Love That Different รักนี้มาร์คหัดอ่อย (JackMark)

ลำดับตอนที่ #4 : รักนี้มาร์คหัดอ่อย:แผนที่2 [100%]

'แบมแบมมึงมาเป็นพ่อของลูกกูได้ป่ะ'

 

 

'กูรักมึงมานายแล้วนะโว้ย รักมากแต่มึงไม่เคยสนใจกูเลย'

 

 

'มึงคบกับกูเถอะ'

 

 

'แบมแบมมึงมาเป็นพ่อของลูกกูได้ป่ะ'

 

 

'กูรักมึงมานายแล้วนะโว้ย รักมากแต่มึงไม่เคยสนใจกูเลย'

 

 

'มึงคบกับกูเถอะ'

 

 

เหตุการ์ณนั้นรีเพลย์ซ้ำไปซ้ำมาในหัวผม เหตุการณ์ที่ผมไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้น ผมนอนไม่หลับเพราะคิดเรื่องที่เพื่อนสนิทที่สุดตั้งแต่ม.1จนถึงตอนนี้อย่างยูคยอมได้พูดกับผมว่าอยากให้คบกับมัน แบมแบมอยากจะบ้าตายจริง 

 

"เฮ้ออออออออออออ~"เสียงถอนหายใจรอบที่10000000000000000000ของวันนี้ดังขึ้น

 

กูควรจะคบกับมึงหรอ กูดีพอหรอ มึงชอบกูจริงหรอ กูควรคบกับคนที่กูรักเขาด้วยไม่ใช้หรอ เฮ้ออออออออออ~ 

 

ตี๊ดๆๆๆๆ

เสียงนาฬิกาปลุก ปลุกผมจากความคิดต่างๆ ผมลุกไปอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จผมก็เดินไปห้องไอ่ยูค

 

 

Yogyeom

 

 

กิ๊งๆๆ

 

"พี่มาร์คตามแผนที่บอกนะ"ผมพูดเเล้วให้พี่มาร์คเดินออกไปรับแบมแบมสุดหล่อของผม

 

"อ่าว แบมแบมมาทำไรที่ห้องยูคกี้อ่ะ"แบมแบมอึ้งกับภาพที่เห็นก็แน่ล่ะพี่มาร์คเดินออกมาทั้งที่มีแค่บ็อกเซอร์

 

"พี่มาร์คใครมาหรอ"ผมเดินไปแล้วโอบเอวพี่มาร์คทำให้แบมแบมดูอ้ำๆอึ้งๆ

 

"อ่อแบมแบมน่ะ แล้วยูคออกมาทำไมพี่บอกแล้วว่าให้ไปอาบน้ำ ทำไมชอบทะ โอ้ย"แบมแบมดึงตัวพี่มาร์คแล้วต่อยไปเต็มแรง ตอนแรกแบมแบมก็ดูอึ้งอ่ะแต่ตอนนี้ผมกับพี่มาร์คต่างหากที่อึ้งกว่าผมไม่คิดว่าแบมแบมจะทำอะไรรุนแรงขนาดนี้

 

"อย่ายุ่งกับเมียคนอื่นได้ป่ะพี่ ไปหาพี่แจ็คสันไป"แบมแบมพูดเสียงเรียบ

 

พี่มาร์คเดินออกไปเพราะหมดบทของพี่เค้าแล้วแต่ตอนนี้เหลือแต่ผมกับแบมแบม แบมแบมเดินเข้ามาใกล้ผมขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วแบมแบมก็เขย่งขึ้นมาเพื่อจะจูบผมแต่ผมต้องเล่นตัว เราเป็นเคะเราต้องรักนวลสงวนตัว ผมคิดได้ดังนั้นผมจึงผลักแบมแบมจนแบมแบมเกือบล้ม

 

".............."

 

"ไหนเมื่อวานมึงยังขอเป็นเมียกูอยู่เลย แล้วมึงมีไอ่พี่มาร์คอยู่ที่ห้องเนี่ยนะ มีอะไรกันแล้วใช่ม้ะ มึงคงติดใจพี่มาร์คสินะขนาดจูบมึงยังไม่ให้กูจูบเลย" กูเงิบเลยจ้าาาาา เมื่อวานแม่งบอกแม่งไม่ชอบกูแต่นี้อัลไลมิแทรบบบบ นี้มันหึงกันชัดๆเลย

 

"มึงหึงกูหรอ"

 

"อ่ะ เออ" อร๊ายยยยยๆๆๆๆๆๆ อยากจะกรี๊ดให้อีแบมแบมขายาวขึ้นจริงๆ

 

"จูบกูดิ จูบกูเลยๆๆๆ" 

 

แบมแบมยื่นหน้าเข้ามาแต่ก็ต้องชะงักเมื่อพี่มาร์คเดินเข้า

 

"ยูคยอมมม อีหมีเอ๋อ กางเกงในสีฟ้าตัวเก่งกูอยู่ไหนว่ะ" ผมชี้ไปในห้องนอนผม แล้วอีห่าพี่มาร์คก็เดินเข้าไปเพื่อหยิบกางเกงในสีฟ้าที่สกีนลายหน้าพี่แจ็คสันไว้ตรงกระปู๋น้อย

 

"แต๊งกิ้วเว้ย ยูคกี้"

 

แบมแบมหายไปไหนเนี้ย ผมเห็นไอ่แบมกำลังจะออกไปข้างนอก ผมเดินเข้าไปแล้วดึงแขนแบมแบมแต่แบมแบมทำเหมือนไม่เห็นผม มันโกรธอะไรกูอีกว่ะ

 

"มึงโกรธไรกูอ่ะ"

 

"มึงมีอะไรกับพี่มาร์คแล้วใช่ป่ะ ห้ะ"

 

"อะ เอ่อคือ คือ"

 

"ตอบ!!"

 

"555555555555555555555555แบมแบมคือ"

 

"มึงตลกรึไงมึงเล่นกับความรู้สึกกู"แบมแบมง่างมืจะต่อยผม

 

"ฟังๆๆ ฟังกูนะคือพี่มาร์คเขามาปรึกษาเรื่องพี่แจ็คแล้วที่เมื่อเช้ามึงเห็นกูกะพี่มาร์คดูสวีทกันอ่ะ กูแค่จะทำให้หึงมึงจะได้ชอบกูบ้างไรงี้อ่ะทีนี้อย่าโกรธนะ"

 

"ไอ่หมีแสบต้องโดนลงโทษ"แล้วแบมแบมก็จูบผม

 

ลิ้นของแบมแบมสอดเข้ามาในโพรงปากของผมเพื่อควานหาความหวานในปากของผม เราใช้เวลาจูบนานกันนานแสนนานกว่าจะผละจูบออกจากกกันเพราะว่าเดี๋ยวไปโรงเรียนสาย

 

 

 

ณ YPJ school

 

"แจ็คสันนายยังไม่ตอบเรื่องที่ฉันขอคบเลยนะ" มาร์ค ต้วนหูดีไปได้ยินเรื่องที่เด็กผู้หญิงรร.ตรงข้ามขอคบแจ็คสันเข้า

 

"ผมไม่คบกับคุณหรอกนะ 'คุณยูจีอา' "แจ็คสันปฏิเสธเธอแหละ ปฏิเสธแบบหน้าไร้สีหมีไร้กลิ่นมากง่ะ โหดร้ายยยยยยย แล้วนี้ไอ่ห่าแจ็คจะปฏิเสธผมแบบนี้มั้นเนี้ย เริ่มกลัวล่ะนะ อย่าเพิ่งเพ้อดิว่ะคีบับเราควรฟังเรื่องยูจีอาก่อนนะเฟร้ย!

 

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด! จีอาไม่ยอมถ้าแจ็คสันไม่คบกับจีอา จีอาจะฟ้องปะป๊า กรี๊ดดดดดดด" จีอากรี๊ดกร๊าดเสียงแหลมกระแทกไข่และขู่ว่าจะฟ้องปะป๊า ปัญญาอ่อนถ้าปะป๊ามึงรู้ว่ามึงมาหาผู้ชายก่อนเข้ารร.เค้าคงจะให้มึงฟ้องหรอก

 

"จีอาเงียบ แหกปากทำหอยด๋อยอีหยัง คุยกันดีๆได้ปร่ะ คีบับ คนเค้ารำคาญ มาหาผู้ชายถึงที่ ตอแหล"ประโยคแรกจูเนียร์ก็พูดกับจีอาแต่ประโยคหลังเพ้อกับตัวเอง และตอนนี้จูเนียร์กำลังเดินมาหาฉัน

 

"แอบฟังทำหงอคงรึไง อีกร๊วกกก!เดินไปแล้วแสดงว่าตัวเองกับไอ่ห่าแจ็คเป็นแฟนกันสิ"จูเนียร์พูดและผลักผมออกมา

 

"แต่แจ็คสันยังไม่ตกลงเลย"

 

"มัดมือชกรู้จักป่ะ ง่ายนิดเดียว อ่อๆอีกอย่างฉันจะถ่ายเก็บไว้ด้วยนะ คึคึคึ"ถ่ายทำไมอ่ะ 

 

"เก็บไว้เป็นหลักฐานไง"ผมยังไม่ทันถามจูเนียร์ก็ตอบขึ้นมาก่อนอ่านใจคนได้รึไงว่ะอีห่านี้ ผมเดินไประหว่างแจ็คสันกับจีอา และผลักจีอาที่ยืนใกล้แจ็คสันมากเกินไป

 

"อีชะนี ผู้ชายคนนี้ของฉัน เป็นแฟนฉันเข้าใจม๊ะ เลิกยุ่งได้แล้วโอเค๊ "ผมควงแขนแจ็คสันเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของและจีอาก็ร้องไห้ ร้องไห้ทำไมว่ะ อ่าวเวรแล้วที่ไอ่เนียร์ถ่ายไปไม่อ่ะไรหรอกแต่ตอนนี้คือแบบคนถ่ายกูกับไอ่แจ็คตรึมโดยไม่สนจีอา

 

"อะไรของมึงไอ่มาร์ค"แจ็คสันกระซิบ 

 

"ก็ไม่รู้สินะ"ผมตอบและหันไปทางอื่น ก็ดูดิไอ่แจ็คแม่งเอาหน้ามาใกล้เหลือเกิน คนก็ถ่ายรูปซะอื้อหื้อ มึงเข้าใจกูบ้างว่ากูเขินนนนนนนนนน! จูเนียร์เดินออกมาช่วยพยุงจีอาให้ลุกขึ้น

 

"แกจะร้องไห้ทำไม่เนี้ยยัยชะนี" 

 

"แกคือสองคนนั้น"มึงอย่าดราม่า เมื่อ5นาทีที่แล้วมึงยังกรี๊ดๆอยู่เลย

 

"เค้าได้กันแล้วช้ะ อร๊ายยยย คือแบบฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งหิงห้อยป่ามากอ่ะแกร"เฮือกกก ยัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว

 

"คือแจ็คสันกับนายคนนั้นอ่ะช่วยจูบกันให้จีอาดูหน่อยนะๆนะนะนะนะ"เงิบจ้าาาาาาาาา นางเป็นอะไรนางบ้าไปแล้วคือนี้มันหน้ารร.

 

"จูบเลยๆๆๆๆๆ"ทุกคนเชียร์ซะอย่างกับกูกำลังจะแต่งงาน

 

"ถ้าไม่จูบกูจะบอกพ่อพวกมึงว่ามึงตุ๋ยตูดกันแล้ว"เสียงอีจูเนียร์ชัวร์แต่แจ็คสันก็ยอมจุ๊บที่แก้มของผม อ๊ากกกกก ให้เดาตอนนี้ผมหน้าแดงไปถึงแก้มก้นแล้วแน่ๆ

 

"ไม่เอาจุ๊บเอาจูบอ่ะ จูบเลยๆๆๆ"เมื่อเสียงนิรนามพูดจบ ผมกับแจ็คสันมองหน้ากันแล้ว

 

"จะบ้ารึไงนี้มันหน้ารร.แค่นี้ก็พอแล้ว"แจ็คสันตะโกน

 

"บายนะแจ็คสัน รักกับแฟนนายนานๆนะ จุ๊บๆ"จีอาและคนอื่นๆเดินออกไป

 

และตอนนี้เหลือแค่ผม แจ็คสัน และจูเนียร์ 

 

เรายืนเป็นสามเหลี่ยมเหมือนรักสามเศร้าและไม่มีใครพูดอะไร

 

 

 

 

"ขอบใจนะเว้ยมึง"แจ็คสันเป็นคนพูดเพื่อทำลายความเงียบ

 

"เออไม่เป็นไรเราเป็นเพื่อนกัน"แต่กูอยากเป็นแฟนมึงมากกว่า

 

"เพื่อน? แล้วตกลงจะไม่เป็นแฟนกับกูแล้วหรอ"แจ็คสันพูดแบบนั้นทำให้ผมงง ตกใจ เขิล และรู้สึกว่าหน้ามันร้อนๆ

 

"มึงแน่ใจหรอว่ะ แล้วเจบีอ่ะ"ไม่ใช่ผมที่ถามแต่เป็นจูเนียร์ต่างหาก

 

"เออชั่งจอบน้อยไปก่อน ก็กูนอนคิดนั่งคิดแคะขี้มูกคิดขี้คิดชัก...."

 

"พออออ!"ผมกับจูเนียร์พูดพร้อมกัน

 

"ตกลงกูคบกับมึง โอเค๊"แจ็คสันพูดและเดินไปโรงยิม

 

"แจ็ค!!!มึงกินข้าวยัง"

 

"ยังอ่ะ ทำไมจะซื้อของกินมาให้กูรึไง"

 

"เออ กูเอาขนมปังมาให้ กูไปกินข้าวและบาย"ผมยื่นขนมปังให้แจ็คสันและเดินออกไป

 

"มาร์คๆ! มึงเอาไปกินเหอะ กูไม่หิว"ผมได้ยินแต่ผมอยากให้มันกินนี้หน่า ก็ต้องซ้อมฟันดาบอีกตั้งนาน 

 

 

ปฏิหารมักเกิดกับคนที่มัความหวังและคนที่พยายามจริงมั้ยครับ.

                                                                  Mark   ♥

 

 

 

 

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ไรอัพช้าไปหน่อยช่วงนี้ยุ่งๆต้องขอโทษด้วยน้าาาาา อ่อตอนต่อไปขอสปอยหน่อยแล้วกันว่าจะมีตัวร้ายโผล่มา สนุกไม่สนุกยังไงเม้นท์ด้วยนะ 

-ทวงฟิคได้ที่@mamewlbsนะเจ้าค่ะ
-NCนี้ขอตัดสินใจก่อนว่าจะมีดีมั้ย