ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Part 3
ยามาซากิxฮิจิคาตะ : Part 3
-------------------------------
และแล้วแผนการสารภาพรักระหว่างหนุ่มนักแบตยามาซากิกับรองหัวหน้าปีศาจฮิจิคาตะแห่งชินเซ็นงุมิก็เริ่มต้นขึ้น
"ก่อนอื่นเราไม่รู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเจ้าบ้าฮิจิคาตะเลยยกเว้นมายองเลอร์ เพราะงั้นก็ต้องใช้แผนการอันแยบยลของคุณกินคนนี้ก็แล้วกัน" คุณกินพูดขึ้นเป็นคนแรกด้วยสีหน้ามั่นใจ แต่จริงๆแล้วก็นึกสนุกเท่านั้นแหละน่า
"บอกไว้ก่อนนาว่าถ้าแผนคุณกินไม่ได้ผล ผมขอเสนอเป็นคนต่อไปนะครับ" ชินปาจิก็นึกสนุกเหมือนกัน
"แผนของลิ้อทั้งสองคนไม่มีทางสำเร็จได้หรอก มังใช้แผนการอันสะแด่วแห้วของอั๊วนี่ เพราะไม่มีใครในนี้จะเข้าใจหัวอกผู้หญิงล่ายดีเท่าอั๊วอีกแล้ว"
"คุณฮิจิคาตะเป็นผู้ชายนะครับคางูระจัง" ชินปาจิตบมุข
"ผู้ที่แข็งแกร่งก็ย่อมต้องใฝ่หาผู้ที่แข็งแกร่งเช่นกัน ฮิจิคาตาเป็นคนที่แข็งแกร่ง เพราะฉะนั้นถ้าทำให้หมอนั่นได้เห็นความแข็งแกร่งของยามาซากิคุงแล้วละก็ ค่าความนิยมของยามาซากิในตัวฮิจิคาตะก็จะเพิ่มขึ้น โอกาสสารภาพก็ต้องสำเร็จแน่นอน"
"จะ...จริงสินะครับ ถ้าให้คุณฮิจิคาตะเห็นความแข็งแกร่งของผมละก็...." ยามาซากิเริ่มมีความหวัง
"หึหึหึ แผนการที่จะเริ่มต่อไปนี้ก็คือ........" คุณกินหันมาเล่นกล้องด้วยรอยยิ้มมุมปากที่มั่นใจเต็มเปี่ยม
[[[[แผนการแรก : แผนของกินโทกิ]]]]
สองวันต่อมาหลังจากยามาซากิไปปรึกษาพวกสารพัดรับจ้าง
"แฮ่ก...แฮ่ก... รองครับ รองหัวหน้า พวกต่อต้านชาวสวรรค์ก่อเรื่องอีกแล้วครับ" สมาชิกกลุ่มชินเซ็นงุมิคนหนึ่งวิ่งกระหืดกระหอบมาแจ้งเรื่องกับรองหัวหน้าปีศาจ ณ ที่ทำการของชินเซ็นงุมิ
"เจ้าพวกงี่เง่านั่นอีกแล้วเรอะ เฮ้ยพวกแกไปกันเหอะ ..........ทำอะไรของแกโอคิตะ" ฮิจิคาตะพูดกับนักดาบหน้าอ่อนจอมซาดิสม์เมื่อรู้สึกตัวว่ามีปากกระบอกบาซูก้าจ่อหัวตนเองอยู่
"อ๋อ ผมกะจะซ้อมเล็งไปที่ฝั่งตรงข้ามน่ะครับ แต่คุณฮิจิคาตะดันเอาหัวมาบังซะงั้นล่ะ" โอคิตะพูดหน้าตาย
"เชอะ ทำอะไรไร้สาระ" ฮิจิคาตะโยกหัวหลบแต่บาซูก้าก็ยังจ่อหัวตามมา "...นี่แก๊...."
"อ๋อ ผมเปลี่ยนใจจะเล็งหน้าที่ทำการแต่คุณฮิจิคาตะก็เอาหัวมาบังอ่ะครับ"
"งั้นแกก็เลิกทำบ้าๆแล้วไปทำงานซะทีเซ่ ไอ้บ้าเอ๊ย!!!"
ตรงพื้นที่ที่กลุ่มต่อต้านชาวสวรรค์ก่อเรื่องคือสถานทูตของดาว%^#@$@^* ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยฝุ่นควันจากแรงระเบิด ประชาชนแถวนั้นต่างพากันร้องตกใจไม่ได้ศัพท์และวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น ซึ่งสถานการณ์ตอนนี้ก็อาจทำอะไรไม่ได้แล้วแม้กลุ่มชินเซ็นงุมิจะมาถึงแล้วก็ตาม
"บ้าชิบ สายไปแล้วเหรอเนี่ย พวกแกกระจายกำลังพาคนเจ็บไปที่ปลอดภัย กลุ่มหนึ่งตามชั้นมา เราจะบุกเข้าไปข้างในกัน ตามมา!!!!"
ยังไม่ทันจะบุกเข้าไปก็มีเสียงๆหนึ่งตะโกนฝ่าควันขึ้นมา
"รองฯครับ วันนี้ผมจะแสดงฝึมือให้เห็นเองงงงงงง" เป็นเสียงของยามาซากิคุงที่ยืนอยู่ชั้นบนของสถานทูตพร้อมกับกระโดดลงมาอย่างสง่างาม (ช่วยกรุณานึกเสียงประกอบเป็นเสียงของพวกฮีโร่ทั้งหลายด้วยค่ะ)
"เฮ้ย แก๊.... ทำบ้าอะไรฟะยามาซากิ กระโดดลงมาเดี๋ยวก็ขาหักหรอก"
"วันนี้ล่ะ ผมจะแสดงฝืมือที่รองฯจะต้องยอมรับในตัวผม ย้ากกกกกก ลุยล่ะเฟ้ย!!!" พูดไม่ทันจบยามาซากิคุงก็วิ่งเดี่ยวเข้าไปในสถานทูต
"แก๊... พวกเราตามหมอนั้นไปเร็วเข้า" ฮิจิคาตะสั่งคนอื่นๆอย่างตั้งสติไม่ได้ นี่มันเกิดบ้าอะไรฟะเนี่ย....
"ท่าทางยามาซากิคุงจะกินยาบ้ามานะครับคุณฮิจิคาตะ" โอคิตะพูดเปรยๆ ท่าทางยามาซากิก็แปลกๆไปจริงๆด้วยนั่นแหละ
"บ้าเอ๊ย เสียกระบวนหมด แยกเป็นสองกลุ่ม ล้อมบันไดไว้ กระจายกำลังไปอย่าให้มันหนีไปได้"
"ย้าก....ๆๆๆๆๆ" เสียงของยามาซากิที่บุกเดี่ยวเข้าไปกระทืบกลุ่มต่อต้านชาวสวรรค์คนเดียวซะเรียบวุธ
"สงสัยไม่ต้องล้อมแล้วมั้งครับคุณฮิจิคาตะ ยามาซากิคุงถล่มราบจับผู้ก่อการร้ายได้เกือบหมดแล้วครับ" โอคิตะพูดขึ้น
"มันจะเป็นไปได้ยังไง ไอ้ยามาซากิ ถ้าบาดเจ็บขึ้นมาล่ะชั้นจะไม่ให้อภัยแน่.... เดี๋ยว นั่นมัน..."
"ฮ่าๆๆๆ 5555 ๕๕๕ หยุดอยู่แค่นั้นแหละเจ้าพวกชินเซ็นงุมิเอ๋ย" เป็นเสียงของผู้ก่อการร้ายที่พันหน้าตาเอาไว้ ซึ่งกำลังจับบุคคลสำคัญของสถานทูตเป็นตัวประกันอยู่ "จบกันแค่นี้แหละ ถ้าไม่อยากให้ไอ้หมอนี่ต้องตายก็ถอยออกไปซะ เร็วเข้าซีโว๊ย"
"พวกมันมีตัวประกัน... เฮ้ย โอคิตะ อย่ายิงนะเฟ้ย ถ้ายิงแล้วคุณคอนโด้นั่นแหละจะลำบาก" ฮิจิคาตะตะโกนขึ้นเมื่อเห็นโอคิตะประทับเล็งบาซูก้าใส่ทั้งผู้ก่อการร้ายทั้งตัวประกันตามนิสัยของเขา
"อ๊ะ คุณฮิจิคาตะ ดูนั่นสิครับ" โอคิตะชี้ไปที่ด้านหลังของผู้ก่อการร้าย ...นั่นมันยามาซากินี่นา
"ยามาซากิ แก๊ ทำอะไรฟร้า"
"ห๊ะ อะไร ว๊าก....ก" ผู้ก่อการร้ายร้องสุดเสียงเมื่อเจอลูกถีบของยามาซากิเข้าไป ซึ่งโดนเต็มๆหน้าคนร้ายแต่ตัวประกันไม่โดน (แค่เฉี่ยวหน้า) ยามาซากิคุงรับตัวประกันไว้ได้
"ฝากตัวประกันด้วยครับ กะอีแค่ผู้ก่อการร้ายมันสู้ผมไม่ได้ร๊อก...ย้ากกกกกกก" นักแบตมินตันมือฉมังแห่งชินเซ็นงุมิบรรเลงเพลงดาบเดี่ยวใส่คนร้ายจนลงไปนอนแอ้งแม้งพร้อมน้ำลายฟูมปากอยู่บนพื้น พอจัดการเรียบร้อยยามาซากิก็หิ้วเสื้อเจ้านั่นเดินไปหาฮิจิคาตะที่วิ่งมาหา
"สำเร็จแล้วนะครับรองฯ ทีนี้คงยอมรับผมแล้วสินะครับ" ยามาซากิยืดอกเต็มที่หวังจะได้รับคำชมจากรองหัวหน้าที่เขาใฝ่ฝันถึง แต่แทนที่จะเป็นอย่างนั้นเขากลับโดนตบหน้าฉาดใหญ่
เพี๊ยะ!!!!.........
"...ร...รองฯ"
"แกจะบ้าเหรอยามาซากิ เป็นอะไรของแกเนี่ย การกระทำบุ่มบ่ามของแกอาจทำให้ตัวประกันกับเพื่อนร่วมทีมได้รับบาดเจ็บนะเฟ้ย"
"..... ผมขอโทษครับ"
"ดีนะที่เรื่องจบแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น กระโดดลงมาจากที่สูงก็ดี วิ่งเข้าหาศัตรูคนเดียวโดยไม่รอเพื่อนร่วมทีมก็ดี ช่วยตัวประกันทั้งๆที่คนร้ายมีอาวุธครบมือก็ดี แกก็รู้ว่ามันอันตรายไม่ใช่รึไง ถ้าแกเป็นอะไรไปจะให้ชั้นทำยังไงหา... ไหนบอกซิ" ฮิจิคาตะโวยวายใหญ่โตจนคนอื่นกรูกันเข้ามาช่วยห้าม
"รองฯ พอเถอะครับ เรื่องมันก็จบไปแล้ว อย่าไปคิดมากเลยครับ" "อย่าไปว่ายามาซากิเลยครับรอง มันทำแบบนี้ก็เพื่อช่วยพวกเรานะครับ" ทุกคนพยายามห้าม
"ชิ... กลับกันได้แล้ว" ฮิจิคาตะเดินนำหน้าไปโดยไม่หันมามองแม้แต่นิด ทุกคนมองกันเลิ่กลั่กแต่ก็เดินตามเขาไป ส่วนยามาซากิก็ได้แต่ยืนจ๋อยอยู่ตรงนั้นเอง
-------------------------------
และแล้วแผนการสารภาพรักระหว่างหนุ่มนักแบตยามาซากิกับรองหัวหน้าปีศาจฮิจิคาตะแห่งชินเซ็นงุมิก็เริ่มต้นขึ้น
"ก่อนอื่นเราไม่รู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเจ้าบ้าฮิจิคาตะเลยยกเว้นมายองเลอร์ เพราะงั้นก็ต้องใช้แผนการอันแยบยลของคุณกินคนนี้ก็แล้วกัน" คุณกินพูดขึ้นเป็นคนแรกด้วยสีหน้ามั่นใจ แต่จริงๆแล้วก็นึกสนุกเท่านั้นแหละน่า
"บอกไว้ก่อนนาว่าถ้าแผนคุณกินไม่ได้ผล ผมขอเสนอเป็นคนต่อไปนะครับ" ชินปาจิก็นึกสนุกเหมือนกัน
"แผนของลิ้อทั้งสองคนไม่มีทางสำเร็จได้หรอก มังใช้แผนการอันสะแด่วแห้วของอั๊วนี่ เพราะไม่มีใครในนี้จะเข้าใจหัวอกผู้หญิงล่ายดีเท่าอั๊วอีกแล้ว"
"คุณฮิจิคาตะเป็นผู้ชายนะครับคางูระจัง" ชินปาจิตบมุข
"ผู้ที่แข็งแกร่งก็ย่อมต้องใฝ่หาผู้ที่แข็งแกร่งเช่นกัน ฮิจิคาตาเป็นคนที่แข็งแกร่ง เพราะฉะนั้นถ้าทำให้หมอนั่นได้เห็นความแข็งแกร่งของยามาซากิคุงแล้วละก็ ค่าความนิยมของยามาซากิในตัวฮิจิคาตะก็จะเพิ่มขึ้น โอกาสสารภาพก็ต้องสำเร็จแน่นอน"
"จะ...จริงสินะครับ ถ้าให้คุณฮิจิคาตะเห็นความแข็งแกร่งของผมละก็...." ยามาซากิเริ่มมีความหวัง
"หึหึหึ แผนการที่จะเริ่มต่อไปนี้ก็คือ........" คุณกินหันมาเล่นกล้องด้วยรอยยิ้มมุมปากที่มั่นใจเต็มเปี่ยม
[[[[แผนการแรก : แผนของกินโทกิ]]]]
สองวันต่อมาหลังจากยามาซากิไปปรึกษาพวกสารพัดรับจ้าง
"แฮ่ก...แฮ่ก... รองครับ รองหัวหน้า พวกต่อต้านชาวสวรรค์ก่อเรื่องอีกแล้วครับ" สมาชิกกลุ่มชินเซ็นงุมิคนหนึ่งวิ่งกระหืดกระหอบมาแจ้งเรื่องกับรองหัวหน้าปีศาจ ณ ที่ทำการของชินเซ็นงุมิ
"เจ้าพวกงี่เง่านั่นอีกแล้วเรอะ เฮ้ยพวกแกไปกันเหอะ ..........ทำอะไรของแกโอคิตะ" ฮิจิคาตะพูดกับนักดาบหน้าอ่อนจอมซาดิสม์เมื่อรู้สึกตัวว่ามีปากกระบอกบาซูก้าจ่อหัวตนเองอยู่
"อ๋อ ผมกะจะซ้อมเล็งไปที่ฝั่งตรงข้ามน่ะครับ แต่คุณฮิจิคาตะดันเอาหัวมาบังซะงั้นล่ะ" โอคิตะพูดหน้าตาย
"เชอะ ทำอะไรไร้สาระ" ฮิจิคาตะโยกหัวหลบแต่บาซูก้าก็ยังจ่อหัวตามมา "...นี่แก๊...."
"อ๋อ ผมเปลี่ยนใจจะเล็งหน้าที่ทำการแต่คุณฮิจิคาตะก็เอาหัวมาบังอ่ะครับ"
"งั้นแกก็เลิกทำบ้าๆแล้วไปทำงานซะทีเซ่ ไอ้บ้าเอ๊ย!!!"
ตรงพื้นที่ที่กลุ่มต่อต้านชาวสวรรค์ก่อเรื่องคือสถานทูตของดาว%^#@$@^* ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยฝุ่นควันจากแรงระเบิด ประชาชนแถวนั้นต่างพากันร้องตกใจไม่ได้ศัพท์และวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น ซึ่งสถานการณ์ตอนนี้ก็อาจทำอะไรไม่ได้แล้วแม้กลุ่มชินเซ็นงุมิจะมาถึงแล้วก็ตาม
"บ้าชิบ สายไปแล้วเหรอเนี่ย พวกแกกระจายกำลังพาคนเจ็บไปที่ปลอดภัย กลุ่มหนึ่งตามชั้นมา เราจะบุกเข้าไปข้างในกัน ตามมา!!!!"
ยังไม่ทันจะบุกเข้าไปก็มีเสียงๆหนึ่งตะโกนฝ่าควันขึ้นมา
"รองฯครับ วันนี้ผมจะแสดงฝึมือให้เห็นเองงงงงงง" เป็นเสียงของยามาซากิคุงที่ยืนอยู่ชั้นบนของสถานทูตพร้อมกับกระโดดลงมาอย่างสง่างาม (ช่วยกรุณานึกเสียงประกอบเป็นเสียงของพวกฮีโร่ทั้งหลายด้วยค่ะ)
"เฮ้ย แก๊.... ทำบ้าอะไรฟะยามาซากิ กระโดดลงมาเดี๋ยวก็ขาหักหรอก"
"วันนี้ล่ะ ผมจะแสดงฝืมือที่รองฯจะต้องยอมรับในตัวผม ย้ากกกกกก ลุยล่ะเฟ้ย!!!" พูดไม่ทันจบยามาซากิคุงก็วิ่งเดี่ยวเข้าไปในสถานทูต
"แก๊... พวกเราตามหมอนั้นไปเร็วเข้า" ฮิจิคาตะสั่งคนอื่นๆอย่างตั้งสติไม่ได้ นี่มันเกิดบ้าอะไรฟะเนี่ย....
"ท่าทางยามาซากิคุงจะกินยาบ้ามานะครับคุณฮิจิคาตะ" โอคิตะพูดเปรยๆ ท่าทางยามาซากิก็แปลกๆไปจริงๆด้วยนั่นแหละ
"บ้าเอ๊ย เสียกระบวนหมด แยกเป็นสองกลุ่ม ล้อมบันไดไว้ กระจายกำลังไปอย่าให้มันหนีไปได้"
"ย้าก....ๆๆๆๆๆ" เสียงของยามาซากิที่บุกเดี่ยวเข้าไปกระทืบกลุ่มต่อต้านชาวสวรรค์คนเดียวซะเรียบวุธ
"สงสัยไม่ต้องล้อมแล้วมั้งครับคุณฮิจิคาตะ ยามาซากิคุงถล่มราบจับผู้ก่อการร้ายได้เกือบหมดแล้วครับ" โอคิตะพูดขึ้น
"มันจะเป็นไปได้ยังไง ไอ้ยามาซากิ ถ้าบาดเจ็บขึ้นมาล่ะชั้นจะไม่ให้อภัยแน่.... เดี๋ยว นั่นมัน..."
"ฮ่าๆๆๆ 5555 ๕๕๕ หยุดอยู่แค่นั้นแหละเจ้าพวกชินเซ็นงุมิเอ๋ย" เป็นเสียงของผู้ก่อการร้ายที่พันหน้าตาเอาไว้ ซึ่งกำลังจับบุคคลสำคัญของสถานทูตเป็นตัวประกันอยู่ "จบกันแค่นี้แหละ ถ้าไม่อยากให้ไอ้หมอนี่ต้องตายก็ถอยออกไปซะ เร็วเข้าซีโว๊ย"
"พวกมันมีตัวประกัน... เฮ้ย โอคิตะ อย่ายิงนะเฟ้ย ถ้ายิงแล้วคุณคอนโด้นั่นแหละจะลำบาก" ฮิจิคาตะตะโกนขึ้นเมื่อเห็นโอคิตะประทับเล็งบาซูก้าใส่ทั้งผู้ก่อการร้ายทั้งตัวประกันตามนิสัยของเขา
"อ๊ะ คุณฮิจิคาตะ ดูนั่นสิครับ" โอคิตะชี้ไปที่ด้านหลังของผู้ก่อการร้าย ...นั่นมันยามาซากินี่นา
"ยามาซากิ แก๊ ทำอะไรฟร้า"
"ห๊ะ อะไร ว๊าก....ก" ผู้ก่อการร้ายร้องสุดเสียงเมื่อเจอลูกถีบของยามาซากิเข้าไป ซึ่งโดนเต็มๆหน้าคนร้ายแต่ตัวประกันไม่โดน (แค่เฉี่ยวหน้า) ยามาซากิคุงรับตัวประกันไว้ได้
"ฝากตัวประกันด้วยครับ กะอีแค่ผู้ก่อการร้ายมันสู้ผมไม่ได้ร๊อก...ย้ากกกกกกก" นักแบตมินตันมือฉมังแห่งชินเซ็นงุมิบรรเลงเพลงดาบเดี่ยวใส่คนร้ายจนลงไปนอนแอ้งแม้งพร้อมน้ำลายฟูมปากอยู่บนพื้น พอจัดการเรียบร้อยยามาซากิก็หิ้วเสื้อเจ้านั่นเดินไปหาฮิจิคาตะที่วิ่งมาหา
"สำเร็จแล้วนะครับรองฯ ทีนี้คงยอมรับผมแล้วสินะครับ" ยามาซากิยืดอกเต็มที่หวังจะได้รับคำชมจากรองหัวหน้าที่เขาใฝ่ฝันถึง แต่แทนที่จะเป็นอย่างนั้นเขากลับโดนตบหน้าฉาดใหญ่
เพี๊ยะ!!!!.........
"...ร...รองฯ"
"แกจะบ้าเหรอยามาซากิ เป็นอะไรของแกเนี่ย การกระทำบุ่มบ่ามของแกอาจทำให้ตัวประกันกับเพื่อนร่วมทีมได้รับบาดเจ็บนะเฟ้ย"
"..... ผมขอโทษครับ"
"ดีนะที่เรื่องจบแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น กระโดดลงมาจากที่สูงก็ดี วิ่งเข้าหาศัตรูคนเดียวโดยไม่รอเพื่อนร่วมทีมก็ดี ช่วยตัวประกันทั้งๆที่คนร้ายมีอาวุธครบมือก็ดี แกก็รู้ว่ามันอันตรายไม่ใช่รึไง ถ้าแกเป็นอะไรไปจะให้ชั้นทำยังไงหา... ไหนบอกซิ" ฮิจิคาตะโวยวายใหญ่โตจนคนอื่นกรูกันเข้ามาช่วยห้าม
"รองฯ พอเถอะครับ เรื่องมันก็จบไปแล้ว อย่าไปคิดมากเลยครับ" "อย่าไปว่ายามาซากิเลยครับรอง มันทำแบบนี้ก็เพื่อช่วยพวกเรานะครับ" ทุกคนพยายามห้าม
"ชิ... กลับกันได้แล้ว" ฮิจิคาตะเดินนำหน้าไปโดยไม่หันมามองแม้แต่นิด ทุกคนมองกันเลิ่กลั่กแต่ก็เดินตามเขาไป ส่วนยามาซากิก็ได้แต่ยืนจ๋อยอยู่ตรงนั้นเอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น