นวดใจ

“เจ็บไหม” 

  “อื้อ” 

  “เจ็บใช่ไหม...แล้วพอทนได้หรือเปล่า” เขารู้ว่าเธอไม่ได้ประท้วงด้วยความเจ็บ

  “ให้พี่ทำยังไงดี เบากว่านี้ไหม”

   “ฮื่อ พี่คีย์” ใบหน้าหวานแดงก่ำ สายตาอ้อนวอนเรียกร้องแบบที่พชรเข้าใจได้ว่าเธอต้องการอะไร

………………………………………….

พชร หวนเข้าสู่วงการนวดอีกครั้งในรอบหลายปีจากการชวนของเพื่อนๆ พอพูดถึงนวด ก็นึกถึงหน้าหมอนวดประจำตัวมารดาผู้ล่วงลับ…และหมอนวดประจำตัวเขาที่ไม่ได้เจอมาหลายเดือนหลังจากสูญเสียมารดา

“ว้าย” พชรคว้าร่างคนที่วิ่งมาชนเขาไว้ทันก่อนที่เจ้าตัวจะลงไปกองกับพื้น และเขาต้องขยี้ตาตัวเอง สะบัดหัวแรงๆ เมื่อหน้าคนที่อยู่ในความคิดมาอยู่ในอ้อมกอดตอนนี้ เขากำลังสงสัยว่าตัวเองอาจจะคิดถึงเธอจนตาฝาด ถ้าเสียงเล็กๆ นั้นไม่เรียกเขาก่อน

……………

“หกแสนพี่ช่วยได้…แต่พี่มีข้อแลกเปลี่ยน ตัวเล็กเลิกคิดไปหาอาชีพเสริมที่ร้านแบบนั้นอีก และตัวเล็กนวดให้พี่แค่คนเดียว รู้ใช่ไหมว่าพี่หมายถึงอะไร” 

แน่นอนณัชชารู้ว่าเขาไม่ได้หมายถึงนวดผ่อนคลายหรือนวดรักษาแบบที่เธอเคยนวดให้เขาเมื่อหลายเดือนก่อน

“สักหนึ่งปีก็ได้”

จะอยู่แค่ 1 ปีได้เหรออิพี่คีย์

ฝากผลงานเรื่องใหม่ด้วยนะคะ เป็นแนวฟีลกู๊ดแบบหื่นๆ คันๆ หัวใจ

พระนางรู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ ค่ะ แต่วัยห่าง 7 ปี เลยอาจจะดูห่างๆ กันไปตอนโตขึ้น แต่พระเอกก็เอ็นดูของเขา เอ็นดูไปเอ็นดูมาเลยอยากให้น้องมาดูใจ 555

กลับมาในนามปากกา นางฟ้าสีเทา อีกครั้ง