ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    You is boy i love คุณคือคนที่ฉันรัก

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่1 เรามาเจอกัน กับความทรงจำ....

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 57


    บทที่ 1
    เรามาเจอกัน กับ ความทรงจำ....
    หลังจากที่ชั้นโดนจับไปก็สลบ พอตื่นก้ออยู่บนเตียงอันใหญ่และหันมาก้อพบ ชายหนุ่มรูปงามมองเหม่อไปที่หน้าต่าง เขามีนัยส์ตาสีน้ำตาลออกดำนิดนิด ดวงตาคู่นั้ันได้มองที่หน้าต่างเหมือนกับว่ากำลังตั้งใจดูสิ่งที่อยู่ข้างนอกหน้าต่างนั้น..
    "อ้าว ตื่นแล้วหรอ"
    นี้คือการทักทายครั้งแรกที่พบกันของชั้นกับเขา ยังกะเทพบุตร...
    "เป็นใบ้รับประทานหรือไงเหม่ออยู่นั้นน่ะ"
    อ้าว!!!!เทพบุตรในฝันของฉัน แตกดัง เพล้ง!!!!! ( ํ oํ)
    "นะ....นายเป็นใครอ่ะ" - -'
    "ชั้นเป็นใครนะหรอ...ชั้นจะบอกต่อเมื่อเธอรับงานนี้"^^
    "ซะงั้น....แล้วงานไรอ่ะ
    มาเป็นแฟนกำมะลอให้ชั้นซะ"
    "ม่ายยยยย"[*#*]
    "แต่ชั้นก้อไม่ได้จะใช้เธอฟรีๆหรอกนะ"
    "แล้วจะได้อะไรอ่ะ" - -
    "เงินที่มีจำนวน2ล้านบาท"
    "งั้น.....ชั้นจะทำงานนี้"(นางเอกนี้.....เห็นแก่เงิน)($.$)
    "ให้ได้งี้สิ"
    "อะ....เอิ่ม แล้วชั้นอยู่ที่ไหน
    "บ้านชั้น"
    "แล้วบ้านนายอยู่ไหนเล่า"
    "ที่นี้หมู่บ้าน"ราสแลนด์"
    เอ?.....ทำไมชั้นถึงรู้สึกคุ้นเคยกับชื่อหมู่บ้านนี้จัง.......
    "ว้าว คุณพ่อเก่งจังเลยค่ะ"
    "จริงด้วยครับ"
    "แค่โยนขนมเข้าปากเอง ฮ่าฮ่าฮ่า"^^
    "แม่ก้อทำได้นะ" แม่อวดกลับ
    Rrrrrrrrr.......
    "ฮาโหลมีอะไรหมวดชัน"
    [เรื่องใหญ่แล้วฮะ]
    ห๊า!!!!!มีเรื่องที่หมู่บ้าน.........
    ตอนนั้นชั้นชั้นได้ยินเพียงแค่อะไรสักอย่าง แลนด์แลนด์นี่ล่ะ
    พอคราวนั้น
    "นี้ พั้ช พีช มาหาพ่อซิ"
    "ฮะ/ค่ะ"
    "นี้ พั้ช.....ถ้าพ่อไม่อยู่นะฝากดูแล แม่ พีชด้วยนะลูก"
    "นี้ คุณทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ" คุณแม่สวนขึ้นมา
    "แล้ว คุณพ่อจะไปไหนค่ะ" ชั้นถามด้วยความไร้เดียงสา
    "พ่อจะไปทำงานจ้ะ.......งั้นพ่อไปนะ"
    และนั้นคงเป็นบทสนทนาครั้งสุดท้ายของชั้นกับพ่อ......
    ข่าวขณะนี้มีตำรวจได้รับบาดเจ็บ9นาย เสียชีวิต2นาย.....ในเหตุการ เสือชัดวิน ออกอาละวาด ไล่ทำร้ายเจ้าหน้าที่
    ชั้นกับแม่และพีชก้อภาวนาอย่าพ่อเป็นอะไรเลย......แต่พระเจ้าไม่ฟังคำภาวนาเลย.......
     มีเจ้าหน้าที่ที่เสีย มี พลตำรวจตรี ธีระ มาสวน กับ พลตำรวจเอก วัชรนนท์ ศรีเพรช
    ตอนนั้นชั้นคงมีแต่น้ำตาที่อาบแก้มทั้งสองข้าง กับ ความปวดร้าวแล้วอยากจะแก้แค้น.....
    "ไอ้ชัดวิน"
    ตึง!!!! ชั้นตกใจตื่นขึ้นมาบนเตียงที่ชั้นสลบไปคราวที่แล้ว.....
    "นี้เธอนะเป็นโรคสลบซับซ้อนหรือไงเนี่ย!!!!พอตื่นสักแปปก้อสลบ"
    "เรื่องของชั้นยะ"
    "ตกลงเธอจะทำงานที่ชั้นบอกมั้ย"
    "อืม"- -
    "งั้นทำงานพรุ่งนี้นะ" 
    "ห๊าาาา!!!!!"
    Talk อิ้อิ้
    ทำบทที่1 เสร็จแล้ว!!!!! เขียนบทไปร้องไห้ไป สงสารพ่อนางเอกToT
    ก้อขอฝากติดตามชมด้วยนะค่ะ^^

     
    1คอมเม้น=1กำลังใจในการเขียน
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×