ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Angel's Love ปฏิบัติการลับขโมยหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 55


     Chapter : 5


    ~
    ฮัลโหล ๆๆ ช่วยรับสายหน่อยเร็ว รับหน่อยเร๊ว วว ~

    (++Faroh ++ )

    "
    ฮัล..."

    (
    เฮ้ย!!...ถึงบ้านยังวะ...ฉันมารอนานแล้วนะเว้ยย) อะ..อะไรนะ!!..มาถึงบ้านแล้วหรอไม่ได้การล่ะ

    "
    อ่า...มารับที่โรงเรียนเลยได้ป่ะ"

    (อะไรนะ!!!...=_=^)

    "
    มาเลยเดี๋ยวรอที่หน้าโรงเรียน...แค่นี้นะ"

    (
    เฮ้ยยยย....)

    ตู้ดดดด ตู้ดดดด 

    ฉันจะทำไงดีอ่ะ

    เอางั้ดีกว่า

    ที่ห้องน้ำ

    ฉันก็จัดการเปลี่ยนตัวเองไม่หน้าเกลียดเท่าไหร่แค่เอากิ๊บ ถอดแว่น หวีผมตัวเองใหม่ซะ

    5 55
    เหมือนเดิมแล้วล่ะ

    เกิ๊บๆๆๆ

    "
    อะ..แองเจิล O_O" อะไรอีกวะ(อุ๊ย..ลืมตัว)หวา~มีผู้ชายหุ่นล่ำบึ้กมายืนล้อมฉันอ่ะ

    "
    ฉันไม่ใช่แองเจิลหรอกค่ะ"ฉันพูดแล้วเดินหนีแต่พวกนั้นก็เดินตามมาอีก

    ฉันหันหน้าไปมองอย่างหงุดหงิด

    "
    ว้าวว*o*...น่ารักจังเลยทำหน้าอย่างไรก็น่ารักเว้ยย>o<"

    ฉันไม่สนใจก็เลยเดินออกมาปล่อยให้ไอ้พวกนั้นมันทำตาเพ้อฝันต่อไป

    "
    แองเจิล..."อะไรอีกฟระเนี่ยยย-_-

    "
    อะ..อ้าวพวกพริ้นซ์" 

    ที่แท้ก็พวกนี้นี่เองเดินมากันหมดเลยนะเนี่ย

    "
    จะไปไหนหรอ*o* "ดราก้อนพูด -_-ทำไมต้องทำตาแบบนั้นล่ะ

    "
    อ่า...จะกลับบ้านแล้วล่ะ...ไปนะ^^"ฉันพูดอย่างรีบๆและรีบวิ่งออกมาโดยมีสายตาของพวกนั้นมองมา

    อ๊ะ!!!นั่นไงรถของพี่ชายฉันน่ะ

    "
    พี่ฟาร์ ^^ "

    "
    อะ..อ้าวแฟร์ -_-;;"แหมดูทำหน้าเข้า  อิอิ พี่ฉันกำลังคุยกับเด็กอยู่น่ะก็เลยจะเข้าไปแกล้งซะหน่อย

    "
    ไปยังคะ...พี่ฟาร์ขา ..."ฉันแกล้งอีกหน่อย ก๊ากๆๆ ดูยัยนั่นทำหน้าเข้าสิ

    "
    อะ..เอ่อ พี่ไปก่อนนะบลู"

    "
    ค่ะ...ฮึแล้วเจอกันที่บ้านนะคะ...บลูจะรอ"

    "
    อะ..อื้ม"

    เหอะ....มีจูบกันนิดหน่อยด้วยบอกแม่ดีไหมเนี่ย

    "
    อ่ะ...เอ่อ...น้องสาที่รักจ๋าไปกันเถอะจร้า...ไม่รู้ไม่เห็นอะไรหรอกใช่มั้ยจ๊ะ...ที่รัก^_^"

    "
    เหอะ....จร้าๆๆๆไปได้แล้ว...มาที่ร้งที่รักอะไรกันยะ-_-"

    ร้านไอติม Love ' U Na~

    "
    รับอะไรดีคะ^^"พนักงานสวาหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มพูดด้วยน่าตาสดใส

    "
    อ้ะ...เอาช็อคโกชิพสองที่แล้วกันนะครับ*o*"เหอะ...หยุดไม่ได้เลยใช่มั้ยเนี่ยไอ้สายตาที่มองผู้หญิงแบบนี้เนี่ย

    "
    ค่ะ...เชิญที่โต๊ะเลยค่ะ^^"โว้ยย...น่ารำคาญว่ะ...ยิ้มเป็นอย่างเดียวของเธอหรือไงหา!!

    ที่โต๊ะ...ว้าวตรงนี้มุมเยี่ยมเลยล่ะเห็นได้ทั่วเลยตอนนี้ช่วงเย็นๆแล้วล่ะเริ่มมีแสงไฟแล้วด้วยอ่ะ

    "
    นี่...แฟร์เดือนนี้แม่ไม่อยู่ใช่ป่ะ"

    "
    อืม -_-.เพิ่งรู้หรือไงแม่ไปได้ตั้งสามวันแล้วนะ -_- "

    "
    เอ้า...อย่าเพิ่งกัดดิ...นี่แกจะไม่คิดญาติดีกับฉันเลยสักวันเลยหรือไงหาToT"

    "
    อะไรกันไม่ใช่สักหน่อย...ว่าแต่พี่มีอะไรหรือเปล่าเนี่ย -_- "

    "
    เฮ้อ...เดือนนี้ฉันจะกลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนแกก็แล้วกันนะหรือว่าแกจะมาอยู่กับฉันล่ะ"

    "
    เหอะ...อยู่กับพี่ฉันได้เจอผู้หญิงทุกวันเลยล่ะสิ...อย่านึกว่าไม่รู้นะ =_= "

    "
    แหะๆ...งั้นฉันไปอยู่บ้านก็แล้วกันช่วงนี้ฉันก็จะไปส่งที่โรงเรียนก็แล้วกันนะ ^^"

    "
    เออ...อิ่มแล้วกลับเลยป่ะ -_- "

    "
    นี่...ว่าแต่แกจะไม่ยิ้มเลยหรือไงวะ ทำแต่หน้าอย่างเงี้ย -_- "

    "
    เอ่อ...พี่ฟาร์ขาคือว่าแฟร์ว่าเราจะกลับบ้านได้หรือยังคะ ^^"ฉันประชดเล็กน้อยแต่เเอบสะใจ

    "
    เฮ้อ....ไปเถอะฉันกลับไปเอาของแปบนะเเล้วก็กลับเลย ok...ป่ะ"

    "
    อืมไปเถอะค่ะ^^ คุณพี่ชาย"

    แล้วเราทั้งสองก็ไปบ้านของพี่ฟาโรห์ซึ่งนัยๆก็คือโรงเก็บสาวของพี่เขาหนอยๆๆ...ปิดแม่ไว้ก็อย่านึกว่าแม่เค้าไม่รู้ล่ะ เหอๆๆๆ  

    "
    ว่าไงเรา...จะลงหรืออยู่บนรถล่ะไอ้ตัวดี^^"ฟี่ฟาร์หันมาถามนั่นทำให้ฉันหลุดจากภวังค์เลย

    "
    หือ ถึงล่ะลงดีกว่าตรวจดูความเรียบร้อยสักหน่อยแล้วจะเอาไปรายงานแม่...ฮี่ๆๆๆ"

    "
    เฮ้ย!!...อย่านะเฟ้ยบอกมีเคลียร์-_-" 5 55+แกล้งให้กลัวอีกดีกว่า

    "
    เนี่ย...รู้ไหมพักนี้แม่เริ่มสงสัยพี่มากขึ้นแล้วนะเคยบอกว่าจะให้คนคอยตามด้วยแต่เพราะฉันห้ามไว้หรอกนะ" อุ๊บส์...5 55+ หน้าเริ่มซีดแล้วแฮะ ฉันไม่ได้โกหกหรอกนะที่ฉันพูดมันก็มีเรื่องจริงอยู่และก็ฉันแต่งเติมนิดหน่อยน่ะ ^_^

    "
    จะ..จริงหรอo_O "

    "
    ฉันว่าพี่เข้าบ้านเถอะเดี๋ยวฉันรออยู่ข้างนอกนี่แหละ"

    "
    อืม..." เอ๊ะเดี๋ยวก่อนนะ...ตอนที่ยัยบลูนั่นบอกว่าจะมารออยู่ที่บ้านของพี่ฟาร์นี่ เหอะๆๆเข้าไปดูหน่อยคงไม่ผิดหรอกนะ

    แอ๊ด ด ด

    "
    พี่ฟาร์...พี่ฟาโรห์" เสียงฉันเรียกพี่ฟาโรห์อยู่ไปไหนของเขานะ อึ๋ย ที่นี่น่ากลัวจังเลยอ่ะไฟสลัวๆอีก

    แปะ
     
    อะ...อะไรอยู่ที่หลังฉันน่ะ อย่าบอกนะว่า...อ้าวนั่นมันยายบลูนี่- -

    "
    เธอเป็นใคร!!เอ๊ะที่มากับพี่ฟาโรห์เมื่อตอนเย็นนี่!"

    "
    ฉันจะเป็นใครแล้วเกี่ยวอะไรกับเธอล่ะ-_-;;"

    "
    เธอเป็นกิ๊กพี่ฟาใช่ไหม...จะบอกให้นะว่าฉันเป็นแฟนเขานะ ยัยสวย!"โอ๊ะ...ขอบคุณที่บอกว่าฉันสวยนะ แต่เธอเองก็สวยใช่เล่น ยอมรับแฮะ ๆ

    "
    เหอะ  พอดีว่าฉันเป็น..."

    "
    ไม่ต้องพูดเลยนะ เธอเป็นกิ๊กเค้าใช่มั้ย?ToT "

    "
    ฉันเป็นน้อ..."

    "
    ฉันบอกว่าไม่ต้องพูดไงล่ะ...ยัยหน้าด้าน"

    "
    นี่ !! =_=^"

    "
    เธอมันบ้าๆๆๆที่สุดเลยฉันเป็นแฟนเค้านะ"เอ๊ะยัยนี่มันยังไงเนี่ย จำได้ว่าฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะพอฉันจะพูดคุณเธอก็ขัดขึ้นตลอดแล้วนี่อะไรเนี่ยหาว่าฉันเป็นกิ๊กเค้าล่ะ...จะบ้าตาย-*-

    "
    นี่ พวกเธอทำอะไรกันหรอ -_-;;;"พี่ฟาโรห์เดินเข้ามาถามก็จะอะไรอีกล่ะนอกจากแฟนของนายน่ะแผลงฤทธิ์ใส่ฉันน่ะสิ...อีตาพี่บ้า

    "
    พี่ฟาร์คะ ช่วยบลูด้วยยัยนั่นจะฆ่าบลูค่ะToT" แหมได้ทีเอาใหญ่เลยนะ-*-

    "
    ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ฟาร์ บลูเค้าเข้าใจว่าแฟร์เป็นกิ๊กของพี่น่ะสิ-_-"เหอะงานนี้ฉันลงทุนแทนตัวเองด้วยชื่อฉันเลยนะเนี่ย-*-

    "
    จริงหรอบลู...นั่นมันน้องสาวพี่เองนะที่เคยบอกไง- -;;"

    “นะ..น้องสาว=[]=!!!” ยัยบลูหน้าเหวอไปก่อนจะกลับสีหน้ายิ้มแย้มต่อไปได้

    “แหม ๆ เมื่อกี้เราก็แค่เล่นขำๆน่ะค่ะพี่ฟาร์แฟร์บอกว่าอยากเล่นบ้างอะไรบ้าง”ยัยบลูพูด

    =[]=ฉันไปอยากเล่นกับเธอตอนไหนยะเนี่ย

    “อ่าค่ะพี่ฟาร์เค้าแค่เล่นกันเฉยๆ” ฉันพูดเพราะไม่อยากสร้างความร้าวฉานให้ทั้งคู่ รู้กันอยู่ว่าพี่ฟาร์น่ะหวงฉันยิ่งกว่าอะไรดี เมื่อครั้งก่อนมีกิ๊กของพี่ฟาร์คนนึงทำอย่างนี้แล้วพี่ฟาร์ก็ไม่พอใจมาก ๆ โมโหใหญ่โตเลย ฉันไม่อยากให้เหตุการณ์มันเกิดซ้ำสองอ่ะนะ

    ฉันพูดแล้วยิ้มให้กับยัยบลูซึ่งเธอดูเหมือนจะอึ้งๆไปเหมือนกันแต่ก็ส่งยิ้มที่จริงใจกลับมา

    อืมๆๆฉันว่าเราคงเป็นเพื่อนกันได้ล่ะ(มั้ง)

    “ไม่มีอะไรก็ดีแล้วช่วงนี้พี่จะกลับไปอยู่บ้านเป็นเพื่อนแฟร์นะบลู”พี่ฟาร์พูดแล้วเดินเข้าไปหาบลู

    “ค่ะพี่ฟาร์ เข้าใจแล้ว”ยัยบลูยิ้มหน้าบานโดยเผื่อแผ่รอยยิ้มนั่นมาให้ฉันด้วยฉันยิ้มกลับไปอย่างเป็นมิตร

    “เออบลู...เทอมนี้แฟร์ย้ายไปอยู่โรงเรียนเดียวกับบลูยังไงก็ฝากดูแลด้วยแล้วกัน”พี่ฟาร์พูดแล้วก้มหน้าไปหอมแก้มยัยบลู (อร๊าย แสลงใจ ทำไมฉันไม่มีอย่างนี้บ้างงง)

    “ค่ะพี่ฟาร์ บลูจะดูแลแฟร์เอง”ยัยบลูยิ้มหน้าแดง

    “ขอบใจนะ งั้นพี่ไปล่ะ”พี่ฟาร์พูดแล้วลากฉันออกมา แต่ฉันก็ไม่ลืมโบกมือให้ยัยบลูหรอกนะ ซึ่งยัยบลูก็โบกมือกลับเช่นกัน

    อร๊าย นี่ฉันจะมีเพื่อนเพิ่มแล้วชิมิ เป็นปลื้มมม ม !

    ingingg
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×