คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : นิทานแห่งการย้อนคืน
นิทานแห่งการย้อนคืน
เล่ากันว่า เหล่าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดต่างกำเนิดมาจาก ไกอา มารดาที่มอบพรให้แก่ลูกๆ ของตนด้วยกายที่เป็นแผ่นดิน มอบน้ำ อากาศ พืชพรรณต่างๆ แก่เหล่าชีวิตทั้งมวลที่เป็นลูกของตน นางผู้ยิ่งใหญ่นั้นมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้บุตรทั้งหลายของตน ไม่เว้นแม้แต่ลมหายใจ
หากต้องการสิ่งใด "เจ้า" จงบอก แด่ความสุขทั้งมวล
ในกาลก่อนเมื่อเราทั้งหลายได้กำเนิดมา เรายังสามารถร้องขอ "พร" แห่งชีวิตเพื่อความปรารถนาของตนได้อย่างเสรี เพื่อชนเผ่า เพื่อธรรมชาติ และเพื่อมารดา
แต่สิ่งที่เรียกว่าชีวิตย่อมมีความปรารถนา ไม่ว่าจะเป็นสิ่งใดมันย่อมก่อให้เกิดผลกระทบทั้ง สัตว์ มนุษย์ เทพ และมารต่างก็มีความต้องการแตกต่างกัน แต่การที่เราปราถนาสิ่งใดย่อมมีทั้งได้ และเสียนั้นเป็นสัจธรรมของธรรมชาติ ทว่าเหล่าสิ่งมีชีวิตไม่ว่าสิ่งใดต่างก็มีความโลภ ความต้องการที่จะได้ย่อมมีเหตุผลมากกว่าจะเสีย
สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นธรรมชาติต่างก็ถูกแย่งชิงจนไม่เหลือแม้กระทั่งแผ่นดินที่อาศัย
ขอพร มันเป็นการร้องขอต่อมารดาผู้เป็นใหญ่ การร้องขอซึ่งกลายเป็นการขอเพื่อความปรารถนาของตน
หากต้องการสิ่งใด "เรา" จะบอก แด่เรา เพื่อเราเท่านั้น
มนุษย์ เทพ และมาร ต่างก็แบ่งแยกดินแดนของตนอย่างชัดเจน บังเกิดสงครามมากมายที่ไม่อาจควบคุม แผ่นดินลุกเป็นไฟและเต็มไปด้วยน้ำตา จนในที่สุดบนแผ่นดินที่เป็นมารดาของสรรพชีวิตทั้งมวลก็ไม่เหลืออะไร นอกจาก ความตาย
ท้ายที่สุด เมื่อไม่เหลือสิ่งใด เหล่าสิ่งมีชีวิตสุดท้าย ลาสเอวา จึงได้ขอพร แต่พรชิ้นนั้นเป็นการขอให้โลกได้กลับเป็นอย่างเก่า มีความสุข มีเหล่าชีวิตเหมือนเดิม
ได้โปรดมอบให้เรา เพื่อ "ชีวิต" ที่ท่านมอบ เพื่อ "ลมหายใจ"ที่ท่านให้ ขอให้หวนคืนสู่เวลาที่เรายังคงมีสุขเถิด
พรเพียงประการเดียวที่พวกเขาร้องขอ ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ที่ทำให้ทั่วทั้งแผ่นดินถูกย้อนเวลากลับคืน มันคงจะมีความสุขอย่างเก่า เหล่าผู้ร้องขอคิดเช่นนั้น
ทว่าการร้องขอครั้งนั้นมันกลายเป็นจุดกำเนิด ที่ทำให้ใครบางคนได้แก้แค้น ใช่แล้ว มารดาของเรา มารดาของสิ่งมีชีวิตทั้งมวลได้แก้แค้น ต่อเหล่าบุตรผู้โลภมากของตน
สิ่งที่เจ้าร้องขอ...ข้ามอบให้ แต่สิ่งใดเล่าที่เจ้าจะตอบแทน ในเมื่อพวกเจ้าต่างก็ต้องหวนกลับสู่การแย่งชิง สิ่งเหล่านั้นคงกลายเป็นสิ่งที่ทำให้ตัวของข้า ต้องแปดเปื้อนอีกเป็นแน่ ข้าจักมอบของขวัญชิ้นสุดท้ายให้แก่พวกเจ้าก่อนที่ตัวข้าต้องหลับใหลตลอดกาล
สิ่งสุดท้ายที่ไม่ว่าจะปรารถนาอะไร ก็จะได้อย่างที่หวัง พรที่มาในรูปของศิลาที่ไม่มีราคาใดๆ ของขวัญชิ้นสุดท้ายที่มารดาเป็นผู้มอบแก่บุตรทั้งหลาย
มันเป็นของขวัญที่ถูกตีค่าดุจคำสาปร้ายของการปรารถนา มันจะกำเนิดมา เวียนวนทุก 500 ปี ที่ทุกคนต่างแย่งชิง เพียงก้อนหินก้อนหนึ่งที่ถูกโยนลงไป ให้เกิดมหาสงครามที่ถูกกล่าวขานทั้งสามภพ
ไม่มีใครรู้ว่ามันเป็นอะไร
ไม่มีใครรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
ไม่มีใครรู้จักมัน เวียนวนให้ลืมเลือนเพื่อกำเนิดแด่ผู้โลภมาก ศิลาที่เป็นศูนย์กลางแห่งปรารถนา สิ่งที่ถูกเราเรียกว่า
"ศิลาไร้นาม"
-3- แล้วเจอกันตอนหน้าครับ
ความคิดเห็น