ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ใต้แสงจันทร์ ณ ริมหาดสวรรค์

    ลำดับตอนที่ #3 : ในคืนที่หนาวเหน็บ

    • อัปเดตล่าสุด 14 ส.ค. 48


      3. ในคืนที่หนาวเหน็บ



           คืนนี้อาการหนาวเย็นผิดปกติ..ลมพายุพัดเข้าฝั่งอย่างรุนแรง……เสียงเสียดสีของลำต้นมะพร้าวดังสะท้อนกับเสียงของลมฟ้าอากาศ…ที่ดังสะท้อนก้องกราดในค่ำคืนนี้…ในคำคืนที่ทุกผู้คนพากนหลับไหลแต่ยังมีเงาร่างๆ 3 ร่าง..นั่งดื่นเหล้าอย่างเพลินใจในกระท่อมหลังหนึ่งแถบชายหาด

      “เย้..เอ้าดื่ม”



    “นี่..เมื่อคืนวานสุดยอดไปเลยว่ะ”เสียงน้ำลายฟองใหญ่ดังออกมาจากปากของมัน



    “เนื้อนังนั้นมันขาวเหมือน..ไอ้ปลาตัวนี้เลยว่ะ”เสียงหัวเราะดังลั่นไปทั่วจนกลบเสียงของคลื่นลมได้เป็นอย่างดี



    “ว่าแต่พี่เชิดกลับกรุงเทพไปแล้วหรือว่ะ”



    “เอ่อ..น่าเสียดายฉิบ ! นึกว่าจะอยู่เล่นอีนั่งนั้นต่ออีกรอบ”



    “เอาน่าแด๊กเหล้าก่อนน้ำแข็งละลายดีกว่า..ไอ้น้อย”ทันทีที่มันกระดกแก้วเหล้าขึ้น..ลมเย็นบางอย่างพุ่งผ่านต้นคอจนมันอดไม่ได้ที่จะสยิวกายด้วยความหนาวสะท้าน



    “ทำไมคืนนี้ลมมันเย็นนักว่ะ”



    “อ้าวไอ้ห่า! ..ก็เล่นมากินตอนพายุใกล้เข้านี่หว่า”



    “งั้นก็แย่สิว่ะ..ข้าผูกเรือเอาไว้..ต้องไปเก็บก่อนมันหาย…..เดี๋ยวมา”



    “เออ.รีบมานะโว้ย.เดี๋ยวอดกิน”



    “มึงอย่าเพิ่งกินหมดนะโว้ย…”มันรีบเดินฝ่าลมเย็นไปที่เรือที่อยู่ห่างไป 10 เมตร



    “แม๋งเอ่ย! ทำไมต้องเป็นคืนนี้ด้วยว่ะ”ไอ้น้อยค่อย ๆ เดินลุยทะเล..พลางจับเชือกที่ขมวดปมเอาไว้ปีนขึ้นไปบนเรือ…..พลันหูของมันกลับได้ยินเสียงร้องไห้ดังมากระทบโสต



    “ใครมาร้องไห้อยู่แถวนี้ว่ะ\"ไอ้น้อยเดินไปดูแถวสะพานปลา ก็พบกับร่าง ๆ หนึ่งนั่งร้องไห้อยู่บนกองเชือก...



    \"ใครน่ะ\"



    \"ฮือ ๆ \"มันค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้..แผ่นหลังร่างบางของผู้หญิง..ดูละลานตา..ผิวขาวสะอ้าน..จนมันแทบจะกลืนน้ำลายไม่ทัน...



    \"เอ่อ..น้องสาว..ขึ้นมาบนเรือพี่ทำไมจ๊ะ\"



    \"พี่จ๊ะ..ชั้นหนีคนมาจ๊ะ..มันคิดจะทำร้ายชั้น..พี่คงไม่ว่านะจ๊ะ\"



    \"ไม่ว่าจ๊ะ..ไม่ว่า..ว่าแต่ใครกันจ๊ะ..ที่มันบังอาจมาทำน้องสาวคนสวยของพี่ได้...บอกมามันอยู่ไหน\"



    \"จริงเหรอจ๊ะ\"



    \"ใช่สิจ๊ะ\"



    \"คือ..มันอยู่บนฝั่งจ๊ะ..น้องจะพาพี่ไปเอง...แต่..พี่ช่วยอุ้มชั้นไปได้มั้ยจ๊ะ\"มันกลืนน้ำลายเฮือก..รีบตรงเข้าไปอุ้มร่างในเงามืด..อย่างหื่นกระหาย



    \"จับดี ๆ นะจ๊ะ.\"กลิ่นกายของสาวน้อยแล่นเข้ามากระทบจมูก..จนมันแทบบรรยายไปออก



    \"พี่จ๊ะ..หนักมั้ย\"เสียงหวานหยดกระซิบเบา ๆ ที่ซอกหู



    \"ไม่..ไม่หนักจ๊ะ..น้องตัวเบาออกแถมตัวยังหอมจนพี่..แถบอดใจไม่ไหว\"



    \"แหมพี่ก็....\"



    \"จ๊ะ..\"พลันกลิ่นหอมนั่นกลับกายเป็นกลิ่นเหม็นแถบอาเจียน



    \"ปลาที่ไหนมันเน่าว่ะ  แม๋ง\"มันเผลอสบถออกมา



    \"ฮิ ๆ พี่จ๋า..อย่าไปสนใจเลยจ๊ะ...ชั้นรู้นะว่าพี่ต้องการชั้น..\"มันแทบลืมเลือนกลิ่นเหม็นในตอนแรกไปเสียสนิท..เพราะคำเชิญชวนของหล่อน



    \"น้องนี่..รู้ใจพี่จริง ๆ \"มันค่อย ๆ วางร่างหญิงสาวที่ยังคงประคองโอบรอบคอมันเอาไว้..ลงบนพื้นทราย...แลเข้าซุกไซ้ซอกคอขาวโพลน..ไล้ไปมาอย่างเมามัน.....หล่อนก็แอบกัดใบหูของมันด้วยความเสียวซ่าน...เสียงหัวเราะต่อกระซิกที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหายดังไปทั่วบริเวณ

    ...ไอ้น้อยรู้สึกว่า...กลิ่นเหม็นเมื่อครู่..มันค่อย ๆ ทวีเพิ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว..แต่มันก็ไม่อยากไปนึกสนใจ..เพราะร่างขาวโพลนที่อยู่ตรงหน้า..ช่างเรียกร้องให้มันถาโถมไปอย่างสุดตัว...

    .

    ......ทางด้านเจ้าสองคนที่นั่งก๊กเหล้าอยู่ในกระท่อม..ได้ยินเสียงหัวเราะร่วนของหญิงสาวจึงค่อย ๆ..สาวเท้าออกมาที่ชายหาด..กลับเห็นเพื่อนมันกำลังสนุกอย่างเมามันบนชายหาด....จึงนึกครึ้มใจ..ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนวาน....แล่นเข้ามาในห้วงคำนึง



    \"เฮ้ยไอ้น้อย...ให้ข้าเล่นมั่งสิว่ะ\" ..มันตรงเข้าพลักร่างไอ้น้อยออก..แล้วเข้าสวมแทน...ไอ้สมยืนดูต้นทางอยู่ห่าง ๆ แต่มันก็แทบจะทนเก็บอารมณ์ไว้แทบไม่อยู่



    \"แหม..พี่จ๋าเบา ๆ ก็ได้จ๊ะ...จะเข้ามาที่เดียวก็ได้นะ..น้องรับได้จ๊ะ\"หญิงสาวเอ่ยหัวเราะร่วม...ทั้ง 2 มองหน้ากัน..แล้วรีบปลดกางเกงออก..ตรงเข้าจัดการสาวน้อยที่นอนให้ท่าอยู่ตรงหน้าทันที...



    .....ตอนที่ทั้ง 2 กำลังเสร็จสมอารมณ์หมาย..กลิ่นเหม็นเน่ากลับทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นจนพวกมันทนไม่ได้



    \"กลิ่นเหม็นเน่าที่ไหนว่ะ..เล่นเอาหมดอารมณ์เลยตู\"ไอ้ชดเอ่ยพลางยกตัวออกจากร่างของหญิงสาว....แต่หล่อนกลับโอบรอบคอมันเอาไว้ไม่ให้ไปไหน



    \"กลิ่นน้องเองจ๊ะพี่จ๋า\"หญิงสาวรั้งคอมันเข้ามาหา..แต่มันอยากจะรู้ว่าทำไมกลิ่นถึงเหม็นนัก..จึงขืน..กลับทำให้..ไอ้น้อย..



    หงายหลังปากคอสั่น..พลางชี้นิ้วไปมา



    \"เป็นอะไรไปว่ธไอ้น้อย...อ้าวไอ้สมอีกตัว\"



    \"แข...แข..แขน  แขน!\"ไอ้น้อยเอ่ยปากคอสั่นรีบนุ่งกางเกงวิ่งป่าราบไปพร้อมกับไอ้สม



    \"อะไรของมันว๋ะ..ไอ้น้อย ไอ้สม\"ไอ้ชดเกาหัว



    \"เค้าคงกลัวน้องมั้งจีพี่จ๋า\"เสียงหญิงสาวเมื่อครู่..ดังกระทบที่ซอกหู..มันรีบหันหลับไปทันที...พอดีกลับที่แสงจันทร์ทอประกาย กระทบต้องไปทั่วบริเวณ.มันจึงได้เห็นภาพของหญิงสาว..ยืนแสยะยิ้ม..โดยที่ร่างค่อย ๆ ลอยขึ้นเนื้อพื้น...ดวงตาวาวคู่นั้นช่างน่าขนลุกนัก..แต่ที่น่าสยองมากกว่าคือ..แขนของหล่อนไม่มี..เพราะว่ามันมาอยู่ที่คอของมันนั่นเอง



    \" เฮ้ย ! มึง\"



    \"กลัวอะไรกันจ๊ะเมื่อกี้พี่ยังเล่นกับหนูอยู่เลย..อุ๋ยเอาแขนหนูมาสิจ๊ะ\"..หญิงสาวค่อย ๆ ย่างสามขุมเข้ามาทีละก้าว



    \"เฮ้ย..รอกูด้วย\"มันรีบหันหลัง..แต่ไม่ทันเสียแล้ว..เมื่อลำแขนคู่นั้น..ออกแรงบีบจนมันหายใจไม่ออก...และภาพสุดท้ายที่มันได้เห็นคือ..รอยแสยะยิ้มของหญิงสาว....กร๊อบ ! เสียงของกระดูกคอบิดกลับไร้รูป...



    ..\"อย่านึกนะว่าจะหนีกูพ้น..ไอ้พวกเลวชาติ...\"



                ***************



    หลังจากไอ้สม..ไอ้น้อย วิ่งหนีกลับไปตั้งหลักได้ระยะหนึ่ง..พวกมันจึงนังพักหายใจในดงสน



    \"เฮ้ย ! นั่นมันอีพิมพ์..อีพิมพ์..มันแค้นพวกเรา\"ไอ้สมเอ่ยพลางหันรีหันขวางไปรอบ ๆ กาย...



    \"หยุดพูดไปเลยไอ้สม..กูรู้แล้ว..\"ตอนที่มันกำลังพักเหนื่อยนั่น..ลมเย็น ๆ หอบหนึ่งกลับพัดพากลิ่นเหม็นเน่าเข้ามากระทบจมูก..ทั้ง 2มองหน้ากัน..หันหลังจะวิ่งหนี.....แต่...เมื่อมาพบกับร่าง ๆ หนึ่งยืนดักทางมันอยู่..ขาของพวกมันก็แทบเป็นตะคริวไปหมด



    \"จะไปไหนกันจ๊ะพี่ ๆ ได้หนูแล้วคิดจะทิ้งเหรอจ๊ะ\"เสียงหวานหยดย้อยนั่นค่อย ๆ เคลื่อนย้ายร่างมากับสายลมราวกับภูตมัจจุราช



    \"จะกลัวอะไรกันจ๊ะ..เดี๋ยวพี่ ๆ ก็จะได้ไปอยู่กับเพื่อนพี่แล้ว..\"รอยยิ้มแสยะเหี้ยม..ปรากฎอยู่ตรงหน้าก่อนที่จะ.....



    .........กร๊อบ! เสียงของคอที่ถูกบิดหักในคราเดียว..ดังก้องประสานกับเสียงคลื่นที่ค่อย ๆ สงบลงทันใด



                       ***************

                  เช้าวันรุ่งขึ้น

    ...ขี้เมาคนหนึ่ง..เดินโซซัดโซเซ  มาตามชายหาด..ในเช้ามืดหลังจากที่ซัดยาดองจนเต็มคราบ....

           \"แม๊งเอ๋ย!  ใครมันมานอนอาบแดดแต่เช้าว่ะ\"...มันปาดน้ำตาจากการที่เศษทรายปลิวพุ่งเข้ามา.จนทำให้น้ำตาของมันไหล

    ..มันค่อย ๆ เดินเข้าไปหา..ใช้เท้าเตะไปมา..เผื่อว่าร่าง ๆ นั้นจะลุกขึ้นมา..แต่กลับไม่มีสัญญาญใด.จนมันต้องใช้มือพลิกร่างให้หงายขึ้น....ภาพที่เห็นแทบทำให้มันซ่างเมาในทันที

    \"เฮ้ย! คนตาย..คนตายโว้ย..คนตาย\"แล้วข่าวการตายอย่างมีปริศนาของทั้ง 3 ก็ดังลั่นไปทั่วทั้งหมู่บ้าน..แลไปถึงตัวจังหวัดด้วย....แต่ไม่นานข่าวลือกลับเงียบหายไปเหลือเพียงคำลำลือของเสียงร่ำไห้ในยามคำคืนของพระจันทร์เต็มดวงของทุกปี

    ****************

































    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×