กุญแจแห่งเวลา กับเบญจามหาเวท

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดตำนาน

นานมาแล้วที่เหล่าผู้วิเศษได้ปลีกตัวออกจากโลกภายนอกโดยมาสร้างดินแดนแห่งเขตเวชมนต์ที่ขนานนามว่า “โคไซไม” มีทั้ง แม่มด สัตว์วิเศษ ฯลฯ แม้กระทั่งนางฟ้าตกสวรรค์เพราะแอบไปกิ๊กกับเทวดาหนุ่มๆ หรือไม่ก็หนีมาอยู่ด้วยกัน เพราะเป็นที่ๆสวรรค์ไม่สามารถสอดส่าย ตาสวรรค์ได้ทั่วถึง แน่นอนยังมีผู้วิเศษอีกกลุ่มหนึ่งนำโดย แร็กซารอน ซึ่งมีความโง่เง่า ที่มีความคิดเดิมๆ ที่จะยึดครองโลก และคราวนี้ก็เกือบทำสำเร็จ เพราะใช้จุดอ่อนของโคไซไม ที่ตาสวรรค์ส่องได้ไม่ทั่วถึง และประกอบกับความประมาท ที่ไม่คิดว่าดินแดนที่แสนสงบจะมีภัยร้ายแรง  แร็กซารอน จึงปลุกเหล่าปีศาจจากขุมนรก มายึดครองโคไซไม  ตลอดเวลานั้นมีแต่เสียงกรีดร้อง พื้นดินเต็มไปด้วยเลือด แล้วเรื่องทั้งหมดกลับถูกนำมาเล่าเป็นนิทานก่อนนอน โดยผู้ใหญ่จะเล่าให้เด็กๆฟังถึงยุคมืดของโคไซไมที่มักจะเริ่มด้วยครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เด็กๆมักจะร้องไห้เมื่อเล่าถึงความโหดร้ายของสงคราม แต่ตอนจบก็จะมีเจ้าหญิงผู้งดงาม เจ้าชายขี่ม้าขาวหรืออะไรก็ตามที่พอจะนึกออก มาช่วยโคไซไมให้รอดพ้นจากภัยร้าย และเรื่องก็จะจบลงด้วยดีอย่างที่ทุกคนอยากให้จบ และผู้ที่ร่วมสู้รบจบหมดพลังและเวชมนต์ ก็กลายมาเป็นบรรพบุรุษของมนุษย์ไร้เวชในปัจจุบัน เป็นอย่างนี้เรื่อยมาจนไม่มีใครรู้ตอนจบจริงๆ ของสงครามครั้งนั้น หรือเพราะมันอาจจะยังไม่จบ

เปิดตำนาน

สภาพดูไม่ได้เลยนะ เนต้า ชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาผมสีเงินแบบคนเมืองหิมะยิ้มเย้ยแม่น้องสาวตัวดีที่เดินเป๋มาโดยมีไม้ยันพยุงตัว คราวนี้คงเจอหนักละซิ จะได้เข็ดไม่ไปต่อยกับพวกนักเลงแถวลานาโคเอ็ล (ลานกาเหว่า) อีก ไปกันกี่คนล่ะ สามมีน้อง แซน และก็โอมาน้องสาวตอบห้วนๆผ่านปากที่บวม และตาที่ปูด จนแทบจะปิดมิดจนเห็นแต่ตาสีชาเพียงข้างเดียว แต่ก็ไม่ได้ปิดบังความงามของเธอผิวสีน้ำผึงมีร่องรอยการคลุกฝุ่นผมสีดำเต็มไปด้วยเศษใบหญ้าและขนนกกาเหว่า ทางโน้นกี่คน ห้าสิบ พอถูไถตอนพี่อายุเท่าเธอพี่ลุยเดี่ยว ไม่มีคนคบละซิบอม เนต้าเริ่มอารมณ์บูด ฉันไม่ได้ใช้เวชมนต์พี่คงใช้ละซิ บอมเถียงไม่ออกเลยก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อ  ตายแล้ว.....คุณหนูเนต้า..... แม่นมผมสีทองวิ่งกระหืดกระหอบถือยามาราวกับเป็นกิจวัตทั้งที่ยังไม่เห็นสภาพ ยังค่ะ..โซเฟียแช่งกันทุกวันเลย เจ้าค่ะเดี๋ยวทายาให้ ตั้งแต่แปดขวบพอต่อยเป็นก็เจ็บตัวไม่เว้นวัน ครั้งแรกก็มาทั้งน้ำตาทำให้ดอกไม้ทังสวนแห้งเหยี่ยวเพราะเธอมีเชื้อสายของสโนว์แลนด์จากท่านหญิงเนอาน่าน้ำตาทำให้น้ำของเธอเป็นคำสาป

พอโดนพี่ชายดูถูกวันต่อบาทแผลก็น้อยลงทุกวัน จนวันนี้อายุสิบหกแล้วนี่เป็นครั้งที่เจ็บมากที่สุดในรอบแปดปี  หายทันมื้อค่ำไหมค่ะ แน่นอนค่ะหกโมงเย็น เนต้ารีบมานั่งให้สมกับเป็นลูกอัสวินที่มีเชื้อสายเลือดสีน้ำเงินไม่ได้เป็นราชาเพราะเป็นลูกคนเล็กในราชวงค์รีจัสเซี่ยม เธอแต่งกายด้วยชุดกระโปรงสีฟ้าแขนยาว ไม่ ต้องไม่ใช่ลูกเรา ……เสียง ท่านหญิงเนอาน่าผู้เป็นแม่ดังขึ้นหลังประตู  สัญญาณมาแล้วนะ แม่ทับแห่งรีจัสเซี่ยน ท่านเบลโด้ผู้เป็นพ่อค้านเสียงดัง  แต่มันอันตรายนะเจ้าคะ แต่มันเป็นหน้าที่สืบทอดมาจากตราชาชวงค์ของเรานะคงต้องให้ลูกไปเพื่อโคไชไม มันเป็นหน้าที่อันทรงเกียรติ การเถียงข้างนอกยังไม่จบการเถียงข้างในก็เริ่มขั้น ทั้งสองพอจะเรียบเรียงเรื่องได้ มันต้องเป็นอะไรที่อันตรายน่าตื่นเต้นฉันต้องได้ไปเนต้าพูดอย่างตื่นเต้น ไม่หรอกฉันเป็นพี่และฉันเก่งกว่า ที่สำคัญเธอน้องเป็นผู้หญิง ได้ไงตอนนี้สิทธิสตรตีเท่าเทียมกับบุรุษแล้ว เนต้าพูดไปอย่างนั้นเพราะถ้าเรื่องวัยวุฒิเธอคงสู้ไม่ได้ เสียงข้างนอกเริ่มมีใจความสำคัญทำให้ข้างในหยุดกะทันหัน ถ้าอย่างนั้นคงต้องยอมรับ  คงต้องเป็น......... เนต้าเตรียมยอมรับสภาพ คงต้องยอมรับสภาพความแพ้ที่ไม่เคยมีในทุกกรนีให้กับบอม เนต้าไม่เคยแพ้ในเรื่องเวชมนต์ หรือการต่อสู้  หรือบอมอาจออมมือให้เบต้าเริ่มคิดไปต่างๆนาๆ ให้ “เนต้า”ไป ....  ไม่ยุติธรรม บอมตะโกน ทำให้ ท่านหญิงเนอาน่าผู้แสนงามมีเส้นผมสีขาวตามแบบคนสโนว์แลนด์และ แม่ทัพเบลโด้ผู้สูงสง่ามีเส้นผมสีฟางและตาสีชารีบเปิดประตูเข้ามา ..ลูกมาตั้งแต่เมื่อไร่  นานพอจะได้ยินทุกอย่างเสียงครับบอมตอบแบบห้วนๆและผิดหวัง แต่ไม่ตังคำถามหรือโวยวายแสดงความเป็นผู้ไหญ่ทั้งที่วัยเพียงสิบแปด ท่านแม่ให้หนูไปจริงหรือค่ะ เสียงเนต้าแปลกใจปนดีใจทั้งที่ไม่รู้ว่จะต้องไปเจออะไร พรุ่งนี้หกโมงเช้า ท่านแม่แต่ลูกตื่นเกือบเก้าโมงทุกวัน หรือจะให้บอมไปแทน บอมมีสีหน้าดีใจขึ้นมา    แว๊บหนึ่งพอรู้ตัวว่าเป็นแค่ส่วนหนึ่งของข้อต่อรองก็ไม่โวยวายยอมรับความพ่ายแพ้แล้วขึ้นไปนอน ต้องเตรียมชุดไหมเจ้าคะ ชุดลูกที่แม่พยายามยัดเยียดกระโปรงให้ลูกมันไม่มีประโยชน์และลำบากในกระเดินทางบุกป่าฝ่าดง ให้หนูไปทำอะไร สิ่งที่ลูกต้องรู้คือนี่เป็นแหวนของบรรพรุษตกทอดกันมาหลายต่อหลายรุ่นหากแหวนเรืองแสงในวันใดแปลว่าเกิดเรื่องอะไรไม่ดีแน่ ต้องมอบหน้าที่ให้ผู้มีเชื้อสายและอายุสิบห้าในปีนั้นๆ ตอนนี้ก็มีแต่ลูกและเจ้าหญิง เอนี่ที่เจ็บออดๆแอดๆ ต้องไปรายงานตัวที่นครกลางเพื่อ ผู้ที่มีแหวนนี้คือ “อัศวินผู้พิทักษ์”’งั้น.....อีกคำถามเดียวพอ เนอาน่ารีบตัดบท ไปทำอะไรหรือเจ้าคะ แม่ไม่รู้หรอก ไปนอนไป แต่ท่านแม่ยังไม่ตอบคำถามนั้นไม่นับนะเจ้าคะ เจ้าเล่ห์จริงว่ามาซิ แหวนวงนั้นอยู่ไหนเจ้าคะ  นี่ไงอันที่จริงแม่ว่าจะให้ลูกพรุ่งนี้ เนอาน่าถอดแหวนแหวนออกมาจากนิ้วนางแล้วยื่นให้ เยต้ารับมาสวมที่นิ้วนางข้างขวา เลื้อผ้าน่ะ เอาของลูกที่แอบใส่ไปตีกับเด็กพวกนั้นน่ะเหละ เนต้าตาโตด้วยความแปลกใจ นึกว่าแม่ไม่รู้หรอลูกแม่เก่งจะตายงั้นแม่ไม่ยอมให้ลูกไปหรอก ทำตัวดีๆนะลูก อยู่กับคนอื่นต้องไม่เอาแต่ใจจะได้ทำงานร่วมกับคนอื่นได้อัศวินผู้พิทักษ์ของแม่

ตื่นเจ้าค่ะคุณเนต้า โซเฟียปลุก ยังไม่เช้าเลย วันนี้จะต้องไปนครกลางนะเจ้าคะ ไม่ไปจะนอน

 นครกลางสติเริ่มกลับคืนมา เนต้าจึงพุ่งพรวด ออกไปอาบน้ำ ชุดอะไรนี่..    ท่านหญิงนำมาให้เจ้าค่ะ เบต้าเอานิ้วเขี่ยชุดราตรีเริ่ดหรูสีอย่างรังเกียดไหนท่านแม่บอกต้องบุกป่าฝ่าดงไงเอาสุ่มมาใส่จะวิ่งหนีอะไรทัน เอาไว้ก่อนเถอะเพคะวันนี้แค่ไปรวมตัว กับคนอื่น มีกี่คนล่ะคะ เห็นว่าห้าเพคะตามตำราอัศวินผู้พิทักษ์ เก่าแก่ แล้วเนต้าใส่ชุดนี้ แล้วจะเดินทางอย่างไรล่ะคะ รถม้าบินเพคะ จริงหรือคะ เจ้าค่ะทางราชสำนักส่งมาขอบคุณที่เป็นตัวแทนเจ้าหญิงเอนี่ น่าเสียดายนะถ้าไม่ติดภารกิจนี้เนต้าว่าจะขอท่านแม่ไปเรียนโรงเรียนกลางที่วาคาเนน็อตต้า ไปทำไม่เพคะเป็นโรงเรียนประจำไกลก็ไกล แต่เนต้าอยากมีเพื่อนนี่ พี่บอมยังได้เรียนที่นั่นเลย  เนต้าบนเสร็จในเวลาที่สวมชุดเสร็จผมสีดำที่ยาวเป็นพิเศษจนถึงสะโพกถูกปล่อยยาวสยาย