สมมติว่าถึงวันนั้น

                                                                                         

...ถ้าสามสิบแล้วเราสองคนยังไม่มีใคร เราแต่งงานกันไหม...

...แต่งสิ...

...ถ้าวันหนึ่งเราไปกันไม่ได้...

...ขอโทษ...

...ให้โอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม...

นางเอก - นิป นิปุณ อายุ 32 ปี

วิศวกรสาว ตัวบาง ร่างเล็ก หน้าตาน่ารัก แต่บุคลิกไม่ได้น่ารักหงิมๆ แบบหน้าตานัก

พระเอก - พีร์ ธนพัฒน์ (ไอ้ตี๋ / อาตี๋เล็ก) อายุ 31 ปี

นักศึกษาวิศวะ ที่ผันตัวเองมาเป็นเจ้าของร้านอาหาร - เบเกอรี่

เป็นอาตี๋เล็ก แต่ตาโตได้มารดาที่เป็นคนไทยมา

เป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ แต่จิตใจอ่อนโยน

(ปล. พระนางเป็นเพื่อนกันนะคะ เกิดห่างกันไม่ถึงปี นางเอกแก่เดือนกว่าเฉยๆ) 

เขากับเธอเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เธอเป็นเด็กต่างจังหวัดที่ตามพ่อกับแม่เข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ 

ครอบครัวของเธอเช่าบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านที่เขาเป็นเจ้าของ แม้จะไม่ได้เรียนโรงเรียนเดียวกันแต่ก็เป็นเพื่อนที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่ชั้นประถม จนถึงระดับมหาวิทยาลัยถึงได้เรียนที่เดียวกัน ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนยิ่งแน่นแฟ้น

"เนี่ย สมมติว่า30 แล้วเราสองคนยังโสดแบบนี้ เรามาแต่งงานกันเองไหม"

เธอพูดเล่นๆ ตอนที่อายุ 25 ที่ต่างก็ผิดหวังกับความรักมาหลายรอบด้วยกันจนเบื่อๆ เซ็งๆ

จากวันนั้นต่างคนก็ต่างมีความรักครั้งใหม่ จนมันเวียนมาบรรจบที่ความผิดหวังในช่วงเวลาใกล้ๆ กัน

แล้วพวกเขาก็แต่งงานกันจริงๆ 

เรื่องนี้แต่งขึ้นจากคำสัญญาเล่นๆ จากเพื่อนสนิทหรือพี่น้องคนสนิท ที่สัญญากันเล่นๆ ว่า ถ้าวันหนึ่งที่อายุมากๆ แล้วต่างคนต่างก็ไม่มีใคร เราจะมาสร้างครอบครัวด้วยกัน ... เลยลองเอามาเขียนนิยายที่คนสองคนนั้นแต่งงานกันขึ้นมาจริงๆ