คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 1 ยื่นคำขาด (5)
เมื่อสองปีก่อนครั้งนั้นนางไปเยี่ยมนวลตาและถือโอกาสไปพักผ่อนจากเรื่องเครียดๆ
ที่เกิดจากบุตรชาย บ้านหลังเล็กชั้นเดียวขนาดกะทัดรัดบรรยากาศสงบและร่มรื่นตั้งอยู่กลางสวนผลไม้ที่มีนับดาวเป็นคนดูแล
หญิงสาวเน้นขายผลผลิตจากสวนถึงมือผู้บริโภคโดยตรงผ่านช่องทางออนไลน์
กิจการของสองแม่ลูก แม้จะไม่ได้ร่ำรวยหากแต่ก็อยู่ได้สบายไม่ลำบากอะไร
“สวัสดีค่ะคุณศศิ”
“เมื่อไหร่จะเลิกเรียกฉันว่าคุณศศิเสียที”
นางยิ้มบางด้วยความอ่อนใจให้อดีตแม่บ้านที่ไม่ว่าจะผ่านไปนานสักเพียงไหนก็ยังคงวางตัวเช่นเดิม
“ไม่ได้หรอกค่ะ
คุณศศินะช่วยเหลือนวลทุกอย่างเลย บุญคุณนี้ทดแทนยังไงก็ไม่มีวันหมดค่ะ”
“อย่าถือเป็นบุญคุณต่อกันเลยนะนวล
ฉันนะรักนวลไม่ต่างจากน้องสาวแท้ๆ เลยนะ”
“ขอบคุณคุณศศิมากนะคะที่เมตตานวลกับลูก”
“จ้ะ”
นางยิ้มบางพร้อมพยักหน้ารับ
หากแต่ใบหน้าอมทุกข์ของอดีตเจ้านายไม่อาจรอดพ้นจากสายตาของนวลตาไปได้
“คุณศศิมีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ”
นวลตาเอ่ยถามอดเป็นห่วงไม่ได้
“เรื่องเดิมๆ น่ะนวล”
“เรื่องคุณณัฐใช่หรือเปล่า”
นวลตาเอื้อมมือไปบีบมืออย่างให้กำลังใจ
“ใช่
ฉันมีลูกอยู่คนเดียวหวังจะฝากผีฝากไข้แต่จนป่านนี้ลูกของฉันยังทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัยอยู่เลย...”
นางเอ่ยก่อนจะถอนใจ
“แต่เรื่องงานคุณณัฐก็ทำได้ดีไม่ใช่หรือคะ?”
“เรื่องงานตาณัฐทำได้ดีแต่ที่ฉันกลุ้มใจก็เรื่องผู้หญิงนี้แหละที่จะทำให้เสียงาน...”
นางทอดถอนใจ กลัวว่าภาพลักษณ์ของลูกชายจะทำให้คู่ค้าและลูกค้าขาดความเชื่อมั่นจนส่งผลมาถึงตำแหน่งประธานบริษัทในอนาคต
“อย่าคิดมากเลยนะคะ
พอถึงเวลาที่คุณณัฐเจอคนที่ใช่วันนั้นคุณณัฐจะหยุดทุกอย่างเอง”
“แต่ฉันกลัวว่าจะไม่มีวันนั้น”
“อย่าพึ่งกลัวไปเลยค่ะ
คุณศศิยังจำวันที่นวลเป็นลมอยู่ข้างถนนได้หรือเปล่า”
“จำได้สิ
จำได้ติดตาเลย”
นางจำได้ดีวันนั้นนางขับรถออกจากบ้านตั้งใจจะไปรับบุตรชายที่โรงเรียน
แต่เจอเข้ากับภาพชวนสงสารเด็กหญิงตัวเล็กร้องไห้สะอึกสะอื้นกอดมารดาที่นอนนิ่งอยู่บนทางเท้า
“จากคนไร้บ้านอย่างนวลยังมีทุกวันนี้ได้
นวลอยากให้คุณศิศิมีความหวัง
และอีกอยากหากมีเรื่องอะไรให้ช่วยนวลกับลูกพร้อมที่จะช่วยนะคะ”
“นวลจะยอมช่วยฉันจริงๆ
นะหรือ”
“จริงสิคะ”
“แม้เรื่องนั้นจะแลกกับความสุขของหนูดาว”
นางเอ่ยราบเรียบ นวลตาชะงักไปหากแต่บุญคุณที่ท่วมหัวทำให้นางตอบอย่างไม่ลังเล
“ค่ะ”
“ขอบใจมากนะ
หากเรื่องนี้เหลือบ่ากว่าแรงฉันจริงๆ ฉันจะกลับมาขอความช่วยเหลือ”
สองปีต่อมาจากวันที่นางไปปรับทุกข์กับนวลตา
ลูกชายคนเดียวของนางก็ยังไม่ดีขึ้นซ้ำยังมีข่าวกับรสิกานางเอกสาวหน้าหวานที่ร้ายไม่เบา
ชอบเป็นมือที่สามทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกร้าวมานักต่อนักและหนึ่งในครอบครัวที่เจอกับความร้ายลึกก็เป็นครอบครัวของลูกสาวเพื่อนของนาง
นางจึงบากหน้ามาขอร้องให้นวลตายอมยกนับดาวให้เป็นสะใภ้
นางมั่นใจว่าความน่ารักของนับดาวจะทำให้ลูกชายรักได้ไม่ยากและถึงเวลานั้นต่อให้มีกี่ รสิกาก็ไม่อาจเข้ามาในชีวิตของคนทั้งคู่ได้
“นวลยังจำเรื่องที่ฉันเคยขอนวลไว้ได้หรือเปล่า
ถ้าฉันจะขอหนูดาวมาเป็นลูกสะใภ้...” นางเอ่ยอย่างเกรงใจ
“เอ่อ...” นวลตาลำบากใจหากแต่บุญคุณที่คุณศศิธรเคยช่วยก็ทำให้นางไม่อาจขัด
“นวลเคยคุยเรื่องนี้กับหนูดาวหรือยัง” นางเอ่ยถาม
แววตาฉายความกังวลเมื่อเห็นสีหน้าของนวลตาไม่สู้ดีนัก
“ยังค่ะ
แต่คุณศศิไม่ต้องกังวลใจไปนะคะ ยายดาวเป็นเด็กหัวอ่อนแกต้องยอมทำตามแน่ค่ะ”
“ขอบใจมากนะนวล
ฉันรับปากว่าจะดูแลหนูดาวเป็นอย่างดี”
“นวลเองก็ต้องของคุณคุณศศิที่เมตตายายดาวนะคะ”
เย็นวันนั้นนางกลับมาถึงบ้านด้วยความสบายใจ
อย่างน้อยการมีคู่ครองเป็นตัวเป็นตนคงทำให้ลูกชายนางเพลาเรื่องเที่ยวได้บ้าง ซ้ำนางเอกสาวที่กำลังมีชื่อเสียงโด่งดังคงไม่กล้าเข้ามาพัวพันกับลูกชายนางอีก
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
***ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านและดวงใจทุกดวงนะคะ***
 |
|
ความคิดเห็น