คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รานีแห่งเทวา
“เจ้าแน่ใจรึ ว่าเฒ่าผู้นั้นกำลังคิดการต่อต้านข้า” หญิงงามสง่าหาที่เปรียบมิได้ในอาภรณ์ที่ประดับไปด้วยทับทิมสีแดงนั่งประทับบนบัลลังค์สีทองที่ถูกสร้างขึ้นอย่างปราณีตงดงาม นางดูยโสในที แววตาที่เย็นชาแต่ในบางครั้งกลับดูมีพลังน่าเกรงขาม เส้นผมที่หยิกเป็นลอนถูกรวบมวยไว้รอบศรีษะ ยิ่งทำให้นางนั้นงดงามยากที่จะพรรณา นางเอียงหูราวกับกำลังเงี่ยหูฟังใครสักคน ในขณะที่ห้องนั้นไม่มีใครเลย
“ท่านจะทำอะไรได้ บัดนี้ ท่านเป็นเพียงแค่เฒ่าชราที่ถูกจองจำอยู่เนิ่นนานบนเกาะ lsles of bless” นางยกนิ้วชี้ขึ้นมาลูบแก้มข้างที่เอียงอย่างแผ่วเบา อีกมือหนึ่งนั้นลูบหัวนกยูงที่อ้อยอิ่งอยู่ข้างๆนาง ทันทีที่นางสัมผัสมัน มันก็แพนหางออกมาอวดความงามของหางที่ถูกประดับด้วยตาของอสูรพันตา
“เจ้ามิต้องกังวลใจไปดอก ข้ามิคิดว่าชายชราผู้นั้นจะเป็นปัญหาที่ทำให้ข้าต้องกลุ้มจนทำให้ริ้วรอยปรากฏบนใบหน้าของข้า” นางลูบใบหน้าของตนเองอย่างแผ่วเบา สายลมเอื่อยที่พัดรอบตัวนางนั้นทำให้ไรผมของนางพริ้วไหวอย่างช้าๆ ดวงตาสีอำพันกลอกกลิ้งไปมา
“........................................................”
“ถึงชายชราผู้นั้นจะมีศักดิ์เป็นพระบิดาของข้า แต่ถ้าเขาคิดจะขัดขวางข้า คำว่าพระบิดาก็หามีความหมายต่อข้าไม่” พระนางยังคงพูดโต้ตอบกับบางสิ่งที่ไม่มีตัวตน
“.........................................................”
“ข้าฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหลที่ยาวนาน เพื่อเหตุใด หากไม่ใช่เพื่อการณ์ใหญ่ครั้งนี้ อีกไม่นานสวามีของข้าก็จะตื่นขึ้นมาเช่นกัน ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ข้าย่อมไม่มีทางให้มันเกิด ” ทันทีที่กล่าวถึงสวามี แววตาของนางกลับมีแววกังวลใจปรากฏชัดเจน
“ถึงเวลาแล้วที่ข้าจะทำหน้าที่แทนสวามีของข้าเสียที ใครก็ตามที่คิดจะขัดขวางข้า มันผู้นั้นจะต้องตกอยู่ในชะตากรรมเช่นเดียวกับเทพ และเทวีทั้งห้าองค์นั่น” นางลุกขึ้น ชายภูษาสะบัด นางเดินออกไปนอกระเบียง มองท้องฟ้าสีทองอร่ามที่อยู่เบื้องหน้า ก่อนจะเปล่งเสียงหัวเราะ
“ข้าจะครองทั้งสามภพนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
สายลมพัดแรงภายในห้องราวกับชายหนุ่มกำลังเต้นรำด้วยความดีใจ ผ้าม่านไหมสีกำมะหยี่ปลิวไปมาเป็นจังหวะ
ความคิดเห็น