คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ตัวเล็กมาก nc
“เอ่อ ุอาลับอนไหนะ”
“ถึห้อเที่ยืน”
“แล้วอนนี้”
“สัเที่ยืนรึ่รับ เห็นหนูเอยหลับแล้วอาเลยไม่ไ้ปลุ เ้าไปอาบน้ำ่อน หนูเอยเ้านอนนานหรือยั”
“เอ่อ สัสี่ทุ่ม่ะ”
“เพิ่หลับไปไ้นิเียว็ถูปลุแล้ว” น้ำเสียเานุ่มนวล มืออ้อยอิ่ที่แ้มเธออโทษและปลอบโยนที่ถูปลุ
“พรุ่นี้่อยนอนนะรับ อาอยารู้เ็มทีแล้วว่าหนูเอยะให้อาผ่านารทลานหรือเปล่า” แล้ววา็วาววับึ้นมาอนถามเธอ้วยประโยนั้น สุนธาหายใาห้วไปหนึ่ที่อนะพยายามสู้สายาเา
“แล้วอาาร์ลให้ะแนนัวเอเท่าไหร่ะ ผ่านไหม” นถูถามยิ้มว้า วาเป็นประาย
“พร้อมไ้รับารบรรุเ้าทำานเลยรับ” สุนธาอมยิ้ม ย่นมูใส่วามมั่นในั้นอย่าหมั่นไส้เล็ๆ
“ั้นหนูเอยให้อาทำใหู้อีรั้็ไ้” ยัเสนอัวเออี สุนธาเาไม่ถูเลยว่าว่าเธอะไ้เ้ามาฝึานที่โรแรม อาาร์ลอเธอะทลอานอเานไ้เลื่อนำแหน่ไปถึั้นไหนแล้ว
เาูบแ้มเธอแล้ว่อยๆ ูบไล่มาหาริมฝีปา สุนธาเยหน้ารับูบอเาอย่ารู้ใ าร์ลราลึในลำอที่ไ้ล้ววามหอมหวานในโพรปานุ่มที่เาิถึมาทั้วัน ูบอเาึูื่มและเรียร้อไม่ทันให้เธอั้ัว แน้าหนึ่โอบเอวระับให้ร่าายแนบิ ะทีู่บไล่นเธอแทบะหายใหายอไม่ถู
เสื้อผ้าถูถอออาัวเหลือเพียสอร่าเปลือยเปล่าที่แนบิเสน่หา ทุสัมผัสอเาเร่าร้อน และรีบร้อนไม่เหลือเ้าอ้อยอิ่หยอล้อ มือฟอนเฟ้นไปทั้ร่า ปาูลืนเนื้อผิวเหมือนนหิว โยเพาะอนทีู่หน้าอเธอ แรและเ็มปาเ็มำ ทำให้รู้สึเ็บแปลบแ่็่านเสียว เหมือนทั้ัวถูไฟปรารถนาแผเผา ปาเาู มือเาบีบลึ ร่าายเบียเสียแนบิ
ถ้าเาะพิถีพิถันและอ้อยอิ่หน่อย็มีแ่อนนี้ ที่แยาเธอออแล้วมุหน้าลมาหา เ้าอมันสูลมเ้าปอและผ่อนมันออมา้วยเสียลมหายใที่หอบหนั น้ำหนัที่เาูบเธอ ูื่มเลียไล้ไม่ไ้เบาและ่อยเป็น่อยไปเหมือนรั้่อนๆ รุหนัหา็เนิ่นนานนมือไม้เร็และัวอ่อนเหลวในที่สุ แ่เา็ยัไม่สุสัมผัสเธอ
“อาาร์ล” เธอลืมามออนที่เาผละออับวามรู้สึเวิ้ว้า เายิ้มอ่อนโยนราวับ้อารบอว่าไม่ไ้ะไปไหน เาแ่ไปหยิบอบาสิ่แล้วลับมา วามันล้าๆ แยาเธอออ้มลไปูบแรๆ อย่ามันเี้ยวแล้ว็ผละออ าร์ลหยิลวเลึ้นมาถือ เปิฝาว
“อาะใ้เลหล่อลื่นทาบนัวหนูเอยนะรับ” เาบีบเลลบนฝ่ามือ ใ้นิ้วเลี่ยแล้ว่อยๆ ทาลบนวามอ่อนนุ่มเปราะบา สุนธาสะุ้เล็ๆ ับวามเย็นอมันทั้เินอายนไม่รู้ว่าวรวาัวอย่าไร
“หนูเอยัวเล็มา” เาเอ่ยะ่อยๆ สอนิ้วเ้าไปในัวเธอ แม้ะเรียมให้เธอพร้อมแ่สุนธา็ยัเปราะบามาๆ ในวามรู้สึอเาอยู่ี
ความคิดเห็น