คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จี้เป็นเหตุ1
ตอนที่2 จี้เป็นเหตุ1
ฟิคเรื่องนี้ [Si+Han] ณ เจ้าคะ -[++++++]- 
----------------------------------------------------------------------------------------------
ฮันเกิงเดินหาคณะที่เรียนอยู่ กว่าจะเจอก็เล่นเอาเหงื่อตก ร่างบางปาดเหงื่อที่ลู่ลงมาตามเส้นผม
“นี่นายคนนั้นน่ะ” ฮันเกิงหันไปตามเสียงเรียกและชี้ที่ตัวเอง
“ใช่ นายนั่นแหละเรียนคณะอะไร”
“ผมเรียนคณะมนุษยศาสตร์ครับ” ฮันเกิงตอบ
“เข้ามาสิ นี่แหละคณะนายยืนบื้ออยู่ได้” รุ่นพี่หน้าสวยบอก
“นี่...นี่หรอครับ” ฮันเกิงแหงนมองป้ายคณะก่อนจะเดินเข้าไป สายตานับร้อยคู่มองมาที่เค้าทำให้เค้าประหม่าจนไปนั่งไม่ถูก
“นายมานั่งนี่ก็ได้” ฮันเกิงเดินเข้าไปนั่งตามเสียงเรียก
“ฉันซองมิน ยินดีที่รู้จัก” ซองมินพูดแล้วก็เอาพายฟักทองเข้าปาก
“ผมเรียวอุคครับ” เรียวอุคหันมาก้มหัวให้ฮันเกิงก่อนจะกลับไปมองด้านหน้าต่อ
“ผมฮันเกิงครับ” ฮันเกิงพูดและยิ้มอย่างเป็นมิตร
“นายเป็นคนจีนหรอ” ซองมินถามทั้งๆที่เคี้ยวขนมอยู่เต็มปาก
“อ่อๆใช่ครับผมเป็นคนจีน” ฮันเกิงตอบและอมยิ้มกับภาพที่ซองมินเคี้ยวขนม
“แล้วฮันเกิงมาเรียนที่นี่ได้ไงครับ” เรียวอุคถามต่อ
“คือผมสอบชิงทุนแล้วมันดันได้น่ะครับ”
“นี่นาย3คนจะพูดแข่งกับฉันหรือไง”รุ่นพี่เดินมาถาม
“พี่ทึกกี้ อย่าโหดสิเดี๋ยวผมฟ้องพี่คังอินนะ” ซองมินสวนกลับ
“นายก็คุยเบาๆสิ นี่อีก5 นาทีก็ปล่อยแล้ว” อีทึกบ่นและเอามือเขกหัวเจ้ากระต่ายดื้อเบาๆ
“โอ๊ย!!พี่ทึกกี้ ซองมินเจ็บนะ เบาก็ได้” ซองมินลูบหัวปอยๆ
----5 นาทีผ่านไป - --
นักศึกษาใหม่ของคณะมนุษยศาสตร์เริ่มทยอยออกมาแล้ว เหลือแต่เคะหน้าสวยทั้ง 3 นายนี่แหละ
“ฮันนายไปกินข้าวเย็นกับพวกเราไหม” ซองมินถาม
“ไปๆ ก็ได้ครับ” ฮันเกิงตอบ
“ฮันนายเลิกพูด ครับๆ เหมือนเรียวอุคได้ไหม ฟังแล้วมันจะอ้วกอ่ะ” ซองมินพูดและทำท่าจะอ้วก
“แล้วมาว่าอะไรฉันล่ะซองมิน” เรียวอุคเฮ้ว
“เออๆฉันผิด ลีซองมินผิด ไปกันเถอะ” ซองมินพูดพร้อมเดินไปจับมือเพื่อเก่าและเพื่อนใหม่ทั้ง2ไปยังร้านอาหารหน้ามหาลัยทันที
-----ร้านอาหาร---
“ทำไมคนเยอะจังฉันหิวจะตายอยู่แล้วนะ” ซองมินพูดและงอแงเหมือนเด็กอนุบาลที่อยากนอนกลางวัน - -*
“นายจะบ่นทำไมล่ะซองมินขนาดฮันยังไม่บ่นเลย” เรียวอุคพูดและหันมามองฮันเกิงที่ยืนยิ้มอยู่
“ฮันนายเลิกยิ้มได้และ อารมณ์ดีเกินไปแล้วนะ” ซองมินบ่น (อารมณ์ดีก็ผิดนะ : ไรเตอร์ --*)
บทสนทนาจบลงทันทีเมื่อพนักงานหน้าเกาลัด - -* มาเชิญทั้ง 3 ไปนั่งแต่เรื่องบังเอิญมันเกิดขึ้นจนได้ เมื่อฮันเกิงหันมามองหน้าซีวอนที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ แล้วเป็นจังหวะที่ซีวอนหันมามอง
“ฮันนายกินอาหารเกาหลีได้ไหม” เสียงถามของซองมินดังจนทำให้ แทมินและมินโฮหันมามอง
“นั่นมันคนที่ทำให้เราผิดใจกันหนิ” แทมินบุ้ยปากไปทางฮันเกิงที่ก้มหน้าก้มตาอยู่
“ไม่ใช่นะแทมิน มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดพี่อธิบายให้ฟังแล้วหนิ” มินโฮพูดเสียงแข็ง
“แล้วทำไมพี่ต้องมาดุแทมินล่ะ” แทมินพูดและทำหน้างอ
ฮันเกิงที่เห็นบรรยากาศของฝ่ายตรงข้ามเริ่มอึมครึมจึงขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
“ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำนะ” ฮันเกิงลุกและรีบเดินไปทันที
“แทมินขอตัวไปห้องน้ำนะฮะพี่ซีวอน” พูดจบแทมินก็เดินไปเลย
----ห้องน้ำ---
ฮันเกิงที่ทำธุระเสร็จกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำพอดี แต่ต้องมาเจอกับแทมิน แทมินมองฮันเกิงก่อนจะมาหยุดที่จี้สร้อยบนคอฮันเกิงแล้วก้มดูจี้ของตัวเองที่มินโฮซื้อให้ “เหมือนกัน”
แทมินน้ำตาคลอก่อนจะวิ่งออกไป มินโฮเห็นแทมินวิ่งออกจากร้านไปก็วิ่งตามไป ผิดกับซีวอนที่ตรงเข้าไปในห้องน้ำเจอฮันเกิงที่ยืนเอ๋ออยู่
“นายทำอะไรแทมิน”ซีวอนกระชากแขนของฮันเกิงอย่างแรง
“คุณปล่อยผม ผมไม่รู้” ฮันเกิงพยายามแกะมือออก
“แล้วทำไมแทมินถึงร้องไห้ ทำไม!!!” ซีวอนบีบข้อมือเล็กแรงกว่าเดิมด้วยโทสะที่เพิ่มขึ้น
“โอ๊ย! ผมไม่รู้ปล่อยผมเจ็บ ฮึก ก ก” ฮันเกิงน้ำตาคลอเพราะเจ็บข้อมือมาก
“อย่ามาสำออย” ซีวอนพูดก่อนสะบัดข้อมือฮันเกิงทิ้งอย่างขยะแขยง
“พรุ่งนี้นายเจอดีแน่ เตรียมตัวไว้เลย” ซีวอนพูดก่อนจะเดินออกมาและเดินฉุนเฉียวออกไปจากร้าน
ฮันเกิงมองตามร่างสูงที่เดินออกไปอย่างไม่เข้าใจ “เค้าทำอะไรผิด”ร่างบางคิดก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะ
“นายหายไปไหนมา นานเป็นชาติ” ซองมินบ่น
“คือ..คือฉันขอตัวกลับก่อนนะ” ฮันเกิงพูดแล้วรีบเดินออกไปจากร้านทันที
“เฮ้ย!!! ฮันนายไมกินหรอ”ซองมินตะโกนไล่หลัง
“เป็นไรของเค้านะ” เรียวอุคพูดขึ้นมา
“ช่างเหอะ กินดีกว่า” ซองมินพูดและก้มหน้ากินต่ออย่างเอร็ดอร่อย
ซีวอนรับโทรศัพท์ก่อนจะขับรถหรูออกจากร้าน เมื่อมินโฮบอกว่า
“กลับไปเลยพี่ ผมของ้อเจ้าเห็ดก่อน” มินโฮพูด
“เออๆแค่นี้นะ” ซีวอนพูดก่อนจะเขวี้ยงโทรศัพท์อย่างอารมณ์เสีย
“พรุ่งนี้นายเจอดีแน่ ฮันเกิง” ร่างสูงกัดกรามแน่นด้วยความโกรธก่อนกระชากรถหรูไปอย่างรวดเร็ว
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อยากเล่า!!!
ไรเตอร์เพิ่งแต่งเรื่องแรก แบบมันก็จิ้นยากอยู่นะกว่าจะเอาตัวละครมาHello!!กัน นอนฝันเป็นฟิคกันแล้ว อ่ะ - -*
รีดเดอร์คิดว่าตาช้อยเชว จะทำยังไงกับฮันเกิง
ก.ตบ ตี เตะ ต่อย
ข.กระโดดกัดคิ้ว - -*
ค.XXX NC ดีไหม๊
ง.ไม่รู้ดิ ไม่ได้เป็นคุณชายชเว
จ.ข้าวเที่ยงอร่อยดี - -*
เข้าชมกรุณาเถอะค่ะ เม้นสักนิดชีวิตลั้นลา !!! เฮฮาปาจิงโกะ ^^ ช่วยติดตามด้วยนะคะ
ขอบคุณมากมายก่ายกองเป็นยองไย (ก้มหน้าแทบติดดิน) ก่อนเลย เย้
ป.ล. คิดว่าตอนหน้ามีNC ดีไหม มีได้รึยัง - -?? สมควรมีได้ยัง งงงง ><
แล้วกลับมาอ่านอีกนะคะ^/\^!
ความคิดเห็น