ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Story [Wonder Girls Fic Yuri]

    ลำดับตอนที่ #5 : LOVE STORY : PART FIVE

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ค. 54



     









    5


    เหมือนกับว่าตารางงานของ Wonder Girls จะยาวเหยียด เนื่องจากต้องไปอัดเพลงกับโปรดิวเซอร์
    หากพวกเธอตัดสินใจที่จะกลับเกาหลีก่อนสักพัก เพื่อกลับไปเจอครอบรัวและเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันเป็นเวลานาน
    แถมยังมีงานที่ต้องเตรียมจัดการที่ตึกเจวายพีอีก หลังจากนั้นไม่นานพวกเธอก็ต้องกลับไปสานต่ออัลบั้มชุดใหม่ตามกำหนดการ  แต่เนื่องจากโปรดิวเซอร์หลายท่านเวลาไม่ตรงกันเลยต้องทำให้อัลบั้มเลื่อนออกไป....

     


    พวกเธอออกไปเดินเล่น สูดอากาศบริสุทธิต้อนรับฤดูใบไม้ผลิที่ดอกไม้นานาพันธ์แข่งกันบานสะพรั่ง
    ดูผู้จัดการเจนจะดี้ด้าเป็นพิเศษ ดูการการกดถ่ายรูปดอกไม้รัวๆของอีกฝ่าย

     


    ยกเว้นอานโซฮีที่รู้สึกว่าอาการไม่ค่อยดีสักเท่าใดนัก... แต่เธอเลือกที่จะไม่พูด เพราะกลัวทุกคนจะหมดสนุกไป
    หากต้องเดือดร้อนเมื่อกลับมาที่ที่พัก แต่ละคนดูแปลกใจไปกับใบหน้าที่แดงก่ำ และอาการไอจามไม่ยอมหยุดของบอสใหญ่(?)แห่งเจวายพี...

     


    WGsohee: อาหารประเภทไหนที่ทำให้อาการแพ้ทุเลาลงบ้าง?

     

    WGsohee: T.T... :( .....

     


    อานโซฮีแอบระบายอาการอันแสนน่ารำคาญในทวิตเตอร์ ก่อนที่จะยิ้มกว้างเมื่อแฟนคลับรีบกรูถามกันว่าเกิดอะไรขึ้น น่ารักจังแหะ.... สาวแก้มป่องได้แต่ยิ้มบางๆ

     


    WGsohee  ฉันว่าฉันแพ้ดอกไม้แหล่ะ... ฉันคิดว่ามันจะโอขึ้น แต่มันยิ่งแย่ลงกว่าเดิมอีก......-;;;;;;;

     


    อานโซฮียิ้มเล็กน้อยเมื่อมีคนคอยบอกวิธี รวมถึงพี่เจนและซอนมีที่ดูเป็นห่วงเธอด้วย

     



    "แค่กๆๆ"

    เสียงไอดังขึ้นมาอีกครั้ง แป้มป่องๆแดงก่ำเนื่องจากอาการแพ้...

     



    "หยุดเล่นทวิตเตอร์ได้แล้ว โซฮี"

    มินซอนเยบ่น ก่อนที่จะยื่นแก้วใบใหญ่ให้อีกฝ่าย พร้อมกับยาแก้แพ้สองสามเม็ด

     


    "แหม... พี่ซอนเย ฉันก็ต้องเช็คเรตติ้งหน่อย เผื่อว่ามีคนแนะนำได้ว่าควรทานอาหารประเภทไหนไงคะ"

     



    "อ้อนเค้าไปทั่วหรือไง?"



    อานโซฮีหันควับเมื่อได้ยิน ก่อนที่จะยิ้มกว้างอย่างมีเลศนัย

    "พี่ซอนเยหึงล่ะซิ"

     



    "จะกินมั้ยยา?"

    คนเป็นพี่ตอกกลับใบหน้านิ่ง แม้ว่าข้างในจะรู้สึกอายแค่ไหนก็ตาม
    จนทำให้อานโซฮีวางโทรศัพท์ ก่อนที่จะวิ่งมากอดคนเป็นพี่แน่น...

     


    "ฉันแค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง" สาวแก้มป่องพึมพำก่อนที่จะทำสีหน้าอ้อนกับอีกฝ่าย

     



    "กินยาได้แล้ว จะได้ไปนอนพัก"

     

    "ค่า"

     


    ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก...

     



    "เป็นยังไงบ้างยัยตัวแสบ?"

    คิมยูบินชะโงกเข้ามาดูในห้องของมินซอนเย ก่อนที่จะดึงสาวหน้าหวานออกจากอ้อมกอดของอีกฝ่าย

     

    "อะไรของพี่เนี้ย?"

    ซาลาเปาประจำวงหน้ายู้ด้วยความไม่พอใจเมื่อถูกพี่ใหญ่ของวงแย่งพี่ซอนเยไป

     

    "ก็เธอไม่สบาย เดี๋ยวซอนเยจะเป็นหวัดเปล่าๆ"

     

    "ฉันแพ้ดอกไม้ ไม่ได้เป็นหวัดซะหน่อย..."

    "นั่นแหล่ะ... อย่ามาเถียง"

     


    อานโซฮีหน้างอ ก่อนที่จะทำให้พี่ใหญ่ของวงตาโตเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ

    "เดี๋ยวก็เรียกปาร์คโอปป้ามาจัดการซะเลย"

     


    "อานโซฮี! ยังอยากมีชีวิตอยู่มั้ยยะ!!?"

     

    มินซอนเยเริ่มตาลายเมื่อเห็นว่าพี่สาวและน้องสาววิ่งวุ่นรอบห้อง

    "หยุดเถอะ!" สาวหน้าหวานร้องพลางส่ายหน้าไปมา

    "ฉันชักจะเวียนหัวแล้วนะ"

     

    มินซอนเยหันไปมองหน้าคิมยูบิน ก่อนที่จะพึมพำเบาๆให้ได้ยินกันสองคน

     


    "พี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ"

    "ก็ได้ๆ เดี๋ยวพี่จะไปดูหนังด้วย จะไปมั้ย?"

     


    อานโซฮีส่ายหน้าไปมา "ไม่เอาอ่ะค่ะ แค่หายใจก็เหนื่อยแล้ว ฉันอยากพักด้วย"

     

    "นั่นเป็นสิ่งที่คนป่วยต้องทำ... เชิญนอนอืดยู่บ้านไปคนเดียวเถอะ~"
    คิมยูบินบอกพลางแลบลิ้นล้ออีกฝ่าย

     


    "พี่ซอนเยจะอยู่เป็นเพื่อนฉันใช่มั้ยอ่ะ?"

    อานโซฮีถาม สีหน้าอ้อนสุดฤทธิ์จนยูบินหมั่นไส้

     


    "โตๆแล้ว ยังจะให้คนอยู่เป็นเพื่อนอีก"

    "โธ่.. พี่ยูบิน ทำไมไม่รับมุขเลย ฉันอุตส่าห์เปิดโอกาสให้พี่ไปกับพี่เยอึนสองคนนะ"

     


    ปิดโอกาสฉัน แต่เปิดโอกาสให้เยอึนล่ะสิไม่ว่า...

     


    "ยัยซาลาเปาเน่า อยากโดนทุบรึไงห้ะ?"

     


    "โอ้ยๆ พอเถอะค่ะ เลิกเถียงกันเถอะ" มินซอนเยต้องห้ามทัพอีกครั้ง

    "เอาเป็นว่าโซฮีกินยาแล้วก็พักซะ พี่ยูบินก็ไปดูหนัง ส่วนฉันจะไปอ่านหนังสือ โอเคนะ? ฉันไปล่ะ"

     


    ---

     


    "พี่ซอนเย~"

     

    เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นจนสาวหน้าหวานต้องถอนหายใจ

    หญิงสาวเดินไปเปิดประตูให้ก่อนที่จะตกใจเมื่อเห็นแก้มป่องๆของอีกฝ่ายเป็นสีแดงจัด...

     


    "ทำไมเป็นแบบนี้น่ะ?"

    "พี่ซอนเย ยาของพี่ไม่เห็นจะหายเลย" สาวแก้มป่องครวญเสียงแหบแห้ง

     


    "เพราะเธอมัวแต่เล่นเกมส์ล่ะซิ มันเลยไม่ดีขึ้นน่ะ"

    มินซอนเยดักคออย่างรู้ทัน จนอีกฝ่ายก้มหน้างุดๆ

     


    "เข้ามาก่อน แล้วก็นอนพักน่ะ"

    สาวหน้าหวานพูดพลางให้อีกฝ่ายเข้ามาในห้อง

     


    "จะให้พี่ปิดหน้าต่างมั้ย?" มินซอนเยถาม หากอีกฝ่ายส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะซุกตัวลงบนที่นอนนุ่มทันที

     

    มินซอนเยยิ้มบางๆเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่ายที่ดูสิ้นฤทธิไปเลย ใครจะคิดว่าแสบๆอย่างอานโซฮีจะแพ้ดอกไม้
    ตลกดีแหะ...

     


    ---

     


    "ทำอะไรน่ะ?" ยูบินชะโงกดูอีกฝ่ายที่กำลังง่วนอยู่กับมือถือของตนเอง

     

    "ฉันกำลังทวีตค่ะ"

    ร่างสูงตอบพลางยิ้มกว้าง ขณะที่สาวผิวแทนเลิกคิ้วแปลกใจ

     

    "ทวีตอะไรเหรอ?"


    "ทวีตว่าเรามาเดทกันไง"



    "เห้ย!!!!!"
    ยูบินร้องเสียงหลงจนคนหันมามองเธอ ก่อนที่จะโค้งขอโทษแทบไม่ทัน

    "จะบ้าหรือไงเยอึน?"

     

    "อ่าว... หรือว่าไม่จริง"
    ร่างสูงตอบหน้าตาเฉย ก่อนที่จะหัวเราะออกมาเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายชักเครียดจริง

    "ล้อเล่นน่า... ฉันแค่ทวีตว่าอยู่ที่โรงหนังกับพี่"

     


    คิมยูบินถอนหายใจออกมาเบาๆ "ยัยบ้า เล่นซะตกใจหมด เข้าไปดูหนังกันเถอะ"

     




    "อื้ม~"




     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×