สามก็กฮา .... ฉบับ dek-d.com

ลำดับตอนที่ #1 : โจโฉ บุกเมืองฮันต๋ง

                                                           สามก๊กฮา   ฉบับ dek-d.com



  บังเต็ก  ยอดนักรบแห่ง เสเหลียง

                           สมุหนายกบังเต็กเป็นทหารเอกของม้าเฉียว ยอดนักรบแห่งเสเหลียง  บังเต็ก ติดตามม้าเฉียวมาพึ่งใบบุญ พักอาศัยอยู่กับ เตียวล่อ เจ้าเมือง ฮันต๋ง

                          

                          เตียวล่อคือผู้ปกครองเมือง ฮันต๋ง



                          โจโฉ ใด้ข่าว่า เล่าปี่ ใด้ยึดแคว้นจกมาอยู่ในปกครองใด้สำเร็จ โจโฉจึงกลัวว่าเล่าปี จะปกครอง แคว้น จก จนสงบ และผูกใจประชาราช สำเร็จ จะแผ่ อิทธิพล มาก ขึ้นจนยากที่จะปราบ โจโฉ จึงต้องรีบตัดไฟ เสียแต่ต้นลม โดยการยกทัพมาบุก ยึด ฮันต๋ง แล้วค่อยเข้าตีแคว้นจกทีหลัง



                           เตียวล่อเมื่อรุ้ข่าวว่าโจโฉจะมาบุก ฮันต๋ง จึงรุ้สึกร้อนใจ เหมือนมีใครเอาไฟมาเผาที่ใจ ด่านที่สำคัญอย่างด่าน เองเปงก๋วน โดนโจโฉ ยึดใด้แล้ว

                            

กองทัพโจโฉมาตั่งทัพอยู่ใกล้ๆเมือง ฮันต๋ง

                            

                             เตียวล่อจึงต้องรีบเรียกประชุมสภา ฮันต๋งทันที



               เตียวล่อ / "เราจะเอายังไงกันดีล่ะพวกท่านตอนนี้ ทัพใอ้โจรถ่อย โจโฉ มาตั่งค่าย จ่อใกล้คอหอยลูกกระเดือกของเราเต็มทีแล้ว พวกท่านคิด ประการใด กันบ้าง ชี้แจงให้เรฟังบ้างซิ.." เตียวล่อถาม ที่ปรึกษาของตน

                            

                              ที่ปรึกษาของเตียวล่อ คนหนึ่งใด้แสดง คิดเห็นใจความมีดังนี้

              ที่ปรึกษาของเตียวล่อ /  เรามีทหารกล้าคนหนึ่งที่เก่ง กล้าไม่แพ้ ทหารกล้าของโจโฉ

                               เตียวล่อ  / เจ้าจะอ่ำอึ้งทำใมอยู่ใด้รีบบอกมาซิว่าทหาร กล้าคนมีนามกรว่าเช่นใด

              

                             ที่ปรึกษาของเตียวล่อ  เอามือลุบหนวดเคราของตัวเองอย่างครุ่นคิด



           เตียวล่อ /  หยิบแก้วน้ำชาแล้วปาไปที่หัวของที่ปรึกษาคนนั้น แม่น อย่างกับจับวาง โดนหัวดังโป๊ก   "เก๊กท่าอยู่นั้นแหละ ข้าอยากรู้ว่าทหารกล้าคนนั้นคือใคร"

          ที่ปรึกษาของเตียวล่อ /  มองเตียวล่ออย่างเคืองๆ ด้วยหางตา พลางเอามือคลำหัวตัวเองอย่างรู้สึกเจ็บ ไม่น้อย " ทหารกล้าคนนั้น  ชื่อ บังเต็ก ยอดนักรบแห่งเสเหลียง"พูดจบก็สะบัดหน้าหนีอย่างงอนๆนิดนึง

         เตียวล่อ /  เขาอยู่ที่ใหน หล่อล่ำ  หน้าตาดีก่วาข้ารึเปล่า

         ที่ปรึกษาของเตียวล่อ /  ยกมือขึ้นจะเอามือลูบเคราของตัวเอง แต่เมือมองเห็นถ้วยชาที่โดนหัวของเขาวางแตกอยู่กับพื้น  เขารีบเปลียนการกระทำของเขา  พลางยกมือขึ้นคลำหัวแล้วเอ่ยเสียงดังว่า " บังเต็ก ติดตาม ม้าเฉียว มายังเมืองฮันต๋ง แต่เกิดป่วยอย่างกระทัน  จึงไม่สามารถ ติดตามทัพม้าเฉียวไปยังด่าน แฮบังก๋วนใด้  เขาจึงยังอยู่ในเมือง ฮันต๋งของ ขอรับนายท่าน

         เตียวล่อ /". ถ้าเป็นเขา ต้องรบกับกองทัพของโจโฉใด้อย่างสูสีแน่ๆ  จงเรีบไปตาม บังเต็กมาหาเราเดี๋ยวนี้""  พุดจบเตียวล่อก็ยกแก้วน้ำชามาถือเอาใว้ในมือ ...                

         ที่ปรึกษาของเตียวล่อ /  " ใด้โปรดใต้เท้า ….??? อย่าปาหัวข้าอีกเลย"

         เตียวล่อ / ใครจะปาหัวเจ้า เจ้าบื้อเอ้ย  .

          ที่ปรึกษาของเตียวล่อ / ก็นายท่านหยิบถ้วยชา กำลังจะปาหัวข้าอยู่นั้นไง

          เตียวล่อ /  ใอ้บ้าเอ้ย     ข้ากำลังจกินน้ำชา  

          ที่ปรึกษาของเตียวล่อ /  อ้าว????

        

         หนึ่งชั่โมงให้หลัง ในหอ้งของเตียวล่อ  บังเต็กมาฃอเข้าพบ



           เตียวล่อ / เพื่อเป็นการทดแทนบุญคุณที่ข้า ให้เจ้าใด้พักอาศสัยอยยู่ในเมืองของฃ้า เจ้าจงไปรบกับกองทัพของโจโฉ ที่มาตั่งค่ายชี้หน้าท้าข้ารบเหยงๆอยู่นั้น

           บังเต็ก /  เมื่อนายท่านบัญชาให้ข้าออกไปรบกับโจโฉ ข้า บังเต็กคนนี้ ก้อจะออกรบอย่างไม่เสียดายชีวิต  ตอบแทน    ที่ท่านดูแลข้าเป็นอย่างดี ยามที่ข้ามาพักผิงที่เมืองของท่าน   แต่ถ้าข้ารบชนะท่านจะให้อะไรกับข้า

           เตียวล่อ   /     ถ้าเจ้ารบชนะ ข้าให้เจ้าเป็นทหารเอกของข้าเจ้าไม่ต้องเร่ร่อนเป็นผีแดง[ไร้สกอร์]ไร้ศาลไร้ที่อยู่อีกต่อไป  ข้าจะมอบบ้านพร้อมราชรถ ให้ท่านใด้นั่งร่อนไปร่อนมา มีบ้านพักหรูกลางใจเมืองฮันต๋ง ให้ท่านใด้อยู่อาศัย  แถมด้วยทองอีกสิบกิโล   มีข้อแม้คือถ้าท่านรบชนะก็จงต้ดหัวของข้าศึก  เขียนชื่อพร้อมที่อยู่ลงบนหัวคนนั้น ใส่ซองจดหมาย พร็อมติดแสตมป์ ส่งมาชิงโชคกับข้า

           บังเต็ก พูดจริงอ่ะ  นายท่าน

           เตียวล่อ /  อ่ะ…ล้อเล่น     แต่ถ้าเจ้ารบชนะเจ้าโจรชั่วปล้นชาติโจโฉ เจ้าขออะไรข้าก้อ จะให้ ยกเว้นเมียของข้า

            บังเต็ก  /  ดี…แต่ตอนนี้ นายท่านมีเงินให้ข้าน้อย ยืม ซักสองตำลึงหรือไม่

            เตียวล่อ / บ๊ะ  ใอ้นี่ รบก็ยังไม่ทันรบ ทำมาตีซี้ ยืมเงินข้าซะแล้ว  เจ้าจะยืมเงินข้าไปทำอะไร

             บังเต็ก  /  ข้าจะเอาเงินให้เด็กหามเกี่ยวหน่อย  พอดีข้าน้อยลืมหยิบกระเป๋าหลุยส์วิต๊องมา ขอรับ



              รุ่งขึ้นบังเต็กยกพลออกไปกับโจโฉ ตามบัญชาของ เตียวล่อ



                 ฝ่าย โจโฉ เมื่อรู้ว่าฝ่ายเตียวล่อส่งขุนศึกออกมารบ อย่างกล้าหารและไม่ยอมแพ้ กองทัพของโจโฉง่ายๆ จึงรีบเรียกที่ปรึกษามาพบ

            โจโฉ  / นักรบของฮั่นต๋งคนนั้นมันเป็นใคร ทำไมมันถึงใด้รบอึดยังกับควาย อย่างนั้น ข้าเห็นแล้วคุ้นๆหน้ามันจัง

             ที่ปรึกษาของโจโฉ /  มันคือบังเต็ก  ยอดนักรบแห่งเสเหลียง  ขอรันายท่าน

             โจโฉ  /  อ๋อ....    ใอ้คนนี้นี่เอง ข้าเคยเห็นมันรบที่แม่น้ำอุยโหแล้วฝีมือมันดีที่เดียว  ข้าชักอยากใด้มันมาอยู่กับกองทัพเราซะแล้ว

            ที่ปรึกษาของโจโฉ / หา….???นายท่านว่าอย่างไรนะ  ข้าใด้ยินไม่ถนัด

            โจโฉ  /   เดินเข้าไปตบที่บ้องหูของเจ้าที่ปรึกษาคนนั้นเต็มแรง จนเลือดออกหู  "  ใอ้หูหนวกหัดแคะขี้หูซะบ้าง  ข้าบอกเจ้าว่าข้าอยากใด้ใอ้บังเต็กมาเป็นทหารของข้า  ใด้ยินรึยัง"

           ที่ปรึกษาของโจโฉ / แก้วหูแตกเขาใม่สามารถใด้ยินใครพูดอีกต่อไปแล้ว

           โจโฉ  /   มีใครหน้าใหนจะกล้าอาสา ออกไปรบกับเจ้าบังเต็กมันบ้าง

           เคาทู  /  ข้าขออาสาเองนายท่าน

           ซิหลง /  ข้าอาสาด้วยอีกคน

           แฮหัวเอี่ยน /  ข้าใม่ยอมน้อยหน้าพวกเจ้า ข้าขออาสาด้วยอีกคน

           เตียวคับ /  -ข้าก็เอาเด้วยคน

            โจโฉ  /  เมื่อพวกเจ้าพร้อมหน้ากันอาสา ข้าก็จะให้เจ้าใชhแผน  หมาหมู่  รุมกระทืบใอ้บังเต็กให้เละคาเท้าพวกเจ้า แต่อย่าให้ถึงตายนะ  เจ้าจงจับตัวเป็นๆของมันมาให้ข้า  ถ้าพวกเจ้าจับตัวใอ้บังเต็กมาใด้ ข้าจะแบ่งนางกำนัลที่ข้ามีบางคนให้กับพวกเจ้า

           เตียวคับ –แฮหัวเอี่ยน –ซิหลง –เคาทู  /   พูดขึ้นพ้รอมกันว่า "  นายท่าน    พูดแล้วห้ามคืนคำ  ถ้านายท่านพูดไม่จริง ขอให้เกิดเป็นลิงพันชาติ สาธุ"

            โจโฉ / ใอ้ทะลึ่ง????



             เตียวคับ –แฮหัวเอี่ยน –ซิหลง –เคาทู  ออกไปรบ โดยใช้ยุทธวิธีหมาหมู่ของโจโฉ ในการจัดการกับบังเต็ก แต่มันใช้ไม่ใด้ผล พวกเขาพ่ายแพ้แกบังเต็ก  หนีหางจุกก้นกับค่ายไป

                    

             โจโฉ / กำลังสั่งให้นำตัวทหารเลวคนหนึ่ง ไปโบย100ครั้ง "ถ้าคราวหน้าเจ้ายังกล้าที่จะไม่ทำตามที่ข้าสั่งให้เจ้าทำอีกข้าจะโบยเจ้าให้ตายไลย นำตัวมันไปโบยใด้แล้ว เกลียดนักคนดื้อ"

            เตียวคับ –แฮหัวเอี่ยน –ซิหลง –เคาทู / ที่พ่ายทัพเพราะแพ้บังเต็ก เห็นโจโฉสั่งโบยหลังทหารเลวคนนั้นพอดี ก็หนาวๆร้อนๆกลัวจะโดนโจโฉโบยเหมือนทหารเลวคนนั้น

             โจโฉ / พวกเจ้าก้อเหมือนกัน  เลี้ยงเสียน้ำข้าว  ใอ้บังเต็งมันคนเดียวยังรุมชนะมันไม่ใด้  น่าขายขี้หน้าจริงๆๆๆๆ

             เตาทู  /  มันเก่งๆนะนายท่าน

             โจโฉ / แล้วพวกเจ้าไม่เก่งรึไง  คนไม่เก่งข้าจะเลี้ยงใว้ทำใมให้เปลืองข้าวสุก  ตัดหางพวกเจ้าไปปล่อยวัดซะดีมั๊ยเนี่ย

              เตียวคับ –แฮหัวเอี่ยน –ซิหลง –เคาทู  /    พวกเราแค่เลียแข้งเลียขาเก่งแต่พวกเราไม่ใช่หมานะนายท่าน

             โจโฉ  /   ใหนพวกเจ้าหอนให้ข้าฟังซิ

             เตียวคับ –แฮหัวเอี่ยน –ซิหลง –เคาทู  /   โบรว์ว์ว์ว์ๆๆๆๆๆๆ

             โจโฉ / ไม่ใช้หมาแล้วพวกเจ้าหอนทำใม

             เตียวคับ –แฮหัวเอี่ยน –ซิหลง –เคาทู  /    ก็นายท่านสั่ง

             เคาทู  /  พวกเราก็เก่งนะนายท่าน  พวกเรบชนะมาตั่หลายศึก ไม่เห็นนายท่านพูดถึง

             โจโฉ /เดินตรงไปถีบเคาทูเสียกระเด็น " แพ้เขาแล้วยังจะปากดีอีก"

              เคาทู / .." โป้งแล้ว ……นายท่านใจร้าย ."   แล้วงอนวิ่งหายไป



               ที่ปรึกษาคนหนึ่งของโจโฉ เสนอไอเดียสร้างสรรค์  ให้โจโฉรับฟัง



              ที่ปรึกษาของโจโฉ / นายท่านข้ามีแผนที่เด็ด เสนอนายท่าน

              โจโฉ /  ถ้าแผนไม่เด็ดจริง เจ้าจะโดนข้าถีบ   ใหนบอกแผนของเจ้ามาซิเข้ารอฟังอยู่

               ที่ปรึกษาของโจโฉ  / ฮั่นแน่…..? ข้านึกแล้วว่าท่านต้องอยากรู้

               โจโฉ /  เจ้าอยากโดนถีบเหมือนเจ้าเคาทูรึไง?  เจ้ารีบบอกแผนของเจ้ามาเดี๋ยวนี้  ไม่อย่างนั้นแล้วข้าจะไปฟ้องแม่ของเจ้าว่าเจ้าดื้อกับข้า

               ที่ปรึกษาของโจโฉ  /  นายท่านอย่า  …..ข้าน้อย กลัวแล้ว

               โจโฉ /  รีบบอกแผนของเจ้าซิ

                ที่ปรึกษาของโจโฉ  / แผนชองข้าคือ    เตียวล่อมีที่ปรึกษาคนสนิทคนหนึ่ง มันมีชื่อว่า เอียวสง  เจ้าคนนี้มันเป็นคนเห็นแก่เงิน  แผนคือ  นายท่านจงให้คนของเรา ปลอมตัวแทรกเข้าไปในกองทัพ พรุ้งนี้ เราจะทำทีเป็นว่าเราทิ้งค่ายหนีไป เมื่อ บังเต็ก มาถึง ค่ายของเรา ที่มีแต่ความว่าเปล่า เขาก็จะหยุดพักที่ค่ายของ  แต่ พอตกดึก เรา จะยกทัพกลับไปแย่งค่ายคืน โดยที่บังต็กไม่ทันเตรียมที่รบ  บังเต็ก จะพ่ายแพ้แก่เราแล้ว จะยกทัพกลับเมืองฮันต๋ง ซึงนั่นมันจะเข้าแผนที่ข้าเตรียมใว้ทันที  เราจให้คนของเราแทรกตัวไปกับกองทัพของ บังเต็กตอนหนีกลับฮันต๋ง เพื่อให้คนของเราคนนั้น นำจดหมาย ไปมอบให้ เอียวสง เราจะให้เอียวสงไส่ความต่อเตียวล่อว่าบังเต็กคิดกบฏ แอบติดต่อกับทางเรา   เตียวล่อ  จะติดกับของเรา และไม่ใจบังเต็กอีกต่อไป  และเมื่อนั้นเราจะใด้ตัวบังเต็กมาใชั งานอย่างแน่นอน

               โจโฉ /  แผนการของเจ้ามันช่างยอกย้อนปลิ้นปลอ้น ถูกใจข้ายิ่งนัก ตกลงข้าจะใช้แผนของเจ้า

               ที่ปรึกษาของโจโฉ  /     ข้าจะขออะไรนายท่านหนึ่งอย่าง

              โจโฉ / เจ้าจะขออะไรกับข้าก้อว่ามา

              ที่ปรึกษาของโจโฉ  /  นายท่านใด้โปรดอย่าไปฟ้องแม่ข้าว่า ข้าดื้อกับท่านเลยขอรับ ถ้าแม่ข้ารู้ว่าข้าดือ้กับนายท่าน   มีหวังข้าโดนแม่ตีก้นลายแน่  ฮือฮือๆๆๆ

              โจโฉ  /  ถ้าแผนการของเจ้าสำเร็จ   เจ้าใด้ตามที่ขอ  แต่ถ้าไม่สำเร็จ ตัวใครตัวมันเน้อ

             ที่ปรึกษาของโจโฉ  /   ขอบคุณนายท่าน



                  รุ่งขึ้น แผนการของพวกโจโฉที่ใด้นัดแนะกันใว้   ใด้ดำเนินไปตามที่วางแผน   โจโฉสั่งทหารให้ทิ้งค่าย    บังเต็กที่ยกทหารมาเพื่อจะรบกับโจโฉ  แต่พบแต่ค่ายว่างเปล่า จึงคิดว่าโจโฉ กลัวตายทิ้งค่ายหนีเอาตัวรอดไปแล้ว  ด้วยความชล่าใจ   จึงสั่งให้ทหารตั่งค่ายนอนพักที่ ค่ายของโจโฉ 1 คืน  

                 โจโฉเมื่อเห็นบังเต็กติดกับที่ตนเองคิดใว้ ตกดึกจึงสั้งให้ลูกน้องบุกยึดค่ายของตนคืนโดนที่ไม่ให้บังเต็กรู้ตัว  แผนหมารอบกัด ถูกงัดออกมาใช้

                ทัพของโจโฉบุกยึดค่ายของตนคืน  บังเต็กซึ่งไม่ทันระวังตัว  จึงเสียกระบวน  บังเต็กจึงต้องสั่งลูกน้องให้ถอยทัพกลับเมืองฮันต๋งทันที

               โจโฉยิ้ม้ในใจที่บังเต็กถอยเป็นไปตามแผนที่ตนวางใว้

                บังเต็กถอยทัพกลับเมืองฮันต๋ง  แต่การถอยทัพของเขาครั้งนี้ใด้มีทหารของโจโฉปลอมตัวปะปนมากลับกองทัพของโจฉฉด้วย  

เมื่อถงเมืองฮันต๋ง ทหารปลอมของโจโฉคนนั้นก็รอบเข้าไปพบ    เอียวสง



                 เอียวสง  /   เจ้าว่าเจ้าเป็นคนของโจโฉเรอะ

                 คนของโจโฉ /   ใช่ ขอรับ นายข้าโจโฉ สั่งให้ข้านำจดหมายมามอบให้ท่าน

                 เอียวสง  /  ใอ้โจรชั้วโจโฉ มันคิดแผนชั่วใด้อีกแล้ว คราวนี้ มีแผนอะไรอีก

                 คนของโจโฉ /    ถอดเสือออกปรากฎว่า ข้างในเสื้อนั้น เป็นเสื้อเกราะ ที่ทำด้วยทองคำ หุ้มอยู่รอบตัวของเขา  "  ท่านพูดอย่างนี้แสดงว่าท่านไมต้องการของกำนัล ที่ ท่านโจโฉ ให้ข้านำมาให้ท่าน ทั้งหมดนี้  "

                เอียวสง  /  เห็นทองคำเหล่านั้น  ถึงกับตาโตเท่าใข่ไดโนเสาร์  แล้วเอ่ยขึ้นว่า "  สามหาว ….. ใครบอกเจ้าว่าข้าไม่อยากใด้เงินทอง  มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะปฏิเสธ  อีกอย่าง นายของเจ้า มันก็ชั้วช้าไม่ต่างกันกับข้าหรอก  เจ้าเอาของเหล่านี้ว่าง แล้วจงรีบกลับไปรายงานใอ้โจโฉว่า  เขาจะใด้ที่ต้องการ"



                     คืนนั้น เอียวสง รีบ ไปขอพบกับ เตียวล่อ ทันที เพราะเขาคิดว่า ตีเหล็กตอนร้อนๆ ยอมตีง่าย เขาจะต้องใส่ไฟ บังเต็กจนร้อนรนไปทั้งตัว ตามที่โจโฉแนะนำ



                เตียวล่อ  /    เจ้าเอียวสง  เจ้ามาขอพบข้ากลางดึกอย่างนี้  เจ้ามีอะไรเร่งด่วนรึ

                 เอียวสง  /   ท่านเตียวล่อท่านไม่สังเกตุเจ้าบังเต็กบ้างเลยหรือ

                เตียวล่อ  /    สังเกตุซิ  ข้าเห็นเมียมันสวยกว่าเมียข้าอีก ฮา

               เอียวสง   /   ขำกลิ้งเลยนายท่าน  แต่ข้าไม่ใด้หมายความว่าอย่างนั้น

                เตียวล่อ   /      เฮ้ย ….เ.จ้าอย่าบอกนะ ว่าเจ้าแอบดูใอ้บังเต็กมันมีอะไรกับเมียมัน  เจ้ามันโรคจิต  แต่  ….เมียมันอกโตรึเปล่า   บอกข้าบ้างซิ

              เอียวสง   /  เอามือปาดเหงือที่หน้าผาก ไปหนึ่งที่ แล้วเอ่ยขึ้นว่า "  ท่านนี่ช่างมีอารมณ์ ขัน อย่างต่อเนื่องจริงๆนะขอรับ  แต่ข้าหมายความว่าใอ้บังเต็กมันหนีทัพโจโฉ มาอย่างมีพิรุธ"

              เตียวล่อ /  มันมีพิรุธยังไงรึ

              เอียวสง /   นายท่านลองคิดดูดีๆๆ บังเต็กยึดค่ายทหารของโจโฉ ใด้แล้ว  แต่ กลับ  ทิ้งค่ายนั้กลับเมืองฮันต๋งเสียดื้อๆ  นายท่านข้าว่า ใอ้บังเต็กอาจ จะรอบติดต่อกับพวกของโจโฉอย่างลับๆ เพื่อ จะร่วมมืกันยึดเมืองฮันต๋ง ก็มีทางเป็นไปใด้  เพราะ เดืมที ใอ้บังเต็ก มันก็ไม่ใช่ คนเมืองฮันต๋ง อยู่แล้ว    บังเต็กมันจะมาปกป้องฮันต๋งไปทำไม สู้ยอมสวาภักดิ์ กับโจโฉ ไม่ดีกว่าหรือ  บางที่โจโฉ อาจจะให้ใอ้บังเต็กปกครอง เมืองฮันต๋ง ด้วย ถ้าสมมุติว่าโจโฉ ยึดเมือง ฮันต๋งใดัสำเร็จ  นายท่านลองไตร่ตรองดูให้ดีๆๆ

             เตียวล่อ /  บัดสบ …… ใอับังเต็กมันคิดว่าข้าเป็นควายหรือไร  มันคงคิดว่าข้ารู้ใม่ทันแผนชั่วของมันมั่ง ดี …..ข้าจะแก้แผนมันแล้วฆ่ามันทื้งซะ

             เอียวสง  /   ใช่ ….. นายท่านต้องรีบจัดการกับมัน  ทำให้ใอ้บังเต็กมันรู้ว่านายท่านไม่ใช่  ควาย   ที่มันจะมาหรอกใด้ง่ายๆ

             เตียวล่อ / ข้ารู้ทันมัน แสดงว่าข้าไม่ใช่ควายไช่มั๊ย เอียวสง

             เอียวสง  /     ขอรับ ...นายท่าน ไม่ ควาย เลย   จริงๆ   (ฮา)





                  เตียวล่อจึงเรียกให้เด็กรับใช้ไปตามบังเต๊กมาพบอย่างเร่ง  ด่วน ในคืนนั้น





             เตียวล่อ  / เจ้านึกว่าเมียเจ้าสวยกว่าเมียข้า แล้วไง  เจ้าถึงไม่อบรมเมียเจ้าบ้างและไม่เกรงใจข้าเลย

              บังเต็ก  /   มั่วแล้วนายท่าน   ข้าไม่เคยคิดอย่างนั้นกับท่านเลย

             เตียวล่อ  /    เมื่อวานเมีย  ของเจ้าไส่รองเท้า สับกับรองเท้าเมียของข้า  ข้ายังไม่เคยว่าเมียเจ้าซักคำ

             บังเต็ก  /    นายท่านใจกว้างยิ่งนัก

            เตียวล่อ  /   แต่เมือเย็นนี้เมืยเจ้าหยิบ ปิ่นปักผม ของเมียข้าผิดอันไป   ซึงมันทำใหข้าเหลืออดกับเมียของเจ้าแล้ว

             บังเต็ก  /   เมียข้านางช่างมั่วนิ่มจริงๆ   เห็นทีข้าต้องอบรมไม่ให้นางมาเล่นกับเมีย ท่าน ซะแล้ว

            เตียวล่อ   /   ถ้าพรุ้งนี้ …..เจ้ารบไม่ชนะกองทัพของใอ้โจโฉ ข้าจะลงโทษที่เมียเจ้าหยิบปิ่นปักผมเมียข้าผิดไป  และ ลงโทษที่เจ้าไม่อบรมเมียเจ้าไห้ดี  ถ้าเจ้ารบไม่ชนะ  ข้าจะตัดหัวของเจ้า  ไสหัวไปใด้แล้ว

            บังเต็ก   /   นายท่าน ……???????



                 รุ่งขึ้นบังเต็กก็ยกทัพไปลุยกับกองทัพโจโฉ เพื่อทดแทนบุณคุณที่เตียวล่อ ใด้ให้ที่พักอาศัย ข้าวปลาอาหาร กินฟร๊อยู่ฟรีมาหลายเดือน   แต่เขายังสงสัยในท่าทีของเตียวล่อที่พูดจาหาเรื่องเขาเมื่อคืนนี้  



              โจโฉ  /   เมื่อเห็นบังเต็กออกรบ  ก็ส่งให้เคาทูออกไปรบ  แล้วก็ให้ยอมแพ้หนีมาทางที่ที่มีกับดักขุดรอบังเต็กใว้   เพื่อให้บังเต็กตกลง    ไปในหลุมพลางที่ขุดใว้

               บังเต็ก / หลงกลเคาทูวิ่งไล่ตามมา    เมื่เห็นโจโฉ ยืนรอท่าอยู่ข้างหน้า  "  จับโจโฉคนเดียวเท่ากับฆ่าแม่ทัพใด้พันคน"เขาเร่งม้าเพื่อไปให้ถึงตัวโจโฉ  แต่มันไม่ใด้เป็นไปอย่างที่เขาคิด เขาตกลงไปในหลุมพลางของโจโฉอย่างง่ายดาย  และโดนโจโฉจับตัวใด้ในที่สุด

               โจโฉ  /   รู้มั๊ย  ….?เจ้าทำให้ข้าเหนื่อยมากกกก

              บังเต็ก  /  ข้าก็เหนือย แถมยังต้องมาเจ็บตัวเพราะตกหลุมพลางของเจ้าอีก

               โจโฉ  /  เจ้ามันดื้อเองถ้ายอมแพ้เสียตั่งแต่แรกก็คงไม่ต้องเจ็บตัว

              บังเต็ก  /  ยอมแพ้ ง่ายๆๆเรื่องนี้ก็ไม่สนุกนะสิ

              โจโฉ  /  ข้ายอมรับว่าเจ้ามีฝีมือในการรบที่ยอดเยี่ยม  ครั้นจะฆ่าเจ้าทิ้งก็ยังนึกเสียดายในฝีมือของเจ้าเป็นยิ่งนัก  แต่ถ้า  ข้าปล่อยตัวเจ้าไปเ   เมื่อเจ้ากลับไปฮันต๋ง เจ้าก็จะโดนเตียวล่อจับประหาร เพราะรบแพ้ข้ากลับไป  ข้ามีทางออกให้เจ้าเลือก  คือ ยอมมาเป็นทหารของข้าแล้วข้าจะใว้ชีวิตเจ้า

               บังเต็กคร่นคิดอย่างหนัก " .ใช่อย่างที่เจ้าโจโฉพูดจรืงๆๆ  ถ้าข้ากลับไปที่ฮันต๋ง ข้าก็คงโดนเตียวล่อจับประหารเสียเป็นแน่แท้ ในเมื่อ โจโฉ ยื่นขอ้เสนอ ที่มีน้ำใจใว้ชีวิตเรา และยังชวนเราเป็นพลพรรครักโจโฉอีกด้วย คนน้ำใจดีแบบนี้เราไม่ควรปฏิเสธขอ้เสนอของเขา"

             โจโฉ  /  อ้าว ….คิดมากอยู่นั่นแหละ เจ้าใม่รู้เรอะว่ามันเปลืองหน้าเวบ

              บังเต็ก  /  ใด้ ….ข้าจะขอรบเพื่อตอบ แทนที่ท่านใว้ชีวิตข้า

              โจโฉ  /  ดี …..แต่เจ้าต้องสัญญากับข้าก่อนว่าจะไม่ดื้อกับข้าเหมือนอย่างที่ผ่านมาอีก เพราะข้าเหนื่อยกับเจ้าเหลือเกิน

              บังเต็ก  /  สัญญา…..

                        

                 ข่าวบังเต็กยอมเข้าร่วมกับกองทัพของโจโฉรู้มาถึงหูของ เตียวล่อ   เขาจึงรีบทิ้งเมืองฮันต๋งหนีไปเมืองปา เพราะคิว่ายังไงโจโฉคงยกทัพมาบุกเอาเมือง ฮันต๋ง ไปใด้อย่างแน่นอน



               โจโฉ  /  เมื่อยกทัพมาถึงเมืองฮันต๋ง  ก็ไม่เห็นใครอยู่เมืองเลย จึงรู้ใด้ทันทีว่าเตียวล่อทิ้งเมืองหนีหางจุกก้นไปแล้ว  แต่เขายังนึกขอบใจเตียวล่อ ที่หนีไปแต่ตัวไม่ใด้เผาทำลาย เมือง และ เสบียงอาหาร แม้แต่น้อย และเขาไม่นึกโกรธเตียวล่อ เขายังให้ ทูตทหาร นำจดหมายเชิญชวนเตียวล่อให้หันมาร่วมมือกับเขาอีกด้วย "  .ท่านเตียวล่อ ท่านทิ้งเมือง ไปโดญ ไม่เผาทำลายเมือง และเสบียงอาหาร ทิ้ง อย่างที่ควรจะทำ  ข้าซึ้งในน้ำใจรักชาติของท่านนักจึงอยาก ให้ท่านกลับมาครองเมืองฮันต๋ง ดังเก่า  ข้าจะไม่เอาความใดกับท่านเลย  ด้วยรักและคิดถึง  จาก โจโฉ"



ที่เมืองปา



                          เตียวล่อ เมือ่อ่านจดหมายที่โจโฉ ส่งมาให้ ก็ไม่รู้จะคิดทำประการใดจึงเรียก เตียวโอย น้องชายร่วมสายเลือด  และ  เอียวสง มาพบ เพื่อปรึกษางานเมือง

               เอียวสง  /  นายท่านควรเป็นนกรู้  จงยอมทำตามที่โจโฉต้องการแถอะ ขอรับ

               เตียวโอย  /   พูดบ้าอะไรของเจ้าแก่ขี้ขลาด  กลัวตายจนหัวหดเข้าไปอยู่ในกระดองแล้ว   เจ้าอย่ากให้ประวัติศาสตร์บันทึกว่าพี่ข้าเป็น คนขี้ขลาดเหมือนอย่างกับเจ้ารึไง  

               เอียวสง /  โจโฉเป็นทัพใหญ่ เปรียบ ไปก็เหมือนช้าง มด ปลวกอย่างเราจะไปสู้อะไรใด้  คิดตื้นอย่างเจ้า มีแต่ตายกับตาย

               เตียวโอย /   ถึงรู้ว่าตัวจะตายข้าก็จะสู้  ชาติทหารอย่างข้า หน้าที่คือต้องตายในสนามรบ

                เอียวสง  /  คราวนี้เจ้าใด้ตายสมใจแน่ๆ

                เตียวโอย  /  ตาแก่ปากดี   แช่งชักข้า  เดี๋ยวตบปากแตก

                เอียวสง /  เจ้าคิดว่าคนแก่อย่างข้าจะไม่สู้เจ้าเรอะ ?  

               เตียวล่อ /  กัดกันอยู่นั่นแหละ กินข้าวหม้อเดียวกันแท้ ๆข้าตัดสินใจแล้ว ข้าจะลองเชื่อเตียวโอยดูสักตั่ง

                เตียวโอย  /  ฮะฮะฮะ .. ยังไงๆ  ขี้ก็ย่อมดีกว่าไส้  

                เอียวสง  /  เชอะ …ข้าจะรอดูความตายของเจ้า



                        เมื่อเอียวสงกลับ มาถึง ห้องพัก เขาโกรธที่ เตียวโอย คัดค้าน แผนการที่เขาจะให้เตียวล่อไปสวามิภักดิ์กับโจโฉ  เขาหยิบภู่กันขึ้นมาเขียนจดหมายถึงโจโฉ   ใจความในจดหมายมีดังนี้" ท่านโจโฉท่านจงมาบุกเมืองปา แล้ว ท่านจะใด้ตัว เตียวล่อ  ตามที่ท่านต้องการ" แล้วมอบให้ทหารคนสนิทลอบออกไปให้โจโฉ



               โจโฉเมื่อใด้รับจดหมายที่เอียวสง ส่งมา จึงรีบจัดทัพบุกเมืองปาในทันที



               เตียวโอย /  เมื่อรู้ว่าโจโฉจัดทัพมาบุกเมืองปา จึงยกทัพออกไปต่อต้าน  แต่ น่าเศร้าใจ โจโฉส่งเคาทูออกมารบด้วย เตียวโอย โดนเคาทูฟันตายในดาบแรก โดยที่ตัวเขายังไม่ทันชักดาบด้วยซ้ำ

               เตียวล่อ  /  เมื่อรู้ว่าน้องชายตายในหน้าที่ จึงใด้จัดทัพ ออกไปรบกับโจโฉเพื่อแก้แค้นแทนน้องชาย  แต่ระหว่างการเดินทัพเพื่อไปรบกับโจโฉ ทหารที่อยู่หางแถว ต่างกลัว กองทัพของโจโฉ  จึงทิ้งอาวุธหนีออกจากกองทัพของเตียวล่อ ไปเป็นจำนวนมาก  เตียวล่อ เห็นกองทัพของตนเหลือทหารอยู่เพียงหยิบมือ  จึงจำยอมยกทัพ กลับเมืองปา อ่ย่างเสียไม่ใด้

แต่เมื่อกลับถึงเมืองปา   ประตูเมืองกลับถูกปิดสนิท  เรียกให้ใครมาเปิดก็ไม่มีใครมาเปิด

                  

                     เตียวล่อ /  เอียวสง ทำไมเจ้าไม่ยอมเปิดประตูให้ข้าเข้าเมือง

                     เอียวสง  /   ยืนดูเตียวล่ออยู่บนกำแพงเมือง เขาเอ่ยเสียงดังว่า" ข้าเห็นหน้าท่านแล้ว ข้าอยากไถนาจริงๆ ฮะฮะฮะ"

                     เตียวล่อ /  ชั่วช้านัก ….ข้าหลงไปโทษว่าเจ้าบังเต็กคิดกบฎ แต่ที่แท้เป็นเจ้าที่กบฎ  ข้ามันโง่นัก

                     เอียวสง  /  คิดใด้ก็สายเสียแล้ ว  ใอ้คาราบาวเอ๊กซ์โอ เอ๊ย

                     โจโฉ  /   ยกทัพตามเตียวล่อ  มาที่เมืองปา  จนทันทัพของเตียวล่อ ที่หน้าประตูเมืองปา   โจโฉ  จึงเข้าไปเจรจากับเตียวล่อ อย่างตรงไปตรงมา  "  ท่าน เตียวล่อ ท่านอย่าใด้ดื้อ กับข้าอีกต่อไปเลย  จงยอมมาสวามิภักดิ์กับข้าเถอะ  ข้ารุ้ว่าที่ท่านต่อต้านข้า เพราะ ท่านต้องการรักษาบ้านเกิดเมืองนอนที่บรรพบุรุษสร้างเอาใว้ แต่ข้าก็อยากใด้เมืองของท่านเป็นจุดยุทธศาสตร์  เพื่อจะบุกแคว้นจก ของเล่าปี่ ท่าน ยอมแพ้เถอะ ข้าจะไม่เอาโทษตายกับท่าน แถมยังจะให้ท่านปกครองเมืองฮันต๋งตามเดิม เพียงแค่ท่านต้องส่งเครืองบรรณาการไปให้เมืองหลวงทุกปีแค่นั้เอง"

                    เตียวล่อ /  ท่านพูดจริงๆ  หรือหยอกข้าเล่นกันแน่

                     โจโฉ  /  ข้าไม่เคยพูดเล่น

                    เตียวล่อ /  เมื่อท่านกล้าเสนอข้าเตียวล่อคนนี้ก็ยินดีสนอง

                    โจโฉ  //  ดี …..แต่เจ้าต้องสัญญากับข้าก่อนนะว่าจะไม่ดื้อกับข้าอีก

                     เตียวล่อ  /   สัญญา …..

                      โจโฉ  /    แหงนขึ้ไปมองเตียวสงที่ยืนอยู่บนกำแพงท่าทางยิ้มย่องในผลสำเร็จของแผนการของตน "   เจ้าไช่มั๊ยชื่อเอียวสง"

                     เอียวสง  /   ท่านเรียกคนถูกตัวแล้ว

                      โจโฉ  /   ดี …..สิ่งที่เจ้าพยายามทำให้กับข้า เจ้าควรใด้รับการตอบแทน

                       เอียวสง /   "ขอบคุณนายท่าน"  เอียวสงกำลังคิดถึงเงินทองมากมายที่จะใด้จากโจโฉ  ยศตำแหน่งที่สูงกว่าเก่า ที่โจโฉจะปูนบำเหน็จให้กับเขา

                      โจโฉ  /  มีคนอยู่สามประเภทที่ข้าเกลียดเข้ากระดูกดำเลย  

              1 คือ  คนที่คิดต่อต้านข้า

               2 คือ  คนที่ไม่ยอมทำตามที่ข้าสั่ง

              3  คือ   คนที่มีนิสัย ปลิ่นปลอ้น โกหก ตอแหล โหดเหมือนกับข้า  เอียวสง เจ้านั้นเป็นเช่นคนประเภทที่ 3  ซึ่งเป็นคนประเภทที่ข้าเกลียดที่สุด  คนประเภทนี้ถ้าข้าเจอที่ใหน ข้าจะฆ่าทิ้งทันที   ทหารจงนำใอ้เตียวสง ที่ชอบเอานิสัยข้าไปใช้  เอามันไปประหาร  คนที่ขายใด้แม้แต่นายที่เลียงดูมัน  คนคนนี้เลี้ยงยังไงก็เลี้ยงไม่เชื่อง  มีทางเดียว คือ ต้องฆ่ามันทิ้ง  เอาตัวมันไปประหาร

                        เอียวสง  /   หา …???????



                                 เอียวสง ถูกประหารชีวิต ปิดฉากปลิ่นปล้อนของเขา

                                 เตียวล่อ ยังคงเป็นเจ้าเมืองฮันต๋ง ต่อไป และรับใช้โจโฉ

                                 บังเต็ก  ใด้นายไหม่คือ โจโฉ

                                โจโฉ ยังคงอยู่ที่เมืองฮันต๋ง เพื่อรอเวลาบุกแคว้นจกของเล่าปี่

                                             ขอบคุณที่อ่านจนจบ



      ;วิเคราะความตามท้องเรื่อง

           อดีตกาล    

            บังเต้กคือสุดยอดนักรบฝีมือเยี่ยมในยุคนั้น คนมีฝีมือ คนเก่งจริง ไม่ต้องโอ้อวด คนทั่วไปก็มองเห้นในความเก่งนั้นเอง คนมีฝีมือใครไกอยากใด้มาร่วมงานด้วย เฉกเช่นบังเต็ก ฝีมือในการรบของเขาประกาศแจ้ง สุ่สายตาคนทั้งหล้า ใด้เห็นและยอมรับในความเก่งจริงของงงเขาแล้ว อย่างเช่นโจโฉจอมคน ที่มองเห็นในความเก่งกล้าของบังเต็ก และอยากใด้เขามาร่วมในกองทัพอันเกรียงไกรของเขา

          ปัจจุบันกาล

         การศึกษาในวิชาที่เราเก่งจริงรู้จริง ฝึกฝีมือตนเองจนชำนาญ และเก่งจรรรรรริรงในวิชาชีพนนั้นๆ นาย หรือบริบัท ย่อมรับรู้ใด้ในการปติบัติ คนเราเก่ง ขอให้เก่งจริง ในสิ่งที่เราชอบเรารักที่จะทำ พัฒนาฝีมือในสิ่งให้สูงให้ชนำนาน ยิ่งขึ้น รับรองเราจะไม่มีวันตกงาน ให้ความเก่งเฉพาะทาง มันจะเลี้ยงดุเราไปตลอดชีวิต

          การเลือกนายก้อสำคัญ ตัวอย่างเช่นบังเต็ก เขามีเจ้านายที่ไร้ความคิด มองข้ามฝีมือและคุณประโยชน์ที่บังเต็กมี บังเต็กจึงไม่สามารถเจริญก้าวหน้าใด้ ในสถานที่ ที่ไมมองที่คุณค่าของฝีมือ เขาจึงจำเป็นต้องเปลี่ยนนาย เพื่อหาความก้าวหน้าให้กับชีวิต  



[ กลับไปหน้าหลัก ]