"คุณโอบมีอะไรอยากบอกหวานหรือเปล่าคะ" เขาค่อยๆ ทำให้เธอรับรู้ และกล้าตัดสินใจถาม"หวาน ผมขอโทษที่ความรู้สึกของผมมันเปลี่ยนไป" และพอเขาพูดจริงๆ มันก็เหมือนมีดกรีดในหัวใจ
"ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมไม่ได้ชอบชีวิตครอบครัวแบบนี้...หวาน ผมขอโทษ" พอเห็นน้ำตาขอเธอหัวใจของเขาก็สั่นไหว ในวันนั้นศริสาคือคนที่ใช่ แต่เมื่อใช้ชีวิตครอบครัวด้วยกันมากว่าเจ็ดปี การุณย์ก็รู้สึกว่าเขาไม่ได้ชอบชีวิตครอบครัว ความรู้สึกที่มีต่อเธอมันลดลง
"ผมไม่ได้อยากมีใครมาแทนที่หวาน หวานจะยังเป็นภรรยาเพียงคนเดียวของผม จนกว่าวันหนึ่งหวานอยากไปจากผม" เขารู้ว่าเธอรัก การุณย์จึงไม่อาจตัดรอนได้ทันที อีกอย่างแม่ของเขาก็รักสะใภ้คนนี้มาก ท่านกำลังป่วย เขาอยากให้ศริษาเป็นกำลังใจของท่าน
"แต่คุณโอบจะมีคนอื่นใช่ไหมคะ" เธอถามเสียงเครือ การุณมีสีหน้าหนักใจ
"ผมขอโทษ" นั่นคือการยอมรับ เขามีคนอื่น แต่ไม่คิดจะให้ใครมาเทียบ
"ถ้าอย่างนั้นเราหย่ากันตอนนี้เลยก็ได้นี่คะ" เธอประชดเขารู้ แม้วันหนึ่งพวกเขาอาจต้องหย่าขาดกัน แต่การุณย์รู้ว่าวันนี้ศริษาไม่อาจไปจากเขาได้
"ขอเวลาผมอีกหน่อยได้ไหมหวาน คุณแม่รักคุณมาก และผมไม่ได้ต้องการมีภรรยาใหม่ หวานจะยังได้ทุกอย่างในฐานะภรรยาของผม ถ้าหวานไม่สบายใจที่จะเห็นหน้าผม...เราอาจแยกห้องกัน" เธออาจนึกรังเกียจคนอย่างเขา
"หรือถ้าวันหนึ่งหวานอยากเรียนรู้ใคร..."
"คุณโอบก็รู้ว่าหวานไม่ได้อยากมีใคร ฮึก" แล้วเธอก็ปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้น การุณย์ดึงเธอเข้ามาแนบกอด ด้วยความรู้สึกที่หนักในใจ
หากเวลาผ่านไปทุกอย่างเริ่มเยียวยา ศริษากลับเข้ามาทำงานในวงการ
ต่างคนต่างใช้ชีวิตของตัวเอง แต่ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
เธอพบรักครั้งใหม่
ขณะที่เขาไม่เคยรู้ความเคลื่อนไหว เพราะไม่ได้ติดตามวงการบันเทิง
ความรู้สึกที่ว่าลดลงมันกลับเพิ่มขึ้น...แต่มันไม่ทัน
คลอดนามปากกาใหม่นะคะ เรื่องนี้เป็นแนวดรามา เป็นแนวที่ไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะเขียน แต่ก็อยากลองเขียนดู
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น