คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การพบกัน
ตอนนี้ฉันเดินอยู่ที่ห้างแห่งหนึ่งที่แสนวุ่นวาย เฮ้ออออ!!!! >O<เดินจนเมื่อยไปหมดแล้ว ของก็หนักชะมัด แล้วไอ้น้องชายตัวดีของฉันก็ไม่ยอมมาช่วยเลย เอาแต่นอนอยู่บ้าน ทำไมฉันถึงได้มีน้องชายแบบนี้นะเนี่ย เฮ้อออ!!! แต่ยังไงก็เป็นน้องชายของเรา ก็อภัยให้ก็แล้วกัน เพราะน้องของฉันเป็นคนที่น่ารักมาก สาวจีบเพียบเลย นี่ขนาดแค่ ม.1 ยังเนื้อหอมขนาดนี้ OoO แล้ว ม.6 จะขนาดไหนเนี่ย ผิดกับฉันเลยนะ (คิดแล้วเศร้า) ที่ฉันยังไม่มีใครเลยจะมาจีบเลยซักซักคน แต่ก็ไม่อยากมีนักหลอก เชอะ(ใจจริงก็อยากมี) =O= หลังจากที่ฉันเดินอยู่นานถึง สี่ชั่วโมงกลับการซื้อของ แต่ก็เดินมาตั้งขนาดนี้แล้วก็ยังเดินไม่หมดซักที เพราะยังเหลืออีกที่ ที่ฉันจะต้องไปซื้อคือ...."ร้านการ์ตูน" และนั่นเป็นที่สุดท้ายที่ฉันจะต้องไปซื้อ ถึงฉันจะขึ้นม.6แล้ว อีกไม่กี่วัน แต่ฉันก็ยังชอบดูการ์ตูนอยู่ แต่ก็มีไม่กี่เรื่องเท่านั้นที่ฉันชอบดู และฉันก็ต้องซื้อซีดีให้น้องชายตัวดีของฉันด้วย
" ถึงแล้วร้านการ์ตูน " ฉันพูดเพราะความเหนื่อยอ่อน
กรี๊ดดดดดด!!! ซีดีลูกรักของแม่ในที่สุดก็อยู่ในมือของแม่ซักที
ซีดีเรื่องเหล่านี้คือ "อินุยาฉะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน" กับอีกเรื่องคือ" คุณครูจอมเวทย์ เนกิมะ" สองเรื่องนี้เป็นการ์ตูนที่ฉันชอบมากกกกก และก็....เป็นการ์ตูนที่ฉัน
>//////////////<
ชอบพระเอกในสองเรื่องนี้เหมือนกับ คนที่เรารัก แต่ก็ไม่รู้ทำไมฉันถึงได้รักการ์ตูนถึงขนาดนี้ แทนที่ฉันจะชอบคนเหมือนคนอื่นๆ แต่ฉันกลับชอบการ์ตูนซะงั้น แต่ยังไงซะ ฉันก็ไม่มีทางชอบคน ง่ายๆหรอก รออีกร้อยปีแล้วกันที่ฉันจะมีใจให้กับมนุษย์
"โห้ OoO เนกิกับ อินุยาฉะ ออกใหม่เรื่องละ สามแผ่น แล้วฉันจะซื้อให้น้องฉันยังไงละเนี่ย" ฉันพูดเบาๆพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
เฮ้อออ!! =O=
เพราะต้องซื้อตั้งหกแผ่น แผ่นละตั้ง 50 บาท ก็รวมเป็น300บาท
แพงจัง ถ้าแผ่นละ 20 บาทก็ยังพอซื้อซีดีให้น้องชายของฉันได้(มีที่ไหนเล่าซีดีแผ่นละ20บาทอะ)
" ช่างเถอะเดี๋ยวเอามาดูด้วยกันก็ได้ งบมีแค่หกแผ่นเท่านั้น ซื้อให้น้องของฉันไม่ได้แล้ว ทำไงดี >O<อภัยให้พี่ด้วยนะ"(คนสวยสักอย่างน้องต้องให้อภัยอยู่แล้ว)ไปจ่ายเงินดีกว่า
" เอาหกแผ่นนี้ค่ะ"
"300 บาทค่ะ "
"นี่ค่ะ 300 "
" ขอบคุณค่ะ "
เมื่อฉันก็เดินออกจากร้าน แล้วก็ "โป้กกก!!!!"
โอ้ยยยยย!! >O<
ศรีษะของฉันโขกเข้ากับคน คน หนึ่ง ใครกันนะ บังอาจมากกกเลยนะ ที่กล้ามาชนคนสวย เดี๋ยวชกให้กระเด็นเลยนี่
แล้วฉันก็เงยหน้าขึ้นแล้วก็พบกับ ผู้ชายร่างสูงเพรียว ใบหน้าหล่อเหล่าไร้ที่ติ กับ เส้นผมสีน้ำเงินและ นัยน์ตาสีเทา ที่ดูแปลกตา ดูแล้วน่าเกรงขาม แต่อีกด้านดูน่าชกสักหมัดให้กระเด็นไปนอกโลก เอาไปให้ถึงดาวพลูโต จะได้ไม่ต้องมาให้เห็นอีก หน่อยเดินมาชนฉันแท้ๆช่างกล้าจริงๆ
ฉันรีบเดินห่างจากเขาและเตรียมที่จะพูดกับคำที่ไม่ค่อยอยากจะพูดซักเท่าไร
"ขอ..โทษ"
ชายหนุ่มคนนั้นเงียบไปสักสิบห้าวินาทีเห็นจะได้(จะจ้องทำไมก็ไม่รู้) เมื่อใบหน้าของฉัน ก่อนที่จะพูดว่า
"นี่ หล่อน เดินให้ดูทางบ้างสิยะ"
OoO
ฉันถึงกับอึ้งที่เห็นคนที่มีใบหน้าหล่อเหลา ท่าทางดูเป็นชายถึง 100% แต่ที่จริงแล้วกลับกลายเป็น
ตุ...ตุ๊ด
ฉันแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองว่า เป็นตุ๊ดจริงหรือเปล่าเนี่ย หรือว่า แกล้ง
"เออ ขอโทษแล้วไง จะมาสัง มาสอนอะไรฉันอีกละ ว่าแต่นายนั้นแหละที่ต้องเดินให้ดูทางเพราะว่านายเป็นคนเดินมาชนกับฉันไม่ใช่หรอนายก็ต้องขอโทษฉันซิถึงจะถูก เชอะ "
" เชอะ"
"อย่ามาพูดตามฉันนะ อีตาบ้า"
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า หล่อนก็ตลกดีนะ เอาเป็นว่าเราขอโทษแล้วก็ได้ เป็นเพื่อนกันนะ"ขอกันง่ายๆเลยเนี่ยหรอหมอนี่บ้ารึเปล่าเนี่ย
แล้วเขาก็ยื่นนิวก้อยมา เหมือนเด็กเลยแหะ ไม่อยากจะเชื่อว่าความเป็นตุ๊ดจะทำให้เด็กลงได้
"ก็ได้ แต่ก็เป็นได้แค่เพื่อนผ่านเท่านั้นแหละ เพราะนายจะไม่ได้เจอฉันอีกต่อไป"
"ไม่แน่หรอกนะ หล่อน เราอาจจะเจอกันอีกก็ได้นะ "
"ไม่มีทาง ฉันไม่อยากเจอคนอย่างนายหรอก เชอะ"
"คำก็เชอะ สองคำก็เชอะ หล่อนพูดเป็นแค่คำเดียวหรือไง"
"นี่ ฉันไม่ได้ชื่อหล่อนนะ >O< ฉันชื่อ นาเดีย นายก็พูดแค่หล่อนเป็นคำเดียวหรือไง"
" คิ คิ คิ "
"ขำอะไรขงนาย" ฉันชักโมโหแล้วนะ
"ก็ เธอทำหน้าตลกนี่น่า เอาไว้เจอกันวันหลังนะนาเดีย บาย"
ตึกๆ
O//////////////O นี่ฉันเป็นอะไรเนี่ย ทำไมเสียงนั่นและใบหน้าของเขาถึงดูคุ้นขึ้นมาเวลา ที่เขาเรียกชื่อฉันละ
ช่างเถอะ ฉันก็รีบเดินจากไป แต่ก็มีอะไรผิดสังเกตนะ ถึงจะพูดเหมือนตุ๊ด แต่ท่าทางไม่ค่อยเหมือนตุ๊ด เท่าที่ควรซักเท่าไร
สงสัยจะเป็น ตุ๊ดมือใหม่ ต้องใช่แน่ๆๆ เ ป็นตุ๊ดที่กำลังฝึกหัดอยู่
" ...."
"เอ่ นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ย ไม่เห็นต้องไปสนใจเลยนี่เขาจะเป็นตุ๊ด หรือ ไม่ได้เป็น ก็ไม่เกี่ยวกับเราเลยนี่ เฮ้อออ!!!
รีบกลับดีกว่า" เมื่อฉันเดินมาถึงหน้าห้าง
แต่ OoO
..
อ๊ากกกกก!!! ฝนตก
แท็กซี่มาพอดี “แท็กซี่ ๆๆ"
" ไปที่ ซอย พหลโยธิน470"
" ....." (งง=o=)
"เอ่ ไม่ใช่ค่ะ ซอยพหลโยธิน 47 ค่ะ"
" ไปได้ครับ"
30นาทีผ่านไป
แล้วก็ลงที่ปากซอย ก็เดินกลับถึงบ้าน แง่ คนสวยเปียกหมดเลยอะ
กอล์ฟฟฟฟ >O<!!!!
ฉันร้องเรียกกอล์ฟ นั่นก็คือน้องชายสุดรักของฉันเอง
" นี่ กอล์ฟ หิวหรือยังเดี๋ยวพี่ทำอาหารให้กินนะ พี่ซื้อของมาทำแล้ว"
เห็นยังนี้ฉันก็ทำอาหารเก่งเหมือนกันนะ เคยชนะการประกวดทำอาหารมาแล้ว ไม่อยากจะคุย อิอิ
"นี่ พี่นาเดีย ซื้อการ์ตูนมาให้ผมหรือเปล่า"
O_O ฉันหน้าซีดไป แล้วตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลว่า
" นี่ กอล์ฟ พี่ขอโทษนะ คือว่า "
"คืออะไรละ พี่ รีบๆพูดมาสซิ"
"คือ..ว่า พี่ไม่ได้ซื้อการ์ตูนมาให้กอล์ฟอะ แต่พี่ซื้อ เนกิ กับอินุยาฉะ มานะ"
"ใจร้าย ซื้อแต่การ์ตูนของพี่ แล้วของผมละ"
"ใจเย็นซิ ก็มันออกใหม่เรื่องละตั้งสามแผ่นเชียวนะ พี่ก็เลยซื้อ
และก็จะมาดูด้วยกันนะ หายโกรธพี่นะ" (นี่ฉันกำลังง้อเด็กหรือนี่)
"ก็ได้ แต่ครั้งต่อไปต้องซื้อให้ด้วย"
"ได้ซิ พี่สัญญา เดี๋ยวพี่ไปทำอาหารก่อนนะ"
"ก็นั่นซิ หิ้วแล้ว"
"ได้ จะทำไห้สุดฝีมือเลย" ^O^
"ถ้าไม่สุดฝีมือละก็ พี่ต้องทำอาหารใหม่หมดแล้วก็ไปซื้อการ์ตูนมาให้ผมในเวลานั้นด้วย"
"จ้าาาาา "
ความคิดเห็น