คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3 ผู้ร่วมเดินทาง (40%)
บทที่3
แสงแดดสาดส่องที่ให้ความอบอุ่นแก่ทุกชีวิตพร้อมกับปลุกทุกอย่างให้ตื่นจากความฝัน ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เหมือนดั่งเช่นตอนนี้
“เฟรน เพิร์ล อีฟ ตื่นได้แล้ว”
“อือ ตื่นแล้ว” --->อีฟ
“ใครมาปลุกฟะ =^=” --->เพิร์ล
“คร้าบ~ ตื่นแล้วคร้าบ - O –“ ---> ฉัน
พวกเราต่างกันลุกขึ้นจากเตียง(ยกเว้นรินเรที่ตื่นก่อนแล้ว) แล้วจัดการจัดที่นอนให้เรียบร้อย ตามมรรยาทอ่ะนะ แล้วก็พลัดกันเข้าห้องน้ำ และอย่างที่รู้ๆว่าฉันได้เข้าเป็นคนสุดท้ายT^T ก็แย่งเข้าไม่ทันนี่น่า ส่วนชุดเสื้อผ้าของพวกเรา พระราชาก็จัดเตรียมมาให้ เพราะตอนที่มาโลกนี้ ไม่มีอะไรติดตัวมาเลยนอกจากเงินเล็กๆน้อยๆ(เพราะจ่ายค่าสโนว์ ไอซ์ไปแล้ว) ชุดที่พระราชาเอามาให้มันออกจะแนวแฟนซีมากไปหน่อยนะ ชุดของฉันเป็นเสื้อแขนยาวลายทางกับกางเกงสาม ส่วนชุดของอีฟ เป็นชุดกระโปรงมินิเสกิร์ต มีปอกแขนยาวกับถุงเท้ายาว ชุดของรินเรก็เป็นชุดออกแนวโกธิคโลลิต้าแล้วก็มีถุงน่องสีดำ ส่วนชุดที่เท่ที่สุดสงสัยจะเป็นของเพิร์ลนะเนี่ย เสื้อแขนกุดครึ่งตัว กางเกงขาสั้น และมีปอกแขนกับถุงเท้าเหมือนอีฟ ดูแล้วเท่และเซ็กซี่มากเลย และทุกคนก็ได้รองเท้าบูทกับผ้าคลุมพื่อป้องกันการเกี่ยวของกิ่งไม้ต่างๆ
“ทำไมชุดของฉันมันโชว์หุ่นอยู่คนเดียวอะ นี่ฉันไปเดินป่านะไม่ใช่เดินแฟนชั่นริมทาง พระราชาคิดอะไรอยู่เนี่ย“ เพิร์ลบ่นกับชุดของตัวเองที่ใส่อยู่
“น่าๆ ก็มีผ้าคุมที่ใหญ่กว่าชาวบ้านอยู่แล้วนี่ ก็เอามาคุมตัวสิ”
“ชุดแก ไม่ได้เหมือนฉันนี่เฟรน แกก็พูดได้นะสิ”
“แต่ชุดก็ดูดีออก หุ่นดูดีกว่าที่คิดอีกนะ เพิร์ล” ฉันแซว
“นี่ ลงไปหาพระราชากันได้แล้วมั้ง พระองค์คงจะรอพวกเราอยู่แล้วล่ะ” รินเรพูดตัดบทของฉันที่กำลังแซวเพิร์ลอยู่ ให้ลงไปหาพระราชา เพิร์ลก็เอาผ้าคลุมมาคลุมตามที่ฉันบอกตัวแล้วเดินนำหน้าพวกเราไป
พวกเราได้เดินมาถึงที่ห้องโถงซึ่งพระราชาก็กำลังรอพวกเราอยู่พอดี พระราชามองสภาพของพวกเราก่อนที่จะถามว่า
“ชุดพวกนี้ที่ข้าสั่งจัดเตรียมให้พวกเจ้าเป็นพิเศษเลยนะ ชอบกันรึเปล่า”
“ก็...ชอบค่ะ” พวกเราพูดพร้อมกันโดยมีเพิร์ลคนเดียวที่ทำหน้ามุ้ย
“ก็ดีแล้วล่ะ ว่าแต่พวกเจ้าคงจะพร้อมสำหรับการเดินทางแล้วนะ”
“พร้อมแล้วค่ะ” ---->รินเร
“ดีมาก ตอนนี้คนที่จะเดินทางไปกับพวกเจ้าน่ะ มาถึงแล้วนะ หันไปดูสิ เป็นคนที่พวกเจ้าน่าจะรู้จักนะ” ใครกันนะ ฉันรู้จักตัวการ์ตูนตั้งหลายตัวนะค่ะพระราชา
ฉันหลับตาปี้ก่อนที่หันไปดู แล้วภาวนา ขอให้เป็นคนหล่อ คนหล่อ คนหล่อ คนหล่อ เอาล่ะนะ
เมื่อฉันหันไปก็พบกับ…. สิ่งที่ไม่คาดฝัน
“มุคุโร่!” --->ฉัน กรี๊ดดดดดดดดดดสุดหล่อของฉัน
“ดะ..ดีโน่ >///<”--->รินเร
“…..”--->อีฟ (เงียบ) ฉับบอกให้นะ เขาคือ ท่านฮิบาริสุดหล่อและเย็นชานั่นเอง
และคนสุดท้าย....
“โกคุจ้า” เพิร์ลพูดแล้ววิ่งเข้าไปหาโกคุเดระเหมือนคนอาการบ้าผู้ชายทันที =_= นี่ยัยเพิร์ลเดี๋ยวเขาก็ปาระเบิดใส่หรอก
“อย่าเข้ามานะเฟ้ย” โกคุตั้งท่ากันยัยเพิร์ล ก่อนที่จะใช้...
บึ้มมมมมมมมมมมม =o= ระเบิดปามา (ว่าแล้วเชียว)
เสียงระเบิดดังทั่วห้องโถง ควันสีเทาขาวได้ฟุ้งกระจาย แต่ก็ไม่ทั่วทั้งห้อง
“แค่กๆ เล่นบ้าอะไรเนี่ยโกคุเดระ เดี๋ยวพวกสาวๆก็โดนลูกหลงหรอ” ดีโน่พูดแล้วปัดควันที่ฟุ้งกระจาย ใช่ๆถ้าเกิดฉันโดนลูกหลง นายตายแน่ (ถึงจะหล่อแค่ไหนก็เถอะ) แล้วพระราชาไม่ว่านายรึไงเนี่ย มาปาระเบิดในห้องโถงแบบนี้เนี่ย>o<!!
“เงียบน่า ก็ยัยนี่ทำฉันตกใจนี่” โกคุเดระชี้ไปทางเพิร์ลที่นอนแอ่งเม้งอยู่ไม่ไกลจากเขาเท่าไร
เมื่อควันจางลงฉันก็ต้องแปลใจ ห้องโถงนี้ไม่มีอะไรเสียหายเลยแม้แต่นิดเดียว มีแค่เขมาดำนิดหน่อยตรงที่ระเบิดแค่นั้นเอง สงสัยโกคุเดระคงจะใช้แค่ระเบิดควัน โล่งอกหน่อย ไม่งั้นยัยเพิร์ลคงจะตายไปแล้ว
“เพิร์ล เป็นอะไรรึเปล่า” รินเรพูดพลางวิ่งไปพยุงร่างของเพิร์ลให้ลุกขึ้นมา
“มะ...ไม่เป็นไรหรอก โกคุจ้ามากอดหน่อย” เพิร์ลวิ่งถลาเข้าไปหาโกคุเดระอีกครั้ง โกคุเดระก็วิ่งหนีเป็นตายเลยแฮะ 55+ ตลกดีจัง
“พวกคุณ
“ไม่เป็นไรหรอจ๊ะ” ฉันตอบ
เดี๋ยวมาอัพใหม่นะค่ะ อย่าลืมติดตามด้วยนะ
จะพยายามมาอัพบ่อยๆนะค่ะท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกคน
ว่าแต่อย่าลืมเม้นให้ด้วยนะค่ะ ToT
ความคิดเห็น