คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 2 ไม่ทันตั้งตัว (3)
หลังมืออาหารเย็นขณะที่มารดากำลังคุยอยู่กับว่าที่แม่ยายที่ห้องรับแขก
ศุภณัฐจึงถือโอกาสปลีกตัวออกมาเพราะเขาต้องการคุยบางอย่างกับนับดาวเพียงลำพัง
เขาเดินตามเธอมายังห้องครัวที่อยู่หลังบ้านเห็นเธอกำลังเก็บล้างจานชามอยู่ จึงยืนกอดอกอิงกรอบประตูมองเธอนิ่ง
นับดาวเห็นร่างสูงใหญ่ใบหน้าบึ้งตึงก็อดที่จะใจเสียไม่ได้
หญิงสาววางจานใบสุดท้ายที่ล้างเสร็จไว้ที่ชั้นก่อนจะช้อนตาขึ้นมองเขา
“คุณมีธุระอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ”
เธอถามเสียงแผ่ว รับรู้จากกิริยาของเขาที่ลอบมองเธออยู่บ่อยๆ ขณะทานอาหาร
“มี”
เขาตอบเสียงห้วนพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ บริเวณหลังบ้านที่มีครัวเปิดลักษณะโปร่งโล่ง
“มีอะไรก็พูดมาเถอะค่ะ”
เธอบอกโดยไม่มองหน้าและนั้นทำให้เขาไม่พอใจ
“แม่ซื้อตัวคุณเท่าไหร่”
เขาเดินเข้ามาเฉียดร่างหญิงสาวพร้อมกับใช้นิ้วเคาะริมฝีปากบางเบาๆ
และก่อนที่หญิงสาวจะทันตั้งตัว เขาก็รวบร่างเธอไว้ในอ้อมแขน
“ผมจะจ่ายให้คุณมากกว่าถ้าคุณยอม...”
เขาหรี่ตามองพร้อมรอยยิ้มร้ายก่อนก้มลงกระซิบที่ข้างหูของคนตัวเล็กในอ้อมแขน
“ฉันไม่ได้รับเงินจากแม่คุณ”
เธอตอบทั้งที่ดิ้นอยู่ในวงแขน หากแต่ยิ่งดิ้นวงแขนนั้นกลับรัดแน่นขึ้น
“อย่ามาโกหก!” เขาขึ้นเสียง
“ฉันไม่ได้โกหก” เธอแหงนหน้ามองเข้าด้วยแววตาตัดพ้อ
ศุภณัฐปล่อยวงแขนพร้อมกับจ้องหน้าเธอเขม็ง
“ถ้าไม่รับเงินจากแม่แล้วแม่ให้อะไรคุณ”
“ไม่มีค่ะ”
“ไม่มี! ผมไม่เชื่อคุณหรอกนะ”
“คุณจะเชื่อหรือไม่ก็เรื่องของคุณ”
ศุภณัฐมองหญิงสาวอย่างอึ้งๆ
คิดไม่ถึงว่าคนที่ดูพูดน้อยอย่างเธอจะโต้ตอบเขาแบบนี้ และนับดาวก็อาศัยจังหวะนี้เดินกลับเข้าไปในตัวบ้าน
ส่วนตัวเขาเองจำต้องเก็บงำความสงสัยเอาไว้กับตัวเมื่อเธอไม่ยอมตอบ
โรงแรมที่ดีที่สุดในตัวจังหวัดคือสถานที่พักของเขาและมารดาอย่างน้อยการที่ไม่ต้องนอนอยู่ในบ้านหลังนั้นก็เป็นเรื่องดีสำหรับเขาในค่ำคืนนี้
จนกระทั่งเช้าตรู่เขาถูกมารดาปลุกตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางซ้ำมารดายังจัดแจงเสื้อผ้าให้จนเขาอดแปลกใจไม่ได้
“คุณแม่จะไปงานที่ไหนครับ”
เขาถามพร้อมกับยื่นมือไปรับชุดสูทสีครีม
“งานที่โรงแรมนี่แหละ”
“งานอะไรครับ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันมองมารดาอย่างไม่ไว้ใจนัก
“แกอย่าถามมากจะได้ไหม
รีบไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวจะเสียฤกษ์หมด” นางตัดบทพร้อมรุนหลังบุตรชายให้เข้าไปยังห้องน้ำ
เขาใช้เวลาไม่นานในการจัดการธุระส่วนตัว
ศุภณัฐยอมเดินตามมารดามาจนถึงห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมนัยน์ตาคมมองไปรอบๆ
ก่อนสายตาจะไปสะดุดกับชื่อบ่าวสาวที่ถูกติดอยู่บนเวที นัยน์ตาคมมองมาที่มารดาเริ่มใจคอไม่ดี
และคำตอบก็อยู่ตรงหน้าเมื่อสายตาคมเห็นขบวนขันหมากที่มีเหล่าเพื่อนสนิทของเขารวมอยู่ในนั้น
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
***ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านและดวงใจทุกดวงนะคะ***
 |
|
ความคิดเห็น