สาวงามกะนายป.ญ.อ.ตอนที่6

ตอนที่6

เป็นครั้งแรกในชีวิตทีผมได้กอดผู้หญิงคือเธอคือคนแรกที่ผมกอดไม่รู้สิเธอตบหน้าอกผมผมเจ็บจากรอยชำเมื่อหลายวันก่อนตั้งแต่เธอเค้ามาในชีวิตผม ผมมีความสุขทุกๆวันก่อนนอนมีนอาจะทายาให้ผมถามผมว่าเป็นไงบ้างทำให้ชีวิตผมมีค่าผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลยเหมือนหัวใจของผมมันแปลกแปลกผมรู้สึกว่าเจ็บปวดแต่ก็มีความสุขกับมันตั้งแต่มีชีวิตมา25ปีไม่เคยมีใครทำให้ผมมีความสุขทำให้ผมไดรู้สึกอยากปกป้องอยากทะนุถนอมเท่านี้เลย ทั้งหมดนี้มันคืออะไรผมไม่เค้าใจทำไม่กับเพื่อนคนนี้ผมถึงไม่รู้จะพูดยังไงแต่ผมรู้สึกว่าเธอคอยทำแผลให้ผมคอยแคร์ผมไม่รู้สิ

วันต่อมาเป็นวันหยุดของผมผมอยู่กับบ้านทั้งวันจริงจริงผมจะหยุดวันไหนก็ได้ตอนเช้าเลยไปจัดการเอกสารคดีแก๊งค้ายาที่คอยปองร้ายมินอาตอนบ่ายผมกลับบ้านยัยส้มหนั้งดูซีรีอยู่

“นี้นาย ช่วงนี้นายดูเป็นมนุษย์มากเลยอะ”

“ฉันก็เป็นมนุษย์อยู่แล้วนิ”

“เออก็ไม่เห็นนายอมตูดเลยนิ”

“อมตูด?!”

“อมตูดปากกาคือช่วงนี้นายแปลกมากเลยอะ”

“ไม่รู้สิ ความรู้สึกเจ็บปวด แต่ก็สุขรู้สึกดีเหมือนว่าใจมันเจอสิ่งที่ต้องการยิ่งคิดยิ่งรู้สึกอยากอยู่ใกล้ๆอยากคอยดูแล ไม่อยากแยกจาก แล้วจู่เมื่อเค้าไม่อยู่ก็เหมือนกะโลกทั้งใบมันล้างไปเลย มันคืออะไร บอกได้มั้ย”

“เรื่องอะไรจะต้องบอกนายด้วยละแต่ว่าถ้าบอกว่ารู้สึกกับใครฉันก็อาจจะใบ้ซักนิดประมาณนั้น”

“มินอา”

“อะไรนะ”!

“เป็นอะไร”

“ป่าวแค่ตกใจ”

“ตกใจทำไม”

“นี้นายเป็นพี่ชายฉัน ฉันจะบอกอะไรอย่างหนึ่งนะพี่มินอาไม่คู้ควรให้นายรู้สึกแบบนั้นหรอก เธออยู่สูงเกินไปแต่ถ้านายไม่ตัดใจฉันไม่ว่าอะไรหรอกเพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้”

“ไม่รู้สิความรู้สึกนี้พอกดมันยิ่งแข็งพออ่อนมันยิ่งงอ”

“นายเป็นคนฉลาดนะนายน่าจะคิดได้”

“กินข้าวกันแล้วยัง”

มินอาเดินเข้ามาเปิดประตูบ้าน

“ไมวันนี้กลับไวจัง”

“ก็เมื่อวานนายบอกให้รีบกลับบ้านนิ”  

“ประชดปะเนี่ย”

“น้องส้มคะหิวแล้วยังคะ”

“เออยังไม่กินอะไรเลยพี่มินอาคะน่าสงสารปะโดนคนบ้าแย่งไปหมด”

“มั่วละในตู้เย็นไม่มีกับข้าวแล้วฉันจะแย่งอะไรเธอกิน”

“นี้นายไม่ต้องทะเลาะกันเลย น้องส้มคะไปช่วยพีทำกับข้าวหน่อยคะ”

มินอาจูงมือส้มเดินผ่านหน้าผมไปอย่าเมินเมิน

“ส้มพี่ถามอะไรหน่อยนะ”

“อะไรหรอคะ”

“พี่ชายของส้มอะเค้ามีแฟนแล้วยัง”

“หน้าอย่างนั้นคงจะยากอะ 5555”

“แล้วเค้ามีคนที่ชอปแล้วยังอะ”

“ยังอะก็ไม่เห็นเค้าสนิทกับผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากพี่อะ”

“จริงหรอแล้วเราทำไรกินดีละ”

มินอาพูดพร้อมกับเดินเข้ามาโอบไหล่ส้ม

♫ ♫ ♫ Gee Gee Gee

“น้องส้มคะแปบนึ่งนะขอรับโทรศัพท์ก่อน”

“คะ”

“ฮัลโหล G ทำอะไรอยู่มีไรป่าว”

“พี่มินอาทำไรอยู่เนียฉันรอพีหน้าห้องเป็นชั่วโมงแล้วนะกดกริ่งก็แล้วอะไรก็แล้วทำไรอยู่”

“มินจีขอโทษพี่อยู่บ้านเพื่อน”

“อะอะไม่เป็นไรแค่นี้ก่อนนะ รักพี่นะ”

“พี่มินอาคะโทษนะคะแฟนโทรมาหรอ”

“ไม่ใช้แฟนจ้ะนี้น้องสาวพี่ G พี่ยังไม่มีแฟนบอกพี่ชายจีบได้นะ” เธอยิ้ม

“จริงอะ”

“555ล้อเล่น55”

“น่ากินจังเลยพี่ทำอาหารเก่งจังเลยนะ”

“พี่ว่าเราทานก่อนแล้วค่อยพูดดีกว่ามัยคะ”

“ก็จริงนะ แล้วน้องสาวพี่หน้าตาเป็นไงอะคะ”

มินอาหยิบโทรศัพท์แล้วยื้นให้ส้ม

“โฮเหมือนกันเลยอะ”

“ไม่เหมือนหรอกเค้าสูงกว่าแล้วก็หน้าลายกว่า555ล้อเล่น อ้าวแล้วน้องส้มอยู่ม.ไรแล้วคะ”

“ม.6คะ”

“หรอก็รุ่นเดียวกันเลยนิ กินข้าวกันเถอะ”

“อร่อยจังอะถ้าคุณอยู่กับผมได้ตลอดไปก็คงดีนะได้กินอะไรอร่อยๆทุกวัน555”

“มันขึ้นอยู่ที่นายแล้วละ”

มินอายิ้มให้ผม

“เออกินเสร็จแล้วใช้มัย”

“ครับ”

“ถ่ายรูปกัน”

“ฮะ”

ผมทำหน้างง

“ก็ตังแต่อยู่ที่นี้อะฉันถ่ายรูปกับส้มไปตั้งหลายรูปแล้วยังไม่ถ่ายรูปกับนายเลย”

เช๊ะ

“นี้นายยิ้มหน่อยสิ”

“ยิ้มแล้ว”

“บ้าอะไรละ หน้าเป็นตูดอย่างนี้บ้านนายเค้าเรียกยิ้มหรอ”

มินอาผลักอกผม

“อย่าผลักผมได้มัย”

“ทำไมฉันจะผลัก”

“งั้นผมก็จะกอดคุณ”

ผมดึงมินอามากอดไว้

“ผมชอบกอดคุณจังไม่รู้เพราะอะไร”

“ปล่อยฉันนะ”

“ไม่”

“เอองั้นก็กอดไปเลย”

ผมผลักมินอาออก

“ผมขอโทษผมขอโทษนะ”

ผมเดินผ่านมินอาไปผมขอโทษผมห้ามตัวเองไม่ได้ไม่รู้ทำไมผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากน้องสาวผมแต่นี้มันมากกว่าที่ผมรู้สึกกับส้มมันคืออะไรทำไมเป็นเพราะอะไรผมมีความสุขมากๆตอนที่กอดมินอาผมไม่ได้บ้าดารานะไม่ใช้แบบนั้นแน่ประมาณว่าเพื่อนแต่มากกว่านั้น แล้วผมก็ไม่เคยทำลุ่มล่ามกับผู้หญิงคนไหนแบบนี้เลยผู้หญิงส่วนมากแม้แต่จับมือผมยังไม่กล้าเลย