คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
Writer:: แนวพีเรียฝาิาม้วย่ะ
เป็นฟิแปลที่ไรท์เยแ่นะะ
ะศรัทธาในวามรั เื่อในลิิฟ้า
บทนำ
เมือนบทา
เประวัิศาสร์และอุทยานหลุมฝั่ศพอษัริย์อ์สุท้ายแห่ราวศ์าถูปุมไป้วยอทานะวันที่ยืน้นเรียราย้อนรับแสอาทิย์อย่าไม่ิย่อท้อ
“แะๆ”
เสียรัวัเอร์าล้อฟูลเฟรม
เลนส์โปรัึ้นท่ามลาวามเียบสัภายในอุทยานหลว
รอยยิ้มบาปราึ้นยามเมื่อเ้าอล้อทอมอภาพถ่ายาล้อัวเ่
“แฮวาน”
“แนลืมแผนที่อยู่บนรถแไปหยิบให้แนหน่อยสิ”
เสียอเพื่อนสนิทเอ่ยเรียนให้หลุาภวั์
ร่าเล็ยิ้มรับพร้อมพยัหน้าอบลับเพื่อนร่าบา่อนะเินลับไปยัรถเ๋ันโปรที่ออยู่ไม่ไล
หลัาหยิบแผนที่นาพพาลมาารถอแเนียลแฮวาน็เินลับเ้ามาในเประวัิศาสร์แห่เมือาอีรั้
ร่าเล็เินทอน่อผ่าน้นท้อนาให่ั้ระห่านูร่มรื่นมาเรื่อยๆ
สอ้าทาที่เ้าัวเินอยู่นั้นเ็มไป้วยอห้าสีาวมอสบายา
“ปึ!”
“อโทษรับ” แฮวานเอ่ยึ้นแทบะทันทีเมื่อรู้ัวว่านนั้นไม่ไ้ั้ใเินนหิราที่เินสวนมา
สอมือเล็ไม่วาย่วยประอหิแ่นนั้นเอาไว้มั่นเพื่อวามปลอภัยอเธอเอ
ทันทีที่หิรานัล่าวเยหน้าึ้นสบาับแฮวานเธอ็น้ำานออาบสอแ้ม
สะอื้นไห้ออมาอย่าไม่ทราบสาเหุนแฮวานใเผลอปล่อยมือที่ประอเธอเอาไว้พร้อมทั้เอ่ยถามหิรานนั้น้วยวามเป็นห่ว
“ุยายเป็นอะไรหรือเปล่ารับ…”
“ถวายพระพรอัรมเหสีแฮวาน
อพระอ์ทรมีอายุยืนนานนับพันปีหมื่นๆปี”
ยัไม่ทันที่แฮวานะพูบหิรา็เอ่ยึ้นทั้น้ำาเธอไม่วาย้มโ้ให้ับแฮวานอย่านอบน้อมและอ่อน้อย
ท่าทีอหิราทำเอาร่าเล็ถึับวยแฮวานไม่รู้เลยว่าวระเอ่ยสิ่ใับหิราี
“อิันรออยวันนี้มานานแสนนาน”
“นาน….”
“นานมาเ้า่ะ”
หิราเอ่ยออมา้วยน้ำเสียแสนสั่นเรือ
มืออันเหี่ยวย่นอเธออัเบาๆบนแ้มเนียนอแฮวานในะที่เ้าอแ้มลับไม่ไ้มีท่าทีรัเียแ่อย่าใ
“สมบัิั้แ่สมัยบรรพบุรุษที่ส่่อรุ่นสู่รุ่นมานถึอิันับำสั่เสียทีว่าาลเวลาะนำพาเ้าอำไลให้มาพบเอ
แม้ไม่เยเห็นหน้ามา่อนแ่อิันมั่นใว่าุท่านือเ้าอำไลหยวนี้เ้า่ะ”
หิราเอ่ยบอับแฮวานพร้อมทั้ส่ำไลหยให้ับแฮวาน้าๆในะที่แฮวานเอ่าใอยู่รู่หนึ่
แววาอันเป็นประายทอมอำไลหยอันามนั้นอย่าไม่อาละสายา
วามรู้สึที่แสนโหยหาและะนึถึบีบั้นนแน่นอรอออมาเป็นหยาน้ำาอย่าห้ามไม่อยู่
“ุเ้าะ
รับไว้เถอะเ้า่ะ อิันะไ้ายาหลับเสียที”
“แ่ว่าผม…”
แฮวานอ้ำอึ้
นัยน์าู่สวยอันเป็นประายนั้นทอมอำไลหยวามสลับับหิรา แม้ะพูเ่นนั้นแ่เาเอ็ปิเสธไม่ไ้เลยว่ารู้สึผูพันับทั้ำไลหยและหิราเป็นอย่ามา
“รับเอาไว้เถอะนะเ้าะ”
“รับ…”
แฮวานานรับำหิราพร้อมทั้รับำไลหยนั้นมาถือเอาไว้่อนะบรรใส่มันลบน้อมืออน้าๆ วามรู้สึุ้นเยอย่าบอไม่ถูมันยัราึอยู่ภายในใอแฮวาน ไม่รู้เหมือนันว่าทำไมนถึไม่ปิเสธออไป ไม่รู้เหมือนันว่าทำไมถึ้อรับำไลวนี้เอาไว้ อาเป็นเพราะฟ้าลิิะาเอาไว้แล้ว…
ความคิดเห็น