คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ฟ้าฝนยังต้องยอมแพ้
อนที่ 4 ฟ้าฝนยั้อยอมแพ้
เมื่อไฟราะเ้ารอบำนทัู้่ สเฟาโนึอุ้มร่าเล็ไปที่ห้อนอน ่อยๆวาร่าเล็ลบนเียอย่าเบามือ
"ันอนะ" สเฟาโนัารถอเสื้อผ้าอนเอออนเนื้อัวล่อน้อน ไม่นาน็ัารระาเสื้อัวโร่อหิสาวออ และระาบราอเธอออ้วยวามอบใที่เผยให้เห็นเนื้อเนินนุ่มอวบอิ่มและยอปทุมถันทีู่ันเื้อเิให้เาไ้เยม
"่อนรูปไม่เบา" ไม่รอ้า สเฟาโนล้มัวลทับร่าเล็เอาไว้ มือ้าหนึ่ับแนทั้สอ้าเธอเอาไว้เหนือศีรษะและประบริมฝีปาหยัไ้รูปับริมฝีปาอวบอิ่มแระเรื่อ
เาหยอเย้าโพรปาหวานและวานหาวามหวานนหนำใ
หิสาวไม่ัืนใๆมีเพียเสียราอู้อี้ในลำอัเล็ลอออมา
สเฟาโนเมื่อผละออาริมฝีปาอวบอิ่มแล้ว็่อยๆเลื่อนลมาไร้้นอาวสะอาอหิสาวอย่าเร้าร้อน เาเลื่อนใบหน้าล่ำมาเรื่อยๆและแวะหยอเย้าับยอปทุมถันทั้สอ้า
อนนี้พิมราไ้แ่บิเร่าไปมา้วยสัมผัสแปลใหม่ที่เสียว่านและเร่าร้อนที่ไม่เยไ้สัมผัสมา่อน
"เรียื่อันสิยาหยี" สเฟาโนสั่เสียระเส่าและเลื่อนลมาูบที่หน้าท้อน้อย่อนที่ะใ้ปาาบแพนี้ัวิ๋วออไปให้พ้นหูพ้นา
อนนี้ไม่มีอะไรมาปิั้นเนินเนื้อนุ่มที่เาปรารถนาะรอบรออีแล้ว
"สวยมา" เาใ้นิ้วเรียวแยลีบุหลาบามออและ้มลิมน้ำหวานอหิสาวทันที
"สเฟา...อื้อ" พิมราเรียื่ออเาไม่เป็นภาษาเพราะวามเสียว่านที่ลิ้นอเามอบให้เธอ
เาวัลิ้นึ้นลอย่า้าๆที่ิ่เนื้อนุ่มอหิสาว มันสามารถเรียเสียราที่สเฟาโนพึพอใไ้
"อ๊ะ!" หิสาวร้อใเมื่อเาใ้นิ้วสอใส่เ้าไปเพื่อสำรว้านในร่าายอหิสาว
"นานิ้วยัแน่นนานี้ เ้ามัรอันะเ้าไปไ้มั้ยเนี้ย" สเฟาโนัวลนิๆ เพราะเารู้แล้วว่าหิสาวไม่เยผ่านายใมา่อนเพราะวามับแน่นอเธอมันอรันิ้วอเาะเหลือเิน
นานมาแล้วที่เาไม่ไ้เอผู้หิที่บริสุทธิ์ มีแ่หิสาวที่ผ่านายอื่นมา แ่็ไม่ทำให้เาถอใเพราะอนนี้เาถอยหลัไม่ไ้แล้ว มีแ่ะ้อเินหน้า่อเท่านั้น
"ทนเ็บหน่อยนะ" สเฟาโนยัไม่ถอนิ้วมือเรียวยาวอเาออ ยััเ้าัออเพื่อปูทาให้เ้ามัรยัษ์อเาไ้เ้าไปในถ้ำน้ำหวานอเธอ
เาระิบแผ่วเบา้าๆใบหูาวอหิสาว อนนี้เธอนอนหลับาพริ้ม สอมือับปลอหมอไว้แน่
"ันไม่ไหวแล้วนะ" สเฟาโนระิบบอ่อนะับเ้ามัรยัษ์อเาสอใส่เ้าไปในร่าายอหิสาว
"อ๊ะ! เ็บ..." พิมราร้อท้ว้วยวามเ็บปวและยับหนี
สเฟาโนรีบเ้ามัรยัษ์เ้าไปพรวเียวทำเอาหิสาวร้อรี๊้วยวามเ็บปว
"เ็บแปปเียวทนหน่อยนะ" สเฟาโนแ่้าไว้แบบนั้นและลับมาเล้าโลมเธอ่อ เพื่อให้เธอลืมวามเ็บปวที่เิึ้น
เาูบับน้ำาให้หิสาวอย่าแผ่วเบาและมอบุมพิแสนเร่าร้อนเป็นราวัลให้นเ่่อนะ่อยๆยับสะโพเ้าออ้าๆเป็นัหวะ
"อ๊ะ...อื้อ...อ่าส์..." พิมราร้อราออมา ทั้วามเ็บปวและวามรู้สึแปลๆที่อธิบายไม่ถูล้วนเิึ้นพร้อมๆัน
พิมราทำไ้แ่ร้อไห้เพื่อระบายวามเ็บและปวหนึบออมาและหยิแผ่นหลัอเาอย่าแร
สเฟาโนเร่ัหวะให้ถี่และเร็วึ้น อนนี้เสียล้ามเนื้อระทบันัผับๆแ่ับเสียฝนที่เทระหน่ำลมาแบบไม่มีท่าทีว่าะหยุหย่อนเหมือนับสเฟาโนที่ปลปล่อยวาม้อารอนเอรั้แล้วรั้เล่าโยไม่รู้ัเหน็เหนื่อย
เาพาหิสาวไปแะอบสวรร์รั้แล้วรั้เล่านอนนี้ฟ้าฝน้อเป็นฝ่ายยอมแพ้ทัู้่
เมื่อสเฟาโนอมหิวโหยไ้ปลปล่อยอารม์นพอใแล้ว เา็ึร่าบาเ้ามาสวมอและทำสัลัษ์เป็นรอย้ำแๆไว้เ็มัวหิสาวที่หลับใหล้วยวามอ่อนล้าหมแร
เาุมพิที่หน้าผามนเบาๆและใ้มือับเม็เหื่อที่ผุึ้นบนใบหน้าผ่อออและหลับไปพร้อมับเธอ
ความคิดเห็น