ใต้แสงจันทร์ ณ ริมหาดสวรรค์

ลำดับตอนที่ #5 : ทัศนัย..ผู้รับการถ่ายภาพเป็นชีวิต(ต่อ)

เย็นวันนั้น..กว่าจะมาถึงที่พักก็ประมาณ 5 โมงกว่า ๆ แล้ว..นั่นเพราะตัวบ้านพักอยู่ห่างจากตัวเมืองมาก..



\"ถึงแล้ว...ปลุกพวกผู้หญิงที ไอ้นัย\"ทัศนัยจึงเอื้อมมือไปสะกิดนาถให้ตื่น..นาถงัวเงี่ยพลางหันไปสะกิดน้องสาวให้ตื่น



\"ถึงแล้วเหรอ\"



\"เออ..มาช่วยกันขนกระเป๋าสิ..จะได้อาบน้ำทานข้าวกัน\"หลังจากขนกระเป๋าไปไว้ในบ้านเสร็จ..ทางผู้ใหญ่ชัยจึงแวะเข้ามาตอนรับหลังจากได้รับข่าว



\"ยินดีต้อนรับครับทุกท่าน..ผมเป็นผู้ใหญ่บ้านชื่อชัยครับ\"



\"ครับ..ผมคชา ที่ติดต่อไปหาคุณเมื่อ 2 วันก่อน\"



\"อ๋อ..คุณพ่อคุณ.กำชับให้ดูแลพวกคุณทั้ง 4 ให้ดี..เช่นนั้นขอให้สนุกกับการพักผ่อนครั้งนี้..พวกคุณสามารถเล่นน้ำ หรือล่องเรือ ทางเราจะจัดให้อย่างครบครัน..หรือจะดำน้ำชมประการังก้ได้....แต่ผมอยากเตือนอย่าง 1 ทางฝั่งด้านตะวันออกที่มีดงแสมขึ้นถัดจากที่นี่ไป 3 กิโลเมตร..พวกคุณอย่าไปแถวนั้นนะครับ..เพราะคลื่นลมกับโขดหินมันอันตรายมากสำหรับคนกรุงอย่างคุณ.อาจจะจมน้ำตายได้ง่าย ๆ\"



\"ขอบคุณครับ...พวกเราจะไม่ไปที่นั่นครับ\"เมื่อตกลงกันได้..ผู้ใหญ่ชัยจึงลากลับก่อน..



\"พรุ่งนี้เราจะไปที่ไหนดีล่ะ\"



\"ก็ลองไปสำรวจรอบ ๆ ก่อนแล้วกัน..แล้วถ้ามีไกด์สักคนคงดี.เพราะเราไม่คุ้นเคยกับพื้นที่เลย..เออลืมบอกผู้ใหญ่ไปเลยว่าเราอยากได้ไกด์...แต่ช่างเถอะ...พรุ่งนี้ค่อยบอกก็ได้\" คชาเอ่ยสรุป



\"งั้นตอนนี้ชั้นกับลัยขอไปอาบน้ำก่อนนะ.แล้วก็อย่าแอบดูล่ะ\"



\"ชั้นไม่มองแกให้เสียลูกตาหรอกโว้ย..สู้มองน้องลัยดีกว่า\"ชลาลัยหน้าแดง



\"เดี๋ยวเถอะ...นี่น้องสาวชั้นนะโว้ย..เดี๋ยวแม่ฆ่าซะนี่\"



\"โอ้ยกลัวชมัดเลย..\"เสียงหัวเราะของคชาทำให้อารมณ์ของนาถขุ่มมัวแต่ก็พยายามไม่สนใจ..รีบดันหลังน้องสาวกลับเข้าห้อง..โดยที่ไม่รู้ว่า..สายตาของน้องสาวกำลังมองชายหนุ่มด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป



\"เฮ้ยไอ้นัย.....มีงจะส่องกล้องอีกนานเปล่าว่ะ\"คชาหันมาเห็นทัศนัยเอาแต่นั่งส่องกล้องดูโน้นนี่ไปมา



\"เรื่องของกู..เออ..เดี๋ยวกูขอลงไปที่ชายหาดหน่อยแล้วกัน..เดี๋ยวมา\"ทัศนัยเอ่ยพลางหยิบกล้องและกระเป๋าสะพายที่มีทั้งฟิลม์อุปกรณ์ต่าง ๆ ครบครัน..วิ่งลงจากบ้านพักตรงไปที่ชายหาดทันที



............... .คืนนี้พระจันทร์ทอประกายนวล...ในคืนเดือนเสี้ยว..แม้แสงจันทร์จะไม่ส่องสว่างนัก..แต่เขาก็สามารถเห็นภาพของมันลอยเด่น ขนานกับพื้นทะเลโดยมีดวงดาวนับพันเกาะกลุ่มโดยรอบราวกลับทะเลแห่งดวงดาว

...ทัศนัยกดชัดเตอร์ไปทุก ๆ ที่ที่ผ่านอย่างเพลิดเพลิน..ดื่มด่ำไปกับทัศนียภาพยามค่ำคืนจนลืมว่าตนเอง.ได้ก้าวเท้าล่วงเขตแดนที่ถูกปักป้ายห้ามเข้า..และถูกปิดตายจากโลกภายนอก.....เขาก้าวข้ามมันมาอย่างไม่สนใจ..และคิดว่าโขดหินที่ว่านั้นคงจะได้ภาพที่สวยงามแน่......

นั่นทำให้ชายหนุ่มเดินไปตามหาดทราย..ผ่านดงแสมไปก็พบกับเสียงคลื่นซัดอย่างหนัก..แลภาพของโขดหินก็ยื่นออกไปยังธารน้ำก็ปรากฎตัวขึ้น

...เขาพบว่าโขดหินที่ว่านี้ตั้งอยู่ตรงจุดที่ดวงจันทร์ลอยเด่นอยู่เหนือหัวมากที่สุด..แต่น่าเสียดายถ้าเป็นคืนจันทร์เต็มดวงคงสวยงามกว่านี้แน่

ทัศนัยคิดว่า.อีก 2 วันเป็นคืนจันทร์เต็มดวง..เขาจะต้องมาถ่ายภาพที่โขดหินนี้ให้ได้..ไม่แน่นะ..ภาพของเขาอาจจะได้รับรางวัลนักถ่ายภาพหน้าให่ก็ได้ใครจะไปรู้...เขาคิดพลางถ่ายรูปไปอีก 2 - 3 ใบก่อนจะกลับเข้าที่พัก