คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Act04:ส่งข่าว
บรึ่บ!! เสียงโน้ตบุ๊คที่ได้มาระเบิดอย่างแรง
“เฮ้ย!!” เด็กชายอุทานดังลั่น เมื่อเห็นโน้ตบุ๊คที่เพิ่งได้มาระเบิดต่อหน้า ทันใดนั้น ถาดอ่านแผ่นซีดีของโน้ตบุ๊คก็เด้งออกมา เผยให้เห็นถึงซีดีแผ่นหนึ่งซึ่งเขียนว่า ‘PCS
“เอ๋ อะไรน่ะ” เด็กชายงง “มีแค่ซีดีแผ่นเดียวเนี่ยนะ เสียเวลาจริงเชียว”
เขาทำสีหน้าเบื่อหน่าย แต่ด้วยสัญชาติญาณอยากรู้อยากเห็นของแทคส์
เด็กชายเดินไปหยิบแผ่นซีดีแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะคอม จัดแจงใส่ลงในถาดอ่านซีดีของ คอมเขา เพียงอึดใจเดียว บนหน้าจอคอมก็เด้งไดอะลอกส์บ็อกส์ ขึ้นมา
ปรากฏข้อความขึ้นมาว่า...
“สวัสดี_crash_ คุณคงจำผมได้”
“อ้อ DTนี่เอง มีอะไรนะ ทำไมไม่Mมาคุยกับเรา?” เด็กชายพึมพำอย่างงงๆ
ทันใดนั้นก็มีข้อความขึ้นมาอีกเรื่อยๆ
“คุณไม่ต้องสงสัยหรอกเพราะนี่เป็นหุ่นยนต์สมองกลของผม ผมใช้ไมโครชิปส่งสัญญาณระยะไกลควบคุมมัน ตอนนี้ผมถูกจับตัวอยู่ ตามที่ผมสงสัย พวกมันน่าจะเป็น ....Poshita CORP.”
“เฮ้ย!!! อีกแล้วเหรอเนี่ย” แทคส์อุทาน เมื่อได้รู้ว่า พวกมันต้องการแก้แค้นเขาจริงๆ แล้วมีข้อความขึ้นมาอีกว่า...
“ใช่แล้ว มันเป็นองค์กรเดียวกับที่คุณดักขโมยข้อมูลของมัน ทำให้มันเสียหาย เกือบสามร้อยล้าน ยูเอสดอลล่าร์ สงสัยพวกมันคงต้องการแก้แค้นคุณ”
แน่ละ เอาเป็นว่าเขากำลังถูกแก้แค้นก็แล้วกัน เด็กชายพยายามคิดอย่างแง่บวก แต่ก็อดเสียวสันหลังวาบไม่ได้ แล้วถ้ามันจับเราไปแล้วทรมานเราให้ทำงานกับมันล่ะ
“บรึ๋อ!!!!แค่คิดก็เสียวแล้ว”เด็กชายพูดออกมาด้วยท่าทีกลัวๆ
“คุณ_crash_ คุณจำเครื่อง IC Clickได้ ไหม? คุณเอาเครื่องนี่ติดตัวไปนะ แล้วเอาไมโครชิพที่สอดอยู่ในช่องเสียบ SD เอามาใส่ในมือถือของคุณ มันจะทำหน้าที่ติดต่อผมได้อย่างอิสระ คุณพอเข้าใจไหม เอาล่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมต้องขอตัวก่อน ก่อนที่พวกมันจะรู้ตัว โชคดี”
“เฮ้ย! เดี๋ยว.....” เด็กชายอุทานออกไป ทันใดนั้นมีเสียงผู้หญิงดังออกมาจากลำโพงของเขา
“กำลังจะทำลายตัวเองภายใน2นาที...ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด” เสียงนาฬิกาเริ่มนับถอยหลังลงเรื่อยๆ
“เฮ้ย!!!!!” แทคส์กระโดดตัวลอย พุ่งไปที่คอมอย่างรวดเร็ว กระหน่ำรัวนิ้วลงไปบนซีดีรอมของเขาอย่างไม่ยั้ง เมื่อซีดีออกมา เขาจับแผ่นซีดีแล้วเหวี่ยงออกไปให้พ้นระยะการระเบิดที่เขาคิดว่า มันคงจะระเบิด
ไม่กี่อึดใจ แผ่นซีดีก็เกิดการ...หัก-- --
‘เป๊าะ’ เสียงนั้นไม่ดังไปกว่าเสียงแมวตด
“เฮ้อ! นึกว่าจะร้ายแรง” เด็กชายเดินกลับไปที่โน้ตบุ๊คแล้วแกะไมโครชิพออกมาแล้วใส่ลงไปในมือถืออย่างรวดเร็ว
‘ตึ๊ด’ เสียงดังออกมาจากมือถือของเขา ปรากฏให้ดห็นแผนที่ตัวอาคารทั้งหมด
“พวกมันคิดจะทำอะไรกันแน่.......” เด็กชายคิดอย่างหวั่นๆ
ความคิดเห็น