The Organs

ลำดับตอนที่ #2 : appendix ความในใจของ...ไส้ติ่ง......

ความในใจของ...ไส้ติ่ง......

ผมรู้ตัวดีครับ และเจียมตัวอยู่เสมอ

เพราะผมมันแค่... ตัวตนที่ไร้ค่าในสายตาของคุณ


เป็นของไร้ประโยชน์
และเป็นสิ่งที่คุณไม่เคยต้องการเลย

แต่ถึงอย่างนั้น...
ผมก็ไม่สามารถตัดใจจากคุณได้


ผมเกิดมาเพื่อคุณ
ชีวิตของผม... มอบให้คุณ

.....และจะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป.....



แต่ความรู้สึกทั้งหมดของผม
คุณคงเห็นเป็นเพียงความดื้อรั้น เอาแต่ใจตัวเองใช่ไหม


เพราะผมไม่เหมือนใคร
ไม่สามารถทำสิ่งใดเพื่อคุณได้เลย


และในบางครั้ง
การมีอยู่ของผมยังจำกัดอิสรภาพในบางเรื่องของคุณเสียอีก
ทั้งการกิน ทั้งการเดิน และการใช้ชีวิตประจำวันที่ต้องคอยระแวง

ว่าผมจะแผลงฤทธิ์ใส่คุณคราวใด....



ผมไม่ได้ตั้งใจให้คุณรู้สึกอย่างนั้นเลยจริงๆ
ผมก็แค่...

อยากให้คุณทานอาหารอย่างเหมาะสม และไม่ฝืนเร่งรีบในขณะที่ร่างกายยังไม่พร้อม

ผมก็แค่... เป็นห่วงสุขภาพของคุณเท่านั้น



ทำไมคุณถึงมองกันราวกับผมเป็นจอมวายร้าย
เป็นระเบิดเวลาที่คอยแต่จะหาโอกาสลิดรอนชีวิตคุณ

ความรักของผม
คือสิ่งที่คอยจะทำร้ายคุณตลอดเวลา

.....คุณรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ หรือ......



แล้วคุณรู้ไหม...

ว่าการมีชีวิตอยู่โดยไม่เป็นที่ต้องการ
ถูกรังเกียจเดียดฉันท์จากคนที่มอบกายถวายชีวิตให้
มันเจ็บปวดทรมานยิ่งกว่าตายทั้งเป็นเสียอีก


ถึงแม้มันจะไม่มีประโยชน์ที่จะดื้อดึงต่อไป
แต่ผมคงตาย.... ถ้าหากไม่มีคุณ



ผมจะรอคอยคุณอยู่อย่างนี้
เฝ้ารอคุณอยู่ในซอกเล็กๆ ที่คุณไม่เคยมองมานี่
แม้ว่าต้องรอไปชั่วชีวิต ก็ไม่มีทางได้รับปรารถนาดีใดๆ จากคุณก็ตาม



ผมเกิดมาเพื่อคุณ
และจะยอมตายตามที่คุณต้องการ

แล้วทำไม
คุณถึงทำกับเรื่องของเราอย่างนี้

ทั้งที่เตรียมใจไว้ตั้งแต่แรกแล้ว
ว่าหากไม่คิดที่จะมีกันอีก ก็จะยอมตายเพื่อคุณ


.....ความมุ่งมั่นของผมเป็นคำลวงที่เชื่อไม่ได้อย่างนั้นหรือ
คุณถึงให้มือที่สามเข้ามาทำลายความสัมพันธ์ของเรา.....


ทั้งที่....
ถ้าดาบแห่งความตายถูกส่งมาด้วยน้ำมือคุณ
ผมก็จะไม่อุทธรณ์ใดๆ และยินดีรับไว้อย่างเต็มใจที่สุด

ทั้งที่เป็นอย่างนั้น
คุณกลับมอบมันให้ใครที่ไหนแทน




อยากให้คุณรู้
ความตายที่ถูกหยิบยื่นให้จากคนแปลกหน้า
มันช่างเหน็บหนาวไร้ที่สิ้นสุดเหลือเกิน

....จากผู้ที่ไม่เคยรู้ค่าในสายตาของคุณ....


Fin.



AUTHOR NOTE : อ่านกันขำขำเนอะ น่าแปลกเหมือนกันที่ในร่างกายเราจะมีของที่หาประโยชน์ชัดเจนไม่ได้อย่างไส้ติ่งด้วย แถมต้องมานั่งระแวงว่ามันจะอักเสบเมื่อไหร่ ไปหาหมอไม่ทันไส้ติ่งแตกก็ม่อง

อีตอนมันเกิดมา มันก็เกิดมาเองแท้ๆ ทำไมอีตอนเอาออกต้องให้คนอื่นมาช่วยด้วยฟ่ะ

ถ้าเกิดวันหน้าถึงคราวผมต้องไปผ่าไส้ติ่ง แล้วขอหมอเป็นคนหั่นไส้ติ่งเอง คิดว่าหมอเขาจะยอมม๊ะ
เสร็จแล้วจะเอาไปใส่โหลดอง แล้วเอาไปตั้งไว้บนโต๊ะกินข้าว
แบบว่า....เค้าไม่ได้ทิ้งตัวนะ ตะเอง....