ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รักนี้มาร์คหัดอ่อย:แผนที่1
แผน 1 อ่อยอย่างมีชั้นเชิง
"เจ้าชายจูบสโนว์ไวท์เพื่อให้นางฟื้นขึ้น"เสียงเลย์ที่เป็นผู้พาร์กพูดขึ้น
แจ็คสันค่อยๆก้มหน้าลงเพื่อจะแกล้งจูบมาร์คในการแสดง
จู๊บบบบบบบบ!
แต่มันดันการเป็นการจูบจริง................0o0
ย้อนเมื่อเช้านี้
"จะหานางเองจากไหนล่ะเนี้ยยยยย"ผู้กำกับละครเวทีที่ชื่อว่ายองแจพูดขึ้น เนื่องจากนางเอกของเรื่องนี้ดันสดุดขี้มดล้มหัวฟาดหญ้าเข้าห้องไอซียู มาแสดงไม่ได้
"ตอนนี้กำลังหาอยู่ค่ะ(มึงคะนี้โรงเรียนชายล้วนนนน)"สตาร์ฟพูด
"ให้ฉันขึ้นแสดงเลยมั้ย อิฟวยยยยย"ยองแจตะโกนด่า
"ใจเย็นๆนะแตงกวาน้อยเดี๋ยวตีนกาขึ้นแบบไอ่หร่าเนียร์นะ"เจบีพูดติดตลกแต่ยองแจจริงจังกับงานมากเขาถึงไม่ยิ้มออกมา
"ไอ่บีนินทาเค้าระวังตกหลุมรักเค้าน้าาาาา"จูเนียร์เดินมาแล้วจับแก้มเจบีส่ายไปมาอย่างหมั่นไส้
"นั้นผัวกูนะอีเนียร์ เดี๋ยวตบด้วยแตงกวา"ยองแจพูด
"ว่าแต่มึงมาทำไรว่ะ"
"กูมาช่วยมึงหานางเอก แต่เป็นแบบที่มีพระเอกคู่มาแล้วนะ"จูเนียร์พูด
"ยังไงก็ได้ๆ แค่มีนางเอกก็พอ ว่าแต่ใครว่ะ"
"มาร์คไง และกฏคืดต้องให้คู่กับไอ่แจ็คสั้น"
"เอ่ออออ แล้วมัน2คนรู้บทหรอว่ะ"
"ทุกคนก็ต้องเคยดูตูนเรื่องนี้ป่ะว่ะ"
"พามันมาซ้อมเลยได้ป่ะว่ะ"ยองแจถาม
"เออๆเดียวโทรเรียกพวกมันแปป"จูเนียร์พูดและกดโทรศัพท์สีชมพูบานเย็นหลายดอก(!)แล้วโทรออกทันที
5นาทีต่อมา....
"โทรเรียกกูมีไรวะ-*-.....อุ๊ย!!~ บีน้อยของหวังอยู่ก็ไม่บอกเผลอคำหยาบเลยอรั๊ย~"แจ็คสันพูดประโยคแรกกับจูเนียร์และหันมาพูดกับเจบีพร้อมกับทำหน้าเขินเล็กน้อย
"บีน้อยของหวังพ่องดิอิสลัดกูมีน้องแตงของกูแล้วมึงอย่ามา-3-"เจบีด่าพร้อมกับดึงตัวยองแจมากอด
"พี่บีอะ>///<..ชัดนะอิหวัง-0-" ประโยคแรกแอ๊บเสียงเล็กน้อยหน้าแดงหน่อยๆพร้อมกับหันไปทุบอกเจบีเบาๆ~แต่!ประโยคที่สองนั้นหันไปทำเสียงดุพร้อมหน้านางมารใส่เจ็คสัน
"อะแฮ่ม" กระแอมนิดหน่อยให้รู้ว่าต้วนคนสวยมาเยือน มาร์คต้วนเดินเข้าไปหาแจ็คสันแล้วจุ๊บแก้ม1ที
"0.o ม..มึงจุ๊บกูหาไรว่ะไอ่มาร์ค"แจ็คสันด่าเสียงหลง ก็นะ มาร์คออกจะสวย น่ารัก และตอแหลขนาดนั้น
"ทำไมเสียงหลงล่ะเขินล่ะสิ ฮืมมมม"มาร์พูดพร้อมลูบไล้ซิกแพ็คของแจ็คสัน
"ไอ่ห่าอย่าลูบดิ กูสยอง ไปไกลๆกูด้วย"แจ็คสันดันตัวมาร์คออก
"ก็บอกแล้วว่ากูจะอ่อย จะไปง่ายๆได้ไงล่ะจริงมั้ย" มาร์คพูดแล้วเดินไปบนเวที
"ทุกคนฉันกับแจ็คสันจะเล่นเป็นพระเอกกับนางเอกนะ"
"อีมาร์คแย่งซีนกู แต่ว่าทุกคนเข้าใจตรงกันนะ"ยองแจพูด
"เข้าใจๆ"เสียงสตาร์ฟตอบรับ
"หยุดดดดดด!"แทคยอนตะโกนขึ้น
"อีแทคมาทำไม"ยองแจพูดและคิดในใจว่าวันนี้มันวันรวมญาติรึไงว่ะ มายกเครือเลย
"กูจะเป็นพระเอก"แทคยอนพูด
"ไม่มีทางกูจะเป็นพระเอก"แจ็คสันพูด ตามจริงแจ็คสันไม่ได้อยากเล่นหลอกแต่ว่าเค้าและแทคยอนเป็นคู่แข่งกันทุกเรื่องและเค้าอยากชนะ
"งั้นให้โหวตกันดีกว่าว่าใครควรเป็นพระเอก"มาร์คเสนอขึ้นเพราะว่ามีแผนแล้ว หึหึ
"นี้ทุกคนถ้าโหวตให้แจ็คสันเดี๋ยวฉันเพิ่มคะแนนจิตวิสัยให้"มาร์คกระซิบบอกคนอื่นๆ
....
....
....
....
ผลโหวต
แจ็คสัน 20 คะแนน
แทคยอน 0 คะเเนน
"ฉันไม่ยอมมมม อ๊ากกก"แทคยอนตะโกนพร้อมฉีกเสื้อโชว์ซิกแพ็ค (มีสติกเกอร์แมวสีเขียวปิดหัวนม//มาไงว่ะ)
"ฉันชนะนายนะแทคยอน เหอะๆ"แจ็คสันเดินไปตบไหล่แทคยอนเบาๆเหมือนจะเป็นการให้กำลังใจ
"ฮือออ ฮึกฮึก ฮืออ แม่ไอ่แจ็คแกล้งผม....T-T..."แทคยอนร้องไห้แล้ววิ่งออกไป(แทคอารมณ์แปลปวนป่ะเนี้ยยย)
"งั้นไปซ้อมได้แล้ว นี้บท"ยองแจพูดและยื่นบทให้มาร์คกับแจ็คสัน
"แจ็คสันไปซ้อมกัน เฮ้ยแจ็คเดี๋ยว"
"มีไรว่ะ"
"แจ็คสันกูว่ากูเรียกแจ็คสันไม่ค่อยถนัดกูเรียกผัว(!)แล้วกันนะ"มาร์คพูดและยิ้มจนเห็นเขี้ยวออกมาอย่างสดใส
"จะเริ่มแล้วพานักแสดงไปแต่งตัวเร็วๆ แล้วพวกนักแสดงจากhitbigแล้วก็MSมารึยัง"ยองแจจริงจังกับทุกๆงานโดยฉเพาะงานนี้เพราะเป็นงานระหว่างms pyj และhitbig
"งั้นแร็ปม่อนสุดหล่อของฉันก็มาด้วยนะสิ"จูเนียร์พูดและทำสวยต่อ
"มาแล้วก็เป็นmcแบบแกด้วย"ยองแจพูด
"จริงอ่ะแกร ฉันต้องอ่อยให้ได้เลย"จูเนียร์ทำตัวดี๊ด๊า(ออกแนวตอแหล)
"เออๆเริ่งของมึงกูไปเช็คนางเอกกับพระเอกก่อน"ยองแจพูดแล้วเดินไป
"อร๊ายยยยยย มาร์คแกเริศมากเลยอ่ะ(ยองแจฉันตุ๊ดแตกฝุดๆ//ไรท์)"ยองแจกรี๊ดกร๊าดดดด เมื่อเห็นมาร์คใส่ชุดสโนว์ไวท์ แล้ววิคผมมันเข้ากับมาร์คมากๆ
ร่างบางที่ตัวขาวราวหิมะ ปากบางที่มี สีแดงดั่งกลีบกุหลาบ ผมดำสนิท ยาวถึงประมาณตนคอ จมูกโด่งกำลังดี รับกับโครงหน้าแสนสวยพอดี จึงเหมาะกับชุดสโนว์ไวท์ ร่างบางที่ใส่ชุดสโนว์ไวท์เดินออกมาจากห้องแต่งตัว
แจ็คสันยืนเต็มความ'เตี้ย'แล้วมองตามคนที่เดินพร้อมยิ้มโชว์เขี้ยวและฟันขาว ผู้ชายอะไรจะสวยปานนั้น คราวหน้ากูจะจับมันแต่งเป็นผู้หญิงมาโรงเรียนทุกวันเลย แต่ไม่ได้เดี๋ยวบีน้อยของหวังจะชอบมัน แค่ยองแจคนเดียวก็ชิบหายแล้ว
"แจ็คสันนนนนน เค้าสวยมั้ย"มาร์ควิ่งมาแล้วก็โพสต์ท่าเท้าเอว
"ม ไม่อ่ะ บีน้อยเค้าสวยกว่า"ไอ่ห่ายองแจจะให้มันใส่สั้นอะไรปานนี้ เห็นหมดขาอ่งขาอ่อน
"แจ็คสันๆ เป็นไรอ่ะ เลือดน้ำเดาออกเฉยเลย"มาร์ควิ่งเข้ามา โอ๊ยยยย(เสียงหื่นๆ)เห็นชัดกว่าเดิมอีก มึงผู้ชายหรือผู้หญิงเนี้ยยยย มาร์คยื่นหน้ามาใกล้ๆเหมือนสำรวจอาการของผม
"มาร์คปิดๆหน่อยแจ็คมันมองต้นขามึง"จูเนียร์พูด
"กูไม่ได้มอง!"แจ็คสันตะโกนด่าแต่ตายังจ้องที่ต้นขามาร์ค
"ไอ่แจ็คอย่าหื่นได้มั้ย"มาร์คพูดเขินๆก่อนจะพยายามดึงกระโปรงลง
"เจบี กูนี้เมียมึงไม่ใช่ไอ่มาร์ค"ยองแจพูดแล้วจับหน้าเจบีให้มองหน้าตัวเอง (เจบีก็มองเหมือนกัน)
"5555555"ยูคยอมผู้เดินเข้ามาใหม่หัวเราะ(อียูคถาแกจะออกมาแค่นี้ก็นะ//ไรท์)
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
"แต่งตัวเสร็จเเล้วใช่มั้ย จำบทได้แล้วนะ"ยองแจถาม
"อื้มมมม!"ทุกคนตอบ
"ให้เวลาอีก10นาที"ยองแจพูด
#ไรท์ขออนุญาตบอกรายชื่อนักแสดงนะค่ะ
มาร์ค-สโนว์ไวท์
แจ็คสัน-เจ้าชายที่จูบสโนว์ไวท์(ชื่อไรไม่รู้ง่ะใครรู้บอกหน่อยนะ)
จิน-นายพรานสุดหล่อ
ยูคยอม-แม่มด
ชินดง-พ่อของสโนว์ไวท์(ที่แม่งเป็นพระราชา)
คริส,ชานยอล,เจโฮป,เซฮุน,วี,เทา,เจบี-คนแคระ(!)
เฉิน-กระจกวิเศษ
แบมแบม,ลู่หาน,ซูก้า-ต้นไม้
จองกุก,จีมิน,ซูโฮ,ดีโอ-ก้อนหิ้น
แร็ปม่อนเตอร์,จูเนียร์-MC
"ทุกคนสแตนด์บายได้แล้วววววว"สตาร์ฟที่ชื่อซิ่วหมินพูดขึ้น
"แล้วเจ้าชายล่ะ"ไค(แล้วไคคือใครแล้วใครคือไค มุกแป๊กแล้วยังจะอุตสาห์เล่นเนอะ//ไรท์)ที่เป็นสาร์ฟพูดขึ้น
"ในห้องน้ำอ่ะ"ฮีชอลที่เดินมากับฮันเกิงพูดขึ้น
"เดี๋ยวค่อยไปตาม ตอนนี้เอาอีสโนว์ไวท์ขึ้นไปก่อน"
"นายพรานพาสโนว์ไวท์เข้าไปในป่า แต่ตัดสินใจไม่ฆ่าสโนว์ไวท์เพราะบลาๆๆๆ"นั้นคือเสียงของเลย์
JACKSON
ในขณะที่ละครเวทีดำเนินต่อไปแต่ผมนั้น
ปู๊ดดด!
"อื้ออ"ผมครางในลำคอด้วยความโล่ง
"อีแจ็คขี้เร็วๆจะบทมึงแล้ว"ยองแจยืนบ่นอย่างนี้มาประมาณ
"เออๆกูขี้เสร็จแล้ว"ผมตะโกนบอกยองแจพร้อมใส่กางเกง
"อีเหี้ยแจ็คมึงลืมกดส้วมไอ่ห่า"ยองแจเตือนเมื่อมาถึงท่าขึ้นเวที
"เออ ชั่งมันก่อนๆ"ผมเดินขึ้นเวที
"สู้ๆนะ"ยองแจและสตาร์ฟอวยพรให้ผม
เรื่องย่อ
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.. ในพระราชวังอันโอ่อ่าใหญ่โต พระราชาและพระราชินีมีพระธิดาตัวน้อยที่ผิวพรรณงามผ่อง ขาวราวปุยหิมะ นามว่า สโนไวท์ แต่หลังจากที่พระราชินีให้ประสูติพระธิดาได้ไม่นาน พระองค์ก็สวรรคต พระราชาได้อภิเษกสมรสกับหญิงงาม และทรงแต่งตั้งให้เป็นพระราชินีองค์ใหม่โดยที่พระองค์ไม่ทรงทราบเลยว่า พระมเหสีองค์ใหม่นี้ ที่แท้เป็นแม่มดที่ร่ายมนตร์ปลอมตัวจนสวยจนงามมาเพื่อที่จะยึดครองเมืองนี้ ทุกวันพระราชินีองค์ใหม่จะมายืนหน้ากระจก แล้วถามว่า
“ กระจกจ๋า บอกข้ามาเถิด ว่าใครงามเลิศ ในปฐพี”
กระจก จีบปาก จีบคอ ประแจ๋ ประจ๋อ “มเหสี มเหสี”
แม่มดเอียงอาย “อุ๊ยตาย จริงเหรอ”
กระจกปั้นเจ๋อ “จริงซี้ จริงซี้” กระทั่งสโนไวท์ โตขึ้น เป็นสาวสวยผมดำขลับ ผิวขาวดั่งปุยหิมะ ปากแดงดั่งกลีบกุหลาบ เหมือนเช่นทุกวัน พระราชินีองค์ใหม่มายืนหน้ากระจก แล้วถามว่า
“กระจกจ๋า บอกข้ามาเถิด ว่าใครงามเลิศ ในปฐพี”
กระจก อ้ำ อ้ำ อึ้ง อึ้ง หลบตา นิดหนึ่ง “สโนไวท์ น่ะซี” พระราชินีองค์ใหม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟสั่งจับสโนไวท์ทันที แต่โชคดีที่นายพรานสุดหล่อเกิดความสงสารเนื่องจากสโนว์ไวท์ทั้งอ่อนโยนและใจดีเขา จึงปล่อยตัวสโนไวท์แล้วให้รีบหนีไป สโนไวท์จึงจำต้องออกจากพระราชวัง เดินเท้าเข้าไปจนถึงป่าลึก กระทั่งมาพบบ้านหลังเล็ก ๆ ที่ปลูกอยู่กลางป่า ด้วยความเหนื่อยล้าจึงเดินเข้าไปเพื่อหวังจะขอพักสักครู่ก่อนที่จะเดินทางต่อไป สโนไวท์เคาะประตูเท่าไรก็ไม่มีใครออกมาเปิดสักที จึงตัดสินใจผลักประตูเข้าไป พอประตูเปิด สโนไวท์ต้องประหลาดใจอย่างมาก เพราะโต๊ะ เตียง และของใช้ทุกสิ่งทุกอย่างในบ้านนั้น มี 7 ชิ้น แต่ละชิ้นนั้นมีขนาด “เล็กกระจิ๋วหลิว” สโนไวท์เห็นข้าวของระเกะระกะจึงจัดการเก็บกวาดจัดจนทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยเข้าทางเข้าที่ ด้วยความเหนื่อยระโหยโรยแรง สโนไวท์ เผลอหลับไป ขณะที่นอนเพลินๆ อยู่นั้นก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียง แกะๆกักๆ สโนไวท์สะดุ้งสุดตัว แล้วเตรียมหนี..แต่ไม่ทันเสียแล้ว คนแคระทั้ง 7 เดินเข้ามาในบ้าน เมื่อเห็นสโนไวท์จึงถามไถ่ด้วยความเมตตาว่าเกิดอะไรขึ้น สโนว์ไวท์ตัดสินใจเล่าเรื่องราวให้ฟังอย่างละเอียด คนแคระทั้ง 7 เกิดความสงสารจึงชวนให้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขในบ้านหลังน้อยนี้ เหมือนเช่นทุกวัน พระราชินีองค์ใหม่มายืนหน้ากระจก แล้วถามว่า
“กระจกจ๋า บอกข้ามาเถิด ว่าใครงามเลิศ ในปฐพี”
กระจก อ้ำ อ้ำ อึ้ง อึ้ง หลบตา นิดหนึ่ง “สโนไวท์ น่ะซี” พระราชินีองค์ใหม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟเพราะรู้ทันทีว่าสโนไวท์ยังมีชีวิตอยู่ รีบออกจากพระราชวัง สืบจนรู้ว่าสโนไวท์หนีมาหลบอยู่กับคนแคระทั้ง 7 จึงปลอมเป็นคนแก่ผมหงอกมาเคาะประตูบ้าน แล้วทำทุกวิถีทางจนสโนไวท์ใจอ่อนยอมกินแอ๊ปเปิ้ล โดยไม่รู้ว่าแอ๊ปเปิ้ลลูกนั้นอาบยาพิษ พอกินปุ๊บสโนไวท์ก็ฟุบหลับไปในทันที คนแคระทั้ง 7 กลับมาเห็น จึงช่วยกันนำร่างสโนไวท์ใส่ในโลงแก้วใสประดับประดาอย่างสวยงาม วันหนึ่งเจ้าชายหลงทางมาพบ เกิดต้องตาต้องใจ และอยากจะช่วยนาง และด้วยคติที่ว่ารักแท้คือยาวิเศษถ้ามันคือจูบจากรักแท้สโนว์ไวท์จะต้องฟื้นแน่นอน
"เจ้าชายจูบสโนว์ไวท์เพื่อหมายให้นางฟื้นขึ้น"เสียงเลย์ที่เป็นผู้พาร์กพูดขึ้น
ผมค่อยๆก้มหน้าลงเพื่อจะแกล้งมาร์คในการแสดง แต่มาร์คดันดึงตรงปกคอผมทำให้
จู๊บบบบบบบบ!
จูบแรกของผม มันไปซะแล้ว ทุกอย่างค่อยๆมืดลง
MARK
ผมดึงคนร่างหนาลงมาและจูบแต่พอผมลืมตาเขาก็เป็นลมทั้งที่อยู่ท่าเดิมพอผมลุกขึ้นเข้าก็ล้มลงพื้นแล้วผมก็มองเขา ผู้ชายอะไรจะหล่อปานนี้ หน้าคมๆของเขทำให้ผมจูบเขาอีกครั้งและผมกลัวเสียเนื้อเรื่องผมจึงพูดว่า
"เจ้าชายคงตะลึงในความสวยของฉัน จนเป็นลม และถ้าเจ้าชายไม่ฟื้นฉันจะจูบเจ้าชายนะ"ผมพูดและกดจูบลงไปอีกครั้ง ทำมห้ทุกคนหัวเราะ
แทคยอนเห็นทุกเหตุการณ์และการจูบกันไปมามันหน้ารำคาญอ่ะ แทคยอนจึงเดินออกไปหน้าเวที
"ถ้ามึงไม่ตื่นกูจะจูบมึง"เหมือนแจ็คสันจะรับรู้ถึงแทคยอนจึงรีบลืมตา
หน้าแทคยอนเข้ามาใกล้แจ็คสันอย่างมาก
"ไอ่เหรี้ยยยยยยยยยย"แล้วม่านก็ปิดลง เกือบไม่ทันแล้วไงทั้งแจ็คสันและมาร์คคิดในใจก่อนจะได้ยินเสียงของMCทั้ง2พูดปิดงาน
หลังจบงาน
"ฉลองงงงงง งานนี้ได้รับคำชมมากกว่าปีอื่นๆที่ผ่านมาาา"ยองแจพูด
"ทำไมมึงถึงดึงกูไปจูบว่ะ"แจ็คสันตะหวาดใส่ผม
"ก็กูจะเอามึงมาเป็นของกู กูอยากให้คนอื่นรู้ว่ามึงเป็นของกู"คำพูดของผมทำให้แจ็คสันอึ้ง
"มึงคบกับกูเถอะนะเเจ็คสัน ถึงกูจะเป็นประธานนักเรียนถึงมึงจะเข้าห้องปกครองบ่อยๆแต่เชื่อกูดิ กูอยากคบกับมึง อยากให้มึงรักกูบ้าง อยากให้มึงสนกูไม่ใช่คนที่ไม่สนมึง กู"ผมยังพูดไม่ทันจบแจ็คสันก็พูดขึ้น
"ตรงไหนที่มึงเรียกว่ารักกู?"
"ฟังกูดิแล้วมึงจะรู้ ว่าแต่เมื่อกี๊กูพูดถึงไหนว่ะ"
"อยากให้กูรักมึง"แจ็คสันตอบ
"อ่อ กูจะบอกว่ากูไม่อยากให้มึงเจ็บกับการรักคนที่เขามีแฟนแล้ว กูเป็นห่วงมึงนะ"ผมทำหน้าจริงจัง
"กูขอเวลาได้ป่ะ"เล่นตัวอีห่า
"ให้ถึงพรุ่งนี้พอนะ กูจะได้ตัดใจได้"มาร์คทำหน้าอย่างหมดหวัง แต่ตามจริงถึงไม่คบผมก็จะอ่อยต่อ ก็มาร์คจะเอาอ่ะ(ใจเย็นๆนะต้วน)
"เอ่อออ งั้นพรุ่งนี้กูจะมาให้คำตอบมึง"แจ็คสันทำหน้าหนักใจ
และเดินออกไป
ผมพูดจากใจจริงๆ ที่พูดออกมาทั้งหมด ผมรักแจ็คสันจริงๆ
ผมหวังว่าซักวันจะมีปฏิหารเกิดขึ้นกับความรักครั้งนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น