ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~My SouL MatE~ My DeStinY~ (( TVXQ Fan Fic))

    ลำดับตอนที่ #3 : เที่ยวนี้น้องขอสองค่ะคุ๊นนนนนน^^

    • อัปเดตล่าสุด 6 ธ.ค. 51


                ด้านฝั่งโซฟาที่ฉันนั่ง .. ก่อนหน้านี้พวกฉันนั่งมองดูอาการของ 5 หนุ่มเกาหลีตี๋หล่ออยู่เงียบๆ พวกเขานั่งคุยกันซักพักก่อนที่ร่างสูงโปร่งที่สุดที่ฉันสังเกตลุกขึ้นเดินมาทางพวกเรา .. เอาแล้วไงล่ะ!!! ถ้าเขาเกิดถามเป็นภาษาบ้านเขาขึ้นมาแล้วพวกเราจะตอบอะไรไปให้เขารู้เรื่องล่ะเนี่ย?? .. บ้าแล้ววววว!!!!!!!!!!!
    “ขอโทษนะครับ^^ คือพวกผมอยากรู้ว่าพวกคุณเป็นนักท่องเที่ยวใช่มั้ยครับ?” เสียงเปร่งทุ้มคล้ายๆกับใช้เสียงแหกปากอะไรมาซักอย่างถามพวกเราเป็นภาษาอังกฤษ... โล่ง!!! ดีนะที่ชอบภาษานี้เลยเรียนได้เกรดโอเคน่ะ
    “อ่อใช่ค่ะ!! พวกเราเพิ่งมาจากจีนน่ะค่ะ พอดีว่าทางบ้านให้มาดูงานในเครือข่ายที่ไทยน่ะค่ะ” เสียงตอบจัดจ้านดังมาจากปากน้องสาวตัวแสบของฉัน .. ซึ่งเป็นผลให้พวกฉันหันไปมองหน้าเมมทันที.. กูจะบ้า!! ไปโกหกเขาทำไม?? ... แล้วถ้าเขารู้ภาษาจีนแล้วพวกเราพูดไม่ได้เนี่ยมันจะซวยนะครับน้อง!!!!!!!!!!!
    “งั้นเหรอครับ .. แล้วพวกคุณทราบมั้ยว่าจะมีศิลปินมาที่นี้น่ะครับ”
    “ไม่ทราบซิค่ะ พวกฉันทำแต่งานคงไม่มีเวลามานั่งจ้องข่าวสารไร้สาระพวกนั้นหรอกค่ะ” .... เจ็บ!! จุก!! โอ๊ยย!!
    “อืมม .. งั้นพวกผมก็สบายใจหน่อย .. ถ้าพวกคุณไม่ใส่ใจคงไม่มีปัญหาอะไรกับพวกผมอยู่ดี” พอหลังจากที่ชายสวมแว่นสีชาพูดจบก็เปิดเผยใบหน้ากับพวกเราทันที ... ใบหน้าคมรับสันจมูกโด่ง ผิวขาวจัดตัดกับริมฝีปากชมพูระเรื่อ นัยน์ตาเรียวออกแนวคมเข้มจ้องมาทางพวกเราที่ได้แต่ตาค้างและแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง.... ชิมชังมิน!!!!! ถ้าอย่างนั้น 4 คนที่มาด้วยกัน .. OoO!! กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!! ฉันอยากจะกรี๊ดค้าทุ๊กท่านนนนนนนน^^
    “พวกคุณคงไม่รู้จักพวกเราซินะครับ งานคงหนักน่าดู” ชังมินถามอย่างสุภาพอีกครั้งท่ามกลางสายตาเหลือเชื่อของพวกฉันและตกใจของพ้องเพื่อนของเขา.. เมมปรับสีหน้าก่อนจะตั้งสติตอบคำถามแทนสาว 4 คน..
    “ก็หนักน่ะค่ะ ฉันเพิ่งจะเรียนมหาลัยไม่กี่ปีและพี่ๆที่มาด้วยกันก็ยังไม่จบต้องมาทำงานช่วยครอบครัวเลยเหนื่อยใจพอสมควรน่ะค่ะ” น้ำเสียงช่างดูฟังใสซื่อจนคนฟังเชื่อสนิทว่าพวกเราไม่รู้จักหนุ่มหล่อทงบังฯจริงๆ
    “งั้นพวกคุณคงมาเมืองไทยบ่อยมากเลยซินะฮะ”
    “ก็เหมือนบ้านหลังที่ 2 ของพวกฉันน่ะค่ะ .. ว่าแต่คุณเป็นใครกันหรือค่ะ? พวกคุณเป็นนักร้องเหรอค่ะ” 
    “ใช่ครับ^^ ดังไม่ดังผมไม่พูดดีกว่า เพราะมันแล้วคนเขาจะคิดน่ะครับ อ่ะ!! ลืมแนะนำตัวเลย ผมชังมิน^^ ชิมชังมินครับ .. ส่วนคนที่นั่งอยู่ด้านโน่นก็พี่ๆของผมครับคุณ....” ชายหนุ่มขมวดคิ้วเชิงขอคำตอบหลังจากพยักหน้าไปทาง 4 หนุ่มที่เหลือแล้ว เมมยิ้มนิดๆก่อนจะพูดเสียงซื่ออีกครั้ง
    “เม่ออ้ายค่ะ คนนี้ชื่อซินเหม๋ยพี่สาวของฉัน.. ส่วนอีก 3 คนเป็นเพื่อนของพี่ฉันค่ะ ชื่อโหย่วฉี๋! จัสมินและเจสสิก้าค่ะ” เมมไล่บอกชื่อแปลกๆทีละคนก่อนจะหันไปทางด้านหลังของหนุ่มชังมิน .. แล้วทำไมต้องเป็นภาษาจีนด้วยย้ะ!!!!!!!!!!! .. ฉันอยากจะกรี๊ดดด..อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!! .. ชื่อกรุเปลี๊ยนป๊ายยยยยยยยยยย!!!!
    “อ่อ^^ .. เฮ้!! มาแนะนำตัวกับสาวๆหน่อยซิครับเฮียๆทั้งหลาย”
    “นายแน่ใจนะว่าไม่ใช่แฟนคลับน่ะ” ยุนโฮตะโกนกลับมาเป็นภาษาเกาหลีก่อนจะได้รับการยืนยันของชังมินอีกครั้ง ... ยุนโฮ แจจุง จุนซูและยูชอนพากันลุกขึ้นเดินมาทางพวกเราที่ได้แต่นั่งระทึกถึงการโกหกแบบไม่น่าให้อภัยโดยไม่ได้ตั้งใจของยัยน้องสาวตัวแสบ...
    “ผมจองยุนโฮครับเป็นหัวหน้าวง”
    “ส่วนผมคิมแจจุงครับ^^ ยินดีที่ได้รู้จัก”
    “คิมจุนซูฮะ^^ เอ่อ..แฮ่~”    โอ้วววววววว!!!! ยิ้มได้ทะลวงใจข้าเจ้าสุดๆๆๆเลยอ่า ^O^…
    “ผม^^ .. ปาร์คยูชอนสุดหล่อและเซ็กซี่คร้าบสาวๆ^^” เมื่อยูชอนแนะนำกับแฟนคลับปลอมตัวอย่างพวกเราเสร็จ.. น้าอายที่หายไปนานก็เผยหน้าตัวเองมายังห้องพักทันที...
    “เอ่อ .. พวกคุณเป็นใครค่ะเนี่ย?” สาววัยรุ่นตอนปลายหรี่ตาถาม 5 หนุ่มเป็นภาษาอังกฤษอย่างไม่ไว้ใจเพราะหล่อนไม่รู้จักหน้าค่าตาของวงนี้เลย
    “อ่อ^^ นักท่องเที่ยวจากเกาหลีครับ กำลังหาไกด์นำเที่ยวอยู่และพวกผมก็ได้แล้วด้วยครับคุณเจ้าหน้าที่” ชังมินยิงฟันขาวให้น้าอายทันทีพลางยกมือชี้มาทางพวกเราเน้นเฉพาะ!!!
    “ไกด์อย่างนั้นเหรอค่ะ? สาวๆ 5 คนนี้แน่เหรอค่ะ?” น้าอายหันมามองหน้าพวกฉันราวกับว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น .. ฉันกับเมมกระพริบตาถี่ๆส่งซิกค์ให้น้าสาวตอบรับไป
    “ครับ^^ อีกอย่างพวกเรามาที่นี้เพื่อพักผ่อน คือทำงานในวงการบันเทิงน่ะครับ แล้วก็มาที่นี้เป็นครั้งแรกเลยไม่รู้ว่าที่ไหนน่าเที่ยวบ้าง พวกผมก็เลยขอสาวๆช่วยเป็นไกด์ให้น่ะฮะ เป็นคนจีนแต่กลับรู้เรื่องที่นี้ดี”
    “คนจีน!!!?? .. เอ่อ.. ค่ะๆๆ!! ได้ซิค่ะแล้วดิฉันจะจัดการให้” น้าสาวของฉันตอบรับอย่างงงๆทั้งๆที่ไม่เข้าใจว่าในใจพวกเรานั้นต้องการจะทำอะไรกันแน่? แล้วหล่อนก็ก้าวออกจากห้องไป..
    “งั้นต้องขอฝากตัวในการร่วมทางครั้งนี้ด้วยนะครับสาวๆ” บอยแบรนด์ชื่อดังหันมายิ้มจริงใจสุดๆกับพวกเรา .. ซึ่งเกือบจะหลุดมาดสาวอินโนเซนต์เพราะความบ้าดาราซะแล้ว..
    “ยินดีเสมอค่ะ .. สนุกแน่^^” .......
     
                หลังจากออกจากสนามบินแล้ว .. พวกฉันก็โดนพ่วงมากับรถตู้ของทงบังฯ ตอนแรกทางทีมงาน 2-3 คนของพวกเขาถึงกับงงการมาของพวกเรา แต่ชังมินได้เคลียความสงสัยและทีมงานก็บอกให้พวกเรามาด้วยกันซึ่งมันก็ไม่อยากจะปฏิเสธให้เสียน้ำลาย .. ของชอบซิค่ะคุณ หนุ่มหล่อที่ใฝ่ฝันหามานานแรมปี กลับได้นั่งเคียงข้างกันเหมือนก้างปลาทูติดคอเลย .. พวกเราไม่รู้หรอกค่ะว่ามันจะไปหยุดที่ไหน? .. ไม่นานฉันเริ่มสังเกตว่าข้างทางมันเริ่มจะมีแต่ป่ารกๆแทนที่จะเป็นตึกสูงๆจนหมดแล้ว .. เฮ้ย!! จะพาพวกฉันไปไหนเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!! .. ฉันแนบหน้าเข้ากับกระจกราวกับว่าฉันเป็นหนึ่งเดียวกับมัน นุ่น จั๊สและเจสเองก็เริ่มผิดปกติกับการเดินทางเที่ยวนี้เช่นกัน เว้นแต่ยัยเมมคนเดียวที่เอาแต่นั่งสรรหาคำโกหกคำโตเพียงลำพัง แจจุงและยุนโฮเห็นฉันทำท่าแปลกๆเล่นกับกระจก .. ก็จะไม่ให้แปลกไงอ่ะ ปากนิบี้เบะน้ำลายเกาะกระจกเป็นดวงเลย จมูกนิก็บี้บานอะเฟรดท์ตัวเองขั้นรุนแรงเลยล่ะคุณเอ๊ยยยย!! ... ขนาดฉันเองยังคิดว่ามันอุบาทว์ได้โล่เลยคิดดู..
    “ซินเหม๋ย.. เธอไม่ได้เป็นโรคอะไรแน่นะ ฉันคิดว่าน้ำลายเธอมัน..... โคตรยี้เลยอ่ะ” เสียงกลั้นขำปนขยะแขยงแววมากระทบกับกกหูฉัน ... แม่เจ้า!!! แล้วจะมาสนใจฉันทำไมกันห่ะไอ้คุณคิมแจจุง.... ดู๋ดู .. คำพูดสนิทชิดเชื้อเกินไปแล้วย่ะ!! บอกไว้ก่อนฉันมันเป็นแฟนคลับพวกนายนะ ... เผยตัวจริงอะไรออกมาเดี๋ยวแม่แฉแหลก!!!!!
    “เรื่องของฉัน -*- ว่าแต่พวกคุณจะพากันไปไหนเนี่ย?? ... ไม่ได้เที่ยวในกรุงเทพฯเหรอ?”
    “อ๊อดดดดด -0- ผิดครับ ... พวกเราจะไปเกาะพีพีกันต่างหากล่ะ 5555” คุณชายไก่ยิ้มร่าทำปากจู๋พลางหันไปด้านหลังจะเอาของกินที่ทีมงานหาไว้ให้...
    “เกาะพีพี!!!!!!!!!!!! .....”        เสียงสาวแตก(หนุ่ม)ตะโกนพร้อมกันทันที
    “ใช่^^ การพักผ่อนหลังจากทำงานมาเหนื่อยๆก็ต้องไปนอนที่ทะเลมันแน่นอนอยู่แล้ว อืมมม.. จะว่าไปแล้วสัมภาระของพวกคุณไม่ได้มีมาเหรอครับ” จุนซูหันหน้ามาถามยัยนุ่นที่เอาแต่นั่งเอ๋อกับคำพูดของยูชอน ..
    “อ่อ.. เอ่อ.. -*- .. คือพวกเราไม่ได้เอามาหรอกค่ะ เพราะปกติเราก็มีทุกอย่างที่นี้อยู่แล้วเลยไปๆมาๆแบบตัวเปล่า อีกอย่างถ้าฉันไม่เจอพวกคุณพวกฉันคงไม่ต้องมานั่งอึ้งอยู่อย่างนี้หรอกค่ะ”
    “ห่วงแค่เรื่องเสื้อผ้าอย่างเดียวซินะ... อืมมมม”
    “งั้นพี่สั่งคนพวกเขาแวะซื้อเสื้อผ้าให้กับสาวๆก่อนดีป่ะ? บอกเลยพี่ยุนโฮ^^”

    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ต่อยอดได้แค่นี้ .. ขอโทษนะทุกคนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

    แล้วเจอกันใหม่ในการเพิ่มครั้งหน้านะจ๊ะ^^

    เม้นด้วยนะตัวเอง .. เค้าจะได้มีกำลังใจ^^ .. จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×