ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 12 ตัณหา
าร PK สราม หรือ PVP ือุมุ่หมายสุท้ายอเหล่าผู้เล่นเมออนไลน์ เพราะะไ้แสศัยภาพอัวเออย่าเ็มที่ ว่าสามารถโ้นล้มผู้อื่นไ้ สามารถนะผู้อื่นไ้ สามารถอยู่เหนือผู้อื่น
เพราะสิ่เหล่านี้ึทำให้เหล่าผู้เล่น่าทะเยอทะยานทำทุอย่าเพื่อให้นเอมีวามสามารถที่มาึ้น อยาไ้ในทุอย่าที่ะทำให้นเอโหึ้น และบารั้อาะะยอมทำทุอย่าเพื่อให้นเออยู่เหนือผู้อื่น..."ัหา"
"หุบปาไปไอ้xว์! ไอ้เลว!! ไอ้พวเxย " ทามเมยสบทำหยาบ่า ๆ นา ๆ ออมา่าทอผมใบหน้าโรธแ้นอเธอ้อมอเม็มาที่ผม ่อนที่มืออันสั่นเทาอเาะ่อย ๆ หยิบมี้าเอวออมา แล้วยึ้นี้หน้าผมไว้
"ไอ้ระยำ! "
เ้าใผิ!! เ้าใผิันไปให่แล้วทามเมย แ่ะทำไีผมพูอะไรไปอนนี้ทามเมยไม่มีทาที่ะรับฟัผมอีแล้วเาโรธนาสิไปแล้ว!!
ปับ! อู๋หลยแนอ้อมอออผมไว้เหมือนเพื่อนที่สนิสนทันมา พร้อมับยิ้มเ้าเล่่อนที่ะเอาหน้าาึ้นปิหน้าอเาอีรั้ ในะเียวันเหล่าผู้เล่นหน้าา นอื่น ๆ ็ไ้เ้ามาล้อมพวผมไว้หมแล้ว..
ทามเมยยมีึ้นพร้อมับี้ไปรอบ ๆ บ่บอว่าหาใรเ้าไปใล้ในอนนี้ เธอไ้ฟันไม่ยั้แน่ ๆ แ่เหล่าผู้เล่นหน้าา ็ไม่ไ้มีทีท่าว่าะเ้าไปแม้นแ่น้อย
"อู๋หล!! นี้นาย้อารอะไรบอมา!!"
ผมแหปาร้อัแม้นอู๋หละอยู่แ่้า ๆ ผม
... อู๋หลไม่อบแ่อย่าใ เาปล่อยแนออาไหลผม แล้ว่อย ๆ เินเ้าไปหาทามเมย... ทามเมยใเล็น้อย่อนที่ะรีบนำมีึ้นมาี้ไปทาอู๋หลเป็นท่าเรียมพร้อมไว้ แม้นร้าายะยัสั่นไหว้วยวามลัว
"หึ หึ หึ ัวสั่นอย่านั้นิเหรอว่าะโมีไ้อย่ารุนแรหนะหึ?" อู๋หลพูพร้อม ๆ ับ่อย ๆ เินเ้าหาทามเมย
ึบ!! 34 dmg
..
ทามเมยใ้มีเ้าฟันอู๋หล แ่าเมที่ฟันลไปนั้นไม่ไ้ทำให้อู๋หลรู้สึเ็บึ้นมาแม้นแ่น้อย.. อู๋หลยัยืนนิ่อยู่ แล้ว่อย ๆ เหยหน้ามอทามเมยที่อนนี้ัวสั่นนไม่สามารถยับเยื่อนอะไรไ้อีแล้ว
"เหุผลที่เธอโมีันหละ?" อู๋หลเอ่ยถามทามเมย
"หึ หึ หึ" ทามเมยไ้แ่ร้อไห้และนิ่เียบไป สีหน้าอเธอเปลี่ยนไปเป็นหวาลัว น้ำาอเธอเอ่อล้นออมา ร่าายที่ยัยืน้าอยู่ท่าเิมสั่นไหวไม่ยอมหยุ
"บอมาสิ.. สาเหุที่เธอโมีันหนะ" อู๋หลยัเอ่ยถาย้วยเสียนิ่เรียบ
"นายหมายวามว่ายัไอู๋หล!! " ผมที่ทนูทนฟัอยู่ไม่ไ้ะโนึ้นมา
อู๋หล่อย ๆ หันหน้ามาทาผมอีรั้
"ป้อันัวไม่ใ่เหรอ?"
" ?? "
"เมื่อี้เธอนนี้โมีันที่เป็นผู้เล่นเหมือนัน.. นายไม่ิว่าเธอเลวเลยหรือไ??"
"็เธอทำไปเพระาะ.."
"ป้อันัวใ่ไหมหละ??" อู๋หลพูแทรผมึ้นมา
"...."
"นายไม่ิเหรอไว่า พวัน็ทำทั้หมไปเพื่อป้อันัวเหมือนัน"
"ันไม่เ้าใ!!! พวนายทำเพื่อป้อันัวบ้าบออะไร!! ไม่มีเหุผลพวันไปทำอะไรให้นาย!! "
อู๋หล่อย ๆ เินเ้ามาใล้ ๆ ผม ่อนะระาอเสือผมให้ไปใล้ ๆ เา
"อนนี้ยั.. แ่อนาไม่แน่ใ่ไหมหละ" เป็นเพราะอู๋หลยัใส่หน้าาอยู่ผมไม่รู้ว่าอนนี้เาพู้วยสีหน้าแบบไหน และ ริัแ่ไหน?
อนาไม่แน่ืออะไร?? ทำไมในอนาพวผม้อไปทำร้ายอู๋หลเหรอ??!! ไม่เ้าใ!! ผมยัไม่เ้าใอยู่ี ับสิ่ที่อู๋หล้อาระสื่อ!!!
"ปะ.. ปล่อยพวันไปไ้ไหม??? ันสัาว่าะไม่ลับมาทำอะไรพวนาย" ผมพูออไปพร้อม ๆ ับยิ้มให้อย่าเป็นมิร
อู๋หลนิ่เียบไป่อนที่ะมีอาารสั่นเล็น้อยหลัานั้น็
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่าฮ่า" เาหัวเหราะออมาเหมือนนบ้า ่อนะปล่อยมือออาอเสื้ออผมไป
"เหมือน.... เหมือนันริ ๆ!" อู๋หล้มัวลไปส่ายหัวเหมือนับรับอะไรไม่ไ้สัอย่าพร้อม ๆ ับี้มาทาผม ่อนะหยุแล้วเหยหน้าึ้นมาพูว่า
"เหมือนับยัยธาราเลย"
!!!!
"ธะ... ธารา!!! นายทำอะไรับธารา!!! บอมานะเว้ย!! "
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ยัยธารานนั้นหนะ มันายไปแล้ว"
!!!
"ไอ้เลว!! " ผม้าหมัเพื่อะ่อยหน้ามันสัรั้!! ึ!!
แ่ผม็โนมันสัเอาไว้้วยฝ่ามือ
"ใเย็น ๆ น่า.. ันไม่ทำอะไรแอนนี้หรอ"
อู๋หลพูึ้นพร้อม ๆ ับหันไปทาทามเมย
"แ่ผู้หินนั้นไม่แน่นะ"
!!!!
"รี๊"
เหล่าผู้เล่นหน้าาเ้าไปล้อมรอบทามเมยเอาไว้ นเธอ้อร้อรี๊ออมา้วยวามหวาลัว อู๋หลหันหน้าลับมาหาผมอีรั้พร้อมับพูว่า
"นี้รู้ไหมเมนี้หนะ...."
"..."
"มัน่มืนไ้ไ้วยนะ"
!!!!
ำพูที่ไ้ยินทำให้ผมฟิวาแล้วริ ๆ สิ่ที่พวนี้ทำมันะมาเินไปแล้ว!!!
"ไอ้สัxว์ เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!" ผมะโนออไปเสียั้อ นทำให้พวผู้เล่นหน้าา ่าหยุัและหันหน้ามาทาผม
"Provoke!!!!!! "
"อะ. อะไรันเนี้ย!! " "ย๊า"
ทันทีที่ผมใ้ Provoke อู๋หลและเหล่าผู้เล่นหน้าา ่ารเ้ามาโมีผมและูเหมือนพวเาะบัับร้าายไม่ไ้เลย
ับ!!! 320dmg! "อั๊!! " อู่หลโมีผม้วยอาวุธาบให่อเา เ็บมา!! ให้ายเถอะ!! แทบะทรุลไปนั่เลยทีเียว ในะที่ผู้เล่นหน้าานอื่น ๆ ็วิ่เ้ามาใล้ผมเ้าไปทุที ๆ ไม่ไหวผมรับารโมีทั้หมไม่ไ้หรอ!!!
"earthshock!!! " ู๊ม!!!!!!!!!
แผนินใ้เท้าอผมแระแหและยุบลไปเหมือนมี้อนล่อหนาให่ทุบลไปหยั่พื้นิน ส่ผลให้อู๋หลและผู้เล่นหน้าาเหล่านั้น่าิสั้นไปาม ๆ ัน อนนี้แหละ!!
ผมรีบวิ่ไปแบทามเมยที่ยืนนิ่เหมือนนหมหวัทุสิ่อยาแล้วเอาไว้บนบ่า แล้วรีบระโนเ้าป่าไป. พยายามที่ะหนีสุีวิ
ะรอไหม ะรอไหม ะรอไหม!! ือสิ่ที่ผมิวนเวียนอยู่ในหัวะที่วิ่หนีไป
ปริ๊!! อั๊!
ปาแผลที่อู๋หลฟันไว้เริ่มเปินเลือไหลออมา เ็บ!! ไม่ไ้เ็บแบบนี้มานานแล้ว ให้ายเถอะ หายัเ็บปวอยู่แบบนี้ผมวิ่หนีไปไ้ไม่ไลแน่
สิ่ที่ผมิถึในอนนี้ือสัมผัสอบอุ่นาสิล Heal อธารา.. ธารา.. อนนี้เธอายไปแล้วเหรอ.... ภาพรอยยิ้มอธาราายึ้นมาบนหัวผม วามทรำ่า ๆ อนที่ไ้อยู่ับธาราไหลย้อนเ้ามา... ผม่อย ๆ หลับาลแม้นเท้าะยวิ่ไป้าหน้าอยู่
ฟิ๊วววววววว ั๊ๆๆๆๆๆๆ
!!!!
เสียฝีเท้า!! ผมรีบลืมาึ้นมาภาพ้าหน้าที่ผมเห็นือ... หิสาวในุนั่าสีำนหนึ่ผมหน้าม้ายาวสลวยปลิ้วสยายไปามลม วาลมโูสวยามัับวามิบเถื่อนอผ้าพันอที่ปิึ้นมาถึปาอเธอ
เธอวิ่สวนผมไป้วยวามเร็ว.. แ่ภาพทุอย่าลับ ู้าลเหมือนผมถูสะเอาไว้้วยวามสวยามนี้ วามามที่แฝเอาไว้วามหน้าลัว
ไม่ทันไรเธอ็วิ่ลับหายไปาผม
"แฮ่ ๆ ๆ " ผมหยุวิ่และหอบออมา้วยวามเหนื่อย
ไม่ไหวแล้ว.. ผมวิ่ไปมาว่านี้ไม่ไหวแล้ว.. ผม่อย ๆ วาทามเมยลบนพื้น ... เธอไ้แ่นั่นิ่เียบไป วาเบิโสีหน้ายัหวาลัวอยู่ นำายัไหลออมาเรื่อย ๆ
"ยัไหวไหม?? ทามเมย" ผมเอ่ยปาเรียสิเธอืนมา
ทามเมย่อย ๆ หันหน้าึ้นมามอผม ่อนที่ะปล่อยโฮรั้ให่ออมา
"หื้อออ หือออออออ" เธอบลไปบนาอผมพร้อม ๆ ับำาเอผมเอาไว้แน่น
"ทำไม!! นี้มันเิเรื่อบ้าอะไร หืออออออออ" เธอยัร้อไห้ฟูมฟายออมาพร้อม ๆ ับำาเอผมเอาไว้แน่นว่าเิม....
"เบา ๆ นะรับเียวาเะหลุ"
"!! " ทามเมยใแล้วหยุร้อไห้ไป่อนที่ะรีบปล่อยมือออาาเอผมไป เธอมอลไปที่พื้นแล้วนิ่เียบไปอีรั้.. เหมือนหน้าเธอะแนิ ๆ ้วย
อนนี้ในหัวผมนึไปถึภาพหิสาวในุนั่านนั้น... วามสวยามอย่าลัวอเธอทำให้ผมหลไหลริ ๆ ภาพอเธอที่่อย ๆ สวนผมไปอนนั้น... แม้นะเป็นแ่่วเวลาสั้น ๆ ... แ่็...
เียว่อน!!!! ถ้าเธอวิ่สวนผมไป!! ็หมายวามว่า.. ้อไปเอเ้าับพวอู๋หลหนะสิ!!!
"ไม่ไ้ารแล้ว" ึบ!!
ผมลับัวแล้วออวิ่ไปอย่ารวเร็ว ทำให้ทามเมยเิอาารุน
"นี้!!! นายะไปไหนหนะ!!! " ทามเมยะโนามผมมา
"ทามเมยยยยย รอผมอยู่รนี้อย่าไปไหนนะ!!! เียวผมมา "
"นี้นายะทิ้ันไว้นเียวเหร......." เสียที่แผ่วเบาไปเพราะวามไลอระยะทา ผมยัไ้ยินเสียทามเมยะโนมาา้านหลัอยู่ แ่ไม่สามารถับใวามไ้แล้วว่าเธอพูว่าอะไร
แ่อนนี้ผม้อไป่วยเธอนนั้น่อน!! ไอ้เ้าพวนั้น!! ไอ้เxย พวนั้น!! ถ้าหามันทำอะไรเธอหละ็ผมไม่ปล่อยพวมันไว้แน่...
ผ่า!!
ึบ! ผมหยุวิ่ลไป.. เมื่อผมไ้มาถึทีเิเหุนี้...
มันรัน้ามับที่ผมิไว้... ภาพที่ผมเห็นไม่ไ้เป็นภาพผู้เล่นหน้าาทำร้ายหิสาวแ่อย่าใ... ผมยืนนิ่ับสิ่ที่ไ้เห็นรหน้า..
"โอยยยยย" เสียโอรวนอผู้เล่นหน้าานหนึ่ที่อาารสาหัส ลอยแผ่วึ้นมา
ฟัไม่ผิหรอรับ.. ผู้เล่นหน้าานหนึ่ที่อาารสาหัส!! แ่ไม่ใ่แ่นเียว!! ผู้เล่นหน้าาทั้หน นอนแน่นิ่ลไปอยู่ับพื้น... เลือไหลนอออมามามาย บานสภาพย่ำแย่นูแทบไม่ไ้... ภาพที่เห็นอาทำให้ผมิน้าวไม่ลไปสามวันสี่วันเลยทีเียว!!
ใรันที่ทำแบบนี้??
ึบ!!!
!!!
ผมสัมผัสไ้ว่ามีสิ่หนึ่พุ่ล้านหลัผมพร้อม ๆ ับมีที่่อออผมเอาไว้อยู่
"บอันมา.... ว่าแเป็นพวเียวันับสมามเาทมิฬไหม?"
ผมเหลือบาไปมอ... เธอือสาวนั่าที่วิ่ผ่านผมไปนนั้น..
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บแล้วร๊าฟฟฟ อนที่ ๑๒ ห่าหายันไปนานอโทษ้วยรับ!! พอีิเมไปหน่อย
ro๒ นั้นเอ!! ใรเล่นอยู่บ้าไหมเอ่ย
สุท้ายแล้วฝาิามอน่อไป้วยนะรับ!!!
เพราะสิ่เหล่านี้ึทำให้เหล่าผู้เล่น่าทะเยอทะยานทำทุอย่าเพื่อให้นเอมีวามสามารถที่มาึ้น อยาไ้ในทุอย่าที่ะทำให้นเอโหึ้น และบารั้อาะะยอมทำทุอย่าเพื่อให้นเออยู่เหนือผู้อื่น..."ัหา"
อนที่ 12
ัหา
ัหา
"ไม่ใ่อย่าที่ทามเมยินะ"
"หุบปาไปไอ้xว์! ไอ้เลว!! ไอ้พวเxย " ทามเมยสบทำหยาบ่า ๆ นา ๆ ออมา่าทอผมใบหน้าโรธแ้นอเธอ้อมอเม็มาที่ผม ่อนที่มืออันสั่นเทาอเาะ่อย ๆ หยิบมี้าเอวออมา แล้วยึ้นี้หน้าผมไว้
"ไอ้ระยำ! "
เ้าใผิ!! เ้าใผิันไปให่แล้วทามเมย แ่ะทำไีผมพูอะไรไปอนนี้ทามเมยไม่มีทาที่ะรับฟัผมอีแล้วเาโรธนาสิไปแล้ว!!
ปับ! อู๋หลยแนอ้อมอออผมไว้เหมือนเพื่อนที่สนิสนทันมา พร้อมับยิ้มเ้าเล่่อนที่ะเอาหน้าาึ้นปิหน้าอเาอีรั้ ในะเียวันเหล่าผู้เล่นหน้าา นอื่น ๆ ็ไ้เ้ามาล้อมพวผมไว้หมแล้ว..
ทามเมยยมีึ้นพร้อมับี้ไปรอบ ๆ บ่บอว่าหาใรเ้าไปใล้ในอนนี้ เธอไ้ฟันไม่ยั้แน่ ๆ แ่เหล่าผู้เล่นหน้าา ็ไม่ไ้มีทีท่าว่าะเ้าไปแม้นแ่น้อย
"อู๋หล!! นี้นาย้อารอะไรบอมา!!"
ผมแหปาร้อัแม้นอู๋หละอยู่แ่้า ๆ ผม
... อู๋หลไม่อบแ่อย่าใ เาปล่อยแนออาไหลผม แล้ว่อย ๆ เินเ้าไปหาทามเมย... ทามเมยใเล็น้อย่อนที่ะรีบนำมีึ้นมาี้ไปทาอู๋หลเป็นท่าเรียมพร้อมไว้ แม้นร้าายะยัสั่นไหว้วยวามลัว
"หึ หึ หึ ัวสั่นอย่านั้นิเหรอว่าะโมีไ้อย่ารุนแรหนะหึ?" อู๋หลพูพร้อม ๆ ับ่อย ๆ เินเ้าหาทามเมย
ึบ!! 34 dmg
..
ทามเมยใ้มีเ้าฟันอู๋หล แ่าเมที่ฟันลไปนั้นไม่ไ้ทำให้อู๋หลรู้สึเ็บึ้นมาแม้นแ่น้อย.. อู๋หลยัยืนนิ่อยู่ แล้ว่อย ๆ เหยหน้ามอทามเมยที่อนนี้ัวสั่นนไม่สามารถยับเยื่อนอะไรไ้อีแล้ว
"เหุผลที่เธอโมีันหละ?" อู๋หลเอ่ยถามทามเมย
"หึ หึ หึ" ทามเมยไ้แ่ร้อไห้และนิ่เียบไป สีหน้าอเธอเปลี่ยนไปเป็นหวาลัว น้ำาอเธอเอ่อล้นออมา ร่าายที่ยัยืน้าอยู่ท่าเิมสั่นไหวไม่ยอมหยุ
"บอมาสิ.. สาเหุที่เธอโมีันหนะ" อู๋หลยัเอ่ยถาย้วยเสียนิ่เรียบ
"นายหมายวามว่ายัไอู๋หล!! " ผมที่ทนูทนฟัอยู่ไม่ไ้ะโนึ้นมา
อู๋หล่อย ๆ หันหน้ามาทาผมอีรั้
"ป้อันัวไม่ใ่เหรอ?"
" ?? "
"เมื่อี้เธอนนี้โมีันที่เป็นผู้เล่นเหมือนัน.. นายไม่ิว่าเธอเลวเลยหรือไ??"
"็เธอทำไปเพระาะ.."
"ป้อันัวใ่ไหมหละ??" อู๋หลพูแทรผมึ้นมา
"...."
"นายไม่ิเหรอไว่า พวัน็ทำทั้หมไปเพื่อป้อันัวเหมือนัน"
"ันไม่เ้าใ!!! พวนายทำเพื่อป้อันัวบ้าบออะไร!! ไม่มีเหุผลพวันไปทำอะไรให้นาย!! "
อู๋หล่อย ๆ เินเ้ามาใล้ ๆ ผม ่อนะระาอเสือผมให้ไปใล้ ๆ เา
"อนนี้ยั.. แ่อนาไม่แน่ใ่ไหมหละ" เป็นเพราะอู๋หลยัใส่หน้าาอยู่ผมไม่รู้ว่าอนนี้เาพู้วยสีหน้าแบบไหน และ ริัแ่ไหน?
อนาไม่แน่ืออะไร?? ทำไมในอนาพวผม้อไปทำร้ายอู๋หลเหรอ??!! ไม่เ้าใ!! ผมยัไม่เ้าใอยู่ี ับสิ่ที่อู๋หล้อาระสื่อ!!!
"ปะ.. ปล่อยพวันไปไ้ไหม??? ันสัาว่าะไม่ลับมาทำอะไรพวนาย" ผมพูออไปพร้อม ๆ ับยิ้มให้อย่าเป็นมิร
อู๋หลนิ่เียบไป่อนที่ะมีอาารสั่นเล็น้อยหลัานั้น็
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่าฮ่า" เาหัวเหราะออมาเหมือนนบ้า ่อนะปล่อยมือออาอเสื้ออผมไป
"เหมือน.... เหมือนันริ ๆ!" อู๋หล้มัวลไปส่ายหัวเหมือนับรับอะไรไม่ไ้สัอย่าพร้อม ๆ ับี้มาทาผม ่อนะหยุแล้วเหยหน้าึ้นมาพูว่า
"เหมือนับยัยธาราเลย"
!!!!
"ธะ... ธารา!!! นายทำอะไรับธารา!!! บอมานะเว้ย!! "
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ ยัยธารานนั้นหนะ มันายไปแล้ว"
!!!
"ไอ้เลว!! " ผม้าหมัเพื่อะ่อยหน้ามันสัรั้!! ึ!!
แ่ผม็โนมันสัเอาไว้้วยฝ่ามือ
"ใเย็น ๆ น่า.. ันไม่ทำอะไรแอนนี้หรอ"
อู๋หลพูึ้นพร้อม ๆ ับหันไปทาทามเมย
"แ่ผู้หินนั้นไม่แน่นะ"
!!!!
"รี๊"
เหล่าผู้เล่นหน้าาเ้าไปล้อมรอบทามเมยเอาไว้ นเธอ้อร้อรี๊ออมา้วยวามหวาลัว อู๋หลหันหน้าลับมาหาผมอีรั้พร้อมับพูว่า
"นี้รู้ไหมเมนี้หนะ...."
"..."
"มัน่มืนไ้ไ้วยนะ"
!!!!
ำพูที่ไ้ยินทำให้ผมฟิวาแล้วริ ๆ สิ่ที่พวนี้ทำมันะมาเินไปแล้ว!!!
"ไอ้สัxว์ เอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!" ผมะโนออไปเสียั้อ นทำให้พวผู้เล่นหน้าา ่าหยุัและหันหน้ามาทาผม
"Provoke!!!!!! "
"อะ. อะไรันเนี้ย!! " "ย๊า"
ทันทีที่ผมใ้ Provoke อู๋หลและเหล่าผู้เล่นหน้าา ่ารเ้ามาโมีผมและูเหมือนพวเาะบัับร้าายไม่ไ้เลย
ับ!!! 320dmg! "อั๊!! " อู่หลโมีผม้วยอาวุธาบให่อเา เ็บมา!! ให้ายเถอะ!! แทบะทรุลไปนั่เลยทีเียว ในะที่ผู้เล่นหน้าานอื่น ๆ ็วิ่เ้ามาใล้ผมเ้าไปทุที ๆ ไม่ไหวผมรับารโมีทั้หมไม่ไ้หรอ!!!
"earthshock!!! " ู๊ม!!!!!!!!!
แผนินใ้เท้าอผมแระแหและยุบลไปเหมือนมี้อนล่อหนาให่ทุบลไปหยั่พื้นิน ส่ผลให้อู๋หลและผู้เล่นหน้าาเหล่านั้น่าิสั้นไปาม ๆ ัน อนนี้แหละ!!
ผมรีบวิ่ไปแบทามเมยที่ยืนนิ่เหมือนนหมหวัทุสิ่อยาแล้วเอาไว้บนบ่า แล้วรีบระโนเ้าป่าไป. พยายามที่ะหนีสุีวิ
ะรอไหม ะรอไหม ะรอไหม!! ือสิ่ที่ผมิวนเวียนอยู่ในหัวะที่วิ่หนีไป
ปริ๊!! อั๊!
ปาแผลที่อู๋หลฟันไว้เริ่มเปินเลือไหลออมา เ็บ!! ไม่ไ้เ็บแบบนี้มานานแล้ว ให้ายเถอะ หายัเ็บปวอยู่แบบนี้ผมวิ่หนีไปไ้ไม่ไลแน่
สิ่ที่ผมิถึในอนนี้ือสัมผัสอบอุ่นาสิล Heal อธารา.. ธารา.. อนนี้เธอายไปแล้วเหรอ.... ภาพรอยยิ้มอธาราายึ้นมาบนหัวผม วามทรำ่า ๆ อนที่ไ้อยู่ับธาราไหลย้อนเ้ามา... ผม่อย ๆ หลับาลแม้นเท้าะยวิ่ไป้าหน้าอยู่
ฟิ๊วววววววว ั๊ๆๆๆๆๆๆ
!!!!
เสียฝีเท้า!! ผมรีบลืมาึ้นมาภาพ้าหน้าที่ผมเห็นือ... หิสาวในุนั่าสีำนหนึ่ผมหน้าม้ายาวสลวยปลิ้วสยายไปามลม วาลมโูสวยามัับวามิบเถื่อนอผ้าพันอที่ปิึ้นมาถึปาอเธอ
เธอวิ่สวนผมไป้วยวามเร็ว.. แ่ภาพทุอย่าลับ ู้าลเหมือนผมถูสะเอาไว้้วยวามสวยามนี้ วามามที่แฝเอาไว้วามหน้าลัว
ไม่ทันไรเธอ็วิ่ลับหายไปาผม
"แฮ่ ๆ ๆ " ผมหยุวิ่และหอบออมา้วยวามเหนื่อย
ไม่ไหวแล้ว.. ผมวิ่ไปมาว่านี้ไม่ไหวแล้ว.. ผม่อย ๆ วาทามเมยลบนพื้น ... เธอไ้แ่นั่นิ่เียบไป วาเบิโสีหน้ายัหวาลัวอยู่ นำายัไหลออมาเรื่อย ๆ
"ยัไหวไหม?? ทามเมย" ผมเอ่ยปาเรียสิเธอืนมา
ทามเมย่อย ๆ หันหน้าึ้นมามอผม ่อนที่ะปล่อยโฮรั้ให่ออมา
"หื้อออ หือออออออ" เธอบลไปบนาอผมพร้อม ๆ ับำาเอผมเอาไว้แน่น
"ทำไม!! นี้มันเิเรื่อบ้าอะไร หืออออออออ" เธอยัร้อไห้ฟูมฟายออมาพร้อม ๆ ับำาเอผมเอาไว้แน่นว่าเิม....
"เบา ๆ นะรับเียวาเะหลุ"
"!! " ทามเมยใแล้วหยุร้อไห้ไป่อนที่ะรีบปล่อยมือออาาเอผมไป เธอมอลไปที่พื้นแล้วนิ่เียบไปอีรั้.. เหมือนหน้าเธอะแนิ ๆ ้วย
อนนี้ในหัวผมนึไปถึภาพหิสาวในุนั่านนั้น... วามสวยามอย่าลัวอเธอทำให้ผมหลไหลริ ๆ ภาพอเธอที่่อย ๆ สวนผมไปอนนั้น... แม้นะเป็นแ่่วเวลาสั้น ๆ ... แ่็...
เียว่อน!!!! ถ้าเธอวิ่สวนผมไป!! ็หมายวามว่า.. ้อไปเอเ้าับพวอู๋หลหนะสิ!!!
"ไม่ไ้ารแล้ว" ึบ!!
ผมลับัวแล้วออวิ่ไปอย่ารวเร็ว ทำให้ทามเมยเิอาารุน
"นี้!!! นายะไปไหนหนะ!!! " ทามเมยะโนามผมมา
"ทามเมยยยยย รอผมอยู่รนี้อย่าไปไหนนะ!!! เียวผมมา "
"นี้นายะทิ้ันไว้นเียวเหร......." เสียที่แผ่วเบาไปเพราะวามไลอระยะทา ผมยัไ้ยินเสียทามเมยะโนมาา้านหลัอยู่ แ่ไม่สามารถับใวามไ้แล้วว่าเธอพูว่าอะไร
แ่อนนี้ผม้อไป่วยเธอนนั้น่อน!! ไอ้เ้าพวนั้น!! ไอ้เxย พวนั้น!! ถ้าหามันทำอะไรเธอหละ็ผมไม่ปล่อยพวมันไว้แน่...
ผ่า!!
ึบ! ผมหยุวิ่ลไป.. เมื่อผมไ้มาถึทีเิเหุนี้...
มันรัน้ามับที่ผมิไว้... ภาพที่ผมเห็นไม่ไ้เป็นภาพผู้เล่นหน้าาทำร้ายหิสาวแ่อย่าใ... ผมยืนนิ่ับสิ่ที่ไ้เห็นรหน้า..
"โอยยยยย" เสียโอรวนอผู้เล่นหน้าานหนึ่ที่อาารสาหัส ลอยแผ่วึ้นมา
ฟัไม่ผิหรอรับ.. ผู้เล่นหน้าานหนึ่ที่อาารสาหัส!! แ่ไม่ใ่แ่นเียว!! ผู้เล่นหน้าาทั้หน นอนแน่นิ่ลไปอยู่ับพื้น... เลือไหลนอออมามามาย บานสภาพย่ำแย่นูแทบไม่ไ้... ภาพที่เห็นอาทำให้ผมิน้าวไม่ลไปสามวันสี่วันเลยทีเียว!!
ใรันที่ทำแบบนี้??
ึบ!!!
!!!
ผมสัมผัสไ้ว่ามีสิ่หนึ่พุ่ล้านหลัผมพร้อม ๆ ับมีที่่อออผมเอาไว้อยู่
"บอันมา.... ว่าแเป็นพวเียวันับสมามเาทมิฬไหม?"
ผมเหลือบาไปมอ... เธอือสาวนั่าที่วิ่ผ่านผมไปนนั้น..
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บแล้วร๊าฟฟฟ อนที่ ๑๒ ห่าหายันไปนานอโทษ้วยรับ!! พอีิเมไปหน่อย
ro๒ นั้นเอ!! ใรเล่นอยู่บ้าไหมเอ่ย
สุท้ายแล้วฝาิามอน่อไป้วยนะรับ!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น