วุ่นนัก รักของสาวน้อยแวมไพร์

ลำดับตอนที่ #1 : สารวัตนักเรียน>O

+ +  

                                            คุณผู้อ่านเคยคิดไหมว่า..สิ่งๆนี้จะมีจริงในโลก  "แวมไพร์"

         "ยายขี้เซา~~!! ตื่นเดี๋ยวนี้เลยยยยยยยยย!!!"เสียงนึงดังขึ้นระหว่างที่ฉันนอนอยู่
         "ฮือ~~(งัวเงียๆ)"ฉันว่าพลางบิดตัวไปมา
         "แกจะขี้เซาไปถึงไหนล่ะย่ะ"มายด์ว่าพลางยีหัวฉัน
         "พอเลยๆยัยมายด์"เมย์เค้ามาแทรกระหว่างที่ฉันกับยัยมายด์ยกหมอนขึ้นมาหมายจะเล่นสงครามหมอน  อ้อ..ส่วนยัยมายด์และเมย์ (ที่เมย์ไม่เห็นเรียกยัย
-*-) เมย์เป็นแฝดกับยัยมายด์ ซึ่งเมย์เป็นแฝดพี่  ถ้าจะให้พูดตามตรง  นิสัยของทั้งคู่ต่างกันลิบลับเลยล่ะ  ยัยมายด์นั้น  ขี้วีน ขี้หึง ขี้งก ปากร้าย แต่  เต้นเก่ง  รำเก่ง  แถมเวลาร้องเพลงเนี้ยนะสุดยอด
         ส่วนเมย์ สาวน้อยผู้เพียบพร้อม(แต่ฉันเจ๋งกว่า เฮอๆๆ- -) เมย์เก่งในเรื่องดนตรีไทยเกือบทั้งหมดที่เธอเล่นเป็น  เมย์เนี้ย เป็นคนยอมคน เป็นผู้ให้ ไม่เคยเข้าข้างใคร แถมเรียนเก่งอีกตั้งหาก -..-
       
                              พูดถึงเรื่องคนอื่นแต่เรื่องตัวเองล่ะ..???
             ฉันน่ะหรอ  อิอิ  เดียร์ สาวน้อยผู้นี้เป็นคนที่ สวย น่ารัก เรียนเก่ง พูดเก่ง เรียบร้อย  หนุ่มตรึม  เอ่อ..นั้นมันคำตรงข้ามนะ- -เอาเป็นว่าง่ายๆคือ สวยเกินใครและกัน - -
          
                        "มายด์ พี่บอกหลายรอบแล้วนะ อย่าไปปลุกเดียร์ด้วยวิธีแบบนั้นสิ เสียมารยาทนะรู้ไหม"
 
                         "แหม ตัวเองก็ แกอ่ะเกิดก่อนเราตั้ง8นาทีแนะ เป็นพี่เราตั้ง 8นาที ทำเป็นสอน ชิ"มายด์ว่าพลางทำปากเบ้
                         "มายด์! พี่ไม่ชอบนะ"เมย์ว่าพลางหยิบผ้าเช็ดตัว
                         "งั้นพี่อาบน้ำก่อนแล้วกัน"แล้วเมย์ก็เดินเข้าห้องน้ำเลย
                         "เออ เดียร์  แกรู้ป่ะว่าทำไมวันนี้ต้องตื่นเช้า "
                         "ก็ครูน่ะสิดันไม่มาเกือบครึ่งโรงเรียน พวกเราเลยต้องไปเดินเวรแทนน่ะ แต่แกไม่ต้องห่วงนะ แกน่ะดุอยู่แล้ว น้องๆเขาคงเชื่อแก"
                         "นี่แก..หลอกด่าเราใช่ป่าวเนี้ย"
                         "เปล่าซะหน่อย ฉ..ฉันไปอาบน้ำและ"ฉันว่าก่อนที่จะเร่งฝีเท้าเข้าห้องน้ำทันที


      
                                             6.30น.
                            "แก วันนี้เราไปเดิเวรตอนเย็นด้วยไม่ได้นะ" มายด์พูดขึ้นระหว่างเดินเวร
                            "ทำไมหรอจ้ะ"
                           "ก็น้องอ่ะต้องไปเรียนรำน่ะสิ เฮ้อ อดเลย"
                           "แกอยากเดินเวรหรอ"
                           "เอออ่ะสิ"
                           "นี่เดี๋ยวสิ"เมย์ว่าพลางวิ่งไปที่ป้ายประกาศ
                           "จะมีเรื่องเค้าท์แดร็คคิวล่าแหละเธอจะเป็นรึเปล่า เขารับสมัครนะ"
                           "ไม่เอาล่ะ ฉันไม่ชอบ"ฉันว่าพลางส่ายหัวยกใหญ่
                            "ฉันชอบอ่ะ แกไม่ชอบก็ช่างแก"
                            "ดูดิ เริ่มสมัครพรุ่งนี้ แสดงเดือนหน้า!!"
                            "ฉันจะไปเตรียมตัว!!"
                            "เฮ้ย!!แกจะไม่เดินเวรหรอ"
                            "ไม่อ่ะ..ฉันจะไปเตรียมตัว"
                            "เฮ้ย!!ยัยสารวัตนักเรียนบ้า หยั่งงี้ยังจะเป็นสารวัตนักเรียนอีกหรอย่ะ"
                             "ช่างมันเหอะ"มายด์ว่าแล้ววิ่งเข้าตึกทันที
                             "ฉันงงกับมันจัง"
                             "ทำไมหรอเดียร์"
                             "ดูมันสิ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย  ฉันงงกับมันจริงๆ"
                             "พี่ๆค่ะ"
                         ฉันกับเมย์หันไปตามเสียงใสๆ
                              "พี่ๆพอจะรู้ไหมค่ะว่าห้องพักครูป.2ไปถางไหนน่ะค่ะ"เด็กหน้าตาจิ้มลิ้มคนนึงถามฉันกับเมย์
                               "ทางนั้นจ้ะ"เมย์ก้มลงไปแล้วชี้ไปที่ตึกข้างๆตึกฉัน
                               "ขอบคุณค่ะพี่"เด็กหญิงว่าพลางไหว้ด้วยท่าทางน้อบน้อม
                               "เดี๋ยวจ้ะ"ฉันคว้าแขนเด็กหญิงไว้
                               "ใครสอนเธอไหว้แบบนี้หรอ"ฉันก้มลงไปถามเด็กน้อยขอสั่นและปากสั่น
                               "ค..คุ..ณ..ครู..ค่ะ..หน..หนู..หว..ไหว้..ไม่..ถ..ถู..ก..หรอ..ค่ะ"เด็กหญิงตอบเสียงสั่น
                               "เปล่าจ้ะ ไหว้สวยมากเลย"ฉันยิ้มให้เธอทีนึง เป็นไงล่ะ ฉันใจดีใช่ม้า
                                "เธอทำฉันแทบใจหายใจคว่ำหมด"
                                "ทำไมล่ะ?"
                                 "ก็คำถามเธอเหมือนกับว่าน้องไหว้ผิดน่ะ"
                                 "อ่า..จริงอ่ะ"
                                 "จริงสิจ้ะ^^"เมย์ยิ้มให้ฉันครั้งหนึ่ง   ยังไง เมย์ก็ยังเป็นนางฟ้าในใจทุกคนเสมอ ไม่เว้นแม้แต่เวลาเธอโกรธ เธอก็ยังดูเป็นคนที่อบอุ่นเสมอ...