คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ศึกชิงแหวนแห่งเมฆา
หลังจากที่ผู้พิทักษ์วองโกเล่ทั้งหลายหลับไปได้ 3 ชั่วโมงแล้ว...ซึ่งตอนนี้ก็เปนเวลาบ่ายแก่ๆทำให้ดวงอาทิตย์อยู่ในตำแหน่งหน้าต่างพอดิบพอดี แสงอรุณเจิดจ้าส่องกระทบกับนัยน์ตาสีเขียวของเด็กหนุ่มผมเงินซึ่งยังสะลึมสะลืออยู่ แน่นอนเค้าเปนคนที่ตื่นคนแรก(เพราะแดดมันเข้าตา)พร้อมมองไปรอบๆห้องพบว่าทั้งรุ่นที่สิบและพวกปัญญาอ่อนทั้งหลายยังคงหลับไม่รู้เรื่อง...
รบกวนรุ่นที่สิบตอนนี้จะดีเหรอ..เอาเถอะปลุกเจ้าบ้าเบสบอลแทนก็ได้... เด็กหนุ่มคิดในใจ
ว่าแล้วเด็กหนุ่มก้ค่อยๆย่องไปที่โซฟาที่ผู้พิทักษ์แห่งพิรุณกำลังหลับใหลอยู่ พร้อมยกเท้าซ้ายขึ้นก่อนที่จะถีบผู้พิทักษ์แห่งพิรุณที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวตกโซฟา ในที่สุดไอคนที่หลับไม่รู้เรื่องก้ตื่นจนได้ด้วยการปลุกของเจ้าคนเท้าหนักนั่น
“ง่า..โกคุเทระ..มีอะไรเหรอถึงถีบฉันอย่างนี้เนี่ย”ยามาโมโตะถามเสียงกวน
“มัวมาหลับอะไรล่ะ!!!คืนนี้ศึกชิงแหวนเมฆานะเฟ้ย!!ไม่คิดจะเตรียมตัวเลยเหรอ?”โกคุเทระถามอย่างร้อนรน แน่นอนเรื่องให้ไปดูแลศึกชิงแหวนแทนรุ่นที่สิบอย่างนี้มันหน้าที่ของมือขวา(?)อย่างเรานี่...
“แล้วพวกเราต้องเตรียมตัวอะไรล่ะ ฮิบาริสิที่ต้องเตรียมตัว แต่ว่าตอนนี้ก็บ่ายแล้วแม้แต่หมอนั่นยังไม่เห็นจะมาเลย”ยามาโมโตะย้อนเสียงใส
“แกน่ะสิมันเอื่อยเฉื่อยเกินเหตุ!!!เผื่อมีเหตุฉุกเฉินอะไรขึ้นมาแล้วจะทำไง?รุ่นที่สิบก็อุตส่าห์ไว้ใจเราให้เราไปดูแลศึกชิงแหวนเมฆาแทนขืนปล่อยให้เละเทะพังพินาศล่ะก็ รุ่นที่สิบคงไม่ไว้ใจพวกเราอีกแล้ว!!!”โกคุเทระเทศนายาวยืดให้ผู้พิทักษ์พิรุณฟังซะจนน่าหลับ...
“นายนี่น้า...พูดอะไรก็สึนะ สึนะ สึนะ แต่เอาเถอะเดี๋ยวฉันจะปลุกรุ่นพี่เอง นายไปรอที่โรงเรียนนามิโมริได้เลย เดี๋ยวพวกฉันตามไปเอง...”ยามาโมโตะบอก
“อย่ามาสายละกัน”โกคุเทระกล่าวทิ้งท้ายก่อนจะจากไป
คร่อก...สุดท้ายไอคนที่ว่าจะปลุกรุ่นพี่ดันหลับต่อซะเอง...
เวลา 3 ทุ่ม ณ โรงเรียนนามิโมริ
“ไอเจ้าบ้าเบสบอลมันไปอู้อยู่ไหนเนี่ย ปาเข้าไป3ทุ่มแล้ว ไอตัวคนสู้มันก็ยังไม่เห็นโผล่หัวออกมา เฮ้อ รุ่นที่สิบเลือกเจ้าพวกกากๆนี่เป็นผู้พิทักษ์ได้ยังไงเนี่ย...”โกคุเทระพูดก่อนจะเตะกระป๋องน้ำอัดลมที่ดื่มเสร็จแล้วไปไกลด้วยความหงุดหงิด
แซ่ก..แซ่ก..เสียงดังมาจากพุ่มไม้ข้างๆสนามหน้าโรงเรียน
พวกวาเรียมาแล้วเหรอ!!!โกคุเทะรคิดพร้อมหยิบระเบิด ตั้งท่ารับศัตรูเต็มที่
สักพักหนึ่งก็มีเสียงใสพูดขึ้น...
“เคน..จิคุสะ..ขอบคุณนะที่มาเป็นเพื่อนฉัน..”เสียงของเด็กสาวนามโคลมกล่าวขอบคุณเจ้าเพื่อนทั้งสองที่อุตสส่าห์ถ่อพาเธฮมาถึงที่นี่
“เฮอะ!!ก็ไม่ได้อยากมานักหรอก แต่ท่านมุคุโร่สั่งให้ดูแลเธอเนี่ยแหละ ถึงต้องยอมมา”เคนบอกเหตุผลที่มาชมศึกชิงแหวนครั้งนี้ให้โคลมน้อยใจเล่น
“กะ..ก็ฉันอยากดูนี่นา..”พูดเสร็จโคลมก็นั่งลงบนพื้นหญ้าข้างสนามโรงเรียนนามิโมริพร้อมกันนั้นเคนและจิคุสะก็นั่งบนพื้นหญ้าห่างๆเธอเข้าไว้
ฟังบทสนทนาเสร็จโกคุเทระก็คิดในใจ
“แขกไม่ได้รับเชิญ...”ว่าแล้วก็เก็บระเบิดเข้าตัว
แต่ว่าพอเค้าเห็นยัยนั่นทีไรมันทำให้เรานึกถึงเหตุการ์ณในคืนนั้นทุกที พอคิดแล้วก็เผลอหน้าแดงทุกที แล้วมีครั้งนึงหน้ามันแดงตอนไหนไม่แดง ไปแดงตอนที่เดินอยู่กับเจ้ายามาโมโตะอีก เกือบโดนลากเข้าบ้านมันไปนอนพักแล้วมั้ยล่ะ ยังดีที่วิ่งหนีออกมาได้ทัน เอ่อ เลิกคิดดีกว่าเรา นึกถึงศึกชิงแหวนเอาไว้ ศึกชิงแหวน.................
“โย่!!โกคุเทระ”อายุยืนจริงๆเลยนะ เจ้าบ้าเบสบอลเอ๊ย..
“ว่าไงเจ้าหัวปลาหมึก”เจ้าหัวสนามหญ้าก็มาด้วย!!!
“มาซะสายโด่งเชียวนะพวกแก!!”โกคุเทระกล่าวอย่างฉุนเฉียว
“แหะๆโทษทีเผอิญเผลอหลับต่อน่ะ...”ยังมีหน้ามาบอกอีกนะพ่อคุณ
จบประโยคนั้นโกคุเทระก็จัดการกระชากคอเสื้อเจ้าคนแอบหลับเตรียมอัดมันซักที
“ใจเย็นๆเจ้าหัวปลาหมึก!!!”เรียวเฮกล่าวก่อนเข้ามาล็อคโกคุเทระเอาไว้
“สุมหัวอะไรกัน เจ้าพวกสัตว์กินพืช..”นั่นมาแล้วพระเอกของงาน ฮิบาริกล่าวพร้อมตั้งท่าเตรียมขย้ำเจ้าพวกสัตว์กินพืชทั้งหลาย...
“เหวอฮิบาริหยุดก่อน ใจเย็นๆน่า”ผู้คุมสถานการณ์อย่างนี้หลายต่อหลายครั้งแล้วไมใช่ใครนอกจากยามาโมโตะ
ก่อนที่ฮิบาริจะได้ขย้ำเจ้าสัตว์กินพืชทั้งหลายก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“คืนนี้สนามของศึกชิงแหวนเมฆาคือสนามหน้าโรงเรียนนามิโมริ ขอเชิญผู้พิทักษ์เมฆาของวองโกเล่ไปที่นั่นด้วยค่ะ!!”เชลเบคโลสองคนกล่าวพร้อมมุ่งไปที่สนามหน้าโรงเรียนนามิโมริ
“เอาล่ะนะพร้อมนะฮิบาริ”ยามาโมโตะกล่าวเล่นๆเพื่อเป็นขวัญกำลังใจ
“งั้นมาล้อมวงกันสุดหูรูด!!!”เรียวเฮกล่าวชวน
.............ไม่มีเสียงตอบรับจากฮิบาริ
สุดท้ายก็.........
“ฮิบาริไฟท์....”เรียวเฮกล่าวเสียงอ่อยขนาดเจ้าตัวคนสู้มันยังไม่ยอมล้อมวงแล้วจะล้อมวงเพื่อใคร?
หลังจากฟังคำอธิบายพรรณนาฟังชั่นของสนามสุดโหดเสร็จแล้ว ทุกคนก็หวั่นนิดหน่อย แต่ทุกคนก็วางใจในฮิบาริว่าต้องชนะแน่
คู่ต่อสู้คือโกร่ามอสก้าซึ่งงมีทั้งmissileครบชุด แล้วเกราะที่หนาเป็นพันๆชั้นนั่นมัน...
ส่วนฮิบาริน่ะเหรอ!?!ตัวก็เล็กกว่าเจ้าหุ่นนั่นประมาณสามเท่า แถมอาวุธก็มีแค่ทอนฟาสองท่อน
งานนี้จะไหวเหรอ?
“ศึกชิงแหวนแห่งเมฆาฮิบาริ เคียวยะปะทะโกร่า มอสก้า เริ่มการต่อสู้ได้!!”
พอเริ่มการต่อสู้มอสก้าก็กะปิดฉากพร้อมพุ่งเข้าหาฮิบาริเต็มกำลัง
“บินได้ด้วย!?!”โกคุเทระกล่าวหน้าซีด
แต่ว่าทันใดนั้น!?!
ไม่ถึงเสี้ยววินาที ฮิบาริจัดการผ่ากลางมอสก้าอย่างง่ายดายด้วยทอนฟาสองท่อน แหวนแห่งเมฆากระเด็นมาอยู่ในกำมือของฮิบาริอย่างง่ายดาย ศึกครั้งนี้ฮิบาริชนะ!!!
“หา?”เรียวเฮอ้าปากค้างมองดูผลงานของประธานกรรมการคุมกฎสุดซาดิสแห่งโรงเรียนนามิโมริ
“เอ๋?”ยามาโมโตะก็พอๆกับเรียวเฮมองเจ้าคนตัวเล็กกว่าแต่เก่งกว่าอย่างงุนงง ทำได้ยังไง?
“เฮ้ย..”โกคุเทระแทบช็อคอะไรมันจะง่ายปานนั้น...
“ไอนี่ไม่เอาล่ะ...”ฮิบาริกล่าวหน้าตาเฉยพร้อมส่งแหวนแห่งเมฆาให้เชลแบคโล่
“เอาไงบอสเราแพ้แล้ว”เลวี่กล่าวกับบอสอย่างหวั่นๆ
แต่ยังไม่มีเสียงตอบรับจากซันซัสฮิบาริก็โพล่งเข้าไปก่อน
“ลงมาเจ้าคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นั่นน่ะ”ฮิบาริกล่าวพร้อมเงื้อทอนฟาขึ้นพร้อมสู้
แซนซัสไม่รอช้า รับคำท้าพร้อมลงจากเก้าอี้พุ่งเข้าหาฮิบาริหมายจะสั่งสอนเจ้าเด็กอวดดีซะให้เข็ด
แต่ฮิบาริก็รับการโจมตีได้อย่างหวุดหวิดการต่อสู้นอกรอบนี้ทำให้เชลแบคโล่ต้องห้ามเป็นการใหญ่
ท่ามกลางเหตุชุลมุนนั่นมอสก้าได้เปิดเครื่องตัวเองขึ้นมาใหม่ ความเสียหายของระบบทำให้ระบบไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป ทำให้โจมตีแบบไม่เลือกเป้าหมาย missileหลายลูกถูกยิงมาที่เหล่าผู้ชมทำให้โกคุเทระ ยามาโมโตะและเรียวเฮต้องหมอบลง
โคลมเห็นสถานการณ์ไม่ดีจึงลุกขึ้นเตรียมวิ่งออกจากเขตอันตราย
เพราะฝุ่นควันตลบทำให้เธอหลงทิศทำให้ทางที่เธอวิ่งไปนั้นมันยิ่งอันตรายยิ่งกว่าเดิมเพราะเธอวิ่งเข้าไปในสนามแข่งของศึกชิงแหวนเมฆาซึ่งเพียบพร้อมไปด้วยปืนกลและกับระเบิด...
“เฮ้!!เธอระวัง อย่าวิ่งเข้าไปในสนามแข่งสิมันอันตราย!!”ซาซางาวะ เรียวเฮตะโกนบอกโคลม
สายเกินไปแล้ว...
ปิ๊บ...
เสียงฆาตกรดังขึ้นจากพื้นดินตรงที่โคลมเหยีบ
“โธ่เว้ย!!!”
เธอยังไม่ตาย ยังไม่แหลกสลายไปพร้อมกับระเบิด...เพราะเคนกับจิคุสะ สองคนนี้กระโดดมาพาเธอหมอบลงได้ทันอย่างหวุดหวิด!!!
“เคน..จิคุสะ!!!”
“เธอนี่เป็นภาระตลอดเลย ยัยบ้าเอ๊ย!!”เคนตะคอก
แต่พวกเค้าหมอบสูงเกินไปเลยไปเข้ารัศมีปืนกลนี่สิ!!!
“โธ่เว้ย!!”เคนกดหัวโคลมและจิคุสะให้หมอบลงไป
ทันใดนั้นก็มีผู้มาหยุดสถานการณ์นี้ไว้...
รุ่นที่สิบมาแล้ว!!!
ขอโทษที่อัพสั้นไปหน่อย เหอๆ ไรเตอร์แต่งพวกสงครามไม่เก่ง แต่ถ้าให้แต่งNCล่ะก็ โอเค...
ปล.เม้นด้วย..ไม่เม้นขอให้ชาติหน้าเกิดเป็นเงา เหอๆ
ความคิดเห็น