ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บทภาพยนต์ เรื่อง ผี แฟนเก่า (ผีคอมพิวเตอร์)

    ลำดับตอนที่ #2 : ปรากฏกาย

    • อัปเดตล่าสุด 29 ส.ค. 51


                                 ตอน  2        "ปรากฏกาย"

            หนึ่งปีผ่านไป

    ตัวละคร   1    พระเอก  ชื่อป่อง  เป็นผัวแหม่ม

    ตัวละคร   2    นางเอก   ชื่อแหม่ม  เป็นเมียป่อง

    ตัวละคร   3    อ๊อด  พี่ชายของแหม่ม  เป็นเจ้ามือบ่อนการพนันฟุตบอล

            ฉาก    ในห้องกลางบ้านของบ้านหลังหนึ่ง  บ้านหลังนี้ค่อนข้างใหญ่โต      แสดงให้เห็นถึงความร่ำรวยของผู้เป็นเจ้าของ  ซึ่งในห้องนั้นมีคอมพิวเตอร์อยู่หนึ่งเครื่อง

    ป่อง        :   นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์   เขาง่วนอยู่กับการเก็บข้อมูลโพยบอลจากลูกค้าในที่  

                                 ต่าง ๆ  ที่ส่งมาเขาต้องเก็บข้อมูลนั้นไว้ในคอมพิวเตอร์

    โทรศัพท์    :   โทรศัพท์ที่วางอยู่ข้าง ๆ    เครื่องคอมพิวเตอร์    มันเป็นโทรศัพท์ของป่อง  เสียง  

               โทรเข้าดังขึ้น  

         "   ตื๊ดด  ตื๊ดด  ตื๊ดด  "  

         มันร้องเรียกให้ป่องรับสาย



           ป่อง    :   เขาละสายจากเครื่องคอมพิวเตอร์  เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเบอร์     เขามีท่าทาง  

        สงสัยเมื่อเห็นเบอร์ของผู้ที่โทรมา

         "  แหม่ม  "      เขาพูด

        ภรรยาของเขาโทรมา  เขารีบกดปุ่มเพื่อรับสายทันที

        "  แหม่ม  มีอะไรรึเปล่า  "

        เขาพูดอย่างมีท่าทางเป็นห่วง

                    

                         แหม่ม        /   "  ที่รัก  จะเที่ยงคืนแล้ว   คุณยังไม่กลับบ้าน    ฉันเลยเป็นห่วง  จึงโทรมาถาม  "

                        

                          ป่อง    /   "  ผมกำลังทำงานให้พี่ชายของคุณอยู่      วันนี้วันเสาร์บอลพรีเมียลีกด์    มีเตะ  

                                             กันหลายคู่  โพยบอลเยอะมาก ๆ    พยายามรีบเร่งทำให้มันเสร็จ  จะได้    

                                             กลับไปหอมแก้มเมีย  "



                            แหม่ม        /   "  แหม   ......  ปากหวานซึ่ง ๆ หน้าเลยนะคะ     ถ้าเสร็จแล้วรีบกลับบ้านนะ     ฉันอยู่บ้านคนเดียวมันเหงา  วันนี้ฉันรู้สึกแปลก ๆ   ยังไงไม่รู้  ฉันอยากอยู่ข้าง  ๆ    คุณ  แต่ถ้าฉันรู้ว่าคุณกลับบ้านดึก ๆ  เพราะไปติดอีหนู  ฉันเอาคุณตายแน่ ๆ  "

                      

                           ป่อง        /   " โธ่....... ที่รัก  ผมจะไปไหนรอด  ทั้งรักทั้งหลงคุณอย่างนี้  แต่วันนี้ลูกของเราที่        อยู่ในท้องคุณ  เขาดิ้นบ้างมั้ย "



                            แหม่ม        /   "  ดิ้นค่ะ  บางครั้งเขาถีบท้องฉันแรง  สงสัยเขาคงคิดถึงพ่อละมั้ง "



                             อ๊อด        /   เพิ่งกลับมาจากนอกบ้าน      เขาเดินผ่านประตูเข้ามาในบ้าน     เห็นป่องกำลัง  

                                         คุยโทรศัพท์น้ำเสียงจ๊ะจ๋า       จึงรู้ได้ทันทีว่าป่องกำลังคุยกับภรรยาของเขา    

                                         ซึ่งเป็นน้องสาวของตนเอง     แต่เพื่อให้แน่ใจ     เขาจึงถามป่องว่า  

                                          " แหม่มโทรมาเรอะ"

                            

                               ป่อง        /    หันมายิ้มกับอ๊อด     แสดงอาการรับรู้ว่าอ๊อดพูดกับตน   แต่ปากเขายังพูดสายอยู่

          กับแหม่ม      

          " ผมก็คิดถึงคุณกับลูกเหมือนกัน...... แค่นี้นะแหม่ม  พี่อ๊อดกลับมา    แล้วน่ะ "



                            แหม่ม        /    " ค่ะ  ทำงานของคุณไปเถอะ  ฉันไม่กวนแล้ว รักคุณนะคะ "



                             ป่อง        /    " ผมก็รักคุณเหมือนกัน "

                 เขาวางสายโทรศัพท์  หันมาพูดคุยกับอ๊อด

                 " ครับ   แหม่มโทรมาหาผม  เธอเป็นห่วงเห็นว่าดึกแล้วผมยังไม่กลับบ้าน "

                            

                              อ๊อด        /    เขายกนาฬิกา  ที่ข้อมือขึ้นดู  เวลาตอนนี้  5  ทุ่ม  45  นาที  เขาจึงพูดขึ้นว่า  

    " นายกลับบ้านไปดูแลเมียนายเถอะ  คนกำลังท้องกำลังไส้เดี๋ยวทางนี้  พี่อ๊อด        

    จะจัดการเอง  เหลือโพยอีกไม่กี่ใบไม่ใช่เหรอ "

        

                               ป่อง        /    " เหลือ  โพยบอลที่ต้องทำอีก  20  ใบเอง "



                                อ๊อด        /    " อือ...... กลับบ้านเถอะ  งานที่เหลือเดี๋ยวพี่อ๊อดจัดการเอง "



                                 ป่อง        /    " งั้นเดี๋ยวผมจัดการกับใบโพยที่ทำค้างไว้นั้นให้เสร็จแล้วผมจะกลับ "



                                  อ๊อด        /    " อือ ๆ.....  ป่องทำเสร็จก็กลับบ้านไปได้เลย  เดี๋ยวพี่อ๊อดไปเข้าห้องน้ำก่อน      

                                            แล้วจะกลับมาทำต่อให้เสร็จ  ไม่ต้องเป็นห่วง "



                                  ป่อง        /    ป่องจัดการงานที่ทำค้างไว้จนเสร็จ  เหลียวซ้ายแลขวามองหาอ๊อด  ก็ยังไม่ออก

    จากห้องน้ำ  เขาไม่อยากรบกวนอ๊อด  เขาจึงตัดสินใจเก็บของลุกขึ้นเดินออก    

    จากบ้านไป



                    คอมพิวเตอร์    /    ช่วงเวลาที่ป่องลุกขึ้นและเดินไปจากโต๊ะคอมพิวเตอร์เพื่อกลับบ้าน  ป่องไม่        

                                          ทันได้สังเกตว่า  ขณะนั้นเครื่องคอมพิวเตอร์ที่เขาเปิดใช้งาน  ได้เกิดความ  

                                          ขัดข้องกระพริบเดี๋ยวติดเดี๋ยวดับ  และซ่าเป็นบางช่วงๆ  แต่ช่วงเวลานิดเดียว

                   สักครู่เครื่องที่ติด ๆ ดับๆ  ก็กลับมาติดเหมือนปกติ  แต่ภาพภายในจอคอมพิวเตอร์  

                                           กลับเปลี่ยนแปลง  มันไม่ใช่หน้าชิ้นงานที่ป่องทำค้างอยู่  แต่กับปรากฏเป็น  

                                           ภาพของหญิงนิรนามคนหนึ่ง

                 -    ถ้ามองจากจอคอมพิวเตอร์  เธอจะนั่งหันหลังให้คนมอง  เธอนั่งมองคอมพิวเตอร์อยู่

                 -    เธอผมยาว  เงาวาว  นั่งนิ่งไม่ไหวติง

                 -    บรรยากาศโดยรอบภายในจอคอมพิวเตอร์มืดสนิทเห็นแต่เพียงแสงคอมพิวเตอร์ที่ตกกระทบร่างของสาวนิรนามนางนั้น

                 -    เธอค่อยหันหน้ามาให้เห็นเพียงข้าง ๆ        หน้าของเธอซีดขาว  มีรอยเศษ   กระเบื้องติดอยู่ที่หน้าเป็นจุด  ในรอยเศษกระเบื้องมีเลือดของเธอไหลซึม  ๆ  ตาอันดำคล้ำและเบิ่งกว้างฉายแววแห่งความเกลียดชัง  ใต้ตามีเลือดไหลออกมาจากตาเป็นทางยาวไปจนถึงคาง  เลือดนั้นค่อย  ๆ   หยดจากคางลงสู่พื้นเบื้องล่าง

                -    ที่จมูกของเธอก็เช่นกัน  มีเลือดไหลออกมาจากรูจมูกทั้งสองข้าง

                 -    ภาพที่เห็นมันช่างน่าสยดสยองแก่ผู้ได้เห็นยิ่งนัก   ภาพนั้นปรากฏอยู่บนหน้าจอประมาณ  15  วินาทีก็ดับวูบหายไป  กลับมาเป็นภาพปกติที่หน้าจอคอมพิวเตอร์

                    

                        ที่เชียงใหม่      /   ในเวลาเดียวกัน  ร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่  ก็ปรากฏภาพหญิงสาวนิรนามผมยาว  

                                          นั่งหันหลังมองคอมพิวเตอร์  แล้วค่อย  ๆ      หันมาเผยให้เห็นใบหน้าข้าง

                                          อันน่าสยดสยอง  ภาพนั้นปรากฏอยู่เพียง  15  วินาที  ก็ดับวูบหายไป



                      ที่ภูเก็ต          /   ในเวลาเดียวกัน  ก็ปรากฏภาพของสาวนิรนามอันน่าสยดสยอง  ภาพปรากฏอยู่

                                          เพียง  15  วินาทีก็หายไป

                      

                       ที่หนองคาย      /    ก็เกิดเหตุการณ์นั้นเช่นกัน



                        ทั้งประเทศไทย      /   คอมพิวเตอร์ทุกเครื่องที่เปิดใช้งานอยู่และเชื่อมต่อกับอินเตอร์เน็ต  จะปรากฏ

                                          ภาพของหญิงสาวนิรนามคนนั้นให้เห็นทุกเครื่อง  โดยภาพนั้นจะปรากฏให้

                                          เห็นเพียง  15   วินาที     พร้อมกันทั่วประเทศ

                        

                        ประชาชน       /   ที่เล่นอินเตอร์เน็ตทุกคนต่างได้เห็นภาพของหญิงสาวนิรนามอันน่าสยดสยอง

                                          คนนั้นต่างตกใจตื่นกลัวและมาเผยแพร่วิพากษ์วิจารณ์กันไปต่าง  ๆ  นา  ๆ  เธอคือใคร  

                                          และใครเอาภาพของเธอมาเผยแพร่ในอินเตอร์เน็ต



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×