้   /    " คันที่จอดอยู่ตรงหน้าพี่คันนี้แหละ"
อันเขื่อง / " เฮ้ย  เวฟ คันนี้นะเหรอ ข้าเห็นเอ็ง ไปเอาออกมาจากร้าน ยังไม่ถึงเดือนเลย ทำไมเอ็งถึงจะเอามาให้ข้าฟรีซะละ"
เต้ /  " พอดี ผมอยากใด้ มอร์ไซด์เกียร์ออโต้ นูโว นะพี่  "
อันเขื่อง /   " ถ้าเอ็งมายกให้ข้าฟรี ๆ แล้วเอ็งจะเอาเงินที่ใหนซื้รถคันไหม่วะ "
เต้ /   " ผมถึงบอกพี่ไงว่ามันอยู่ที่มันสมอง และการวางแผนที่แยบยล"
อันเขื่อง / " แผนการอะไรของเอ็งฟะ ข้าเริ่มงง และ ปวดที่ปลายประสาท ของสมองด้านซ้ายแล้ว นะเว้ย  เอ็งช่วยกรุณาอธิบาย ง่ายให้ข้าเข้าใจ หน่อยเถอะ สมองของมีเท่าเม็ดถั่ว คิดตามแผนอันแยบยลของแกไม่ทันหรอกวะ "
เต้   /  " พี่รู้มั้ยว่าผม ซื้อ มอร์ไซด์เวฟคันนี้ มาจากที่ไหน"
อันเขื่อง " ไม่รู้ว่ะ พอดีตูไม่ใด้ทำงานอยู่กองทะเบียนรถ"
เต้  /  "  ผมซื้อรถคันนี้มาจากจังหวัดเชียงไหม่"
อันเขื่อง /  " อ้าว  บ้านเกิดเอ็งอยู่กรุงเทพ ฯ ทำไม ถึงต้อง เหาะไปซื้อรถมอร์ไซด์ ทีเชียงไหม่นู้น หละวะ เอ็ง บ้าเปล่า "
เต้  /  " มันคือแผนอันแยบยล ที่ผมคิดไว้แต่แรกแล้วไงพี่"
อันเขื่อง /  " เอ็ง ยิ่งพูด ข้าก็ยิ่งงง เอ็งไปซื้อรถมอรืไซด์ ที่เชียงไหม่ แล้วมันเกียวอะไรกับรถ มอร์ไซดื ฟรี ที่เอ็งจะให้ข้า"

เต้  / " เกี่ยวซิ พี่ เพราะ ยอมเสียเงินไปซื้อไกลนิดนึง มันง่าย ที่จะทำแผนชั่ว"
อันเขื่อง  /  " แผนชั่ว ฟังแล้วมันเท่ดี ว่ะ งั้นเอ็งว่าขั่นตอน ดำเนินงานแผนชั่วของเอ็งตอ่เถอะข้าอยากรู้ทำยังไงข้าถึงจะใด้ มอร์ไวด์มาใช้ฟรี"
 เต้   /  " ขั้นที่1  ผมไปซื้อ มอไซด์ที่ต่างจังหวัด ไม่ต้องไปไกลถึงเชียงไหม่ก็ใด้ 
             ขั้นที่2  พี่ต้องทำประกันชั้น1 เลื่อกเอาที่มีคุ้มครอง ในกรณีรถหาย แล้วจะใด้รถคืน  จากนั้นก้อขี่รถกลับบ้าน เหมือนกับที่ผมขับเวฟคันนี้กลับมาบ้านไง "
อันเขื่อง /  "  ข้าฟังตั้งนานแล้ว ข้าก็ยังไม่รู้ว่าข้าจะใด้มอร์ไซด์มาฟรีๆใด้ยังไง"
เต้   /    "เมื่อขี่มอไซด์กลับมาบ้าน ผมก็ใช้มอไซด์ ฟรี สักเดือนหรือสองเดือน โดยผมจะไม่ยอมจ่าย ค่างวดใดๆทั้งสิ้น
               จากนี้ไปคือวิธีเอามอไซด์มาใช้ฟรี
              1  คือ ผมจะต้องไปหาคนที่ไว้ใจใด้ และมีใจกระหายที่มีมอไซด์ไว้ขี่ฟรีๆ
               2   ทั้งคู่ต้องมีใจ ซื่อตรงตอ่กัน แผนนี้ถึงจะสำเร็จ
เมื่อใด้คู่ร่วมทำการ  แผนการจะเริ่มจากตรงนี้
   วิธีการโกงคือ
    1 . เรายกรถมอไซด์คันนี้ให้กับผู้สมรู้ร่วมคิดของเรา ให้เอาไปใช้ใด้เลย
    2 . ผม  ยกรถให้เขาไปแล้ว 
                      ผมก็จะไปแจ้ง  กับทางประกันภัยว่ารถหาย    รถโดนขโมย
อันเขื่อง /   " อ้าว  ถ้ายังงั้นคนที่ เอารถของเอ็งไปใช้ เขาก้อเท่ากับ เขาเป็น คนขโมยมอไซด์นะซิ"
เต้   /     " ใช่แล้วพี่  "
อันเขื่อง / " คุกนะดิ ใอ้คนเอารถไปใช้ โดนข้อหาขโมยทรัพย์ผู้อื่นเชียวนะเอ็ง"
เต้   /  " พี่พูดก้อถูกอีกนั่นเหละ ใอ้คนเอาไปคือขโมย"
อันเขื่อง /  " ตูนึกแล้วของฟรีไม่มีในโลก แล้วทำไมเอ็งมาบอกว่าของฟรี ใอ้ขี่หก"
เต้  /  "  งั้น พี่ลองคิดตามเต้ไหม่นะ   
                 สมมุติ ผมยกรถคันนี้ให้พี่ 
                  -    เมื่อผมไปแจ้งประกันภัยว่ารถหาย     
                  -    ประกันภับรับรู้ ว่ารถผมโดนขโมย จากนั้นเขาก็จะไปแจ้งความกับตำรวจ ตำรวจรับแจ้ง จดบันทึกรายวันไว้
                       พี่ลองคิดดูซิว่าตำรวจจะไปตามเอาคืนมาใด้มั๊ย                    "
อันเขื่อง /   " เขาคงรับแจ้งความของเอ็งเอาไว้   จากนั้นตำรวจก็จไปดุที่เกิดเหตุ    แต่ข้าว่าเขา                 คงไม่ออกตามรถคันที่หายหรอก เพราะถึงตามกอ้คงไม่เจอง่ายๆ"
เต้            /                  " ไช่ แล้ว พี่คิดเหมือน แผนชั่ว ของผมเป๊ะ
                             รถที่หาย มันคือรถของผม 
                 -       พี่เอาไปขี่ 
                                ถ้าผมไม่บอกใคร ว่ารถที่พี่ขี่อยู่นั่คือรถที่ผมไปแจ้งหายเอาไว้
                                 พี่ไม่พูด  ผมไม่พูด ก็จะไม่มีใครรู้ว่ารถนี้โดนขโมยมา
                                เมื่อประกันรับรู้ว่าผมโดนขโมยร๔ไป เขาก็ต้องหารถคันใหม่มาให้ผม  
                                เห็น มั๊ยพ่  พี่ ใด้รถไม่มาใช้ฟรี สวนผมก็ใด้รคันใหม่ มาอีกคันฟรีๆ
                               ว่ายังไงพี่ อยากใด้รถฟรีเอาใว้ใช้มั๊ย"
อันเขื่อง /  " ไม่เอาหรอก ข้าไม่อยากเสี่ยงกับคุก"
เต้             /             " ไม่เอาไม่เป็นไรพี่ คนอื่นที่เขเห็นด้วยกับแผนการชั่วนี่ของผมยังมีอีกแยอะ"
                                       จบ
                 หลายวันผ่าน ไป ผม เห็นไอ้เต้ มันใด้รถคันใหม่มาขี่ อย่างสบายอารมณ์ มันไปเจอคนที่ ยอม สมรู้ร่มคิด และดำเนินตามแผนที่มันว่าแยบยลนั้นจนสำเร็จ  
               
                 หลายปีผ่านไป  ใอ้เต้ กอ้ยังคงลอยนวล และเปลี่ยนรถไหม่เป็นรถว่าเล่น แผน การอันแยบยลของมัน ยังไม่ใครล่วง รู้ 
               
                 ผมไม่รู้อนาคตเต้จะเป็นยังไง แผนการอันแยบยลจะโดนจับใด้หรือไม่ เขายังคงอยู่ และทำแผนชั่วของเขาต่อไป
                แต่ สิ่งที่ผมอยากบอกคือ

      เชื่อผมเถอะ เรื่องนี้คือเรื่องจริง
         เมืเเม่เเม่เเ