คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter 4
เย่ๆๆๆๆในที่สุดฉันก็มาถึงห้องแล้วแล้วคนอื่นไปไหนกันหมดน่ะ เฮ้ยๆๆหรือว่าโรงเรียนเลิกไปแล้ว กรี๊ดนี่ฉันอยู่นานขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย
"นี่ๆๆเลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้วเพราะว่าตอนนี้เป็นเวลาพักกลางวันใครจะมาอยู่ที่ก้องกันล่ะ"ซูกัสพูด
อ่อ..ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง หา!!!อะไรนะ นี่มันกินเวลาตลอดช่วงเช้าเลยหรอเนี่ย!!!!
“อาไรน๊า!มันนานขนาดนั้นเลยหรือไงเนี่ย”
“ก็บอกแล้วว่ามันไกลพอสมควรน่ะนะ^^”ซูกัสพูด
“ฮือออ!เพราะพวกนายแท้ๆเลย”
“เอาน่า ไม่ต้องห่วงเธอไม่โดนเช็คขาดหรอกน่า เพราะอยู่กับพวกฉัน”
“จริงเหรอ”
“ด้วยเกียรติลูกผู้ชายเลยครับผม”ซูกัสพูดพลางยิ้มๆ
“ขอบใจ= =;;”
เฮ้อ โล่งอก
"นายมาส่งฉันแค่นี้แล้วนายก็ไปสิ"ฉันไล่ซูกัส
"ไม่อ่ะฉันอยากไปกินข้าว"
"ก็ไปสิ"
"ไปกินข้าวกับฉันหน่อยสิ"
"ไม่!!....แล้วไต้องเอาสัญญามาขู่เลย...ยกเว้นข้อนี้นะ"
"เปล่า....ฉันไม่ได้เอาสัญญามาขู่เธอ แต่ฉันกุมความลับของเธออยู่นะ แองเจิล"ซูกัสพูดกระซิบข้างหู อึ๋ย!ขนลุก
เฮ้ยOoOแต่ทำไมเขารู้ล่ะ !!ได้อย่างไงน่ะ!!หรือข้าวฟ่างจะบอก!!แต่ข้าวฟ่างไม่สนิทกับพวกนั้นนี่
"นะ...นายรู้ได้อย่างไรน่ะ....OoO"
"ฉันเริ่มสงสัยตั่งแต่ที่เธอย้ายเข้ามาแล้วล่ะเพราะตอนนั้นก็มีข่าวว่าแองเจิลย้ายโรงเรียนและพอวันแรกที่เธอเข้ามาเป็นวันที่แองเจิลไม่มาโรงเรียนฉันกับพวกก็เลยสงสัยเธอและตอนนี้ฉันก็รู้ความจริงแล้ว^^~"
"และจะไปกินข้าวกับฉันได้หรือยังล่ะแองเจิล^^"
"ฉันไม่ใช่แองเจิล...ฉันชื่อแฟร์รี่กรุณาเรียกชื่อฉันให้ถูกด้วยนะ ซูกัส"
"ok..แฟร์ไปกินข้าวกัน>o<"
แล้วเค้าก็พาฉันไปกินข้าว
จะว่าไปแล้วอีตานี่ก็น่ารักดีนะ
ตอนนี้ฉันเดินมาที่โรงอาหารของโรงเรียนเฮ้อ...คนมองเยอะจังเลยแต่ความจริงแล้วพวกเขาแค่มองอีตาปีศาจต่างหากฉันกลายเป็นอะไร
ก็ไม่รู้อ่ะ...เห็บมั้งสงสารตัวเองจัง
"นี่แอง...เธอจะกินอะไรอ่ะ...วันนี้ขึ้นไปด้านบนเหอะ..."
"ไม่รู้...ฉันจะกินที่นี่แหละนายจะไปไหนก็ไปสิ"
"หึหึ...แต่สัญญานั่นยังอยู่นะและความลับด้วย..เคอะๆๆ"กรี๊ดๆๆอีตาปีศาจ
"ก็ได้...แล้วพวกกลุ่มนายล่ะ...พวกมัน เอ้ย!!..พวกเขาไม่มาหรอ"
"หึ...คงรออยู่ด้านบนล่ะมั้ง"
แล้วฉันก็ขึ้นไปด้านบนกับซูกัส ว้าว!!!...สวยชะมัดยากเลยฉันว่าข้างล่างสวยแล้วนะแต่ที่นี้สวยกว่าเยอะเลยล่ะมีเพลงกล่อมด้วยอ่ะ...ชักง่วงแล้วง่ะ=_=
"หึหึ...มาแล้วหรอ"ดราก้อนพูดแล้วมองฉันอย่างไม่วางตา....เฮ้ย!!นายรู้เรื่องแล้วหรือนี่(เค้ารู้กันทั้งกลุ่มแล้ว)
ฉันทำเป็นไม่สนใจแล้วมองไปรอบๆ เอ่อ...อยากจะบอกว่าบนนี้มันสวรรค์หรือไงมีแต่คนน่าตาดีทั้งนั้นเลยมองไปทางไหนก็รัศมีเปล่งปลั่งกันทุกคนเลยอ่ะ...เศร้าใจกับตัวเองจริงๆ
"ฉันสั่งมาให้แล้ว...กินเลยล่ะกันเธอต้องตอบคำถามฉันด้วย"เดลพูดอย่างนิ่งๆ หมอนี่จะนิ่งไปถึงไหนนะ
ว้าวอาหารน่ากินมากเลยอ่ะ...ก่อนที่ฉันจะตักไก่อบก็มีมือหนึ่งชิ่งเอาไปก่อน
ฉันหันไปมองตาขวางใส่อีตายมทูต(นิค)ที่ตอนนี้ทำลอยหน้าลอยตา
"อ่ะ...เธอเล่าเรื่องให้พวกเราฟังได้แล้ว...แองเจิลว่าทำไมถึงย้ายออก"เดลพูด
"ทะ..ทำไมฉันต้องเล่าด้วยล่ะ"ฉันพูดเสียงเศร้าเพราะเรื่องนี้ฉันเป็นคนผิด
"ถ้าไม่เล่าฉันก็จะบอกทุกคน"นิคพูดแล้วยิ่งชิ้นไก่ไปจากส้อมฉัน
"นี่!!...กะจะไม่ให้ฉันกินบ้างเลยหรือไง!!"ฉันตะโกนใส่หน้านิคซึ่งทำให้คนอื่นมองอย่างตำหนิ
'กรี๊ด...ยัยนั่นร้ายจังเลยว่าพริ้นซ์ของพวกเราได้ยังไงน่ะ!!'
'ยัยใจร้าย...เห่ยแล้วยังไม่เจียมกล้าขึ้นเสียงใส่พวกพริ้นซ์ได้ไงวะ'
'ผู้หญิงคนนั้นใจร้ายจังเลยนะ'----นี่เป็นเสียงวิพากษ์วิจารณ์ฉันที่ไปว่าพวกพริ้นซ์ที่พวกเขาเทิดทูนอยู่ดูบ้างสิว่าใครผิดน่ะ...แต่ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ...ก็มัน...เห่ยจริงๆนี่
"เอ้า...เล่ามาได้เเล้ว"ซูกัสพูดแล้วตักชิ้นไก่ใส่จานฉัน
แล้วฉันก็เริ่มเล่าให้พวกนั้นฟัง
เรื่องมันมีอยู่ว่า
วันหนึ่งที่โรงเรียนเทอร์ริตี้
ฉันเดินไปและกำลังจะเข้าห้องน้ำตอนนี้ฉันมีตำแหน่งว่าแองเจิลหรือสาวป๊อบของโรงเรียนนั่นเองมีผู้ชายหลายคนเทิดทูนฉันและก็มีผู้หญิงบางส่วนอาจจะเยอะเกลียดฉันหมันใส้ฉันก็เลยมีแต่พวกผู้หญิงแกล้งฉันสารพัด
เข้าเรื่องห้องน้ำกันดีกว่า(เอ่อ...)
เมื่อฉันเข้าเสร็จแล้วก็ออกไปและเดินบนทางเดินที่ตอนนี้เริ่มเงียบเพราะใกล้เวลาเข้าเรียนแล้วแต่ก็มีกลุ่มหนึ่งซึ่งเป็นผู้หญิงเดินเข้ามาด้วยสีหน้ามุ่งร้ายและดึงฉันไปที่ห้องน้ำอีกครั้ง
"มานี่เลยแก!!!"เสียงของเบสพูดฉันรู้จักพวกนี้ดีพวกนี้ตอนที่มีการประกวดแองเจิลเธอก็ได้เข้ารอบด้วยส่วนฉันน่ะไม่เคยคิดที่จะประกวดเลยแต่ถูกเพื่อนตัวดีน่ะสิหมอนั่นมีชื่อว่าเดอโรห์เป็นหนุ่มฮอตเช่นเดียวกัน
"นี่กิวคงไม่มีใครอยู่ในนี้ใช่มั้ย"เบสหันไปถามกิว
"อืม...ไม่มีหรอกมั้งเบส"
"อืม..เอามันมา!!!"เบสสั่งกีกี้ซึ่งลากฉันออกมาแหม...อุตส่าห์เกาะประตูไว้แล้วเชียว
"นี่!!!...พวกเธอจะทำอะไรฉัน"
"เดี๋ยวเธอก็รู้"เบสพูดด้วยน้ำเสียงโหดไม่สมกับหน้าตาเลยจริงๆ
"เฮ้~...กิว กีกี้ เนกา เฟียว พวกเราจะทำอะไรดีนะ"เบสพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆแต่ฟังดูแล้วอันตราย
"อืมแล้วแต่เธอสิเบส...พวกเราอย่างไรก็ได้^_^;;"เนกาพูดแล้วยิ้มเยาะฉันจากนั้นก็ลากฉันไปที่ที่ล้างมือ
"อย่าทะ..ทำอะไรฉันละ..เลยนะ ฮึกๆ..."ฉันร้องไห้ออกมาตอนนี้ฉันกลัวมาก ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย
"อย่างั้นหรอ...ฉันล่ะอยากทำให้เธอเสียโฉมด้วยซ้ำนะแองเจิล!!!"เบสพูดด้วยน้ำเสียงน่ากลัวแล้วกระชากหัวฉันขึ้น
"ถ้าเธอไม่สมัครฉันก็คงได้แล้วล่ะ!!!"
"ใช่ความจริงเบสสมควรเป็นแองเจิลมากกว่า"เฟียวพูดด้วยท่าทางสงบ
"ใช่!!!..."แง้ๆๆๆ ทุกคนพูดออกมาพร้อมกันอย่างนี้ฉันก็แย่ย่ะสิ ฮือๆๆๆช่วยฉันด้วย
"ฉะ..ฉันไม่รู้เรื่องโรห์ลงชื่อฉันไปนะ..ฉันไม่รู้ TToTT"
เพียะ!!! เบสตบลงมาที่หน้าฉัน
"โอ๊ย!!!...ฉันเจ็บ"ฉันร้องออกมาโหย ตบแรงมากเลย นักวอลเล่ย์หรือเปล่าเนี่ย
"หึ~..น้อยไปซะอีก"
เพียะ!!!เพียะ!!!เพียะ!!!
"หยุดนะ...ขอร้องล่ะToT"เจ็บชะมัดเลยเลือดไหลแล้วเนี่ย
และตัดมาที่โรงอาหารที่โรงเรียน
หลังจากที่เรื่องของเดวิลโดนไล่ออกก็มีเสียงบอกว่าเกิดจากฉันเป็นต้นเหตุถึงแม้จะมีฝ่ายอยู่ข้างฉันก็จริงแต่เรื่องนี้เดวิลไม่ผิดเลยที่โดนไล่ออกเป็นเพราะฉันเอง
"เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละ...ความจริงถ้าไม่มีฉันสักคนไม่สิถ้าฉันเกิดมาด้วยน่าตาแย่ๆธรรมดามันก็คงไม่เกิดเรื่องอะไรหรอก"ฉันพูดเสียงเศร้า
"..........."หลังจากฟังเรื่องที่ฉันเล่าพวกพริ้นซ์ก็นิ่งไปและมองมาที่ฉันอย่างเห็นใจ
"เธอเกิดมาหน้าตาดีก็ต้องใช้ให้มันเป็นประโยชน์...อีกอย่างยัยเดวิลนั่นก็ทำไปเพราะความโมโหของตัวเองด้วยนะ"ซูกัสพูดแล้วเอามามาจับฉันและบีบเบาๆเหมือนให้กำลังใจ
“ไม่หรอกที่เดวิลโดนไล่ออกมันก็เป็นเพราะฉัน ทั้งหมดมันเกิดเพราะฉันเอง”
“เฮ้! อย่าโทษตัวเองแบบนี้สิแองเจิล”ดราก้อนพูด อืมแฮะ ดูไปก็เป็นคนดีเหมือนกันนี่
"งั้นเธอคิดว่าเรื่องนี้ควรจบก็ต่อเมื่อเธอย้ายมาเรียนที่อื่นงั้นหรอ"นิคถาม
"อืม....ถ้าฉันยังอยู่ที่นั่นฉันคงตายไปแล้วมั้ง...นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันเคยโดนนะ=_="
"OoO!!!หลายเรื่องแล้วหรอเนี่ย"ดราก้อนทำเสียงตื่นเต้น...มันน่าตื่นเต้นตรงไหนยะ
"โอเค...เอาว่าเราเข้าใจทุกอย่างแล้ว...ต่อไปนี้เธอก็ยังต้องคอยรับใช้พวกฉันด้วยล่ะ^^"นิคพูดด้วยน่าตาสะใจเล็กน้อย...หนอยแกไม่ห่วงเลยใช่มั้ยเนี่ย เอ๊ะ!แล้วเราหวังอะไรเนี่ยอย่างหมอนั่นหรอจะเป็นห่วง
เฮ้อ...ฉันได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พวกพริ้นซ์ฟังแล้วแต่...แต่!!พวกนั้นไม่เห็นเห็นใจฉันเลยยังให้ฉันรับใช้เหมือนเดิมอ่ะแหละอีตาดราก้อนก็บอกว่าไม่ต้องให้ฉันปลอมตัวแล้วด้วยอ่ะ...แต่ถึงอย่างไรก็มีคนมองฉันอยู่ดีอ่ะแหละ
ความคิดเห็น