บันทึก Friday

ลำดับตอนที่ #2 : ...หมาหัวเน้า...

สวัสดีชาวโลก


หมาหัวเน้า...

เคยมั้ย.....เคยรู้สึกเหมือนเป็นหมาหัวเน้าบ้างไหม
ไม่ได้หมายความว่าเป็นหมาหัวเน้านะ....แค่ความรู้สึกเหมือนเท่านั้นเอง


ในเวลาเหงาๆ.....ก็แค่อยากได้ใครสักคนมาเหงาเป็นเพื่อนกันก็ยังดี    

บางครั้งที่พยามทำให้คนอื่นมาเหงาเป็นเพื่อนเรา  แต่...เขากลับไม่ว่างมาเหงาด้วย
ความรู้สึกตอนนั้น...วิ่งเฉียดคำว่าหมาหัวเน้าเข้าไปทุกที


ทำไม...เราไม่ลองทำตัวเป็นหมาหัวเน้าไปเลยหละ

อยู่คนเดียว....ในห้องของตัวเอง
มีแต่ความเงียบ..........................
สงบเข้าไปถึง....จิตใต้สำนึกของตัวเอง

ทบทวน...ทุกเรื่องที่ผ่านมา...อย่างช้า...ช้า   แม้แต่บางเรื่องที่ไม่อยากแม้แต่จะจำทบทวนไปก็อาจจะทำให้.....เราทำใจยอมรับว่ามันเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นกับเราก็ได้
ต่อไปจะได้ไม่ต้องโกหกตัวเองอีกว่า....จำไม่ได้


ไม่มีใครสนใจ......ก็ดีหนะสิ
เราเองจะได้มีเวลา.......สนใจตัวเราเองซะบ้าง

นั่งคุยกับตัวเอง....อาจจะพบทางที่ดีกว่าที่เป็นอยู่.....


เป็นหมาหัวเน้า....ดีออกจะตาย


บางครั้งคนเราก็อยากเป็นหมาหัวเน้า.....โดยไม่รู้ตัว

ด้วยการใช้คำพูดที่ว่า  "อย่ามายุ่ง"  


หมาหัวเน้า.......ไม่ว่าเราอยากจะเป็น  หรือว่าไม่อยากจะเป็น

มันก็ทำให้เราได้อะไรจากมันมา...ไม่มาก...ก็น้อย

โธ่....น่าฉงฉาน.....ไอ้หมาหัวเน้า....


                                                                                                     สวัสดีชาวโลก