เมืองแห่งเวทมนตร์ ลีซาน

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

ครั้งหนึ่งเมื่อโลกทั้งสองโลกเคยใกล้ชิดกันดั่งพี่น้อง  ไปมาหาสู่กัน  ให้ความนับถือซึ่งกันและกัน  รักและเคารพกัน  แต่เมื่อเวลาผ่านไป  โลกหนึ่งเกิดความโลภ  ต้องการโลกอีกโลกหนึ่งมาในครอบครอบ  เข้ามารุกรานโลกอีกโลก  โลกนั้นจึงต้องตัดขาดความเป็นพี่น้องกันและแยกวงโคจรออกมาให้ห่างที่สุดเท่าที่จะทำได้

    โลกแห่งมนตราก็คือโลกที่แยกตัวออกมาเมื่อโลกแห่งวิทยาศาสตร์เข้ามารุกราน  ผู้คนบนโลกแห่งมนตรานั้นได้ผนึกประตูทางเชื่อมระหว่างโลกที่ตั้งอยู่บนหอคอยแสงสว่าง  เมืองลีซาน  พ่อมดแม่มดทุกคนนั้นได้ใช้พลังที่ตนมีอยู่เพื่อเคลื่อนย้ายวงโคจรให้ออกห่างจากโลกแห่งวิทยาศาสตร์

    ลีซานคือเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลกแห่งมนตรา  ตั้งอยู่ที่ทวีปเอลาติคเหนือ  ลีซานถูกสร้างโดยเจ็ดพ่อมดแม่มดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด  คือ  เมมีลา  มานอล  แม่มดแห่งสายลม  เทมัส  โทเวล  พ่อมดแห่งผืนแผ่นดิน  เมซีนัธ  ธอส  แม่มดแห่งเปลวเพลิง  บลูเม  บาบาลาร์  แม่มดแห่งสายน้ำและมหาสมุทร  จูเมลา  จิลฟรี พ่อมดแห่งพฤษา  เครมา  โคเครมา  แม่มดแห่งสายฟ้า  และอาร์เธอร์  อาเธลลา  พ่อมดแห่งน้ำแข็งและความเย็น  พ่อมดแม่มดทั้งเจ็ดนั้นได้สร้างหลักเขตอาคมไว้รอบเมืองนี้แปดแห่งไว้กันปีศาจเผ่าต่างๆที่อยู่ในโลกแห่งมนตรา  โดยเมมีลาสร้างกังหันลม “เมมา”ไว้ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือสุดของเมือง  เทมัสสร้างภูเขา“ธีลา”ไว้ทางตะวันออกสุดของเมือง  เมซีนัธสร้างภูเขาไฟ“โมการ์”ซึ่งได้ใช้เวทมนตร์ทำให้มันดับแล้วไว้ทางตะวันออกเฉียงใต้สุดของเมือง  บลูเมสร้างน้ำพุ“ซีล”ไว้ทางใต้สุดของเมือง  จูเมลาปลูกต้นไม้มนตรา“พรีซา”ซึ่งมีดอกสีทองและผลสีเงินไว้ทางตะวันตกเฉียงใต้สุดของเมือง  เครมาสร้างหินสายฟ้า“เนนา”ซึ่งเปล่งแสงอยู่ตลอกเวลาไว้ทางตะวันตกสุดของเมือง  อาร์เธอร์สร้างถ้ำน้ำแข็ง“ธอนัส”ไว้ทางตะวันตกเฉียงเหนือสุดของเมือง  และทั้งเจ็ดได้รวมพลังเวทมนตร์สร้างหอคอยแสงสว่าง“โฮธิลา”ซึ่งด้านบนสุดมีประตูเชื่อมระหว่างโลกทั้งสองตั้งอยู่ไว้ทางเหนือสุดของเมือง



    เมื่อเวลาผ่านไปสามพันสองร้อยสิบห้าปี

    ท้องฟ้ามืด  เกิดพายุ  และ....    

    บึ้ม !!

    ใบกังหันลมเมมาเกิดระเบิดขึ้น !!

    เกิดความวุ่นวายไปทั่วทั้งเมือง

    “ท่านดาร์ลา  จะทำยังไงดี  นี่มันเรื่องที่เราไม่เคยคาดคิดมาก่อน  ไม่อยากเชื่อเลยว่าหลักอาคมเมมาจะระเบิด”เอคตาพูด

    “รอ  เรื่องนี้ตรงกับคำพยากรณ์ของท่านเครมา  นักพยากรณ์ผู้ยิ่งใหญ่  ตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้ว  เราต้องรอจนกว่าจะถึงเวลา”ดาร์ดาตอบ

    “รอเจ็ดผู้พิชิตหรือครับ”

    “ใช่”

    “เอ่อ  แต่คำพยากรณ์นั้นบอกว่าเจ็ดผู้พิชิตจะมาก็ต่อเมื่อ‘เจ็ดดวงดาวเข้ากลุ่มเปร่งกระกาย’นะครับ  ตอนนี้ยังไม่มีวีแววว่าดวงดาวนั้นจะโคจรเข้าใกล้กันเลยระครับ”เอคตาพูด

    “ท่านดาร์ลา  แย่แล้วครับ”มีเสียงแทรกเข้ามา

    “อะไร”ดาร์ลาถาม

    “ยะยอดธีลาถล่มลงมาครับ”

    “อะไรนะ!!”ดาร์ลากับเอคตาตะโกนพร้อมกัน

    “นี่มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้วนะครับ  ต้องมีเวทมนตร์มืดเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแน่ๆ”เอคตาพูดด้วยเสียงร้อนรน“ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แล้วนะครับ  เราต้องทำอะไรสักอย่าง”

    “ข้าไม่รู้ว่าจะทำอะไร”ดาร์ลาตอบ

    “ใช้เวทมนตร์ผันแปรวิถีดวงดาว”เอคตาเสนอ“ท่านต้องทำได้แน่ๆ”

    “ข้าจะลองดู”

    ทันใดนั้นดาร์ลาก็ใช้มือจับหินรูปดาวหกแฉกที่ห้อยอยู่ที่คอและร่ายมนตร์ออกมา



    ภูเขาไฟโมการ์ได้ถล่มไปแล้ว

    ดาร์ลาร่ายมนตร์ไปสามวันสามคืนโดยมีชาวเมืองทุกคนช่วยกันส่งพลังไปให้ดาร์ลาโดยการจับหินที่ห้อยอยู่ที่คอไว้แน่น  และแล้วก็เกิดขึ้น

    มีจุดเจ็ดจุดปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าและเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแบบไม่เคยปรากฏมาก่อน

    เมื่อดาวทั้งเจ็ดเข้ากลุ่มกัน  ประตูที่อยู่บนยอดหอคอยโฮธิลาได้เปิดออก

    “ที่นี่ที่ไหนกันเนี่ย”