คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Some day ♥ 8
คชากับพี่เต๋าไม่ได้ติดต่อกันมา 3 เดือนแล้ว เวลามันผ่านไปรวดเร็วจังเลยน๊า ตอนนี้โรงเรียนผมก็เปิดแล้ว แม้ผมยังแอบร้องไห้อยู่แต่ผมก็เข้มแข็งขึ้น ถึงจะเข้มแข็งขึ้นนิดหน่อยก็ยังดี
“คชาวันนี้กลับยังไง” เฟรมถามผม เฟรมคือเพื่อนสนิทผมเอง
“ไม่รู้ดิ่ ยังไม่ได้โทรบอกที่บ้านเลย”
“งั้นเดี๋ยวเฟรมไปส่ง วันนี้ขี่มอเตอร์ไซด์มาจะพาไปแว๊นๆ” เฟรมพูดยิ้มๆ พร้อมทำท่าบิดประกอบ
“โอเคๆ คชาสุดหล่อคนนี้จะยอมเป็นสก๊อยสักวัน ฮ่าๆ” แล้วผมกับเฟรมก็หัวเราะลั่นห้องเลย
หลังจากเรียนวิชาสุดท้ายเสร็จผมกับเฟรมก็เก็บกระเป๋าเพื่อจะกลับบ้านกัน เฟรมพาผมแวะซื้อไอติมก่อนจะทะยานเจ้ารถสุดรักสุดห่วงมายังบ้านผม
“ขอบใจนะ” ผมยิ้ม
“อื้อไม่เป็นไร เจอกันวันจันทร์” ผมพยักหน้าก่อนจะโบกมือบ๊ายบายจนเฟรมหายลับไป
“ม๊าสวัสดีฮะ” ผมไหว้แม่ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่
“ครับผม แล้วกลับยังไงเนี่ย”
“อ่อ เฟรมมาส่งฮะ”ผมตอบก่อนจะเดินเข้าไปกอดแม่
“วันนี้เราต้องไปงานวันเกิดป้าเต่า เรายังจำได้ไหมเนี่ย” แม่ท้วงขึ้น
“เห้ ... จริงๆด้วย ชาลืมสนิทเลย ตายๆ ยังไม่ได้ซื้อของขวัญเลย” ผมเอามือขยี้หัว
“พอแล้วลูก ไม่ต้องขยี้ อไรจะคันขนาดนั้น เดี๋ยวตอนจะไปบ้านป้าเต่าก็แวะไปซื้อดีไหม” ผมพยัก
“งั้นไปอาบน้ำแต่งตัวไป”
“คร้าบบบบ จุ๊บ” ผมหอมแก้มแม่แล้ววิ่งขึ้นบันไดไป
ระหว่างที่ผมกำลังแต่งตัว จิตใจก็นึกไปถึงผู้ชายตัวขาวๆที่ผมแอบรัก เฮ้อ!!! เค้าคงมีความสุขกับพี่เค้กไปแล้ว ก็ดีแล้วแหละ เค้ามีความสุขก็ดีแล้วถึงแม้จะบอกตัวเองแบบนี้บ่อยครั้งแต่ทำไมต้องร้องไห้ก็ไม่รู้ ผมเอามือปาดน้ำตาลวกๆก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อจะไปงานวันเกิดป้าเต่าที่บ้าน
เมื่อซื้อของขวัญให้ป้าเต่าได้แล้ว ผมกับม๊าก็ดิ่งตรงมาที่บ้าน ‘เพียงพอ’ ทันที งานวันนี้ไม่ได้มีคนอะไรมากมายอย่างที่คิด คงมีแต่เพื่อนที่สนืทๆจริงล่ะมั้ง
“เอ้าแล้วหรอจ๊ะ หนูคชา เธอด้วยฉันคิดถึงมากเลยไม่เจอกันตั้งนาน” ป้าเต่าเดินเข้ามากอดผมก่อนจะทักแม่ผมตามภาษาเพื่อนสนิท
“จ้าๆขอโทษนะช่วงนี้ฉันไม่ค่อยว่าง คชาก็เปิดเทอมแล้วด้วย” ป้าเต่าหันมามองหน้าผม
“คชาหนูสบายดีไหมลูก หืมบอกป้าสิ” ป้าเต่าลูบหัวผมอย่างเอ็นดู
“ฮะ คชาสบายดี” ผมยิ้ม ยิ้มที่ผมยอมรับเลยว่ามันเจื่อนกว่าครั้งไหนๆที่ยิ้มให้ป้าเต่า เหมือนป้าเต่าก็จะรู้อาการของผม
“อย่าคิดมากนะ คชาหายไป 3เดือนป้าไปเยี่ยมก็ไปโรงเรียนตลอด ป้ากลัวว่าหนูจะคิดมาก”
“คชาไม่เป็นไรฮะ คชาทนไหว คชาผิดเองที่ไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตพี่เต๋า คชาผิดเอง ฮึกๆ” ผมอ่อนแอจริงๆ ผมไม่อยากร้องไห้แต่ผมมักจะร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึงพี่เต๋า
“มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอกนะลูก ป้าเต่ารู้นะครับ ว่าคนดีของป้าไม่ทำแบบนั้นแน่ป้าเห็นหนูมากี่ปี ป้ารู้ว่าคชารู้อะไรควรไม่ควรแต่ป้าไม่
มีหลักฐานเพื่อจะแก้ต่างแทน ป้าขอโทษนะลูก” ผมส่ายหน้า
“ฮึกๆ ผมขอบคุณป้าเต่านะที่ยัง ฮึก รักคชา”
“ป้ารู้ว่าที่ลูกชายตัวดีของป้าพูดวันนั้น พูดด้วยอารมณ์ อาจจะเห็นแก่ตัวไปสักนิดถ้าจะขอให้คชาอย่าโกรธเจ้าเต๋ามันแต่ป้าก็อยากจะขอได้ไหม” ผมพยักหน้า
“ผมไม่โกรธพี่เต๋า ผมฮึก ฮึก กลัวพี่เต๋าเกลียด เกลียดเด็กดื้อคนนี้”
“โอ๋ๆ ไม่หรอก ไม่มีใครโกรธ เกลียดหนูลงหรอกนะเชื่อป้าสิ ว่าแต่เอาอะไรมาให้ป้าน๊า” ป้าเต่าพูดยิ้ม ผมเช็ดน้ำตาลวกๆก่อนจะยื่น
กล่องของขวัญสีเขียวอ่อนขนาดพอดีให้ป้าเต่า
“สุขสันต์วันเกิดนะฮะ มีความสุขมากๆนะฮะ”
“จ้าขอบใจมาก ขอบใจมากนะเธอ” ป้าเต่าหันไปพูดกับแม่
“เฮ้ นั้นคชาหรือเปล่า” เสียงคุ้นดังออกมา
“เฟรม!!มาทำไรที่นี่”
“อ่อตามพ่อมา นี่ว่าไม่มีเพื่อนจะกลับก่อนแล้ว แต่เห็นคชาพอดี”
“อืม เราก็ไม่มีเพื่อน”
“อ่าว สวัสดีครับคุณแม่ สวัสดีครับคุณป้า” เฟรมยกมือไหว้แม่แล้วก็ป้าเต่าก่อนจะจูงมือผมไปหาอะไรอร่อยๆกิน
“เฮ้ยเต๋านั่นมันน้องคชาหรือเปล่า” เสียงของไอ้ต้นทำให้ผมไปมอง ใบหน้านั้นสดใสแต่ผมกลับคิดว่าสดใสแค่ภายนอกเพราะผมรู้จักคชาดี “เอ๊ะ รู้จักคชาดีงั้นหรอ?แล้วเรื่องวันนั้น?” ผมคิดในใจ
“เอ้านั่นไอ้เฟรมน้องมึงนี่หว่าไอ้อ้น” อ้นหันไปมอง
“เออ ไอ้เฟรมมันชอบคชา มันบอกกูมันบอกว่ามันจะจีบคชากูก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“มึงว่าไงนะไอ้อ้น ไอ้เฟรมจะจีบไอ้เห็ดงั้นหรอ” ผมหันไปถามอีกครั้งว่าตัวเองไม่ได้หูฝาด
“เออ เดี๋ยวนี้กูเห็นไปรับไปส่งกันตลอด วันนี้ไอ้เฟรมก็ยิ้มร่ากลับบ้าน” ผมรู้สึกจุกๆ เห็ดน้อยของผม กำลังจะมีแฟน คนที่ผมไล่ออกไปจากชีวิต กำลังจะเดินหายไปจากชีวิตจริงๆงั้นหรอ
“ทำไมวะเต๋า” ไอ้ต้นถาม
“เปล่ากูแค่ถามไปงั้น เดี๋ยวกูมา” ผมบอกก่อนจะเดินตามคชาที่เดินเข้าไปในบ้านคนเดียว คงจะไปเข้าห้องน้ำสินะ
“ตุ๊บ!! โอ้ย!! ขอโทษฮะๆ” ผมมองคนที่ขอโทษขอโพยอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ไม่เป็นไร”
“พะ..พี่เต๋า” เสียงของคนตรงหน้าแลดูตกใจ หน้าตาตกใจทำให้ผมอดขำไม่ได้ แต่ขำได้แต่ในใจนะ
“ใช่ ฉันเอง” ขอเก๊กนิดนึง
“ผมขอโทษครับ งั้นขอตัวนะ” คชากำลังเดินออกไป ผมจับมือไว้
“สบายดีไหม?” ผมถามด้วยสีหน้านิ่งๆ แต่คำตอบที่ผมได้รับนี่สิ เล่นเอาจุกไปหลายนาที
“พี่สนใจด้วยหรอฮะ” หน้าตาจริงจังของคชาก็หน้ากลัวเหมือนกัน
ติดตาม CP.9 ได้ในตอนหน้านะคะ><
คุยหน่อย!
- เอิ่มมม เนื้อเรื่องอาจจะดำเนืนเร็วไปนิด ดราม่ากำลังจะหมดไป ตัวร้ายกำลังจะไปดีแล้ววววววว ฟิคเรื่องนี้ ดราม่านิดๆพอเน๊อะ หวานเยอะๆๆๆๆๆ 5555+
- ขอบคุณทุกคอมเม้น ทุกคนอ่าน ขอบคุณมากกกกกกกก คนที่เม้นให้ก็ขอบใจมากมากมากมาก รักนะเคิ้บบบ !! [♥]
ธอ ธี มอ ธีม ทู >>
beyo ng
ความคิดเห็น