วันนี้ที่คณะสถาปัตย์ วิศวกรรมและจิตวิทยา ได้ร่วมมือกันรับน้องเป็นที่แปลกตาของคณะอื่นๆเป็นอย่างมากที่อยู่ดีๆจิตวิทยาก็เข้าไปรวมกลุ่มกับสองคณะโหดแห่งมหาวิทยาลัย นักศึกษาปี1 คณะจิตวิทยาที่ขนลุกซู่เมื่อได้ฟังถึงการรับน้องของ สถาปัตย์และวิศวกรรม ว่าโหดมากจนบางคนถึงขั้นย้ายคณะ
“เอ้า!!น้องครับมาเข้าแถวได้แล้ว น้องๆคณะจิตวิทยาเราจะได้ขึ้นรถ” เสียงของซีซั่นดังไปทั่วคณะเด็กเฟรชชี่ปี1ก็เขามาต่อแถวอย่างว่าง่าย แม้ว่าซีซั่นจะอยู่ปี3แต่เค้าก็ยังเป็นที่เคารพของเด็กในคณะและยังยกให้เป็นประธานในงานรับน้องของคณะจิตวิทยาอีกด้วย
“คนสวยเหนื่อยไหม” เวิร์ลเดินเข้าถามก่อนจะส่งน้ำเปล่าให้คนสวยที่ว่า ซีซั่นทำหน้าดุใส่กับคำว่าคนสวยแล้วรับขวดน้ำมาดื่มดับกระหาย
“ประเทศไทยขนาดตอนเช้ายังร้อนจริงๆ” ซีซั่นบ่น
“แล้วนี่น้องๆพร้อมยัง”เวิร์ลหันไปมองเด็กปี1ที่แย่งกันขึ้นรถเพื่อหาที่นั่งดีๆ
“น่าจะพร้อมแล้ว เดี๋ยวกูไปดูก่อนแล้วกัน” คนสวยบอกแล้วเดินไปทางรถบัสคันใหญ่ที่จอดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากที่ตนยืนอยู่
“พี่ซีๆ ที่ไม่พอวะ” บอลรุ่นน้องในคณะบอก
“เอาไงดีวะ เดี๋ยวพี่ไปถามคณะอื่นให้แล้วกัน” ซีซั่นบอกแล้วเดินกลับมาหาเวิร์ล
“ที่นั่งไม่พอวะ ปีนี้เด็กเยอะ รถมึงมีที่ว่างเหลือไหม”
“ไม่ครับที่เต็มเหมือนกันแต่เหมือนสถาปัตย์จะเหลือนะ”เวิร์ลบอก
“งั้นมึงไปบอกพวกนั้นว่ากูฝากเด็กไปคนนึง เดี๋ยวกูไปเรียกน้องก่อน” เวิร์ลพยักหน้าแล้วเดินตรงไปที่รถบัสของสถาปัตย์
“เฮ้ยไอ้วิน” เวิร์ลเรียกวินที่กำลังยืนรอใครบางคน
“พี่เวิร์ลดีวะพี่ มีไรวะ”
“กูฝากเด็กคณะจิตวิทยาคนนึงดิ่ รถมันเต็มคันมึงไม่เต็มใช่ไหม” วินพยักหน้ารับรู้
“ได้พี่ที่เยอะ ปีนี้เด็กน้อยคณะผม ย้ายออกก็เยอะ” วินบอก
“เออ ขอบใจวะ” เวิร์ลพูดแล้วตบบ่าวินเพื่อเป็นการขอบคุณ
ทางด้านซีซั่นก็เดินไปเจรจาที่รถของคณะตัวเอง
“น้องคนไหนไม่มีที่นั่งครับ” เสียงของซีซั่นทำเอาทั้งรถบัสเงียบ
“หนูค่ะ หนูไม่มีที่นั่ง” สาวผมยาวหน้าม้ายกมือ
“เอ่อ มีใครพอจะเสียสละที่นั่งให้เพื่อนบ้างผู้ชาย เพราะพี่จะได้เอาไปไว้ที่รถสถาปัตย์” พอพูดถึงรถสถาปัตย์ทุกคนส่ายหน้ากันเกรียว
“เอาไงดีวะบอล ไม่มีใครยอมจะให้ผู้หญิงไปก็ไม่ได้ พวกเราก็ต้องคุมน้องๆ” ซีซั่นคิดอย่างวิตก
“พี่ครับ ผมเสียสละเองครับ” เสียงพูดหวานทำให้ซีซั่นมองไปที่เด็กหนุ่มหน้าหวาน
“น้องโอเคนะ” เด็กหนุ่มพยักหน้า
“โอเคน้องผู้หญิงไปนั่งแทนน้องผู้ชาย ส่วนน้องผู้ชายตามพี่มา” ซีซั่นเดินพาน้องมาที่รถบัสสถาปัตย์
“เจ๊ซีหวัดดี” เด็กปี2 คณะสถาปัตย์ยกมือไหว้ซีซั่นกันแทบทุกคน
“เออๆเจ๊บ้านกงมึงดิ่”
“พามาแล้วหรอ” เวิร์ลถาม ซีซั่นพยักหน้าเบาๆ
“ไอ้วินกูฝากเด็กคณะกูด้วยนะ” ซีซั่นตะโกนบอกคนที่กำลังยืนคุมเด็กขึ้นรถ
“ได้ครับเจ๊” วินหันมายักคิ้ว
“ไปน้องไปหาไอ้คนสูงๆหล่อๆนั่น ว่าแต่น้องชื่อไรครับ” ซีซั่นถามคนที่ทำหน้าหวานที่ยังยืนงง
“ซัมเมอร์ครับ” เสียงหวานตอบเบาๆ
“พี่ชื่อซีซั่น เรียกพี่ซีเฉยๆก็ได้ เดี๋ยวพี่พาไปขึ้นรถ” ซัมเมอร์เดินถามคนสวยข้างหน้าไป
“ฝากน้องกูด้วยเว้ย” ฮอตที่ยืนคุมเด็กอยู่ข้างวินหันมามองเป็นจังหวังเดียวกับที่ซัมเมอร์หันมาพอดี
“ขึ้นรถเลยครับน้อง” ฮอตพูดเสียงดัง
“มึงจะพูดเสียงดังทำไมวะ เดี๋ยวเค้าก็กลัวมึงตายห่าพอดี” วินหันไปพูดกะฮอต
ซัมเมอร์มองคนที่อยู่บนรถอย่างไม่คุ้นตา ก็เค้าไม่ได้เรียนคณะนี้หนิจะไปรู้ไหมว่าจะนั่งกับใคร ร่างบางมองไปรอบๆ
“ซัมเว้ยทางนี้” เสียงจากทางหลังรถซัมเมอร์หันไปมองก่อนจะยิ้มหวาน
“คลู สโนว์” ซัมเมอร์เรียกอีกครั้ง
“เออ กูคลู สบายดีป่ะวะ เรียนมหาลัยเดียวกันก็ไม่บอกกนะมึง”คลูพูดก่อนจะรับสัมภาระของซัมเมอร์มาไว้บนชั้นวาง
“อืม คือยุ่งๆน่ะสบายดีนะทั้งสองคน เราคิดถึงมากเลย” ซัมหันไปกอดเพื่อนทั้งสอง
“เออสบายดีทั้งกูแล้วก็ไอ้คลู” เสียงสนทนาที่ดังพอควรของทั้งสามสาวเรียกความสนใจให้กับหนุ่มๆเป็นอย่างดี
“ไอ้ฮอตน้องซัมเค้ารู้จักสองคนนั้นด้วยหรอวะ” วินถามก่อนจะบุ้ยปากไปทางสามสาว?
“กูจะไปรู้มันไหม มันมาอยู่บ้านกูตอนเข้ามหาลัยแล้ว มึงอยากรู้ก็ไปถามดิ่” ฮอตพูดก่อนจะหันไปคุยกะเพื่อนในคณะต่อ
“เชี่ย ถามถึงน้องซัมหน่อยทำฉุน กูไม่เอาของมึงหรอก หวานเกิ๊นของกูต้องไอ้เย็นเท่านั้น” วินตอกกลับเท่าเอาฮอตหันหน้า
กลับมาแทบไม่เท่า!
“พ่องมึงเห่อะไม่ใช่ของกู” วินขำกับท่าทีฮอต ปากแข็งจริ๊งจริง!!
Startle Love ♥
ผมตกใจมากเมื่อเห็นหน้าพี่ฮอต แล้วผมก็อยากเขกกะบาลตัวเองสักสิบทืลืมได้ยังไงว่าพี่ฮอตเรียนสถาปัตย์ ให้ตายเห่อะทำไมต้องทำหน้าดุขนาดนั้น ผมมองหาที่นั่งไม่มีใครพอที่ผมจะรู้จักเลย แต่เหมือนพระเจ้ามาโปรดคลู สโนว์เพื่อนเก่าที่โรงเรียนเดิมเรียนคณะนี้!!
“ซัมแล้วมึงเป็นไง ไอ้อาการปวดหัวมากๆของมึงน่ะ” คลูถามผม
“อืมก็ดีขึ้นแล้วแหละ แต่ก็ไม่ได้หายขาดหรอกเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นไร” ผมตอบออกไป
“มึงก็ดูแลตัวเองดีๆแล้วกัน ไปรับน้องถ้าไม่ไหวก็บอกพี่เค้านะเว้ย” ผมพยักหน้าเบาๆแล้วส่งยิ้มให้คลู
“ขอบใจนะ”
“เออ ก็มึงเพื่อนกูหนิ ถึงจะนิสัยดีกว่ากูอยู่มากก็เห่อะ” ผมส่ายหน้า
“ไม่หรอกน่าคลูกับโนว์น่ารักจะตาย” คำพูดของผมเรียกร้อยยิ้มจากสโนว์แต่เรียกหน้ามุ้ยๆจากคลูได้เป็นอย่างดี
“กูหล่อๆ จำไว้ซัม” ผมขำกับคำพูด “กูหล่อ”ของคลู
รถบัสแล่นไปเรื่อยๆจนเข้าเขตที่พัก ริมทะเล ผมหันไปมองอย่างแปลกตา เหมือนสวรรค์มาก นานแล้วที่ไม่ได้มาทะเลสักพักรถคันใหญ่ก็หยุดหน้าที่พักหลายๆคนเริ่มทยอยลงจากรถ แน่นอนรวมถึงพี่ฮอตแล้วก็พวกผมสามคนด้วย
“สามคณะมารวมตัวกันเลย” เสียงดังของรุ่นพี่เหมือนว่าจะเป็นแฟนพี่ซีนะ ทุกคนทยอยมาเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ
“ที่พวกเรานำทั้งสามคณะมารับน้องด้วยกันเพราะว่า เราต้องการเชื่อมสัมพันธไมตรีกันเลยคิดการรับน้องครั้งนี้คิดมา ที่พักนั้นน้องๆสามารถนอนกับใครก็ได้ตามที่ต้องการ แต่ต้องแยกชายหญิงนะครับ เอาของไปเก็บตามกุญแจห้องพักที่ได้รับเลยแล้วอีก สองชั่วโมงมาเจอกันที่ริมทะเลด้านตะวันตกตามนี้นะครับ” แฟนพี่ซีซั่นพูดจบก็เดินไปหาพี่ซี ไปช่วยถือกระเป๋า คู่พี่เค้าน่ารักจังเลย
“เฮ้ย นอนกับพวกกูล่ะกันมึงอ่ะ” สโนว์บอกผม
“อืมยังไงก็ได้” ผมตอบก่อนจะยกกระเป๋าตามสองคนนั้นไป แต่สายตาเจ้ากรรมดันแอบไปมองพี่ฮอต พี่เค้าเหมือนรู้ตัวหันมามองผมพอดีผมจึงรีบก้มหน้า แล้วเดินตามสองคนนั้นไป
“มีสามเตียงพอดีเลยวะ” คลูพูดก่อนจะทิ้งตัวลงที่เตียงติดระเบียง ถัดมาก็เป็นสโนว์ แล้วเตียงใกล้ๆประตูก็เป็นเตียงผม ผมอาบน้ำเปลี่ยนชุดเพื่อเตรียมตัว ต่างจากสองคนที่ยังนอนอืดอยู่บนที่นอน
“ไปไหนวะซัม” สโนว์หันมาถาม
“ว่าจะไปเดินเล่นน่ะ ไปด้วยกัน” สโนว์ส่ายหน้าไปมา
“ไม่อ่ะ อยากนอน เหนื่อยมึงไปเห่อะดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน” ผมพยักหน้าแล้วเดินออกมา ไม่รู้ตอนนี้เดินอยู่ตรงไหนของทะเลอันกว้างใหญ่แห่งนี้ หาดทรายทอดยาวไกลไม่รู้จักสิ้นสุด ผมค่อยๆทิ้งตัวลงกับพื้นทรายละเอียดแล้วสูดหายใจเอาไอทะเลเข้าปอด
“น้องสาวมาทำไรคนเดียวจ๊ะ” เสียงอู้อี้เหมือนคนเมาของผู้ชายหน้าตาหน้ากลัว หนวดเครารุงรังทำเอาผมกลัว
“ผะ..ผมเป็นผู้ชายครับ” ผมพูดกับผู้ชายคนนี้เบาๆ
“อ่อ ว่าแล้วทำไมผมสั้น มากับใครจ๊ะ ไปนอนบ้านพี่ไหม” ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามากระชากแขนผม
“ปล่อยนะพี่ ปล่อยๆ บอกให้ปล่อย ปล่อยเว้ย!!!” ผมดิ้นจนเจ็บแขนไปหมด
“หึหึ มาสนุกกันหน่อยสิ จะได้คุ้นๆไว้” ผมน้ำตาคลอในใจภาวนาถึงร่างโปร่งฮีโร่ในสมัยเด็กของผม
“พี่ฮอตช่วยซัมด้วย” ผมฉุดกระชากแขนตัวเองออกแต่ก็ไม่สู้แรงกำลังมันไม่ได้
“งั้นก็เอามันตรงนี้แหละ”มันใช้มือกระชากเสือผมออก กระดุมที่เคยเรียงติดเสื้อสวยงามกลับหลุดร่วงลงสู่พื้นอย่างง่าดาย
“ไม่นะ ปล่อยใครก็ได้ช่วยด้วย” ผมได้แต่กรีดร้องสุดเสียง
“มึงทำเชี่ยไรวะ” พี่วินวิ่งเข้าช่วยผมก่อนจะซัดไอ้นั่นไปสามสี่ทีจนมันวิ่งกระเจิงผมเอามือปกปิดร่างการส่วนหน้าไว้
“ฮึก... ฮึกพี่ซัมกลัว” ผมบอกแล้วโผกอดพี่วิน พี่วินเค้าก็ลูบหัวผมเบาๆเป็นจังหวะดียวที่พี่ฮอตเดินมาตามพอดี
“มึงทำไรวะ” เสียงตะโกนฉุนๆทำให้พี่วินละจากผมแล้วไปหาพี่ฮอต
“ก็มีคนบ้าที่ไหนไม่รู้จะลากน้องไปอ่ะดิ่ ดีนะกูมาช่วยทัน”
“หรอ พี่เวิร์ลให้กูมาตามมึงที่เดิม” พี่วินพยักหน้าก่อนจะเดินจากไป เหลือทิ้งไว้เพียงผมและพี่ฮอต
“คงคุ้มมากล่ะสิที่คนบ้ามันลวนลาม” ผมเงยหน้ามองพี่ฮอตอย่างไม่เข้าใจ น้ำตาที่ไหลไปเมื่อกี้แทบจะไหลออกมาอีกระลอกเมื่อฟังคำพูดร้ายๆคำนี้
“ฮึก...เปล่านะ” ผมส่ายหน้าไปมา
“นึกว่าฉันจะเชื่อนายรึไง อ่อยมันจังนะไอ้วินน่ะ ที่มานั่งรถคันเดียวกันหวังให้มันสนใจใช่ไหมห๊า!!!” พี่ฮอตตะคอกแล้วเดินเข้ามากระชากแขนผม
“ฮึก..ปล่อยนะ ซัมเจ็บปล่อย” ผมพยายามบิดแขนออกจากมืออีกคน
“หึ!!ทีฉันให้ปล่อยทีไอ้วินให้มันปลอบ ทำไมฉันมันน่ารังเกียจมากใช่ไหม” ผมก้มหน้า ผมไม่อยากตอบอะไรทั้งนั้น ไม่อยากมองหน้าคนใจร้ายที่ผม…………
Writer Say ♥ อันยองงงงง!!!ไรเตอร์UP เร็วอ่ะเดี๋ยวนี้~^^ เฮ้อ แอบเศร้าคนเข้ามาอ่านเยอะนะ เม้นท์มีน้อยยยยยยยมากกกกกกกกกกก อ๊ากกกกกกกกกกกก !!!!! :( แต่ ช่างเห่อะ อยากแต่ง ฮี่ๆ~~^^ สอบเสร็จแล้วคร้า~ ดีใจมากกๆๆๆ แล้วก็ตอนนี้หัวสมองเริ่มแล่น~~~ ขอบคุณมากที่เข้ามาอ่าน สงสัยFic Y เรื่องนี้จะ "แป๊ก" คนไม่เม้นเลยTT ถ้าแป๊กเว่อร์ๆ อาจจะดองแล้วนะคะ T____________T ~~ แต่ตอนนี้ยังไม่ดอง รอดูไปก่อนเน้อ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคร้า~~^/\^ แก้แล้วน๊า><
ตอนต่อไป ขอบอกว่า NC เน้อ~~คริคริ ระหว่าง ฮอตจอมเลือกร้อน x ซัม อันนี้ก็เย็นเกิ๊น~ Fic ป่วง Nc หน่วงๆ~ = =^ สมควรเอามาลงประเนี่ย~ ฮี่ๆ ไว้พรุ่งนี้จะมาลงตอนใหม่นะคะ ร่ำลาๆ!! บายๆ~~^^/
Chapter ๗ Coming Soon NC-
Super theem :: Sing ular
ความคิดเห็น