ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ราชันไร้รักกับสาวช่างฝัน

    ลำดับตอนที่ #2 : เชฟสาว ที่น่ารัก

    • อัปเดตล่าสุด 15 ม.ค. 60



         พอทุกคนมาครบองค์ประชุม พี่หนึ่งก็ กล่าวเปิดงานแนะนำ
    โรงแรม พร้อมแนะนำอาหารและ แนะนำตัวฉันให้ทุกคนรู้จัก

    " ก่อนอื่นต้องแนะนำอาหารก่อนคะ ต้มยำกุ้งในรูปแบบขนมพูตดิ้ง เสริมพร้อมข้าวหอมมะลิขึ้นชื่อของไทย  รับรองมีที่โรงแรมเราที่เดียวคะ เชิญท่านรับชมการทำอาหารของเรา โดยเชฟของเรา เมลดา เทพสุวรรณ เราจะยกห้องนี้ให้เธอได้ทำเมนูที่ทุกคน จะต้องจดจำกับรสชาติที่แปลกใหม่ คะ เชิญรับชมได้"

    "ก่อนอื่นเม ขอขอบคุณ ทางโรงแรมที่ให้โอกาสเมในการทำอาหารที่นี้ ขอบอกเลยว่า ที่นี้เราทำอาหารด้วยหัวใจและใสใจกับทุกสิ่ง เพราะนั่นคือนโยบายของเรา ที่จะต้องใสใจลูกค้า
    ทุกคน ไม่มียกเว้น ทำให้เมได้ทำในสิ่งที่รัก และเห็นทุกคนมีความสุขกับโรงแรมของเรา
    ขอขอบคุณทุกคนที่ เชื่อใจโรงแรมของเรา แล้วคุณจะไม่ผิดหวังแน่นอนคะ วันนี้เราเลย
    ตอบแทนทุกคน ด้วยอาหารของทางร้าน ที่จะทำให้ชมว่า
    เราใสใจทุกขั้นตอนจริง ขอเชิญทุกคนช่วยกันทำไปพร้อมกันกับเม และช่วยชิมอาหารด้วยคะ ขอบคุณคะ"

    "ครับ /คะ "

        จากนั้นฉันก็เริ่มทำอาหาร ด้วยใสใจทุกอย่าง และรับรู้ว่าเจ้าชายมองมาตลอด และยิ้มให้ด้วยทุกครั้งที่ฉันหันไปมองสบตากับทุกคนก็จะมีสายตา คนเดียวที่ฉันสะดุดใจตลอดเวลา
    หันหนีไม่ได้ เพราะเจ้าชายอยู่ตรงหน้าและไกล้ที่สุด มองมาที่เราตลอดด้วย ยอมรับว่าแพ้สายตาพญาเยี่ยวคนนี้มาก ขอบอกและก็ทำเสร็จ และเสริฟให้ทุกคนได้ทาน เป็นครั้งแรกที่ทำโชว์
    แบบนี้ รู้สึกว่าเหนื่อยสุดๆ แต่ที่ทำให้เหนื่อยคือ คนที่อยู่ตรงหน้า คนที่เมต้องยกอาหารไปให้ชิม และรอว่าเจ้าชายจะตรัสอะไร และต้องมองหน้าแบบไกล้ชิด เขินสุดๆ คนอะไรหล่อไม่มีที่ติยิ่ง
    ไกล้ หัวใจยิ่งเต้นแรง และเขินกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่นมาก

    "เมเอาอาหารมาให้เจ้าชาย ทรงชิมเพคะ รสชาติถูกใจไหมยังไงติได้เพคะ ยินดีรีบฟังเพื่อนำไปทำให้ดีกว่าเดิมเพคะ"

    "หน้าตาผ่าน ขอชิมรสชาติ แล้วจะบอกนะ อืม รสชาติใช้ได้ไม่มีอะไรติ ขอชมแทนแล้วกัน
    วันนี้คุณทำได้ดีมาก น่าจะเป็นคนแนะนำโรงแรม มากกว่าทำอาหารนะ แต่คุณพูดหรือทำ
    อะไรก็น่ารัก เข้ากับคุณทุกอย่าง ขอบคุณที่ทำให้โรงแรมผม น่ามาพักมากขึ้น เสร็จงาน
    รอเราที่นี้เราจะเอารางวัลมาให้ด้วยตัวเอง ห้ามปฎิเสธเด็ดขาด เข้าใจที่ที่พูดไหม"

    "เพคะ เมจะรอ เจ้าชาย แต่เมไม่ขอรับรางวัลได้ไหมเพคะเพราะเมทำเพื่อสิ่งที่มีรัก
    และชอบในงานนี้คะ"

    "เราบอกแล้วห้าม รอเราแล้วค่อยคุยกัน ทุกคนรอเราเปิดงานและกล่าวขอบคุณ แล้วเห็นไหม"

    " เพคะ"

    "เราขอบใจทุกท่าน ที่ให้ความเชื่อใจ โรงแรมเราเสมอมา และเราขอให้ทุกท่านพักผ่อนตามสบาย เราขอเปิดงานวันนี้และขอให้ทุกท่าน เพลิดเพลินกับทางโรงแรม เราจัดห้องให้
    ทุกคนได้ใช้เวลา กับการบริการของเรา ที่จะให้ทุกท่านพักฟรีเชิญทุกคน ชั้นบนเราจะพาชมห้องรับรองใหม่ที่เราสังทำเพื่อให้ทุกท่าน ได้พักที่นี้เหมือนพักที่บ้าน หรือในร้านสปา กีฬา
    และอีกมากมาย มีทุกรูปแบบในที่นี่ สำหรับทุกวัยด้วยกันเชิญ"

    "ขอบพระทัย ที่ทรงให้พวกเราพักฟรี ทรงพระเมตตามากพวกเรากลับไปแล้ว จะบอกให้ทุกคน มาพักโรงแรมเจ้าชายที่ทรงเปิดไว้ ในทุกประเทศ ขอครับ /เพคะ"

    "ขอบใจทุกคนมาก ที่เชื่อใจเรา"

    "หามิได้ ที่นี้ ดีครบทุกอย่างจริงๆ"

    "อย่าลืมที่เราพูดกัน เมื่อกี้นี้นะ เราจะมา เราไปก่อนนะ"

    "เพคะ"

    นั้นคือ วันที่ฉันไม่อาจลืมว่า ฉันพานพบกับใครสักคนที่ฝันถึงมาตลอด แต่ไม่เคยรับรู้ว่าเขาเป็นใคร รับรู้แค่ว่าเขาเศร้า และต้องการคำตอบที่เขารอคอย เขาเฝ้าอธิษฐานกับพระเจ้าที่เขาจะพบเจอคนที่ช่วยเขา และได้คำตอบจากทุกสิ่งที่เขาต้องการจะรู้ คนๆนั้นดันมาเป็นฉันที่ไม่ได้สวยเก่งอะไรเลย นี้สิที่ทำให้คิดกังวลว่าเส้นทางข้างหน้า ของเมกับเจ้าชายจะเป็นเช่นไหร่ เราไปดูกันคะว่า จะเป็นยังไงต่อไป กับรักที่เป็นมาจากความฝันของเราทั้งสองคน


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×