เฝ้าถนอมรัก

ฝากอุดหนุนพี่ภามน้องพรีมด้วยนะคะ E-book ราคาโปรโมชัน 229 บาท จาก 289 

พี่ภาม 23 ปี x น้องพรีม (พริมา) 19 ปี

“เมื่อกี้ภามบอกว่าจะดูแลน้องเองใช่ไหม แล้วว่าว่าอะไรไหมถ้าปู่จะขอให้ภามดูแลน้องตลอดชีวิต” 

“ปู่คุยกับปู่เราว่าอยากขอภามมาเป็นหลานเขย ตอนนี้ภามเรียนปีไหนแล้ว ใกล้จบหรือยัง”

“เอ่อ ปีสามครับอีกหนึ่งปีจบ แต่อาจจะเรียนต่อปอโท”

“ถ้าอย่างนั้นหมั้นกันไว้ก่อนดีไหม รอภามเรียนจบ หรือภามพร้อมเมื่อไหร่ก็ค่อยแต่งงานกัน...ภามคงไม่รังเกียจน้องใช่ไหม”

“ผมไม่รังเกียจน้อง”

“แต่ภามดูเครียดนะ”

“น้องยังเด็กมากเลยนะครับ” 

“ตอนปู่แต่งงานย่าเขาก็อายุสิบแปดเอง” 

“ตอนนี้พรีมก็สิบหกแล้ว อีกไม่ถึงสองปีดีก็เต็มสิบแปด หรือเราจะรอให้น้องยี่สิบก็ได้ จริงๆ ก็อยากจะรอให้ภามเรียนจบ ให้น้องโตกว่านี้ แต่ปู่ก็ไม่รู้จะอยู่ได้ถึงเมื่อไหร่ แล้วภามเองก็อาจจะมีแฟนมีคนรักไปก่อน เห็นว่าเสน่ห์แรงไม่ใช่เหรอเรา...หรือว่ามีแล้ว” 

“เอ่อ ยังไม่มีแฟนครับ” 

“แต่ได้ยินว่าเราก็มีสาวเยอะเหมือนกัน”

“เอ่อ ก็ มีคนที่คุยๆ อยู่ครับ แต่ไม่ได้ตกลงที่จะเป็นแฟน” 

“อืม ปู่เข้าใจ เราอยู่ในช่วงวัยรุ่นแล้วนี่เนอะ” 

“ถ้าภามยินดีที่จะหมั้นหมายและแต่งงานกับน้อง...ปู่ก็อยากให้ลองคบหากันดู ตอนนี้น้องอาจจะยังเด็กแต่อีกหน่อยน้องก็คงโตพอ และปู่ก็เชื่อใจว่าภามจะดูแลน้องได้ดี”

คิ้วเข้มขวดเล็กๆ ตีความประโยคนั้น หัวใจกระตุกไปหนึ่งทีเมื่อเริ่มเข้าใจความหมายโดยนัย ท่านคงไม่ได้หวงหลานสาวกับเขาเมื่อฝากฝังให้ดูแลแล้ว...แต่ก็ให้เขาพิจารณาเองว่าอะไรที่เหมาะสม ไม่เหมาะสม ลึกๆ ก็คงอยากรอให้  พริมาโตกว่านี้เหมือนกัน ซึ่งภามก็เห็นด้วย

ฝากนิยายเรื่องใหม่ของฝนพราง ด้วยนะคะ เป็นแนวโรมานซ์ฟีลกู๊ด ขอเสิร์ฟความหวานเลี่ยนอีกเรื่องค่ะ

ปล. เรื่องนี้พระนางคบกันตั้งแต่นางเอกยังเด็กมากๆ   ตอนเด็กๆ จะฟีลกุ๊กกิ๊กน่ารักๆ ให้พี่ภาม “เฝ้าถนอมรักน้อง” พี่ภามจะรอน้องได้ถึงไหนกันนะ