คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ร่มสีเทา [100%]
"เฮ้อ! อิจฉาจัง" ดีฟส์คิดพลางปิดนิยายเล้มโปรดของเขาและเงยหน้าขึ้นมองไปยังหน้าต่าง "ฝนตกซะแล้ว ทำยังไงดี ไม่ได้เอาร่มมาซะด้วย ต้องตากฝนไปสินะ ฤดูฝนแล้ว ดันลืมเอาร่มมาซะได้ ต้องรอบคอบกว่านี้นะดีฟส์" เขาคิดในใจก่อนจะเดินไปเก็บกระเป๋าและเดินตากฝนไปอย่างเดียวดาย ตอนนี้เขานึกอยากให้มีใครซักคน กางร่มและเดินเตียงคู่กันกับเขาท่ามกลางสายฝน
ระหว่างที่ดีฟส์ยืนเหม่ออยู่นั้น ก็มีเงาของใครบางคนทับมาบนเงาของเขา คนๆนั้นก็คือวีนั่นเอง! วีโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูของดีฟส์ิเบาๆว่า "ต่างฝนอยู่อย่างนี้เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" ดีฟส์ที่ได้สติหลังจากที่วีทักก็พูดขึ้นมาถามวีว่า "แล้วนัทกับป๊อกล่ะวี" คำถามจากดีฟส์ทำให้วียิ้มและชี้ไปที่คนสองคนที่กำลังเดินใต้ร่มคันเดียวกัน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเปียกฝน แต่ก็ยังดูมีความสุข "อ้าว แล้วไม่กลับด้วยกันเหรอ?" ดีฟส์รีบถามก่อนความเงียบจะเข้ามาปกคลุม "ไม่ต้องห่วงสองคนนั้นหรอก มันนอนห้องเดียวกัน สนิทกันมาก ตั้งแต่อยู่มหาลัยแล้ว" วีตอบ ขณะที่เบียดอยู่ใต้ร่มคันเดียวกันกับดีฟส์ "ว่าแต่สองคนนั้นเขาเป็นแฟนกันหรอ?" ดีฟส์เงยหน้าขึ้นไปถามวี แต่ก็ต้องรีบก้มหน้าลงเพราะวีกำลังมองเขาอยู่ "เปล่าหรอก พวกเขาเล่นกันอย่างนี้จนเพื่อนๆมันล้อว่า"เป็นแฟนกัน" เลย" วีตอบพลางยิ้มกับท่าทางแปลกๆของดีฟส์ "รีบไปกันเถอะ ก่อนที่ฝนจะตกหนักมากกว่านี้"
ดีฟส์พูดจบก็เดินนำไปก่อน "นี่ รอก่อนสิ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก บอกแล้วว่า"เป็นห่วง"ยังจะวิ่งตากฝนไปอีก"วีพูดและรีบวิ่งตาม
ระหว่างทางกลับบ้าน
ตอนนี้เหลือเพียงร่างบางๆแค่ร่างเดียวเท่านั้น ถ้าจะถามถึงเจ้าของร่ม เขาก็เข้าบ้านไปเรียบร้อยแล้ว ก็เลยให้ยืมร่มมา "เอาล่ะ ถึงบ้านซะที" ดีฟส์พึมพำ ก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟาที่นุ่มและคุ้นเคย แล้วเอื้อมมือล้วงเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหยิบนิยายเล่มโปรดออกมาอ่านต่อ เวลาผ่านไปใกล้เที่ยงคืนแล้ว ดีฟส์ปิดหนังสือแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำก่อนจะทิ้งตัวลงนอน แล้วค่อยหลับไป
ความคิดเห็น